Википедија

Џорџ Мајкл

Џорџ Мајкл (роден како Георгиос Киријакос Панајоту на 25 јуни 1963 година - починал на 25 декември 2016 година) — британски музичар, пејач, текстописец и продуцент. Се смета за икона на поп културата, [1] и еден од најпродаваните музичари на сите времиња, со неговата продажба проценета на помеѓу 100 милиони и 125 милиони плочи ширум светот.[2][3] Мајкл бил познат како креативна сила во пишувањето песни, вокалната изведба,[4] и визуелната презентација.[5][6] Тој постигнал 10 песни број еден на американскиот Billboard Hot 100 и 13 број еден песни на топ-листата за синглови во Велика Британија. Мајкл освоил бројни музички награди, вклучувајќи две Греми награди, три Брит награди, дванаесет музички награди Билборд и четири награди за видео музика на МТВ. Тој бил наведен од Билборд за „Најдобрите 100 уметници на сите времиња“ и на Ролинг Стоун во „200-те најдобри пејачи на сите времиња“.[7] Академијата за радио го прогласила за најигран изведувач на британското радио во периодот 1984-2004 година.[8] Мајкл бил примен во Рокенрол Куќата на славните во 2023 година.[9]

Џорџ Мајкл
Мајкл на сцената за време на Faith World Tour во 1988 година
Роден(а)Георгиос Киријакос Панајоту
25 јуни 1963(1963-06-25)
Ист Финчли, Мидлсекс, Англија
Починал(а)25 декември 2016(2016-12-25) (возр. 53)
Лондон, Англија
ПочивалиштеХајгејт, Лондон
Занимање
  • пејач
  • текстописец
  • продуцент
Активен период1981–2016
Партнер
  • Анселмо Фелепа (1991–1993)
  • Кени Гос (1996–2009)
  • Фади Фавац (2012–2016)
Потпис
Страница
georgemichael.com

Роден во Ист Финчли, Мидлсекс, Мајкл се прославил откако го формирал поп дуото Wham! со Ендру Риџли во 1981 година. Нивните први два албуми, Fantastic (1983) и Make It Big (1984), го достигнале првото место на американските Билборд 200 и британската табела за албуми. Имале комерцијален успех со сингловите „Wham Rap! (Enjoy What You Do)“, „Young Guns (Go for It)“, „Bad Boys“, „Club Tropicana“, „Wake Me Up Before You Go-Go“, „Last Christmas“, „Everything She Wants“, „Freedom“, и „I'm Your Man“. Нивната турнеја во Кина од 1985 година била прва со западна популарна музичка акција, и генерирла медиумска покриеност низ целиот свет.[10][11] Мајкл учествувал во британската број еден сингл на Band Aid „Do They Know It's Christmas?“ во 1984 година и настапил на концертот Live Aid следната година.

Првиот соло сингл на Мајкл, „Careless Whisper“ (1984), го достигнал првото место во над 20 земји, вклучувајќи ги Велика Британија и САД.[12][13] Вториот соло сингл, „A Different Corner“, исто така го достигнала првото место во 1986 година. По Wham! распуштен таа година, Мајкл го издал дуетот број еден со Арета Френклин, „I Knew You Were Waiting (For Me)“. Неговиот деби соло албум, Faith (1987), останал на првото место на Билборд 200 12 недели и се нашол на врвот на топ-листата за албуми во Велика Британија. Тој е еден од најпродаваните албуми на сите времиња, со продадени над 25 милиони копии ширум светот. Сингловите Faith, „Father Figure“, „One More Try“ и „Monkey“ го достигнале првото место на Billboard Hot 100. Мајкл станал најпродаваниот музички изведувач во 1988 година, а Faith бил награден за албум на годината на Греми наградите во 1989 година. Вториот соло албум на Мајкл, Listen Without Prejudice Vol. 1 (1990), исто така бил број еден во Обединетото Кралство и добил Billboard Hot 100 број еден за „Praying for Time“ и светскиот хит „Freedom! '90“.[14] Мајкл продолжил со издавање серија од мултимилионски продадени албуми, вклучувајќи ги Older (1996), Ladies & Gentlemen: The Best of George Michael (1998), Songs from the Last Century (1999), Patience (2004), и „Twenty Five“ (2006). Албумите му донеле повеќе хитови како што се „Jesus to a Child“, „Fastlove“, „Outside“, „Amazing“, и „An Easier Affair“.

Мајкл се изјаснил како хомосексуалец во 1998 година и бил активен борец за правата на ЛГБТ и добротворна организација за собирање средства за ХИВ/СИДА. Неговиот личен живот, употреба на дрога и правни проблеми станале насловни страници по апсењето за јавна развратност во 1998 година и повеќе прекршоци поврзани со дрога. Документарниот филм A Different Story од 2005 година ја опфатил неговата кариера и личниот живот. Неговата турнеја 25 Live опфаќала три турнеи од 2006 до 2008 година.

Во 2011 година Мајкл паднал во кома за време на борба со пневмонија, но се опоравил. Тој го одржал својот последен концерт во лондонскиот Ерлс Корт во 2012 година. Мајкл починал од срцева болест на Божиќ во 2016 година, во неговиот дом во Горинг на Темза, Оксфордшир.

Ран живот

уреди

Мајкл е роден како Георгиос Киријакос Панајоту во Ист Флинчли, Северен Лондон. Татко му, Киријакос Панајоту[15], бил грчки реставратор од Кипар кој се преселил во Англија во 1950-тите и го променил своето име во Џек Панос[16]. Мајката на Мајкл – Лесли Анголд (родена Харисон 1973-1997[17][18][19]) бил еврејска Англичанка која работела како танчерка[20] и починала од рак во Фулхам. Тој бил единствениот син и средно дете од трите на своите родители.[21][22] Во јуни 2008 година, Мајкл изјавил за Лос Анџелес Тајмс дека неговата баба по мајка била еврејка, но таа се омажила за неевреин и ги одгледала нивните деца без знаење за нивното еврејско потекло поради нејзиниот страв за време на Втората светска војна.[23]

Мајкл го поминал поголемиот дел од своето детство во Кингсбери, Лондон, во домот што неговите родители го купиле веднаш по неговото раѓање; посетувал тинејџерско училиште Рое Грин и средно училиште Кингсбери.[24][25]Мајкл имал две сестри: Јода (родена 1958) и Мелани (1960–2019).[17][26] На Би-Би-Си, Мајкл рекол дека неговиот интерес за музика следел по повредата на главата околу осумгодишна возраст.[27]

Рана музика

уреди

За време на неговите тинејџерски години, тој со неговото семејство се преселиле во Редлет.[28][29] Таму, Мајкл се запишал на училиштето Буши Медс[30] каде се запознал со Ендрју Риџли. И двајцата ја делеле истата амбиција – да станат музичари.

Мајкл се упатил во лондонското метро, изведувајќи песни како „'39““ од Квин.[31]Неговото вклучување во музичкиот бизнис започнало со неговото работење како диџеј, свирејќи во ресторанот Бел Ер во Нортвуд, Лондон, [32][33][34][35] клубови и локални училишта околу Буши, Стенмор и Ватфорд. Ова било проследено со формирањето на краткотрајниот ска-бенд наречен Executive, со Риџли, братот на Риџли, Пол, Ендрју Ливер, Џејми Гулд и Дејвид Мортимер (подоцна познат како Дејвид Остин), но бендот не траел долго време.[36]

Музичка кариера

уреди

1981-1986 Wham!

уреди
Главна статија: Wham!
 
Мајкл (лево) и Ендрју во Wham!, 1984–1985

Мајкл за првпат постигнал успех откако го формирал дуото Wham! заедно со Ендру Риџли во 1981 година, кога и си го променил своето име.[37] Првиот албум на дуото, насловен како Fantastic го достигна првото место во Обединетото Кралство ипроизведе серија од топ 10 песни како на пример: „Young Guns (Go for It)“, „Wham Rap! (Enjoy What You Do)“, „Club Tropicana“. Неговиот втор албум Make It Big бил причината за пробивот што ги направи интернационални ѕвезди вклучувајќи песни како: „Wake Me Up Before You Go-Go“, „Freedom“, „Everything She Wants“ и „Careless Whisper“, од кои последната бил првиот обид на Мајкл за соло песна.[12][13]

Мајкл пеел во оригиналната постава на бендот Band Aid за песната „Do they know it’s Christmas“[38] каде песната доживеала голем успех[39] и ги донирал сите добиени средства од песната „Last Christmas“[40] во добротворни цели. Освен тоа, тој овозможил следечки вокал за хит песната „Last Kiss“ на Дејвид Кесиди во 1985 година, како и за песните од 1985 година на Елтон Џон[41] кои биле признаени како голем успех и се насловени „Nikita“ и „Wrap Her Up“. Мајкл изјавил дека Дејвид Касиди му бил огромно влијание, и истиот го интервјуирал за престижниот „Риц Весник“ на Дејвид Личфилд.[42]

 
Мајкл настапил на Live Aid на Стадион Вембли на 13 јули 1985 година, и Wham! го одиграле нивниот последен концерт, The Final, на истото место на 28 јуни 1986 година.

Турнејата на Wham! во Кина во април 1985 година, која била прва посета на Кина од страна на музичката група од Западот, имала голема медиумска покриеност низ целиот свет, која пред сè бил концентрирана на Мајкл. Насловот во „Chicago Tribune“ гласел: „Истокот се среќава со Вам!, и се руши уште еден голем ѕид“.[11] Пред појавата на Wham! во Кина, многу видови музика во земјата биле забранети.[10] Менаџерот на бендот, Сајмон Напиер-Бел, поминал 18 месеци обидувајќи се да ги убеди кинеските власти да дозволат дуото да свири. [10] Во публиката имало членови на кинеската влада. Кинескиот телевизиски водител Кан Лиџун, кој бил водител на сцената, зборувал за историскиот настап на Wham!

„Никој досега не видел такво нешто. Сите млади беа зачудени и сите чукаа со нозете. Се разбира, полицијата не беше среќна и се плашеше дека ќе има немири.“[10]


Турнејата била документирана од страна на познатиот режисер Линдзи Андерсон и продуцент Мартин Луис во нивниот документарец „Странаско небо – Вам! Во Кина“ и дадеla голем придонес за славата на Мајкл.[43]

Со успехот на соло песните на Мајкл - „Careless Whisper“ (1984), „A different Corner“ (1986) гласинитте за распаѓање на дуото станале побројни. Дуото официјално се разделило за време на летото 1986 после објавувањето на песната за збогување „The edge of heaven“, компилација на песни насловена како „The Final“ како и снимка од концерт на стадионот Вембли[44] кој ја вклучувал премиерата на турнејата во Кина. Партнерството на Wham! официјално завршило со успехот на песната „The edge of heaven“ која го достигнала првото место на топ листите во Обединетото Кралство во јуни 1986 година..[45]

Соло кариера

уреди

1987–1989

уреди

Почетокот на неговата соло кариера била означена со дуетот со Арета Френклин од почетокот на 1987 година „I knew you were waiting (for me)“ и бил моментален успех кој му помогнало на Мајкл да оствари една до своите најголеми амбиции – да пее дует со еден од неговите омилени изведувачи. Песната го достигнала првото место на топ листите во Обединетото Кралство, како и на топ списокот на Billboard Hot 100 веднаш по неговото излегување.[46][47]

За Мајкл тоа бил трета по ред соло песна која го достигна врвот на топ-листите после хитовите од 1984 „Careless Whisper“ и од 1986 „A different Corner“. Песната исто така станала првата која Мајкл ја снимил како соло-артист и која не била напишана од него. Коавторот на песната Симон Клими бил непознат цело време иако имал успех при настапувањето со бендот „Climie Fisher“ во 1988 година. Џорџ Мајкл и Арета Франклин освоиле Греми награда во 1988 година за најдобра Ар Ен Би изведба – Дуо или група со вокали за песна.[48]

За време на есента 1987 година Мајкл го издал својот прв албум Faith (Верба). Освен што свирел на голен број инструменти за музиката од песните, тој исто така ја напишал и продуцирал секоја песна на албумот освен една за која бил коавтор.

