Поштенска адреса
Поштенска адреса — целосна одреденост на местоположбата на примачот на пратката. Испраќачот на пратката ја пишува на пликот и му овозможува на поштенското претпријатие да ја насочува и распределува споменатата пошта.
Поштенските адреси исполнуваат посебни стандарди за секоја држава.
Општи забелешки
[уреди | уреди извор]Адресата обично се пишува во средината на десниот дел на пликот. Поштенската марка се лепи во горниот десен дел.
За време на автоматската обработка на поштата, машината ја чита адресата и ја претвора во баркод. Баркодот потоа се користи од машините за распределба на поштата.
Секое поштенско претпријатие има определува свои правила за адресирање. Во поголемиот дел од континентална Европа, бројот на куќата/градбата се става по улицата. Ова е случај со сите земјите од Бенелукс, Германија, Швајцарија, Италија, Шпанија, во Скандинавија, во земјите од поранешна Југославија, Полска, Русија, Португалија итн.
Во Франција, Обединетото Кралство, Ирска и државите кои произлегуваат од британската и француската империја, бројот на куќата/градбата се наоѓа пред улицата.[1]
Кога поштата се испраќа во странство, името на државата се додава на адресата со големи букви. Светскиот поштенски сојуз наведува дека „делот од адресата што ја означува земјата на дестинација е регулиран со препораките на земјата на потекло, додека остатокот од адресата е предмет на препораките на земјата на дестинација.[2]
Европски директиви, нов пристап
[уреди | уреди извор]Европските директиви, во нов пристап, сега бараат наведување на поштенската адреса на производот ставен на пазарот, за да се зајакне неговата следливост.
Синиот водич кој се однесува на воведување на прописите за производи на Европската Унија во 2016 година наведува дека „Означувањето на производот на името и адресата на производителот (и увозникот, во случај на увезени производи) претставува основно барање во однос на следливоста. Доколку е потребно, им дозволува на органите за надзор на пазарот брзо да стапат во врска со економскиот оператор одговорен за пласирање на опасен или несоодветен производ на пазарот на Унијата.“[3]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „France“ (pdf). Union postale universelle. septembre 2011. Посетено на 24 juillet 2021. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help). - ↑ „Systèmes d'adressage postal“ (pdf). Union postale universelle. janvier 2010. Посетено на 24 juillet 2021. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help). - ↑ „Guide bleu 2016, directive européenne nouvelle approche“ (француски). Посетено на 2018-02-02..