ty
- ty
ty
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nom. | ty | vy |
genitief | teba, ťa | vás |
datief | tebe, ti | vám |
accusatief | teba, ťa | vás |
locatief | tebe | vás |
instrumentalis | tebou | vami |
- ty
ty
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
nominatief | lange vorm | ty | vy |
genitief | korte vorm | tě | vás |
lange vorm | tebe | ||
na voorzetsel | |||
datief | korte vorm | ti | vám |
lange vorm | tobě | ||
na voorzetsel | |||
accusatief | korte vorm | tě | vás |
lange vorm | tebe | ||
na voorzetsel | |||
vocatief | lange vorm | ty | vy |
locatief | na voorzetsel | tobě | vás |
instrumentalis | korte vorm | tebou | vámi |
lange vorm | |||
na voorzetsel |
- ty
- Afgeleid van het Protoslavische *ty
ty tweede persoon enkelvoud informeel
- nominatief (onderwerp) jij; verwijst naar de persoon die de spreker of schrijver aanspreekt
- «Ty mi vůbec nerozumíš!»
- Jij begrijpt me helemaal niet!
- «Ty jsi ale velký!»
- Wat ben jij (al) groot!
- «Ty blbče!»
- Jij domoor!
- «Ty mi vůbec nerozumíš!»
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
ty
- die; mannelijk onbezield nominatief meervoud van ten
- die; vrouwelijk nominatief meervoud van ten
- die; mannelijk bezield accusatief meervoud van ten
- die; mannelijk onbezield accusatief meervoud van ten
- die; vrouwelijk accusatief meervoud van ten
ty
- (schrijftaal) want