Првиот сингл кој бил пуштен во јавност од овој албум бил „I want your sex“ за време на летото 1987 година. Песната бил одбиена од голем број на радио станици поради сексуалната содржина[49]. Музичката телевизија MTV прифатила да го емитува видеото кое ја покажувала Кетји Јанг облечена во корсет и трегери, но видеото бил пуштано само во доцните ноќни часови. Мајкл водел расправии дека самиот чин на секс е убав доколку е моногамен. Тој дури и снимил краток вовед за видеото во кој изјавил: „Оваа песна не е за обичен секс“[50]. Една од поинтригантните сцени го покажува Мајкл како пишува „Истражувајте ја моногамијата“ на грбот на својот партнер со кармин.[51] Некои видео станици пуштале изменета верзија на песната во која зборот „секс“ се заменувал со зборот „љубов“. Кога песната се нашла на „Американски Топ 40“ листа, водителот на емисијата Кејси Касим одбил да го спомене името на песната и истата ја нарекол „новиот сингл на Џорџ Мајкл“ref name="sex/love"/>. Во САД песната била именувана и како „I want your sex (Beverly Hills Cop II)“ бидејќи песната бил искористена за главна песна на тој филм.[52][53]И покрај цензурата и проблемите со пуштањето на песната во радиостаниците, таа на Американските Топ Листи се искачила на второ место, додека на Британските Топ Листи го достигнала третото место.[12][54]

Вториот сингл Faith бил пуштен во октомври 1987 година само неколку недели пред промоцијата на албумот, и веднаш доживеала голем успех станувајќи една од неговите најпопуларни песни. Песната се нашла на прво место на Билборд Хот 100 во САД и ја задржала таа позиција 4 недели по ред. Во Обединетото Кралство го достигнала второто место. Познатото видео прикажува класични слики од музичката индустрија во 1980-тите: Мајкл со очила за сонце, кожена јакна, каубојски чизми, фармерки Левис како свири на гитара до некој класичен Џубок. [55]

На 30 октомври албумот бил пуштен во продажба во Велика Британија како и во неколку маркети ширум светот[52]. Во САД албумот се задржал 51 недела со ред на топ листата Топ 10 од Билборд 200 од кои 12 недели се наоѓал на првото место. Албумот имал многу успешни песни како на пример: Faith, „Father Figure“, „One More Try“,„Monkey“[56], кои го достигнале првото место. Песната Faith добила дијамантско признание од страна на СИАА (Снимачка Индустриска Асоцијација на Америка) за продадени 10 милиони копии во САД[57] . До денес продадени се повеќе од 25 милиони копии ширум светот.[58]Албумот бил високо ценет од музичките критичари, а новинарот на AllMusic Стив Хјуи го опишува како „извонредно направено мејнстрим поп/рок ремек-дело“ и „еден од најдобрите поп албуми од 80-тите“.[59]Во прегледот на списанието Rolling Stone, новинарот Марк Колман ги пофалил повеќето песни на албумот, за кои рекол дека „го прикажува интуитивното разбирање на Мајкл за поп музиката и неговата се поинтелигентна употреба на неговата моќ да комуницира со постојано растечка публика“.[60]

Во 1988 година Мајкл тргнал на светска турнеја[61]. Списокот на изведени песни вклучувал и некои од периодот на групата Wham! како и преработка на песната „Lady Marmalade“ и „Play that funky music“. Во Лос Анџелес, Калифорнија, на Џорџ Мајкл на сцената му се придружил Арета Френклин за песната „I knew you were waiting (For me)“. Тоа била втората најголема случка за 1988 година со заработка од 17.7 милиони долари[62]. Според изјавата на Мајкл во неговиот филм „A different story“ успехот не го направил среќен и тој мислел дека нешто не е во ред со тоа да се биде идол на милиони тинејџерки.[63] Целиот процес на Faith (снимање, турнеја, промоција, видеа, награди) го оставил исцрпен, сам и нервозен оддалечен од семејството и пријателите.[64] На доделувањето на музичките награди од MTV во 1989 година во Лос Анџелес, Мајкл ја добил наградата „Видео Вангард“[65]. Во 1990 година неговата продуцентска куќа изјавила дека Мајкл не сака за неговиот нов албум да ги прави истите промоции како оние за албумот Faith.[66]

1990-ти

уреди

Во меѓувреме очекуваниот албум „Listen Without Prejudice Vol 2“ од 1990.[67] бил закаснет поради правниот спор на Мајкл во компанијата на Сони. Поминал вкупно 88 недели на топ-листата на албуми во Обединетото Кралство и четирипати сертифициран со платина од BPI[68]. Албумот произвел пет синглови во Велика Британија, од кои сите биле објавени во период од осум месеци: „Praying for Time“, „Waiting for That Day“, „Freedom! '90“ , „Heal the Pain“, и „Каубојци и Ангели“ (последниот е неговиот единствен сингл што не се нашол на топ 40 во Велика Британија). Мајкл одбил да направи каква било промоција на албумот. На доделувањето на наградите во 1991 година Brit Awards, Listen Without Prejudice Vol. 1 ја освоил наградата за најдобар британски албум[69]

Првиот сингл на албумот, „Praying for Time“, со стихови за општествените проблеми и неправди, бил објавен во август 1990 година. Џејмс Хантер од списанието „Ролинг стоун“ ја опишал песната како „вознемирен поглед на запрепастувачката рана во светот. Мајкл нуди исцелување на времето како единствен мелем за физичка и емоционална глад, сиромаштија, лицемерие и омраза“[70]Песната доживеала успех, достигнувајќи го број 1 на американскиот Billboard Hot 100 и бр. 6 во Обединетото Кралство. Мајкл не се појавил во ова видео или во кое било следно видео за албумот.[67] Вториот сингл од Listen Without Prejudice Vol. 1, „Waiting for That Day“, бил акустично тежок сингл, издаден како непосредно продолжение на „Praying for Time“.

„Freedom! '90“ бил вториот од само двата сингла од Listen Without Prejudice кој бил поддржан од музичко видео (другиот е „Praying for Time“ помалку од Мајкл.[74] Песната алудира на неговите борби со неговиот уметнички идентитет и ги пророкува неговите напори набргу потоа да го прекине договорот за снимање со Sony Music. Како да го докаже чувството за песната, Мајкл одбил да се појави во спотот (режиран од Дејвид Финчер), а наместо тоа ги регрутирал супермоделите Наоми Кембел, Линда Еванџелиста, Кристи Тарлингтон, Татјана Патиц и Синди Крафорд да се појават и да ги синхронизираат усните наместо него.[71]Исто така, содржи текстови кои го критикуваат неговиот статус на секс симбол.[72] Песната стигнала до бр. 8 на Billboard Hot 100 во САД и бр. 28 на топ листите за синглови во Велика Британија. „Mother's Pride"“ добила значајна радио игра во САД за време на првата војна во Персискиот Залив во текот на 1991 година, често со радио станици кои се мешале во почитта на повикувачите на војниците со музика.[73]

Во 1991 година, Мајкл ја започнал турнејата „Cover to Cover Tour“ во Јапонија, Англија, САД и Бразил, каде што настапувал во настанот „Rock in Rio“.[74] Во публиката во Рио тој го видел и подоцна се запознал со Анселмо Фелепа, човекот кој потоа ќе му стане и партнер. Турнејата не била соодветна промоција за „Listen Without Prejudice Vol 1“. Всушност, таа била повеќе за омилените песни на Мајкл испеани од други пејачи. Помеќу овие песни бил и „Don’t Let the Sun Go Down no Me“, песна на Сер Елтон Џон од 1974 година. Мајкл и Џон ја имале испеано заедно оваа песна на концертот Live Aid во 1985 година, и потоа уште еднаш на концертот на Мајкл на стадионот Вембли во Лондонската Арена на 25 март 1991 година и била успешна на двете страни на Атлантикот. „Don’t Let the Sun Go Down no Me“ бил издаден како сингл на крајот на 1991 година и стигнал до број 1 и во Обединетото Кралство и во САД.[75]Во 1991 година, Мајкл објавил автобиографија преку Penguin Books насловена „Баре“, напишана заедно со Тони Парсонс.[76]

Помеѓу жалбите на Мајкл била и онаа дека Сони[77] не дала целосна поддршка за ослободувањето на неговиот втор албум што резултирало со негов слаб успех споредено со Faith. Сони одговорил дека одбивањето на Мајкл да се појави во видеата за промоција била причината за неуспехот на албумот. Мајкл ја напуштил идејата за „Listen Without Prejudice Vol 2“ и донирал три песни за добротворниот проект „Red Hot + Dance“ за организација која собирала пари за кревање на свеста против СИДА. Мајкл ги донирал и средствата од неговата песна „Too Funky“ за истата цел. Оваа песна не се појавила на ниту еден од студиските албуми на Џорџ Мајкл иако подоцна била вклучена во неговата соло колекција „Ladies & Gentlemen: The Best of George Michael“ во 1998 и „Twenty Five“ во 2006 година. „Too Funky“ доживеал успех достигнувајќи го 4 место на топ листите во Обединетото Кралство и 10 место на Billboard Hot 100.

„Џорџ Мајкл беше најдобар. Има одредена нота во неговиот глас кога ја изведе „Somebody to Love“ што беше чист Фреди."

—Гитаристот на Квин Брајан Меј на настапот на Мајкл на концертот за почит на Фреди Меркјури.[78]

Мајкл настапил со Queen на концертот за почит на Фреди Меркјури на 20 април 1992 година на стадионот Вембли.[79]Концертот бил во чест на животот на починатиот фронтмен на Квин, Фреди Меркјури, при што приходите биле наменети за истражување за СИДА.[80] Мајкл ги извел "'39", „These Are the Days of Our Lives“ со Лиза Стенсфилд и "Somebody to Love". Изведбата на Мајкл на „Somebody to Love“ била поздравена како „една од најдобрите изведби на трибјут концертот“.[81][82] Мајкл подоцна размислувал: „Веројатно тоа беше најгордиот момент за мене во мојата кариера, бидејќи претпоставувам дека живеев детска фантазија да отпеам една од песните на Фреди пред 80.000 луѓе“.[83]

Five Live EP[84]имал пет снимки во живо (шест во неколку земји) изведени од Мајкл, Квин и Лиза Стенсфилд. „Somebody to Love“ и „This are the Days of Our Lives“ се снимени на концертот по повод Фреди Меркјури. „Killer“, „Papa Was a Rollin' Stone“ и „Calling You“ биле снимени за време на неговата турнеја Cover to Cover во 1991 година..[81][82] Сите приходи од продажбата на ЕП биле во корист на Mercury Phoenix Trust.[85] Продажбата на ЕП била голема низ Европа, каде што дебитирала на број 1 во Обединетото Кралство и неколку европски земји. Успехот на топ-листата во САД бил помалку спектакуларен, каде стигнал до бр. Изведбата подоцна ќе се појави на компилацискиот албум на Квин, Greatest Hits III.[86]

За време на ноември 1994 година после долг период на мирување Џорџ Мајкл се појавиl на првите MTV Европски Музички награди, каде што имал трогателен настап со новата песна „Jesus to a Child“.[87] Песната билa посветена на неговиот партнер Анселмо Фелепа кој починал во март 1993 година. Песната бил успех сама по себе во родната земја на Мајкл скоро четири години. Се искачила на прво место на топ листите во Обединетото Кралство, и на 7 место на “Billboard” истиот месец кога бил и објавена. Исто така била најдолгата песна на Џроџ Мајкл со времетраење од скоро седум минути. Значењето на песната и врската на Мајкл со Фелепа се претворила во гласини и шпекулации, бидејќи Мајкл не признал дека е хомосексуалец сè до 1998 година. Видеото за песната „Jesus to a Child“ била спој на слики кои прикажуваат загуба, болка и страдање. Мајкл секогаш му ја посветувал песната на Фелепа кога настапувал во живо.[88]

Вториот сингл „Fastlove“ бил објавен во април 1996 и претставувал енергична песна за желбата за ценење и исполнетост без посветеност. Оваа песна била некако необична како за популарна песна бидејќи немака дефиниран рефрен и што бил долга скоро пет минути. „Fastlove“ била поддржана со видео со футуристички елементи. На топ листите во Обединетото Кралство се искачила на 1 место и таму се задржала 3 недели. Во САД истата песна се искачила на 8 место. После оваа песна, Мајкл конечно го објавил албумот Older што бил прв студиски албум после 6 години и трет во неговата соло кариера.[89] Овој албум е значаен за неговите шест песни, од кои секоја го постигнала 3 место во Обединетото Кралство што е рекорд за повеќето синглови кои се од еден ист албум[90].

За време на објавувањето на неговиот петти сингл “Star People ‘97”, специјалистот на топ листи Џејмс Мастертон го потенцирал успехот на Мајкл и изјавил „Џорџ Мајкл неспорно прави импресивен Топ 3 со секој свој сингл. Албумот Older се докажа да биде неговиот далеку најкомерцијален албум било кога. Веќе пет песни се објавени и секоја од нив стана Топ 3 хит. На ова додадете ги и Топ 3 хитовите од претходните албуми Faith и “Listen Without Prejudice”. Овој постојан успех секако бил постигнат со мала помош на маркетиншки трикови како на пример ремикси – или во случај преснимување на целиот албум што му дава трансфорамција во заслужен комерцијален удар”.

Во 1996 година Мајкл бил изгласан за „Најдобар Британски Маж“ на музичките награди на MTV и на Британските награди[91][92], како и за „Текстописец на годината“ по третпат на Ајвор Новело наградите.[93] Мајкл настапил на концертот на „Three Mills Studios“ во Лондон за MTV Unplugged.[94]. Тоа бил неговиот прв долг настап после долги годинии дел од публиката бил мајката на Мајкл. Следната година таа почина од рак.[95]

Ladies & Gentlemen: The Best of George Michael е колекција на најголемите соло хитови на Мајкл од 1998 година. Колекцијата од 28 песни (на Европскиот и Австралискиот диск има по 29 песни) се поделени во 2 половини, секоја од нив со своја тема и „расположение“. Првиот диск „For the Heart“ ги содржи најуспешните балади на Мајкл, додека пак вториот диск „For the Feet“ се содржи од популарна музика за играње.[96]

Албумот е забележлив по тоа што содржи голем број на песни и дуети кој претходно не се појавиле на ниеден од неговите албуми, вклучувајќи го и дуетот со Арета Френклин „I knew you were waiting (For me)“, како и дуетот на португалски со познатиот бразилски пејач Аструд Жилберто - „Desafinado“ и дуетот со Елтон Џон „Don’t let the sun go down on me“.

Ladies & Gentlemen: The Best of George Michael доживеал моментален успех кој се задржал на првото место на топ листите во Обединетото Кралство 8 недели. Поминал преку 200 недели на топ листите во Обединетото Кралство и е 38 најпродаван албум на сите времиња во Обединетото Кралство.[97] Бил одбран за платински албум 7 пати во Обединетото Кралство, и за Мулти-Платински во САД, и е најпознатиот, најкомерцијален албум на Џорџ Мајкл во неговата родна земја со повеќе од 2.8 милиони продадени копи. До денес, албумот има продадено околу 15 милиони копии ширум светот.[98]

Првиот сингл „Outside“ претставува хумористична песна за неговото апсење за наведување на полицаец во јавен нужник. Неговиот дует „As“, со Мери Џеј Блајџ бил објавен како втор сингл во многу земји ширум светот. И двата синглови се искачиле на 5 место на топ истите во Обединетото Кралство.

