Еритромицин
Систематско (IUPAC) | |
---|---|
(3R,4S,5S,6R,7R,9R,11R,12R,13S,14R)-6- {[(2S,3R,4S,6R)-4-(dimethylamino)-3-hydroxy-6-methyloxan-2-yl]oxy}- 14-ethyl-7,12,13-trihydroxy-4-{[(2R,4R,5S,6S)- 5-hydroxy-4-methoxy-4,6-dimethyloxan-2-yl]oxy}- 3,5,7,9,11,13-hexamethyl-1-oxacyclotetradecane-2,10-dione | |
Клинички податоци | |
Заштитени имиња | E-mycin, Erythrocin |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a682381 |
Бременосна категорија |
|
Начин на издавање |
|
Начин на примена | oral, iv, im, topical, ophthalmic eye drops |
Фармакокинетички податоци | |
Биорасположливост | Depends on the ester type between 30% - 65% |
Врзување за белковините | 90% |
Метаболизам | liver (under 5% excreted unchanged) |
Полувреме на елиминација | 1.5 hours |
Екскреција | bile |
Назнака | |
CAS-број | 114-07-8 |
ATC код | D10AF02 J01 S01 QJ51 |
IUPHAR/BPS | 1456 |
DrugBank | DB00199 |
ChemSpider | 12041 |
UNII | 63937KV33D |
KEGG | D00140 |
ChEBI | CHEBI:42355 |
ChEMBL | CHEMBL532 |
Хемиски податоци | |
Формула | C37H67NO13 |
Моларна маса | 733.93 g/mol |
| |
(провери) |
Еритромицинот е антибиотик добиен од Streptomyces erythreus во 1952 г.
Антимикробна активност : Ефикасен е против голем број на Грам + микроорганизми, посебно против пнеумококите, стрептококите, стафилококите како и кон коринобактериите. Одредена осетливост покажуваат и наисерии, хемофилус и микроплазма.
Резистенција кон еритромицин : Во последните години доста микроорганизми имаат стекнато резистенција кон овој антибиотик, посебно стафилококите, а донекаде и пнеумококите. Апсорпција, дистрибуција и елиминација.
Еритромицин во вид на неговата стеаратна сол е ацидорезистентен и се ресорбира преку дигестивниот тракт. Се дистрибуира скоро во сите ткива сем во ЦНС. Се елиминира преку жолчката, каде се наоѓа во многу повисоки концентрации во споредба с оние во крвта.
Индикации
[уреди | уреди извор]Еритромицинот е веројатно лек на избор кај некои инфекции предизвикани со каринобактерии (еритразма, дифтерични клицоносители, дифтерична сепса). Сем тоа , еритромицинот е корисен лек за оние паациенти кои се алергични на пеницилинот, а имаат инфекции предизвикани од стрептококни или пнеумококни инфекции.
Начин на давање и дозирање
[уреди | уреди извор]Лекот се дава преку иста во вид на капсули , таблети или сиспензии во дози од 0,5 гр. на секој 6 саати.
Несакани дејства
[уреди | уреди извор]А. Гастроинтестинален тракт: анорексија, гадење, повраќање, ретко и проливи.
Б. Оштетување на црниот дроб: може да настапи акутен холестетичен хепатит со треска и жолтица.
|