Pergi ke kandungan

Ride the Lightning

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Ride the Lightning
Album studio oleh
Dilancarkan pada27 Julai 1984
Dirakamkan padaSeptember 1983 - Jun 1984 di Sweet Silence Studios di Copenhagen, Denmark
TempatAmerika Syarikat Sunting nilai ini di Wikidata
GenreThrash metal
Panjang47:27
BahasaBahasa Inggeris Sunting nilai ini di Wikidata
SyarikatMegaforce, Elektra
PenerbitMetallica, Flemming Rasmussen
Ulasan profesional
Kronologi Metallica
Kill 'Em All
(1983)
Ride the Lightning
(1984)
Master of Puppets
(1986)
sunting · sunting di Wikidata
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Ride the Lightning ialah album kedua kumpulan thrash metal Metallica, dikeluarkan pada 27 Julai 1984, oleh label rekod bebas Megaforce Records. Album itu dirakam dalam masa tiga minggu dengan penerbit Flemming Rasmussen di Sweet Silence Studios di Copenhagen, Denmark. Karya seni, berdasarkan konsep oleh kumpulan itu, menggambarkan kerusi elektrik dipanah petir yang mengalir dari logo kumpulan itu. Tajuk itu diambil daripada petikan dalam novel Stephen King The Stand, di mana watak menggunakan frasa untuk merujuk kepada pelaksanaan menggunakan kerusi elektrik.

Walaupun berakar dalam genre thrash metal, album ini mempamerkan pertumbuhan muzik dan kecanggihan lirik kumpulan itu. Ini sebahagiannya kerana pemain bass Cliff Burton memperkenalkan asas teori muzik kepada kumpulan lain dan mempunyai lebih banyak input dalam penulisan lagu. Daripada terlalu bergantung pada tempo pantas seperti pada debutnya Kill 'Em All, Metallica meluaskan pendekatannya dengan menggunakan gitar akustik, instrumental lanjutan dan harmoni yang lebih kompleks. Kos rakaman keseluruhan telah dibayar oleh label Eropah Metallica Music for Nations kerana Megaforce tidak dapat menampungnya. Ia adalah album terakhir yang menampilkan sumbangan penulisan lagu daripada bekas pemain gitar utama Dave Mustaine, dan yang pertama menampilkan sumbangan daripada penggantinya, Kirk Hammett.

Ride the Lightning menerima respons positif daripada pengkritik muzik, yang melihatnya sebagai usaha yang lebih bercita-cita tinggi daripada pendahulunya. Metallica mempromosikan album itu dalam jelajah Eropah Bang That Head That Doesn't Bang pada penghujung tahun 1984, dan pada bahagian Amerika Utaranya pada separuh pertama tahun 1985. Kumpulan itu membuat persembahan di festival muzik utama seperti Monsters of Rock dan Day on the Green lewat tahun itu. Dua bulan selepas dikeluarkan, Elektra Records menandatangani Metallica untuk perjanjian berbilang tahun dan mengeluarkan semula album itu. Ride the Lightning memuncak pada nombor 100 di Billboard 200 tanpa pendedahan radio. Walaupun 75,000 salinan pada mulanya ditekan untuk pasaran Amerika, album itu terjual setengah juta menjelang November 1987. Ia telah diperakui 6× platinum oleh Persatuan Industri Rakaman Amerika (RIAA) pada tahun 2012 untuk penghantaran enam juta salinan di Amerika Syarikat. Banyak penerbitan rock telah meletakkan Ride the Lightning pada senarai album terbaik mereka, mengatakan ia mempunyai kesan yang berkekalan pada genre.

Latar belakang dan rakaman

Metallica mengeluarkan album sulung mereka, Kill 'Em All, pada label bebas Megaforce Records pada 25 Julai 1983.[1] Album ini membantu mewujudkan thrash metal, subgenre heavy metal yang ditakrifkan oleh riff yang pantas dan perkusi yang kuat.[2] Selepas menamatkan lawatan promosinya, Metallica mula mengarang bahan baharu, dan mulai September, mula mempersembahkan lagu-lagu yang akan membentuk Ride the Lightning di konsert. Oleh kerana kumpulan itu mempunyai sedikit wang, ahlinya sering makan sekali sehari dan tinggal di rumah peminat semasa bermain di kelab di seluruh Amerika Syarikat.[3] Insiden berlaku apabila sebahagian daripada peralatan Metallica dicuri di Boston, dan Anthrax meminjamkan Metallica beberapa peralatannya untuk melengkapkan tarikh yang tinggal. Apabila tidak bergembira, kumpulan itu tinggal di sebuah rumah sewa di El Cerrito, California, yang dipanggil Metallica Mansion.[4] Frontman James Hetfield berasa tidak senang untuk melakukan tugas berganda pada vokal dan gitar irama, jadi kumpulan itu menawarkan pekerjaan itu kepada penyanyi Armored Saint John Bush, yang menolak tawaran itu kerana Armored Saint sedang beraksi dengan baik pada masa itu. Hetfield secara beransur-ansur membina keyakinan sebagai vokalis utama dan mengekalkan peranan asalnya. Metallica memulakan rakaman pada 20 Februari 1984, di Sweet Silence Studios di Copenhagen, Denmark. Album ini dihasilkan oleh Flemming Rasmussen, pengasas Sweet Silence Studios. Drummer Lars Ulrich memilih Rasmussen, kerana dia menyukai karyanya dalam Rainbow's Difficult to Cure (1981) dan berminat untuk merakam di Eropah.[5] Rasmussen, yang tidak pernah mendengar tentang Metallica, bersetuju untuk mengerjakan album itu, walaupun pekerja studionya mempersoalkan bakat kumpulan itu. Rasmussen mendengar pita Metallica sebelum ahli-ahli tiba dan menyangka kumpulan itu mempunyai potensi yang besar.[6] Metallica membuat latihan bahan album di bilik latihan Mercyful Fate di Copenhagen.[7]