2000-ти

уреди
 
Гарт Брукс и Мајкл на Меморијалниот стадион Роберт Ф. Кенеди, Вашингтон, 29 април 2000 година

Во 2000 година, Мајкл работеше на хит-синглот „If I Told You That“ со Витни Хјустон.[99]Мајкл бил копродуцент на синглот заедно со Родни Џеркинс.[100] Мајкл започнал да работи на неговиот петти студиски албум, поминувајќи две години во студио за снимање. Неговиот прв сингл насловен „Freeek!“[101] од новиот албум доживеал успех во Европа, искачувајќи се на првото место во Италија, Португалија, Шпанија и Данска во 2002 година и се нашол на Топ 10 листите во Обединетото Кралство и на топ 5 во Австралија. Вкупно низ светот се наше на 22 топ листи. Неговиот нареден сингл „Shoot the Dog“ бил доста контроверзен кога бил објавен во јули 2002 година. Бил доста критички настроен за Џорџ Буш и за Тони Блер, за нивната улога во инвазијата на Ирак во 2003 година[102]. Во Данска таа го освоила првото место на топ листите,[103] додека пак во повеќето европски топ листи се нашла на петто место. Сепак, во Британија не се искачила погоре од 12 место. Насловната страница на синглот ја содржи насловната страница на Daily Mirror's "Howdy Poodle од почетокот на годината. Одговарајќи на критиките, Мајкл изјавил: „Јас сум Британец, живеам овде, плаќам даноци и многу сум загрижен што сега сме втората најопасна земја во светот благодарение на нашата посебна врска со Америка.[104]

 
Мајкл настапува во Антверпен, Белгија, 2006 година

На 17 ноември 2003 година, Џорџ Мајкл повторно потпишал договор со „Sony Music“ откако правната битка со компанијата резултирала со тоа неговиот договор да му биде продаден на конкурентските компании „Virgin Records and DreamWorks Records“. Кога петтиот албум на Мајкл бил објавен во 2004 година кога тој веднаш се искачил на прво место на топ листите во Обединетото Кралство, продавајќи повеќе од 200.000 копии само во првите неколку недели. Во Австралија на 22 март достигнала 2 место. На повеќето европски топ листи се наоѓал во Топ 5, а во САД бил на 12 место со продадени преку 500.000 копии, со што доби златен сертификат од страна на РИАА. Позитивно критикуван, албумот бил признат како албум кој го означува враќањето на Мајкл во најголемото светло на новиот милениум, продавајќи околу 7 милиони копии ширум светот и промовирајќи 4 (од 6) нови хитови.

Кога петтиот студиски албум на Мајкл, Patience", бил издаден во 2004 година, тој бил оценет од критиката и бил на број 1 на топ-листата за албуми во Велика Британија. Албумот станал еден од најбрзо продаваните албуми во ОК, продадени над 200.000 копии само во првата недела[105]Првиот сингл од албумот, „Amazing“, бил хит број 1 во Европа.[106] Кога Мајкл гостувал во шоуто на Опра Винфри на 26 мај 2004 година со цел да го промовира новиот албум, ја испеал „Amazing“ заедно со неговите класици „Father Figure“, Faith[107]. Во шоуто Мајкл зборувал за неговото апсење, ја открил својата хомосексуалност и неговото враќање со јавни настапи. Тој и дозволил на екипата на Опра да влезе во неговиот дом надвор од Лондон.[108]Вториот сингл бил насловен „Flawless (Go to the City)“, и бил танцувачки хит во Европа како и во Северна Америка, искачувајќи се на првото место на топ листата Billboard Hot Dance Club Play и станал последниот хит број еден на Мајкл на Американската Денс Топ Листа. Во ноември Сони издал уште еден сингл - „Round Here“. Бил најнеуспешниот сингл земен од албумот Patience", кога се нашол на 32 место на топ листите во Обединетото Кралство. Во 2005 година „John and Elvis Are Dead“ бил објавен како последен сингл од албумот. Бидејќи постоела можноста истиот се симне од Интернет, тој не се нашол на топ листите во Обединетото Кралство. Џорџ Мајкл изјавил дека Patience ќе биде последниот албум кој ќе биде достапен на пазарите низ светот. Тој објавил на радио Бибиси на 10 март 2004 година дека во иднина неговата музика ќе може да се спушта од интернет, и ги охрабрува обожавателите да направат донација за добротворни цели.

 
Мајкл на сцената во Минхен, 2006 година

„Twenty Five“ бил вториот најуспешен албум на Џорџ Мајкл, славејќи ја 25 годишнината од неговата музичка кариера. Објавен во ноември 2006 година од страна на Sony BMG станал број 1 во Обединетото Кралство. Албумот воглавно содржи песни од соло кариерата на Мајкл, но исто така и некои песни од деновите кога тој бил дел од групата Wham!. Го има во две 2 изданија, два дискови или пак ограничена серија на сет од три дискови. Изаданието со 2 дискови содржи 26 песни, вклучувајќи четири песни снимени со бендот, и три нови песни „An Easier Affair“; „This Is Not Real Love“ (дует снимен со Матја Буена, поранешен член на Sugababes, која достигнала петнаесто место на топ листите во Обединетото Кралство), и нова верзија на „Heal the Pain“, снимена со Пол Макартни. Ограниченото издание во три дискови содржи и додатни 14 помалку познати песни, вклучувакќи една од Wham!, како и една сосема нова песна „Understand“.

Овој албум бил објавен во Северна Америка на 1 април 2008 година како сет од 29 песни на 2 дискови, претставувајќи неколку нови песни (вклучувајќи дуеи со Пол Макартни и Мери Џеј Блајџ, и песна од краткотрајната телевизиска серија Ели Стоун), покрај многуте познати и успешни песни на Мајкл како од неговата соло кариера, така и од неговата кариера во бендот. За да го означи овој албум, Мајкл направил турнеја низ Северна Америка за првпат после 17 години, настапувајќи во големи градови како Њујорк, Лос Анџелес, Минеаполис, Чикаго и Далас. ДВД изданието на албумот „Twenty Five“ содржи 40 видеа на два дискови, вклучувајќи 7 со групата Wham!.

За време на концертот Live 8, во 2005 година, Мајкл му се придружил на сцена на Пол Макартни за изведувањето на песната „Drive My Car“.[109] Мајкл бил еден од неколкуте изведувачи кои во 1990 година направиле ремикси на песната „Tripping on Your Love“ од бендот Bananarama. Спротивно пак Bananarama направиле пререботка на „Careless Whisper“ за нивниот албум „Exotica“ во 2001 година. Песната бил објавена како сингл во Франција.

Во 2006 година, Мајкл ја започнал првата турнеја по 10 години, 25 Live. Турнејата започнала во Барселона, Шпанија на 23 септември и завршила во декември на арената Вембли во Англија. Според неговото мрежно место турнејата со 80 настапи ја виделе 1.3 милиони обожаватели. На 12 мај 2007 година во Коимбра, Португалија, тој ја започнал европската турнеја „25 Live Stadium Tour 2007“, вклучувајќи ги Лондон и Атина, и завршувајќи на 4 август во Белфаст, Северна Ирска. Имал вкупно 29 настапи за турнејата низ Европа (почнувајќи од 21 април 2007 година). На 9 јуни 2007 година, Мајкл бил првиот артист кој натапил на реновираниот Вембли во Лондон, каде што потоа бил казнет 130.000 долари, бидејќи целата програма ја скратил на само 13 минути.

Мајкл ја започнал глумечката кариера во Америка со улогата на ангел-чувар на ликот на Џони Ли Милер во серијата Ели Стоун., која се емитувала во САД. Освен што тој во шоуто се појавува како себеси и во форма на визии, секоја епизода носела име на некоја од неговите песни. Мајкл се појавил на финалето на шоуто Американски идол во 2008 година пеејќи ја песната „Praying for Time“. Кога го прашале што мисли дека ќе рече Сајмон за неговата изведба, тој одговорил „Мислам дека веројатно ќе ми рече дека не требало да пеам песна од Џорџ Мајкл. Тоа им го има кажано на многу луѓе во минатото, па мислам дека би било доста смешно.’[110][111][112]

На 1 декември, Мајкл го одржал последниот коцерт во Абу Даби во Обединетите Арапски Емирати како дел од 37-та прослава за Денот на Нацијата. На 25 декември 2008 година Џорџ Мајкл објавил нова песна „December Song“ на неговото мрежно место беспалтно[113]. Постоела надеж дека обожавателите кои ќе ја спуштат песната ќе донираат пари за добротворни цели. Иако песната повеќе не е достапна на неговата страна, истата сепак може да се спушти од мрежите за јавно споделување на податоци. На 29 октомври 2009 година од Бибиси изјавиле дека Мајкл ќе се приклучи на Божиќен број 1 во Обединетото Кралство, со преправена верзија на „December Song“ која ќе се пушти во продажба на 13 декември. Популарноста на песната била поттикната и од промотивно појавување на Мајкл на шоуто X Фактор каде што извел песна со Дејвид Остин свирејќи на пијано.

2010-ти

уреди
 
Џорџ Мајкл во Кралска опера во Лондон во 2011 година

На крајот на 2009 година Мајкл изјавил дека после месеци на шпекулации дека ќе има настапи во австралиските градови Мелбурн, Перт и Сиднеј, што би биле негови први концерти во Австралија после 1988 година.[114] На 20 февруари Мајкл го имал својот прв настап во Перт на Бурсвуд и имал публика од 15.000 обожаватели.[115] На 5 март 2011 година Мајкл го објавил излегувањето на неговата преработка на хитот од групата „New Order“ од 1987 година, True Faith, како помош за добротворната организација Comic Relief[116]. Мајкл исто така објавил преработка на песната на Стиви Вондер од 1972 година, „You and I“, на 15 април 2011 година како подарок за принцот Вилијам и Кејт Мидлтон по повод кралската венчавка на 29 април 2011 година.[117] Иако Мп3 верзијата била достапна за беспалтно спуштање, Мајкл им порачал на обожавателите, оние кои би ја спуштиле песната да дадат донација за „Добротворниот фонд за подароци на принцот Вилијам и Кејт Мидлтон“.[118]

 
Мајкл на церемонијата на затворање на Летните олимписки игри во Лондон 2012 година
 
LED светла за време на изведбата на Мајкл на неговиот сингл од 1990 година „Freedom!“ на церемонијата

На 11 мај 2011 година, турнејата „Symphonica“ бил објавена. Само настапи за во Европа биле објавени. Првиот настап бил изведен во Куќата на Операта во Прага на 22 август.[119] Во октомври 2011 година, Мајкл бил прогласен за еден од номинираните за Куќата на Славните Текстописци.[120]Во ноември, Мајкл морал да го откаже остатокот од турнејата бидејќи тешко се разболел во Виена, Австрија.[121]

Во февруари 2012 година, два месеци по напуштањето на болницата, Мајкл се појавил изненадувачки на доделувањето на Brit Awards 2012 година во О2 Арената во Лондон, каде што добил овации и ѝ ја врачил на Адел наградата за најдобар британски албум.[122] Во март, Мајкл објавил дека е здрав и дека турнејата „Symphonica“ ќе продолжи наесен.[123] Последниот концерт од турнејата, кој бил и последен концерт во животот на Мајкл, бил изведен во лондонскиот Ерлс Корт на 17 октомври 2012 година.[124]

„Symphonica“ бил издадена на 17 март 2014 година и станал седмиот соло албум бр. 1 на Мајкл во Обединетото Кралство и деветти вкупно, вклучувајќи го неговиот Wham! врвни топ листи. Албумот бил продуциран од Фил Рамон и Мајкл; албумот бил последната продукциска заслуга на Рамон.[125] На 2 ноември 2016 година, менаџерскиот тим на Мајкл објавил дека вториот документарен филм за неговиот живот, насловен Слобода, треба да биде објавен во март 2017 година.[126][127] Еден месец подоцна, англискиот текстописец Naughty Boy ги потврдил плановите за соработка со Мајкл, за нова песна и албум.[128] Naughty Boy тврдел дека песната е „неверојатна, но [...] горчлива“.[129] На 7 септември 2017 година (месеци по смртта на Мајкл), бил објавен синглот „Фантазија“, со Најл Роџерс.[130]

Откако се нашол на второто место по објавувањето во 1984 година (зад песната „Do They Know It's Christmas?“ на Band Aid, во која настапувал и Мајкл), „Last Christmas“ конечно стигнала до првото место на топ-листата за синглови во Обединетото Кралство на Нова година 2021 година, повеќе од 36 години по неговото првично објавување.[131] Ендрју Риџли рекол дека поставувањето на табелата е „доказ за нејзината безвременска привлечност и шарм“, додавајќи: „Тоа е соодветна почит на генијот на Џорџ во пишувањето песни... тој ќе беше неизмерно горд и крајно воодушевен“. периодот од 36 години потребни за да се достигне број еден бил рекорд на британската топ листа, кој го надминала Кејт Буш со „Running Up That Hill“ во јуни 2022 година која траел 37 години.[132]

Постхумни изданија

уреди

На 7 септември 2017 година, бил објавен синглот „Fantasy“. Напишана и продуцирана од Мајкл, песната била снимена додека работел на Listen Without Prejudice Vol. 1. Сепак, песната не била вклучена во албумот. Наместо тоа, во октомври 1990 година, таа била прикажана на синглот „Waiting for That Day“ во Обединетото Кралство и на синглот „Freedom! '90“ во остатокот од светот.[133] На 7 септември 2017 година, била издадена нова верзија преработена од Најл Роџерс како сингл од Listen Without Prejudice / MTV Unplugged (2017).[134] Албумот ја вклучува оригиналната верзија на „Fantasy“ и верзијата од 1998 година[135]; На 18 октомври 2017 година било објавено музичко видео на Вево.Vevo.[136]

Во 2019 година бил објавен филмот „Последниот Божиќ“ напишан од Ема Томпсон. Насловот на филмот е преземен од Wham!. Официјален саундтрак албум бил издаден од Legacy Recordings на ЦД, винил со два диска и дигитални формати на 8 ноември 2019 година.[137] Албумот содржи 14 Wham! и соло песни на Џорџ Мајкл, како и претходно необјавена песна првично завршена во 2015 година со наслов This Is How (We Want You to Get High).[138] Албумот со саундтрак дебитирал на првото место на Официјалната табела на албуми за саундтрак во Обединетото Кралство и на 11-тото место на табелата за албуми во Обединетото Кралство на 15 ноември 2019 година.[139][140] Исто така, влегол на австралиската табела за албуми на седмото место, [141] на ирската табела за албуми, каде што дебитирал на 32-то место, искачувајќи се на 26-то место следната недела и на 55-тото место на американскиот Билборд 200.[142][143]

