Naar inhoud springen

koear

Van Wiktionary

e zangkoear [2]
't koear [3] van 'n kirk

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

koear ó /kùä̯r/

  1. (meziek) 'n mieëstummige zanglien
  2. (meziek) 'n klóch luuj die samen e [1] zinge
  3. (kirk) 't vurste deil van 'n kirk, meis verhuueg, wo zich ouch 't altjaor bevindj
Aafbraeking
  • koear
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 't Kirkelik koear stóng noeatj op 't koear, mer oppen egkzaol.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 198.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koear koeare koearen
IPA /kùä̯r/ /kùä̯rə/ /kùä̯rən/
dim. sjrif kuuerke kuuerken kuuerkes
IPA /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲe/ /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲen/ /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲes/ /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲez/
dat. sjrif koear koeare koearen
IPA /kùä̯r/ /kùä̯rə/ /kùä̯rən/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koear koeare koearen
IPA /kùä̯r/ /kúä̯rə/ /kúä̯rən/
dim. sjrif kuuerke kuuerken kuuerkes
IPA /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲe/ /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲen/ /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲes/ /kʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲez/
dat. sjrif koear koeare koearen
IPA /kùä̯r/ /kúä̯rə/ /kúä̯rən/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

[3]