roepen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  roepen    (hulp, bestand)
• IPA: /'ru.pə(n)/

Woordafbreking

• roe·pen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘schreeuwen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
roepen /'ru.pə(n)/	riep /rip/	geroepen /ɣə.'ru.pə(n)/
klasse 7	volledig

Werkwoord

roepen

1. overgankelijk met verheffing van stem de aandacht van iemand trachten te verkrijgen

   • "Weg met de dictator!" werd er geroepen door de demonstranten. 

2. overgankelijk luidruchtig, duidelijk beweren

   ▸ Om toch alle 4.286 kilometers te lopen, liep ik later een aantal extra zijtochten om alsnog die verloren kilometers in te halen. Vaak werd er geroepen dat je op de PCT vooral je eigen ding moest doen, hike your own hike zoals ze dat zo mooi zeggen in Amerika.

3. overgankelijk (figuurlijk) uitnodigen

   ▸ Maar de bergen roepen mij al mijn hele leven.

   ▸ Waar wacht je nog op? De trail roept.

Verwante begrippen

• schreeuwen

Hyponiemen

   

aanroepen afroepen beroepen bijeenroepen binnenroepen herroepen inroepen naroepen omroepen oproepen overroepen samenroepen terugroepen toeroepen uitroepen weerroepen wegroepen

Afgeleide begrippen

   

geroep herroepbaar herroeping roepeend roeper roeping roepletter roepnaam roepsteen roepstem roeptoeter roepvogel roepzaal

Anagrammen

• opener, poeren

Uitdrukkingen en gezegden

• op het matje roepen

iemand ter verantwoording bij zich roepen

• de plicht roept

zich verantwoordelijk voor iets zijn

• de dienst roept

men moet zijn werk verrichten

∗ Dit was het moeilijke moment, dat was altijd zo. Nu moest hij zeggen dat de dienst hem helaas riep en dat hij rond lunchtijd al opgehaald zou worden met een geheim transport. Maar dat ze elkaar altijd konden schrijven, dat de oorlog niet eeuwig duurde en dat hij haar onmogelijk zou kunnen vergeten. Ze was natuurlijk wanhopig en vond dat hij haar erin had geluisd.

Vertalingen

    1. met verheffing van stem de aandacht van iemand trachten te verkrijgen   

Duits: rufen (de) Engels: call (en), shout (en), yell (en) Frans: crier (fr), appeler (fr) Latijn: appellare (la)

Oudnoords: hljóða Spaans: gritar (es), llamar (es) Zweeds: kalla (sv), skrika (sv)

    op het matje roepen   

Duits: herbeizitieren (de), einen Rüffel erteilen

Zelfstandig naamwoord

de roepen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord roep

Gangbaarheid

• Het woord roepen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "roepen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.