На 22 јуни 2022 година бил објавен документарниот филм Freedom Uncut. Мајкл работел на филмот непосредно пред неговата смрт, заедно со Дејвид Остин, и ја обезбедил нарацијата во текот на целиот период.[144][145] NME, The Guardian и Empire сите го пофалиле филмот и го оцениле со 4/5 ѕвезди.[146][147][148] На 30 септември 2022 година, била издадена ремастерирана и проширена верзија на Older која го сочинува оригиналниот албум Older, Upper disc и три бонус ЦД-а, кои содржат ремикси и снимки во живо на песни од постариот период.[149]Албумот се нашол на второто место на топ 100 за официјални албуми во Обединетото Кралство на 7 октомври 2022 година.[150]

Приватен живот

уреди

Сексуалност и врски

уреди

Мајкл изјавил за неговите рани фантазии биле за жените, што „ме навело да верувам дека сум на патот кон хетеросексуалноста“, но во пубертетот започнал да фантазира за мажи, за кои подоцна рекол дека „имаат врска со мојата околина“. На 19-годишна возраст, Мајкл му рекол на Ендрју Риџли дека е бисексуалец.[151] Мајкл исто така и кажал на една од неговите две сестри, но тој бил советуван да не им кажува на родителите за неговата сексуалност.[162] Во 1998 година, не многу долго откако бил отфрлен поради својата сексуалност, Мајкл изјавил на Паркинсон дека станал уверен дека е геј кога се заљубил во маж.[152] Овој став бил повторен во интервјуто за „Адвокат“ во 1999 година, каде што Мајкл и кажал на главниот уредник, Џуди Видер, дека „заљубувањето во маж го заврши неговиот конфликт околу бисексуалноста“. „Никогаш не сум имал морален проблем да бидам геј“, ѝ рекол Мајкл. „Мислев дека сум се заљубил во жена неколку пати. Потоа се заљубив во маж и сфатив дека ништо од тие работи не е љубов“.[153]

Во 2004 година, Мајкл изјавил: „Спиев многу со жени во деновите на Wham!, но никогаш не чувствував дека тоа може да се развие во врска бидејќи знаев дека, емоционално, сум геј маж. Не сакав да се обврзувам за нив, но јас се засрамив што можеби ќе ги користам, што го направив кога почнав да се грижам за СИДА-та, која преовладуваше во Британија Секогаш имав безбеден секс, не сакав да спијам со жена без да и кажам дека сум бисексуалец, Чувствував дека тоа би било неодговорно, во основа, не сакав да го имам тој непријатен разговор што може да го уништи моментот спие со нив“. Во истото интервју, тој додал: „Да не бев со Кени [неговото момче во тоа време], ќе имав секс со жени, без сомнение“. Тој изјавил дека верува дека формирањето на неговата сексуалност е „негувачка работа, преку отсуството на татко ми кој секогаш беше зафатен со работа. Тоа значеше дека сум исклучително близок со мајка ми“, иако изјавил дека „дефинитивно има и такви кои имаат предиспозиција да се биде геј во која околината е ирелевантна.“ Во интервју од 2007 година Мајкл признал дека го криел фактот што е геј поради грижа за тоа како таа информација би можела да влијае врз неговата мајка.[154] Две години подоцна, тој додал: „Мојата депресија на крајот на Wham! беше затоа што почнав да сфаќам дека сум геј, а не бисексуалец“.[155]

Во текот на доцните 1980-ти, Мајкл имал врска со шминкерката Кети Џеунг, која извесно време се сметала за негова уметничка „муза“ и која се појавила во видеото „I Want Your Sex“.[156] Мајкл подоцна изјавил дека таа била неговата „единствена искрена“ девојка и дека знаела за неговата бисексуалност. Во 2016 година, Јеунг реагирала на смртта на Мајкл нарекувајќи го „вистински пријател“ со кого го поминала „некое од најубавото време во [нејзиниот] живот“.[157]

Во 1992 година, Мајкл воспостави врска со Анселмо Фелепа, бразилски дизајнер на фустани, кого го запознал на концертот на Рок во Рио во 1991 година. Шест месеци од нивната врска, Фелепа открил дека е ХИВ позитивен. Мајкл подоцна изјавил: „Тоа беше застрашувачка вест. Мислев дека и јас би можел да ја имам болеста. Не можев да поминам низ неа со моето семејство затоа што не знаев како да ја споделам со нив - тие не ни знаеја дека сум геј." Во 1993 година, Фелеппа починал од мозочно крварење поврзано со СИДА.[158]Синглот на Мајкл, „Jesus to a Child“ е почит на Фелепа (Мајкл постојано му го посветувал пред да ја изведе во живо), како што е неговиот албум Older (1996).[159] Во 2008 година, зборувајќи за загубата на Фелепа, Мајкл рекол: „Тоа беше ужасно депресивно време. Ми требаа околу три години да тагувам, а потоа ја изгубив мајка ми. Се чувствував речиси како да сум проколнат“.[160]

Во 1996 година, Мајкл започнал долга врска со Кени Гос, поранешен тренер на навивачи[161] и продавач на спортска опрема од Далас.[162]Тој имал имот во Далас[163]куќа од 16 век во Горинг-он-Темза, Оксфордшир,[164][165] и замок од 8 милиони фунти во Хајгејт, Северен Лондон[158]Гос ја отворил „Галерија Гос“ во мај 2005 година во Далас во која има современа уметност како и дела од нивната приватна колекција, која вклучува уметнички дела од МБУ (Младински Британски Уметници), како на пример дела од Сара Лукас. Поседувале имоти во Далас и Лондон. На крајот на ноември 2005 година било објавено дека Мајкл и Гос сакаат да ја забележат нивната врска како Цивилно Партнертсво во Обединетотот Кралство[166], но поради негативниот публицитет и престојната турнеја, тие тој чекор го одложиле за подоцна.[167] На 22 август 2011 година на првата ноќ од неговата турнеја „Symphonica“, Мајкл изјавил дека тој и Гос се разделиле пред две години.[168] Сепак Гос бил присутен на Британското судење на Мајкл поради возење под влијание на марихуана на 14 септември 2010 година.

Правни проблеми

уреди

Прашањата за сексуалната ориентација на Мајкл постоеле во јавноста уште од 7 април 1998 година[169] кога бил уапсен за впуштање во сексуални односи во јавност, во јавен тоалет во Беверли Хилс, Калифорнија.[170] Бил уапсен од полицаец облечен како цивил кој се викал Марсело Родригес во полициска операција наречена „Убава полиција“. Во интервју за MTV Мајкл тврдел: „Бев следен во тоалетот и тогаш полицаецот, кој нензаев дека е полицаец започна да ја игра играта која мислам дека се вика „Ќе ти го покажам мојот, ти ќе ми го покажеш твојот, и кога ќе ми го покажеш твојот, ќе те уапсам!“.Во 2012 година, Мајкл влегол во врска со Фади Фаваз, либанско-австралиски фризер и хонорарен фотограф со седиште во Лондон.[171][172] Фаваз бил тој кој го пронашол телото на Мајкл на божиќното утро 2016 година.[173][174]

 
Мајкл на Олимпискиот стадион, Атина во 2007 г.

Отакао Мајкл се изјаснил за невин за обвинението, бил казнет со 810 американски долари и осуден на 80 часови општинска работа. Набргу, Мајкл објавил видео за песната „Outside“, која очигледно била инспирирана од инцидентот со тоалетот и прикажува двајца мажи облечени како полицајци кои се бакнуваат. Родригес тврдел дека видеото го исмева и дека Мајкл му удрира шамар во интервјуата. Во 1999 година тој покренал судски случај вреден 10 милиони долари во Калифорнија, против пејачот. Судот го отфрлил случајот на 3 декември 2002 година.[175] Судот одлучил дека Родригес како претставник на јавна служба, не може легално да бара надомест за емоционално повредување. После инцидентот Мајкл станал отоврен во врска со неговата сексуална ориентација и за неговата врска со Кени Гос која започнала уште во јули 1996 година.

На 23 јули 2006 година, Мајкл повторно бил осуден за впуштање во анонимен јавен секс, овојпат на лондоснкиот Хемптенс Хит.[176] Анонимниот партнер подоцна се открило дека бил 58 годишниот Норман Киртленд, невработен возач. И покрај тоа што тој имал намера да ги тужи таблоидите „News of the World“ и Киртленд за клевета, Мајкл изјавил дека тој е во потрага по анонимен секс но дека тоа не било никаков проблем во неговата врска со Кени Гос.[177]

На 26 февруари 2006 година Мајкл бил уапсен за поседување на дрога од класа В, инцидент што тој самиот го опишал како „моја сопствена глупава грешка, како и обично“.[178] Бил предупреден од полицијата и ослободен. Мајкл бил уапсен во Криклвуд, северозападен Лондон, откако моторџии пријавиле автомобил на семафорите кој го попречувал патот. Се изјаснил виновен на 8 мај 2007 година за возење под дејство на дрога. Му било забрането да вози две години и бил осуден на општинска работа[179].

Џорџ Мајкл се борел со злоупотреба на супстанции многу години.[180][181] Тој бил уапсен за прекршоци поврзани со дрога во 2006, 2008 и 2010 година. За време на септември 2007 година, на емисијата „Desert Island Discs“, тој рекол дека неговото користење на канабис му претставува проблем и дека посакувал да може да пуши помалку и се трудел тоа и да го оствари.[182] На 19 септември 2008 година, Мајкл бил уапсен во јавен тоалет во Хемпстед Хит во Лондон, за поседување на дрога од класа А и В. Бил одведен во полициска станица каде бил предупреден за поседување на дрога[183]. На 5 декември 2009 година во интервју за весникот „The Guardian“, Мајкл објаснил дека намалил со употреба на канабис и дека пуши само по 7-8 свиткувања, наместо 27-те што порано ги пушел.[184]

Во раните часови на 4 јули 2010 година, Мајкл се враќал од геј парада на гордоста. Пејачот бил забележан како возејќи влетува во излогот на продавница во Хемпстед, Северен Лондон, и бил уапсен при сомнение дека е неспособен да вози.[185][186] На 12 август, лондонската полиција изјавила дека тој бил обвинет за поседување на канабис и несоодветно возење при дејство на алкохол и дрога[187]. Мајкл исто така земал од лекот „Амитрифилин“.[188] На 24 август 2010 година пејачот се изјаснил виновен на Магистралниот Суд „Хајбери“ во Лондон, откако признал дека возел под дејство на дрога[189], и на 14 септември 2010 година во истиот суд[190][191] бил осуден на 8 недели затвор, казна и 5 годишна забрана за возење. Мајкл бил ослободен од затворот на 11 октомври 2010 година[192], откако отслужил 4 недели. Во вдлабнатината во ѕидот на продавницата во која Мајкл удрил, некој го напишал зборот „Wham".[193]

Политика

уреди

Таткото на Мајкл бил комунист. На петнаесетгодишна возраст, Мајкл се приклучил на Младата комунистичка лига, под неговото грчко име.[194] За време на Маргарет Тачер како конзервативна премиерка на Обединетото Кралство во текот на 1980-тите, Мајкл гласал за лабуристите.[195] Во септември 1984 година, Wham! настапил на добротворен концерт во лондонската Ројал Фестивал Хол за штрајкувачките рудари од Обединетото Кралство.[196]

За време на 2000 година Мајкл им се придружи на Мелиса Етериџ, Гарт Брукс, Квин Латифа, Пет Шоп Бојс, и К.Д.Ланг на настапот во Вашингтон Д.С како дел од концертот „'Equality Rocks“ со кој би се збогатила кампањата за човекови права.[197]Мајкл ја напишал критичката песна „Shoot the dog“ во која пее за пријателската врска помеѓу Британската и Американската влада и за нивното вклучување во војната во Ирак.