Gambar luar tempat konsert

Metallica muncul di tempat kedua dan memainkan sepuluh lagu pada pertunjukan yang habis dijual di Roseland Ballroom New York City pada 3 Ogos 1984.[5]

Sebelum memasuki studio, Metallica mengumpul idea mengenai rakaman "riff tape" pelbagai sesi jem. Hetfield dan Ulrich meneliti pita dan memilih riff terkuat untuk digabungkan menjadi lagu. Instrumen telah dirakam secara berasingan, dengan hanya Hetfield bermain gitar irama.[8] Rasmussen, dengan sokongan drum roadie Flemming Larsen, mengajar asas pemasaan dan tempoh rentak kepada Ulrich, yang mempunyai kecenderungan untuk meningkatkan kelajuan dan mempunyai sedikit pengetahuan tentang teori irama.[4] Dram dirakam di gudang kosong di belakang studio, yang tidak kalis bunyi, dan menyebabkan bergema.[7] Walaupun empat lagu telah disusun, ahli kumpulan itu tidak biasa mencipta lagu di studio, kerana mereka tidak melakukannya untuk Kill 'Em All.[9] "For Whom the Bell Tolls", "Trapped Under Ice", dan "Escape" kebanyakannya ditulis di Copenhagen, dan kumpulan itu memberikan sentuhan akhir pada "Fight Fire with Fire", "Ride the Lightning", "Creeping Death", dan "The Call of Ktulu", yang telah pun dipersembahkan secara langsung.[4] Pemain gitar utama Kirk Hammett mengambil nama album daripada petikan dalam novel Stephen King The Stand.[10] Seni sampul, yang memaparkan kerusi elektrik di tengah-tengah panahan petir, telah dicipta sebelum rakaman bermula.[11] Metallica pada mulanya mengalami masalah bunyi, kerana peralatannya telah dicuri tiga minggu sebelum kumpulan itu tiba di Copenhagen.[12] Ahli kumpulan itu tidur di studio pada siang hari kerana mereka tidak mampu membeli hotel dan dirakam pada waktu malam, kerana studio itu ditempah oleh artis lain pada waktu siang. Oleh kerana kumpulan itu sedang mencari tawaran label utama, beberapa wakil A&R daripada label berbeza melawat studio tersebut. Pada mulanya, nampaknya Metallica akan menandatangani kontrak dengan Bronze Records, tetapi perjanjian itu dibatalkan, kerana eksekutif Bronze Gerry Bron tidak menghargai kerja yang dilakukan di Sweet Silence Studios, dan mahu edisi AS diadun semula oleh jurutera Eddie Kramer, malah mempertimbangkan untuk merakam semula album itu di studio lain. Metallica telah ditangguhkan oleh kegagalan Bron untuk berkongsi visi artistik kumpulan itu dan memutuskan untuk mencari label lain untuk keluaran AS, walaupun Bronze telah mengiklankan Metallica sebagai salah satu kumpulannya.[6]

Metallica terpaksa merakam dengan cepat kerana rancangan Eropah yang dijadualkan 29 hari selepas memasuki studio. Rakaman selesai pada 14 Mac, dan Megaforce mengeluarkan album pada 27 Julai.[13] Walaupun bajet album asal ialah $20,000, perbelanjaan akhir melebihi AS$30,000 (bersamaan dengan $77,952 pada 2020).[6] Label Eropah Metallica Music for Nations membayar kos studio kerana pemilik Megaforce Jon Zazula tidak mampu membelinya.[5] Metallica tidak berpuas hati dengan kekurangan promosi oleh Megaforce, dan memutuskan untuk berpisah dengan Zazula. Pekerja label utama Elektra Records Michael Alago melihat Metallica di pertunjukan The Stone di San Francisco, dan menjemput pengerusi Elektra dan ketua promosi untuk melihat pertunjukan Ogos di New York. Persembahan di Roseland Ballroom, dengan Anthrax dan Metallica dibuka untuk Raven, menggembirakan kakitangan Elektra, dan kumpulan itu ditawarkan kontrak pada pagi berikutnya.[14] Pada 12 September, Metallica menandatangani kontrak dengan Elektra, yang mengeluarkan semula album pada 19 November. Cliff Burnstein dan Peter Mensch dari Q Prime secara serentak dilantik sebagai pengurus baharu kumpulan itu.[13] Ride the Lightning ialah album Metallica terakhir yang menampilkan sumbangan penulisan bersama daripada bekas pemain gitar utama Dave Mustaine, yang menerima kredit pada lagu utama dan "The Call of Ktulu". Album itu juga mewakili kali pertama Hammett diberi kredit penulisan.