За време на 2007 година тој го испратил пијаното вредно 1.45 милиони фунти, кое Џон Ленон го користел за песната „Imagine“, на турнејата нис САД изложувајќи го на места каде што имало насилство, како на пример Dallas' Dealey Plaza каде што бил убиен претседателот Џон Ф. Кенеди.[198] Мајкл го посветил својот концерт во Софија, Бугарија од турнејата „Twenty Five“ на бугарските медицински сестри обвинети на судењето за ХИВ во Либија.[199] На 17 јуни 2008 година Мајкл изјавил дека е возбуден од легализирањето на хомосексуалните бракови во Калифорнија, нарекувајќи го овој потег многу задоцнет.[200]

Филантропија

уреди

Во ноември 1984 година, Мајкл им се придружил на други британски и ирски поп ѕвезди кои го формирале Band Aid, пеејќи ја хуманитарната песна „Do They Know It's Christmas? за ослободување од глад во Етиопија. Овој сингл станал божиќен број еден во Обединетото Кралство во декември 1984 година, држејќи ја песната на Мајкл, „Last Christmas“ од Wham!, на број 2.[226] „Do They Know It's Christmas?“ била продадена во 3,75 милиони копии во Обединетото Кралство и станала најпродаваниот сингл во историјата на британската топ листа, титула што ја држеле до 1997 година кога песната била надмината од „Candle in the Wind 1997“ на Елтон Џон, објавена во чест на принцезата Дијана по нејзината смрт (Мајкл присуствувал на погребот на Дијана со Елтон Џон).[226] Мајкл ги донирал авторските права од „Last Christmas“ на Band Aid и потоа пеел со Елтон Џон на Live Aid (добротворниот концерт на Band Aid) во 1985 година.[201]

Во 1986 година, Мајкл учествувал на хуманитарниот концерт на Prince's Trust одржан на стадионот Вембли, изведувајќи ја песната „Everytime You Go Away“ заедно со Пол Јанг.[202] Во 1988 година, Мајкл учествувална 70-тиот роденден на Нелсон Мандела на стадионот Вембли во Лондон заедно со многу други пејачи (како што се Ени Ленокс и Стинг), изведувајќи ја „Sexual Healing“.[203]

Како активист за правата на ЛГБТ и добротворна организација за ХИВ/СИДА,[204][205][206], приходот од синглот „Don't Let the Sun Go Down on Me“ од 1991 година бил поделен на 10 различни добротворни организации за деца, СИДА и образование. Тој исто така бил покровител на Фондацијата за СИДА на Елтон Џон.[207] Мајкл носел црвена лента на концертот за почит на Фреди Меркјури на стадионот Вембли во април 1992 година.[208][209] Тој бил клучен во остварувањето на компилацијата Red Hot + Dance, придонесувајќи со три оригинални песни, во албумот со Seal и Мадона меѓу другите.[210]

Во 2003 година, тој се здружил со Ронан Китинг на изданието на играта во Велика Британија, Кој сака да биде милионер? и освоиле 32.000 фунти, откако нивната оригинална добивка од 64.000 фунти била преполовена со погрешно одговарање на прашањето од 125.000 фунти.[211][212]Истата година, Мајкл им се придружил на други познати личности за да ја поддржи кампањата за да помогне да се соберат 20 милиони фунти за смртно болните деца водена од Детската добротворна организација Rainbow Trust, чиј покровител бил тој. Тој изјавила: „Загубата е толку неверојатно тешка работа. Се поклонувам на луѓето кои всушност треба да се справат со загубата на детето“.[213]

 
5, The Grove, Домот на Михаел во Хајгејт, северен Лондон,зграда.[214][215]

Од 2005 година до неговата смрт, Мајкл бил покровител на добротворната организација Swan Lifeline. Во времето кога се преселил во својот дом во Хајгејт, имал лебеди во реката на крајот од својата градина. Еден сосед, кој бил вклучен во добротворната организација, го прашал дали ќе биде заинтересиран, а тој веднаш се согласил.[216][217][218]

По смртта на Мајкл, разни добротворни организации открииле дека Мајкл приватно ги поддржувал многу години. Тие добротворни организации ги вклучувале Childline (на кого тој донирал „милиони“),[219][194] фондот Теренс Хигинс и Поддршка за рак на Мекмилан. Мајкл, исто така, донирал на поединци: тој наводно се јавил на продуцентскиот тим на квиз-шоуто Deal or No Deal откако натпреварувачка открила дека ѝ се потребни 15.000 фунти за да го финансира лекувањето со ИВФ и анонимно го платила третманот.[220] Мајкл еднаш и дал бакшиш 5.000 фунти на студентска медицинска сестра која работела како шанкер бидејќи била во долгови.[221] На 3 јануари 2017 година, друга жена се јавила и (со дозвола на семејството на Мајкл) открила дека анонимно и платил за третман со ИВФ откако ја видел како зборува за нејзините проблеми со зачнувањето во епизодата на Ова утро во 2010 година. Жената родила девојка во 2012 година.[222]

По неговата смрт, исто така било откриено дека Мајкл анонимно плаќал за годишна елка подигната на местото каде што живеел во Хајгејт, како и за финансирање на божиќните светилки во претходната деценија. Тој исто така бил најголемиот финансиер на годишниот саем на Хајгејт на плоштадот во тие десет години, донирајќи анонимно како „локален жител“.[223][224]

Придонеси

уреди

Помеѓу 2006 и 2008 година, според извештаите, Мајкл заработил 48,5 милиони фунти само од турнејата 25 Live.[225] Во јули 2014 година, тој бил пријавен дека бил познат инвеститор во шемата за избегнување данок наречена Либерти.[226] Според „Sunday Times Rich List 2015“ на најбогатите британски музичари, Мајкл вредел 105 милиони фунти..[227]

Смрт

уреди
 
Гробот на Мајкл (десно) заедно со неговата мајка и сестра во Хајгејт

Во раните часови на Божиќ во 2016 година, Мајкл починал во кревет во својот дом во Горинг-он-Темза, на 53-годишна возраст. Го пронашол неговиот партнер, Фади Фаваз[173][174][228]. Во март 2017 година, висок судски лекар во Оксфордшир ја припишал смртта на Мајкл на природни причини поради дилатирана кардиомиопатија со миокардитис и замастен црн дроб.[229][230][231][232]

Поради доцнењето во утврдувањето на причината за смртта, погребот на Мајкл бил одржан на 29 март 2017 година. На приватна церемонија, тој бил погребан на гробиштата Хајгејт во северен Лондон, на едната страна од гробот на неговата мајка.[233] Од другата страна е погребана неговата сестра Мелани, која умрела по него три години.[234]

Последици

уреди
 
Неофицијална меморијална градина пред домот на Мајкл во Хајгејт, 29 јули 2017 година

Во летото 2017 година, била создадена привремена неформална меморијална градина пред поранешниот дом на Мајкл во Гроув, Хајгејт. Местото, на приватен плоштад што го поседувал Мајкл, го чувале обожавателите приближно осумнаесет месеци додека не биде расчистено.[235]

Во март 2019 година, уметничката колекција на Мајкл била продадена на аукција во Англија за 11,3 милиони фунти. Приходите биле донирани на различни филантропски организации на кои Мајкл донирал додека бил жив..[236]

Тестаментот на Мајкл им го оставил најголемиот дел од имотот вреден 97 милиони фунти на неговите сестри, неговиот татко и пријателите. Во него не биле вклучени аманети ниту на Фаваз ниту на неговиот поранешен партнер Кени Гос. Во 2021 година, по судски постапки, поверениците на имотот на Мајкл склучиле финансиски договор со Гос.[237]

Почести

уреди
 
Елтон Џон изведувајќи му почит на Мајкл во Твикенхем, Лондон, во јуни 2017 година

Елтон Џон бил меѓу оние кои му оддале почит на Мајкл, емоционално обраќајќи ѝ се на публиката во Лас Вегас на 28 декември: „Каков пејач, каков текстописец. Луѓе кои никогаш не сум ги сретнал.“[238]

На 59-тото доделување на Греми наградите на 12 февруари 2017 година, Адел извела бавна верзија на „Fastlove“ во чест на Мајкл.[239] На 22 февруари, водечкиот пејач на Coldplay, Крис Мартин, ја извел „A Different Corner“ на доделувањето на Бритнските награди 2017 година.[240] Во јуни, блискиот пријател на Мајкл, поранешната членка на Spice Girls, Гери Халивел, објавила хуманитарен сингл, „Angels in Chains“, во чест на него, за да собере пари за Childline.[241]

Во 2020 година, Мајкл бил одбележан со мурал во неговата родна населба Брент.[242] Уметничкото дело, кое било дел од биеналето Брент, било нарачано да му оддаде почит на неговиот придонес во областа на музиката и забавата.[243] Уметникот Dawn Mellor рекол дека го слави како пионерска културна и ЛГБТК+ фигура.[244] Во февруари 2024 година, Кралската ковница открила колекционерска монета на која Мајкл ги носи неговите очила за сонце.[245]

Награди и достигнувања

уреди

Мајкл освоил бројни музички награди во текот на неговата 30-годишна кариера, вклучително и три награди на BritAwards како најдобар британски машки изведувач двапати, четири MTV Video Music Awards, шест Ivor Novello Awards, три американски музички награди (вклучувајќи две во традиционално-црната Soul/R&B категорија[246][247]), и две Греми награди од осум номинации.[248][249] Во 2015 година, тој бил рангиран на 45-тото место на списокот на Билборд на „Најдобрите жешки 100 уметници на сите времиња“.[250] Радио академијата изјавила дека Мајкл бил најчесто свирениот изведувач на британското радио во периодот 1984–2004 година. Во 2019 година, Мајкл бил прогласен за најголем уметник на сите времиња од Smooth Radio.[251] Во 2023 година, Мајкл бил номиниран за влез во Куќата на славните на Рокенролот.[252]На 3 мај 2023 година, Мајкл бил избран за примен во класата 2023 заедно со Кејт Буш, Вили Нелсон, The Spinners, Миси Елиот и Rage Against the Machine.[253][254] Во ноември 2023 година, Мајкл бил примен во куќата, со Ендрју Риџли како негов воведен презентер.[255]

Дискографија и продажба на плочи

уреди

Во моментот на неговата смрт, се проценува дека Мајкл продал помеѓу 100 и 125 милиони плочи ширум светот.[256][257][3] Како соло изведувач, се проценува дека има продадено над 100 милиони плочи, што го прави еден од најпродаваните музички уметници.[256] He is estimated to have sold up to 30 million records with Wham!.[258] Се проценува дека има продадено до 30 милиони плочи со Wham!. Неговиот деби соло албум Faith продаде повеќе од 25 милиони примероци.[259]

Соло дискографија

Со Wham!

Наводи

уреди
  1. ↑ „George Michael: Chart topper and cultural icon dead at 53“. CNN. 26 December 2016. Архивирано од изворникот 23 October 2021. Посетено на 3 March 2024.
  2. ↑ „Troubled personal life of pop superstar George Michael“. Sky News. 27 December 2016. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 27 December 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 PR Newswire. "KEEPING FAITH! WARNER CHAPPELL MUSIC RENEWS PUBLISHING DEAL WITH GEORGE MICHAEL'S ESTATE". Соопштение за печат.
  4. ↑ „The 20 best male singers of all time, ranked in order of pure vocal ability“. Smooth Radio. 9 April 2020. Архивирано од изворникот 23 October 2021. Посетено на 5 July 2021.
  5. ↑ „George Michael's Style: Remembering His Top 5 Iconic Looks“. Billboard. 27 December 2016. Архивирано од изворникот 26 October 2021. Посетено на 6 July 2021.
  6. ↑ „Pop icon George Michael was a music video master“. Mashable. 25 December 2016. Архивирано од изворникот 26 October 2021. Посетено на 6 July 2021.
  7. ↑ „The 200 Greatest Singers of All Time“. Rolling Stone (англиски). 1 January 2023. Архивирано од изворникот 3 August 2023. Посетено на 3 August 2023.
  8. ↑ "George Michael dominates airwaves" Архивирано на 19 јануари 2018 г.. BBC. Retrieved 17 February 2018.
  9. ↑ „Rock and Roll Hall of Fame 2023 Inductees“. The Rock and Roll Hall of Fame. Архивирано од изворникот 5 May 2023. Посетено на 3 May 2023.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Hatton, Celia (9 April 2015). „When China woke up to Wham!“. BBC. Архивирано од изворникот 19 August 2018. Посетено на 10 April 2015.
  11. ↑ 11,0 11,1 Patrick, Al (28 April 1985). „East meets Wham!, and another great wall comes down“. Chicago Tribune. Архивирано од изворникот 12 April 2020. Посетено на 12 April 2020.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 "George Michael". The Official Charts Company. Retrieved 21 April 2011. Архивирано на 2 ноември 2014 г.
  13. ↑ 13,0 13,1 [[[:Предлошка:BillboardURLbyName]] George Michael Album & Song Chart History] Billboard. Retrieved 21 April 2011
  14. ↑ „George Michael Chart History“. Billboard. Архивирано од изворникот 9 June 2019. Посетено на 14 June 2019.
  15. ↑ A Different Story; George Michael Biographical DVD
  16. ↑ Jovanovich, Rob (2008). George Michael - the Biography. Piatkus Books. стр. 13.
  17. ↑ 17,0 17,1 „George Michael's sister Melanie Panayiotou is found dead on Christmas Day aged 59“. BBC News. 27 December 2019. Архивирано од изворникот 5 October 2021. Посетено на 14 October 2021.
  18. ↑ „The true story of George Michael's complicated relationship with his mother“. TODAY.com (англиски). 29 June 2022. Архивирано од изворникот 27 September 2023. Посетено на 9 October 2023.
  19. ↑ „Lesley Angold Panayiotou: What Happened To George Michael's Mother?“. Dicy Trends (англиски). 8 July 2023. Архивирано од изворникот 24 October 2023. Посетено на 19 October 2023.
  20. ↑ „Obituary: George Michael“. BBC News. 25 December 2016. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  21. ↑ Biography George Michael: The Making of a Superstar Bruce Dessau, London: Sidgwick & Jackson, 1989
  22. ↑ „George Michael-The history“. Twentyfive Live LLP. & Signatures Network. Архивирано од изворникот на 13 September 2008. Посетено на 5 February 2010.
  23. ↑ Powers, Ann (14 June 2008). „George Michael embraces his dualities“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на 31 July 2015.
  24. ↑ "George Michael: the superstar who doesn't take life too seriously" Архивирано на 31 јули 2017 г.. The Guardian. Retrieved 8 May 2014
  25. ↑ Bruce Dessau (1989). "George Michael: the making of a superstar". p. 8. Sidgwick & Jackson
  26. ↑ "George Michael's family in bedside vigil as star battles severe pneumonia" Архивирано на 26 јуни 2018 г.. The Telegraph. Retrieved 27 December 2016
  27. ↑ „George Michael: Bang of the head turned me to music“. Irish Examiner. Архивирано од изворникот 25 August 2021. Посетено на 25 August 2021.
  28. ↑ „Following in the footsteps of George Michael in London“. forunitedkingdomlovers.uk (англиски). 25 June 2021. Архивирано од изворникот 9 July 2023. Посетено на 9 July 2023.
  29. ↑ Negus, Keith; Sledmere, Adrian (May 2022). „Postcolonial paths of pop: a suburban psychogeography of George Michael and Wham!“. Popular Music. 41 (2): 131–151. doi:10.1017/S0261143022000253. ISSN 0261-1430. S2CID 249829672 Проверете ја вредноста |s2cid= (help). Архивирано од изворникот 9 July 2023. Посетено на 9 July 2023. PDF Архивирано на 9 јули 2023 г.  
  30. ↑ „George Michael plaque unveiled at Bushey Meads school“. BBC News. 16 April 2018. Архивирано од изворникот 9 July 2023. Посетено на 9 July 2023.
  31. ↑ A Night At The Opera Архивирано на 10 мај 2015 г. QueenZone.com. Retrieved 23 January 2013
  32. ↑ „Belair Restaurant in Northwood“. Watford Observer (англиски). 20 January 2003. Архивирано од изворникот 29 July 2023. Посетено на 9 July 2023.
  33. ↑ Gavin, James (28 June 2022). George Michael: A Life (англиски). Abrams. стр. 21. ISBN 978-1-64700-673-0. Архивирано од изворникот 16 July 2023. Посетено на 22 April 2024.
  34. ↑ Ridgeley, Andrew (8 October 2019). Wham!, George Michael and Me: A Memoir (англиски). Penguin. стр. 120, 136, 141. ISBN 978-1-5247-4531-8. Архивирано од изворникот 16 July 2023. Посетено на 22 April 2024.
  35. ↑ Youngs, Ian (26 December 2016). „George Michael: Six songs that defined his life“. BBC News. Архивирано од изворникот 3 October 2020. Посетено на 21 June 2020.
  36. ↑ Michael, George; Goodall, Nigel (1999). George Michael: In His Own Words. Omnibus Press. стр. 7. ISBN 978-0-7119-7891-1. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 12 March 2016.
  37. ↑ Rubiner, Julia (1993). Contemporary Musicians: Profiles of the People in Music, Volume 9. Gale Research, Incorporated. стр. 169. As a solo artist George Michael has been hailed as a leading creative force in popular songwriting. With fame approaching, Michael decided to change his name from the intimidating Georgios Panayiotou to the more accessible George Michael.
  38. ↑ „Flashback: Band Aid Raises Millions With 'Do They Know It's Christmas?'“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот 27 November 2021. Посетено на 27 November 2021.
  39. ↑ „The philanthropic acts of George Michael: from £5k tips to nurses' gigs“. The Guardian. 7 January 2018. Архивирано од изворникот 18 October 2020. Посетено на 7 January 2018.
  40. ↑ Rachel, Aroesti (14 December 2017). „Still saving us from tears: the inside story of Wham!'s Last Christmas“. The Guardian. Архивирано од изворникот на 22 December 2017. Посетено на 1 December 2020.
  41. ↑ „George Michael: 20 Essential Songs“. Rolling Stone. 7 January 2018. Архивирано од изворникот на 8 January 2018. Посетено на 7 January 2018.
  42. ↑ Litchfield, David (1985). „David Cassidy by George Michael“. Ritz Newspaper No. 100. Bailey & Litchfield. стр. 16–19.
  43. ↑ Wham! in China – Foreign Skies Movie Reviews Архивирано на 6 август 2020 г. Rotten Tomatoes. Retrieved 21 April 2011
  44. ↑ „How Wham! made Lindsay Anderson see red in China“. The Independent. Архивирано од изворникот 5 August 2021. Посетено на 5 August 2021.
  45. ↑ Wham! Number Ones Архивирано на 18 април 2011 г. Number-ones.co.uk. Retrieved 21 April 2011
  46. ↑ Bego, Mark (10 February 2010). Aretha Franklin: The Queen of Soul. Hachette Books. стр. 249. ISBN 978-0-7867-5229-4.
  47. ↑ Lucy Ellis, Bryony Sutherland (1998) The complete guide to the music of George Michael & Wham! p. 37. Music Sales Group, 1998
  48. ↑ "Aretha Franklin Timeline". The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, 2010. Retrieved 21 April 2011
  49. ↑ George Michael: I Want Your Sex – Banned Songs – Music Архивирано на 1 октомври 2012 г. Virgin Media, 27 January 2010. Retrieved 21 April 2011
  50. ↑ Sexy Song of the Week: "I Want Your Sex" Архивирано на 7 август 2011 г. ANT 2301: Human Sexuality & Culture, Gravlee.org; University of Florida. Retrieved 21 April 2011
  51. ↑ Video Review Архивирано на 9 август 2011 г. George Michael – The Box of Fame, 15 January 2005. Retrieved 21 April 2011
  52. ↑ 52,0 52,1 George Michael – Gay Icons Архивирано на 7 јули 2011 г. AstaBGay.com. Retrieved 21 April 2011
  53. ↑ 80s Singers: George Michael Total 80s Remix, 22 February 1999. Retrieved 21 April 2011.
  54. ↑ George Michael Biography Архивирано на 9 декември 2010 г. LoveToKnow Music. Retrieved 21 April 2011
  55. ↑ McCormick, Neil "George Michael's image will outlast the scandal" Архивирано на 10 септември 2017 г.. The Daily Telegraph (London), 15 September 2010. Retrieved 21 April 2011
  56. ↑ George Michael|80s Singers. Total 80s Remix, 22 February 1999. Retrieved 21 April 2011
  57. ↑ RIAA Certified Diamond Albums Архивирано на 28 септември 2011 г. HBR Production. Retrieved 21 April 2011
  58. ↑ „George Michael at HP Pavilion at San Jose“. Yahoo!. 24 March 2008. Архивирано од изворникот на 2 June 2008. Посетено на 3 May 2008.
  59. ↑ Huey, Steve (30 October 1987). „Faith – George Michael : Songs, Reviews, Credits, Awards“. AllMusic. Архивирано од изворникот 5 December 2012. Посетено на 17 December 2012.
  60. ↑ Coleman, Mark (14 January 1988). „Faith | Album Reviews“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на 26 April 2011. Посетено на 17 December 2012.
  61. ↑ George Michael – Faith Remaster Архивирано на 20 април 2011 г. antiMusic.com, 12 April 2011. Retrieved 21 April 2011
  62. ↑ Entries – Monsters of Rock / OU812 Tour The Van Halen Encyclopedia. Retrieved 21 April 2011
  63. ↑ „1988 Grammy Award Winners“. National Academy of Recording Arts and Sciences. Архивирано од изворникот 28 July 2013. Посетено на 14 December 2014.
  64. ↑ „George Michael: A Different Story Review“. Empire. Архивирано од изворникот 29 October 2018. Посетено на 28 October 2018.
  65. ↑ 1989 MTV Video Music Awards: Video Vanguard Award Архивирано на 6 мај 2013 г. MTV. Retrieved 7 December 2011
  66. ↑ George Michael Архивирано на 18 ноември 2018 г. NewMagic949.com. Retrieved 21 April 2011
  67. ↑ 67,0 67,1 Listen Without Prejudice Архивирано на 5 март 2011 г. Teen Ink. Retrieved 21 April 2011
  68. ↑ „UK Charts > George Michael“. The Official Charts Company. Посетено на 5 March 2011.
  69. ↑ "George Michael: 50 years in numbers" Архивирано на 26 јуни 2013 г.. The Daily Telegraph (London). Retrieved 15 December 2014
  70. ↑ Hunter, James (4 October 1990). „Listen Without Prejudice Vol. 1 | Album Reviews“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на 16 October 2007. Посетено на 17 December 2012.
  71. ↑ SoulBounce's Class Of 1990: George Michael 'Listen Without Prejudice Vol. I' Архивирано на 10 јануари 2011 г. Soulbounce.com, 29 November 2010. Retrieved 21 April 2011
  72. ↑ Listen Without Prejudice Vol. 1 Entertainment Weekly, 14 September 1990. Retrieved 21 April 2011
  73. ↑ Gay History, Gay Celebrities, Gay Icons – George Michael Архивирано на 21 јули 2011 г. Circa-club.com. Retrieved 21 April 2011
  74. ↑ Reviews/Pop; George Michael's Tour, From Motown to Disco Архивирано на 19 август 2016 г. The New York Times, 28 October 1991. Retrieved 21 April 2011
  75. ↑ Ellis, Lucy; Sutherland, Bryony (1998). The Complete Guide to the Music of George Michael & Wham!. Omnibus Press. стр. 106. ISBN 978-0-7119-6822-6. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 12 March 2016.
  76. ↑ Michael, George; Parsons, Tony (15 July 1991). Bare: George Michael, His Own Story. Penguin. ISBN 978-0-14-013235-9.
  77. ↑ Cope, Michael (24 October 1993). „Inside Story: Sony faces a test of faith: George Michael, who has cast off the leather look for a suit and horn-rimmed glasses, went to court last week for a divorce from his Japanese bosses, Norio Ohga, below left, and Akio Morita. No matter who wins, writes Nigel Cope, the case will put a different spin on the record business“. The Independent. Архивирано од изворникот на 16 September 2015. Посетено на 29 December 2016.
  78. ↑ Blake, Mark (22 March 2011). Is This the Real Life?: The Untold Story of Queen. Hachette Books. стр. 364. ISBN 978-0-306-81973-5. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 14 December 2014.
  79. ↑ Freddie Mercury Tribute Concert for AIDS Awareness Архивирано на 17 септември 2013 г. MyGnR.com. Retrieved 21 April 2011
  80. ↑ The Freddie Mercury Tribute: Concert for AIDS Awareness Cineman. Retrieved 21 April 2011
  81. ↑ 81,0 81,1 Queen's Greatest Hits 3 Архивирано на 27 септември 2020 г. h2g2, BBC, 22 March 2005. Retrieved 21 April 2011
  82. ↑ 82,0 82,1 Queen Greatest Vol 3 Архивирано на 26 јули 2011 г. AlbumLinerNotes.com, 17 January 1997. Retrieved 21 April 2011
  83. ↑ „Queen's Roger Taylor: George Michael 'Wouldn't Have Suited' Band“. Ultimate Classic Rock. Архивирано од изворникот 28 February 2021. Посетено на 2 March 2021.
  84. ↑ Five Live (George Michael and Queen EP). AllMusic.
  85. ↑ 5 Live / Freddie Mercury Tribute Concert Архивирано на 1 февруари 2011 г. Shanes Queen Site. Retrieved 21 April 2011
  86. ↑ Queen - Greatest Hits III. Allmusic. Retrieved 23 September 2021
  87. ↑ Pride, Dominic (10 December 1994). „MTV Euro Awards Get Mixed Response“. Billboard. стр. 18–. ISSN 0006-2510. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 21 April 2011.
  88. ↑ Part one Chez Nobby, Fortunecity. Retrieved 21 April 2011
  89. ↑ „George Michael's 'Older' Turns 25 | Anniversary Retrospective“. Albumism. 12 May 2021. Архивирано од изворникот 3 October 2021. Посетено на 14 October 2021.
  90. ↑ „Making George Michael: Older“. 19 July 2021. Архивирано од изворникот 28 October 2021. Посетено на 14 October 2021.
  91. ↑ „1996 MTV Europe Awards“. MetroLyrics.com. 14 November 1996. Архивирано од изворникот на 22 October 2012. Посетено на 21 April 2011.CS1-одржување: неподобна URL (link)
  92. ↑ The Brit Awards Архивирано на 19 април 2012 г. everyHit.com. Retrieved 21 April 2011
  93. ↑ „George Michael – Star Snapshot“. Femail.com.au. 27 April 2009. Архивирано од изворникот 10 May 2010. Посетено на 27 April 2009.
  94. ↑ George Michael on Архивирано на 22 декември 2009 г. TV.com, 20 December 2008. Retrieved 21 April 2011
  95. ↑ George Michael's Suicidal Thoughts After Mother's Death Архивирано на 17 јуни 2011 г. popdirt.com, 10 September 2004. Retrieved 21 April 2011
  96. ↑ George Michael goes back to Sony Архивирано на 6 април 2012 г. BBC News, 17 November 2003. Retrieved 21 April 2011
  97. ↑ „BPI Highest Retail Sales“ (PDF). British Phonographic Industry. Архивирано од изворникот (PDF) на 22 November 2009. Посетено на 17 January 2011.
  98. ↑ Artist: George Michael Hip Online Архивирано на 15 септември 2013 г.
  99. ↑ Halstead, Craig; Cadman, Chris (1 January 2003). Michael Jackson the Solo Years (англиски). Authors on Line Ltd. ISBN 978-0-7552-0091-7. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 26 December 2016.
  100. ↑ „Whitney, George Michael To Team For Duet“. MTV News. Архивирано од изворникот на 26 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  101. ↑ George Michael Freeek! Архивирано на 6 јуни 2011 г. Top40-charts.com. Retrieved 21 April 2011.
  102. ↑ George Michael's highs and lows Архивирано на 4 ноември 2011 г. BBC News, 21 September 2008. Retrieved 21 April 2011
  103. ↑ George Michael Shoot The Dog Архивирано на 6 јуни 2011 г. Top40-charts.com. Retrieved 21 April 2011
  104. ↑ „George Goes Political The Daily Mirror, July 1, 2002“. george.michael.szm.com/. July 2002. Архивирано од изворникот 5 September 2021. Посетено на 5 September 2021.
  105. ↑ Analysis: UK albums and singles market Архивирано на 8 февруари 2012 г. Music Week, 29 November 2004. Retrieved 21 April 2011
  106. ↑ George Michael Amazing Архивирано на 7 август 2020 г. Top40-charts.com. Retrieved 21 April 2011
  107. ↑ „George Michael's Oprah Winfrey Show Interview (2004)“. GM Forever. 7 May 2019. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 25 April 2021.
  108. ↑ Inside George Michael's Home Архивирано на 23 јануари 2011 г. Oprah.com, 1 January 2006. Retrieved 21 April 2011
  109. ↑ „George Michael Dead: Photos of His Life“. Billboard. 26 December 2016. Архивирано од изворникот 17 April 2020. Посетено на 21 April 2020.
  110. ↑ „George Michael Regains His Faith“. AOL Music Canada. 2008. Архивирано од изворникот на 31 May 2008. Посетено на 13 June 2008.
  111. ↑ 24 Facts: George Michael Архивирано на 8 октомври 2011 г. Channel 24, 14 October 2010
  112. ↑ George Michael Reflects on His Own American Idolatry Spinner, 22 May 2008
  113. ↑ „New George Michael Track Survives on The Pirate Bay“. TorrentFreak. 27 December 2008. Архивирано од изворникот 23 June 2010. Посетено на 27 April 2009.
  114. ↑ „2010 Australian Tour Announcement“. GeorgeMichael.com. 24 November 2009. Архивирано од изворникот на 28 November 2009. Посетено на 24 November 2009.
  115. ↑ „George Michael on Australian stage“. Herald Sun. 21 February 2010. Архивирано од изворникот 27 September 2020. Посетено на 22 February 2010.
  116. ↑ George Michael covers New Order's 'True Faith' for Comic Relief Архивирано на 13 март 2015 г. NME, 2 March 2011. Retrieved 21 April 2011
  117. ↑ George Covers Stevie Wonder for Will & Kate Архивирано на 2 септември 2011 г. GeorgeMichael.com, 15 April 2011
  118. ↑ Fazackarley, Jane (16 April 2011). „George Michael releases Royal Wedding song“. Digital Spy. Архивирано од изворникот 13 January 2017. Посетено на 10 January 2017.
  119. ↑ Walsh, Ben (23 August 2011). „First Night: George Michael – Symphonica Tour, State Opera House, Prague“. The Independent. London. Архивирано од изворникот 1 December 2011. Посетено на 23 August 2011.
  120. ↑ Songwriters Hall of Fame (18 октомври 2011). "Songwriters Hall of Fame 2012 Nominees For Induction Announced". Соопштение за печат.
  121. ↑ „George Michael's condition worsened overnight say doctors“. Vienna Times. Архивирано од изворникот на 27 November 2011. Посетено на 31 December 2011.
  122. ↑ "2012 BRIT Awards" Архивирано на 5 октомври 2018 г.. London Evening Standard. Retrieved 16 December 2014
  123. ↑ Usmar, Jo (20 March 2012). „George Michael reschedules cancelled tour dates after beating pneumonia“. Daily Mirror. Архивирано од изворникот 13 February 2018. Посетено на 13 February 2018.
  124. ↑ „Flashback: George Michael Plays Final Encore at Last Concert“. Rolling Stone. 21 March 2018. Архивирано од изворникот на 21 March 2018. Посетено на 21 March 2018.
  125. ↑ „George Michael beats Kylie to top album chart“. BBC. 23 February 2014. Архивирано од изворникот 29 October 2018. Посетено на 22 June 2018.
  126. ↑ : „George Michael on Instagram“. Instagram. Архивирано од изворникот на 23 December 2021. Посетено на 22 January 2017.
  127. ↑ "George Michael Dead: Star Had Promised Comeback Album For 2017, And Film 'Freedom' About Sony Court Battle" Архивирано на 27 декември 2016 г.. The Huffington Post. Retrieved 27 December 2016
  128. ↑ „George Michael planned to release new album in 2017“. NME. 26 December 2016. Архивирано од изворникот 2 February 2017. Посетено на 22 January 2017.
  129. ↑ „Naughty Boy 'won't rule out' releasing his George Michael collaboration“. BBC Newsbeat. 19 January 2017. Архивирано од изворникот 13 February 2017. Посетено на 28 February 2017.
  130. ↑ Beaumont-Thomas, Ben (7 September 2017). „George Michael's new single Fantasy – a rework full of sex, funk and fabulousness“. The Guardian. Архивирано од изворникот 10 October 2017. Посетено на 10 October 2017.
  131. ↑ Beaumont-Thomas, Ben (1 January 2021). „Last Christmas by Wham! reaches No 1 for first time after 36 years“. The Guardian. London. Архивирано од изворникот 1 January 2021. Посетено на 6 January 2021.
  132. ↑ „Kate Bush's Running Up That Hill is Official Charts Number 1 Single: Singer becomes 3 x Official Charts Record Breaker with Stranger Things success“. Official Charts Company. Архивирано од изворникот 17 June 2022. Посетено на 17 June 2022.
  133. ↑ Ben Beaumont-Thomas (7 September 2017). „George Michael's new single Fantasy – a rework full of sex, funk and fabulousness“. The Guardian. Архивирано од изворникот 10 October 2017. Посетено на 17 October 2017.
  134. ↑ Jon Blistein (7 September 2017). „Encore Hear George Michael's Posthumous 'Fantasy' Remake With Nile Rodgers“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот 17 October 2017. Посетено на 17 October 2017.
  135. ↑ „Listen Without Prejudice / MTV Unplugged (Region Free) Box set“. Amazon UK. Архивирано од изворникот 18 October 2017. Посетено на 17 October 2017.
  136. ↑ „George Michael - Fantasy (Official Video) ft. Nile Rodgers“. 18 October 2017. Архивирано од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022 – преку YouTube.
  137. ↑ Kaufman, Gil (4 October 2019). „'Last Christmas' Soundtrack Track List: See It Here“. Billboard. Архивирано од изворникот 9 May 2021. Посетено на 11 November 2022.
  138. ↑ Savage, Mark (6 November 2019). „George Michael: Upbeat new song premieres on Radio 2“. BBC. Архивирано од изворникот 6 November 2019. Посетено на 11 November 2022.
  139. ↑ „Official Soundtrack Albums Chart Top 50“. Official Charts Company. 15 November 2019. Архивирано од изворникот 24 February 2015. Посетено на 17 November 2019.
  140. ↑ „Official Albums Chart Top 100“. Official Charts Company. 15 November 2019. Архивирано од изворникот 30 August 2018. Посетено на 17 November 2019.
  141. ↑ „ARIA ALBUMS CHART“ (PDF). ARIA Charts. 11 November 2019. Архивирано (PDF) од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022.
  142. ↑ „Official Irish Albums Chart Top 50“. Official Charts Company. November 2019. Архивирано од изворникот 30 August 2020. Посетено на 26 November 2019.
  143. ↑ „Billboard 200“. Billboard. November 2019. Архивирано од изворникот 2 July 2011. Посетено на 11 November 2022.
  144. ↑ „George Michael Preferred Music to Fame. The Doc He Made Does, Too“. The New York Times. 22 June 2022. Архивирано од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022.
  145. ↑ Davda, Rishi (15 June 2022). „Never-before-seen footage of George Michael in new film Freedom Uncut“. ITV. Архивирано од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022.
  146. ↑ Levine, Nick (22 June 2022). „'George Michael Freedom Uncut' review: he's still a fascinating mass of contradictions“. NME. Архивирано од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022.
  147. ↑ Beardsworth, Liz (23 June 2022). „An extended cut of George Michael's self-co-directed TV documentary, completed and broadcast mere months after his untimely death on Christmas Day 2016“. Empire. Архивирано од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022.
  148. ↑ „George Michael: Freedom Uncut review – pop hero lets it all hang out“. The Guardian. 22 June 2022. Архивирано од изворникот 11 November 2022. Посетено на 11 November 2022.
  149. ↑ Staff, Wonderland (16 September 2022). „Sony Music Celebrate George Michael's Iconic Album, Older“. Wonderland. Архивирано од изворникот 30 September 2022. Посетено на 30 September 2022.
  150. ↑ „Official Albums Chart Top 100 07 October 2022 - 13 October 2022“. Official Charts. 7 October 2022. Архивирано од изворникот 16 October 2022. Посетено на 11 November 2022.
  151. ↑ Moore, Jane (October 2004). „George Michael on beating drugs, depression and his outing in LA – October 2004“. GQ magazine. Архивирано од изворникот 20 September 2013. Посетено на 16 June 2013.
  152. ↑ George Michael Honest Interview - 1998 (англиски), 27 February 2018, Архивирано од изворникот 2 August 2023, Посетено на 2 August 2023
  153. ↑ Wieder, Judy (2001). Wieder, Judy (уред.). Celebrity: The Advocate Interviews. New York: Advocate Books. стр. 15. ISBN 978-1-55583-722-8.
  154. ↑ Johnson, Andrew (30 September 2007). „George Michael: Why I had to keep my homosexuality secret“. The Independent. London. Архивирано од изворникот 17 May 2008. Посетено на 15 February 2008.
  155. ↑ „Johann Hari: George Michael: An Exclusive Interview“. HuffPost. 13 January 2009. Архивирано од изворникот 23 March 2013. Посетено на 17 December 2012.
  156. ↑ George Michael: Six songs that defined his life Архивирано на 3 октомври 2020 г., BBC, 26 December 2016
  157. ↑ George Michael's Leading Ladies Share Memories, Photos of '90s Video Heyday Архивирано на 19 август 2020 г., Billboard.com, 26 December 2016
  158. ↑ 158,0 158,1 „George Michael – Biography on Bio“. Thebiographychannel.co.uk. Архивирано од изворникот на 25 October 2012. Посетено на 17 December 2012.
  159. ↑ „Latest news and profile of George Michael“. Hello!. Архивирано од изворникот 16 February 2009. Посетено на 12 September 2011.
  160. ↑ „Michael: 'Music saved me from depression'“. Digital Spy. 24 July 2008. Архивирано од изворникот 9 May 2013. Посетено на 17 December 2012.
  161. ↑ „Cheerleader feedback“. University of North Texas. Fall 2003. Архивирано од изворникот 2 July 2010. Посетено на 27 April 2009.
  162. ↑ „Kenny“. Chez Nobby. Архивирано од изворникот на 16 December 2008. Посетено на 27 April 2009.
  163. ↑ Goss Gallery. "Goss Gallery to Open in Dallas Featuring International Contemporary Art". Соопштение за печат.
  164. ↑ BeeTheArtist (7 December 2011). „Oprah.-.2004.05.26.-.George.Michael(SVCD).mpg“. Архивирано од изворникот на 19 June 2012 – преку YouTube.
  165. ↑ „Pop Star George Michael and Kenny Goss At Home“. D Magazine. May–June 2005. Архивирано од изворникот 29 December 2016. Посетено на 29 December 2016.
  166. ↑ „George Michael to 'marry' partner“. BBC News. 29 November 2005. Архивирано од изворникот 27 March 2008. Посетено на 27 April 2009.
  167. ↑ „Michael issues 'marriage' denial“. BBC News. 26 July 2006. Архивирано од изворникот 15 January 2009. Посетено на 28 October 2009.
  168. ↑ Ward, Kate (23 August 2011). „George Michael announces break-up with Kenny Goss during emotional performance“. Entertainment Weekly. Архивирано од изворникот 9 February 2012. Посетено на 12 September 2011.
  169. ↑ Boucher, Phil (8 May 2017). „Kenny Goss Talks the Highs and Lows of Life with Former Love George Michael“. People. Архивирано од изворникот 23 September 2018. Посетено на 23 September 2018.
  170. ↑ Johnson, Andrew (30 September 2007). „George Michael: Why I had to keep my homosexuality secret“. The Independent. London. Архивирано од изворникот 17 May 2008. Посетено на 17 December 2012.
  171. ↑ French, Megan (26 December 2016). „George Michael's Partner Fadi Fawaz Breaks His Silence on Musician's Death“. US Magazine. Архивирано од изворникот 27 December 2016. Посетено на 27 December 2016.
  172. ↑ Corinthios, Aurelie (26 December 2016). „George Michael Was Found Dead in Bed by His Boyfriend Fadi Fawaz: 'I Will Never Stop Missing You'“. People. Архивирано од изворникот 27 December 2016. Посетено на 27 December 2016.
  173. ↑ 173,0 173,1 Krauser, Emily (26 December 2016). „George Michael's Boyfriend Fadi Fawaz Says He Found Singer Dead in Bed on Christmas Morning: 'I Will Never Forget'“. ET Magazine. Архивирано од изворникот 27 December 2016. Посетено на 27 December 2016.
  174. ↑ 174,0 174,1 „'I will never stop missing you': George Michael's Australian boyfriend found him dead in bed“. Yahoo7 News. 27 December 2016. Архивирано од изворникот 27 December 2016. Посетено на 27 December 2016.
  175. ↑ Tashima, A. Wallace (3 December 2002). „Marcelo Rodriguez v Georgios Kyriacos Panagiotou“ (PDF). United States Court of Appeals, 9th Circuit. Архивирано од изворникот (PDF) на 22 December 2005. Посетено на 15 February 2008.
  176. ↑ Star to sue over 'cruising' claim Архивирано на 29 јули 2009 г. BBC News, 28 July 2006. Retrieved 28 October 2009
  177. ↑ Quote UnQuote. Gay and Lesbian Times, 10 August 2006. Retrieved 28 October 2009
  178. ↑ Cohen, Benjamin (27 February 2006). „George Michael: "arrest my own stupid fault"“. Pink News. Архивирано од изворникот на 25 August 2009. Посетено на 20 November 2009.
  179. ↑ „Pop Star Pleads Guilty To Drug-Drive Charge“. Sky News. 8 May 2007. Архивирано од изворникот на 16 December 2008. Посетено на 27 April 2009.
  180. ↑ „George Michael's boyfriend reveals he died alone at home, amid claims he had battled heroin habit“. The Daily Telegraph. 28 December 2016. Архивирано од изворникот 10 January 2022. Посетено на 23 September 2018.
  181. ↑ Guthrie, Susannah (27 December 2016). „Drugs, depression, weight gain: George Michael's challenging final years“. The New Daily. Архивирано од изворникот 23 September 2018. Посетено на 23 September 2018.
  182. ↑ „Drug is a problem, Michael admits“. BBC News. 30 September 2007. Архивирано од изворникот 3 January 2008. Посетено на 27 April 2009.
  183. ↑ „George Michael arrest over drugs“. BBC News. 20 September 2008. Архивирано од изворникот 14 August 2010. Посетено на 20 September 2008.
  184. ↑ Hattenstone, Simon (5 December 2009). „George Michael: 'I'm surprised I've survived my own dysfunction'“. The Guardian. London. Архивирано од изворникот 21 December 2013. Посетено на 15 January 2010.
  185. ↑ „George Michael Arrested“. Sky Living HD. Архивирано од изворникот 26 June 2011. Посетено на 6 July 2010.
  186. ↑ Paine, Andre (6 July 2010). „George Michael Arrested After London Car Crash“. Billboard. Архивирано од изворникот 4 July 2013. Посетено на 12 August 2010.
  187. ↑ George Michael Charged With Drug, Driving Offenses Архивирано на 20 август 2020 г. Billboard, 12 August 2010
  188. ↑ Cheston, Paul (14 September 2010). „George Michael gets eight weeks in jail for drug driving crash“. Evening Standard. Архивирано од изворникот на 16 September 2010. Посетено на 10 October 2010.
  189. ↑ „George Michael pleads guilty to driving under the influence of drugs“. BBC News. 24 August 2010. Архивирано од изворникот 24 November 2010. Посетено на 12 September 2011.
  190. ↑ „George Michael jailed for eight weeks for drug driving“. BBC News. 14 September 2010. Архивирано од изворникот 15 September 2010. Посетено на 14 September 2010.
  191. ↑ „George Michael jailed for eight weeks“. The Daily Telegraph. London. 14 September 2010. Архивирано од изворникот на 17 September 2010. Посетено на 14 September 2010.
  192. ↑ „George Michael released from prison“. The Daily Telegraph. London. 11 October 2010. Архивирано од изворникот на 13 October 2010. Посетено на 11 October 2010.
  193. ↑ „George Michael pleads guilty to drug offenses“. The Washington Times. Washington. 24 August 2010. Архивирано од изворникот 9 May 2021. Посетено на 9 May 2021.
  194. ↑ 194,0 194,1 Leonard, Charles (13 December 2019). „Shoot the Dog – George Michael“. New Frame. Архивирано од изворникот 20 April 2021. Посетено на 20 March 2021.
  195. ↑ Lynskey, Dorian (2011). 33 Revolutions Per Minute. Faber & Faber. стр. 1836.
  196. ↑ Stanley, Bob (26 December 2016). „Why Wham! were positively the most misunderstood group of the 1980s“. The Guardian (англиски). Архивирано од изворникот 2 January 2022. Посетено на 4 January 2022.
  197. ↑ Basham, David (28 February 2000). „George Michael, Queen Latifah To Rock For "Equality"“. Архивирано од изворникот на 7 November 2012. Посетено на 12 June 2011.
  198. ↑ „Most Expensive Musical Instruments“. Forbes. 10 April 2006. Архивирано од изворникот на 18 May 2006. Посетено на 15 February 2008.
  199. ↑ „Bulgaria: George Michael: Free Bulgaria's Nurses in Libya!“. Novinite.com. 29 May 2007. Архивирано од изворникот 28 June 2011. Посетено на 27 April 2009.
  200. ↑ Rodman, Natalie (18 June 2008). „George Michael sounds off on gay marriage“. USA Today. Associated Press. Архивирано од изворникот 28 October 2008. Посетено на 12 September 2011.
  201. ↑ Butcher, Asa (20 November 2014). „30 years later... the original Band Aid performers“. gbtimes.com. Архивирано од изворникот на 26 December 2016. Посетено на 25 December 2016.
  202. ↑ „Wham! star and solo artist George Michael dies peacefully at home aged 53“. The Guardian. 26 December 2016. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  203. ↑ Elman, Peter. „Tony Hollingsworth: Nelson Mandela 70th Birthday Tribute“. Tribute Inspirations Limited. Архивирано од изворникот на 28 March 2016. Посетено на 25 December 2016.
  204. ↑ Jones, Owen (26 December 2016). „George Michael was a defiant gay icon. His memory must not be sanitised“. The Guardian. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  205. ↑ Royes, Luke (26 December 2016). „George Michael remembered as gay trailblazer who pushed pop boundaries“. ABC. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  206. ↑ Hooper, Ryan (26 December 2016). „How George Michael became one of the world's most important LGBT rights campaigners“. The Independent. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  207. ↑ „Our Patrons“. Elton John AIDS Foundation. Архивирано од изворникот на 12 October 2013. Посетено на 25 July 2012.
  208. ↑ Sander L. Gilman Diseases & diagnoses: the second age of biology p.50. Transaction Publishers, 2010
  209. ↑ Sarah E. H. Moore (2008) Ribbon culture: charity, compassion, and public awareness p.74. Palgrave Macmillan,
  210. ↑ „Red Hot + Dance“. Redhot.org. Архивирано од изворникот 2 May 2022. Посетено на 19 April 2022.
  211. ↑ Vincent, Alice (25 June 2013). „George Michael: 50 years in numbers“. The Daily Telegraph. Архивирано од изворникот 26 June 2013. Посетено на 25 December 2016.
  212. ↑ Steele, Robert (2011). Careless Whispers: The Life & Career of George Michael. Omnibus Press. стр. 336. ISBN 978-0-85712-726-6. Архивирано од изворникот 9 February 2023. Посетено на 28 August 2017.
  213. ↑ „Michael backs children's charity“. BBC. 18 September 2003. Архивирано од изворникот 27 September 2020. Посетено на 25 December 2016.
  214. ↑ Historic England. „Number 5 and attached railings, wall and lamp. (1378980)“. National Heritage List for England. Посетено на 28 December 2016.
  215. ↑ Banks, Emily (26 December 2016). „Fans gather at singer George Michael's Highgate home following his death on Christmas Day“. Ham & High. Архивирано од изворникот 24 December 2023. Посетено на 24 December 2023.
  216. ↑ „Remembering the pop star who loved his rural retreat“. Henley Standard. January 2018. Архивирано од изворникот 7 December 2023. Посетено на 7 December 2023.
  217. ↑ „The George Michael Legacy Project™“. Swan Lifeline. Архивирано од изворникот 7 December 2023. Посетено на 7 December 2023.
  218. ↑ „George Michael Charity Work: Charities and Foundations GM Supported“. gmforever.com. Посетено на 7 December 2023.
  219. ↑ Lockhart, Keely (26 December 2016). „George Michael's incredible acts of kindness revealed following his untimely death“. The Telegraph. Архивирано од изворникот 10 January 2022.
  220. ↑ „George Michael's secret generosity through charity donations“. The Scotsman. 26 December 2016. Архивирано од изворникот 27 December 2016. Посетено на 26 December 2016.
  221. ↑ „George Michael was a prolific philanthropist both publicly and privately“. NBC News. Архивирано од изворникот 28 December 2016. Посетено на 28 December 2016.
  222. ↑ „'I cannot ever thank him enough', says mum whose IVF was paid for by George Michael“. ITV. 4 January 2017. Архивирано од изворникот 4 January 2017. Посетено на 4 January 2017.
  223. ↑ „Pop star George Michael secretly funded Highgate's Fair in the Square celebrations and village Christmas Tree“. Ham & High. 30 December 2016. Архивирано од изворникот 9 May 2021. Посетено на 9 May 2021.
  224. ↑ „Family and friends gather in Highgate for George Michael's funeral“. Ham & High. 29 March 2017. Архивирано од изворникот 9 May 2021. Посетено на 9 May 2021.
  225. ↑ „George Michael 'earns £1.6million for one hour's work '“. The Telegraph. 26 December 2016. Архивирано од изворникот 10 January 2022.
  226. ↑ „George Michael and Michael Caine accused of tax avoidance through Liberty scheme“. The Independent. London. 9 July 2014. Архивирано од изворникот 9 July 2014. Посетено на 11 July 2014.
  227. ↑ Nightingale, Laura (27 April 2015). „Sunday Times Rich List: Who are the UK's richest musicians?“. getsurrey.co.uk. Архивирано од изворникот 20 August 2016. Посетено на 26 December 2016.
  228. ↑ „Ex-Wham singer George Michael dies“. BBC News. 25 December 2016. Архивирано од изворникот 27 April 2019. Посетено на 25 December 2016.
  229. ↑ „George Michael's cause of death revealed“. CBS News. 7 March 2017. Архивирано од изворникот 1 August 2020. Посетено на 21 April 2020.
  230. ↑ „George Michael: Post-mortem into singer's death 'inconclusive'“. BBC News. 30 December 2016. Архивирано од изворникот 30 December 2016. Посетено на 30 December 2016.
  231. ↑ Heller, Corinne (30 December 2016). „George Michael Autopsy Report Deems Cause of Death 'Inconclusive'“. E!. Архивирано од изворникот 31 December 2016. Посетено на 30 December 2016.
  232. ↑ Reed, Ryan (30 December 2016). „Autopsy: George Michael's Cause of Death 'Inconclusive'“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на 31 December 2016. Посетено на 30 December 2016.
  233. ↑ „George Michael laid to rest in Highgate cemetery in London“. The Guardian. 29 March 2017. Архивирано од изворникот 1 April 2017. Посетено на 1 April 2017.
  234. ↑ „George Michael's sister found dead on Christmas Day“. The Guardian. Архивирано од изворникот 7 April 2022. Посетено на 19 April 2022.
  235. ↑ „George Michael's memorial garden – in pictures“. The Guardian. 2 December 2017. Архивирано од изворникот 3 December 2017. Посетено на 3 December 2017.
  236. ↑ "George Michael's art collection sells for £11.3 million at auction" Архивирано на 8 април 2019 г.. BBC. Retrieved 8 April 2019
  237. ↑ Harrison, Ellie (13 May 2021). „George Michael's former partner Kenny Goss wins a share of star's £97m will after legal battle“. The Independent. Архивирано од изворникот на 2 February 2022. Посетено на 27 September 2021.
  238. ↑ „Elton John fights back tears during George Michael tribute“. Metro. Архивирано од изворникот 10 February 2019. Посетено на 9 February 2019.
  239. ↑ Holpuch, Amanda (13 February 2017). „'I can't mess this up for him': Adele stops George Michael Grammys tribute“. The Guardian. Архивирано од изворникот 13 February 2017. Посетено на 21 April 2019.
  240. ↑ „The Chainsmokers & Coldplay Deliver Live Debut of 'Something Just Like This' at 2017 Brit Awards“. Billboard. 20 April 2019. Архивирано од изворникот 9 March 2020. Посетено на 21 April 2020.
  241. ↑ „Geri Halliwell Premieres George Michael Tribute, Talks 'Spice World' & LGBTQ Fanbase“. Billboard. Архивирано од изворникот 19 August 2020. Посетено на 6 June 2020.
  242. ↑ „Paint me up before you go-go: London borough to get George Michael mural“. The Guardian. Архивирано од изворникот 2 December 2020. Посетено на 3 December 2020.
  243. ↑ „George Michael mural unveiled as part of Brent Borough of Culture celebrations“. Evening Standard. Архивирано од изворникот 28 February 2021. Посетено на 3 December 2020.
  244. ↑ „Huge George Michael mural unveiled in his memory in North London“. Metro. Архивирано од изворникот 18 January 2021. Посетено на 3 December 2020.
  245. ↑ „George Michael coin unveiled by the Royal Mint“. BBC News. 26 February 2024. Архивирано од изворникот 26 February 2024. Посетено на 26 February 2024.
  246. ↑ Leight, Elias (20 October 2017). „George Michael Doc 'Freedom': 9 Things We Learned“. Rolling Stone. Архивирано од изворникот 13 February 2018. Посетено на 13 February 2018.
  247. ↑ Johnson, Jason (27 December 2016). „5 Times George Michael Showed His 'Blue-Eyed Soul' to Black America“. TheRoot.com. Архивирано од изворникот 13 February 2018. Посетено на 13 February 2018.
  248. ↑ George Michael Архивирано на 24 јануари 2018 г. Rock on the Net. Retrieved 18 February 2011
  249. ↑ Brown, Mark (21 April 2006). „He was the last transcendent world pop star, and it's a shame his problems restrained his musical output“. The Guardian. UK. Архивирано од изворникот 23 July 2018. Посетено на 18 February 2011.
  250. ↑ „Inside Billboard's Greatest of All Time: The Most Successful Songs, Albums and Acts of the Past 50-Plus Years“. Billboard. 12 November 2015. Архивирано од изворникот 8 December 2021. Посетено на 8 December 2021.
  251. ↑ „Smooth Icons 2019: George Michael is named the greatest artist of all time“. Smooth Radio. 21 January 2019. Архивирано од изворникот 4 September 2021. Посетено на 5 September 2021.
  252. ↑ Mary Milliken (2023). „George Michael, Willie Nelson among Rock & Roll Hall of Fame nominees“. Reuters.com. Архивирано од изворникот 3 February 2023. Посетено на 3 February 2023.
  253. ↑ „2023 Rock Hall of Fame Class: Willie Nelson, George Michael, More“. The Hollywood Reporter. 3 May 2023. Архивирано од изворникот 3 May 2023. Посетено на 3 May 2023.
  254. ↑ „Kate Bush and George Michael inducted to Rock & Roll Hall of Fame“. BBC News. 3 May 2023. Архивирано од изворникот 3 May 2023. Посетено на 3 May 2023.
  255. ↑ Monroe, Jazz; Lindert, Hattie (4 November 2023). „Miguel, Adam Levine, and Carrie Underwood Perform at George Michael's Rock Hall 2023 Induction“. Pitchfork. Архивирано од изворникот 4 November 2023. Посетено на 4 November 2023.
  256. ↑ 256,0 256,1 „Troubled personal life of pop superstar George Michael“. Sky News. 27 December 2016. Архивирано од изворникот 26 December 2016. Посетено на 27 December 2016.
  257. ↑ „George Michael Dies at 53“. Biilboard. Архивирано од изворникот 7 August 2018. Посетено на 12 August 2018.
  258. ↑ Qualen, J. (1985). The Music Industry: The End of Vinyl?. Comedia's Media and Communications Industry Profile Series. 5. London: Routledge. ISBN 978-0-906890-58-5.
  259. ↑ „George Michael: Why He Turned His Back on Fame, and the 'Faith'-like Songs He Recorded Before His Death“. Billboard. Архивирано од изворникот 18 May 2018. Посетено на 8 February 2018.

Надворешни врски

уреди
 
Викицитат има збирка цитати поврзани со:


Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Џорџ_Мајкл&oldid=5300362“