Naar inhoud springen

kamb

Van Wiktionary

'ne kamb [1]
'nen haan mit ziene kamb [2]
de kamb [3] van 'n fjoeal

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kamb m /kámb/

  1. e gesjieër mit tendjes veure haor mit te verzörge, zowie de klitten enne kweerten oetkeime
    Kaerelloead, ich bön miene kamb kwiet; dae ligk normaal ummer inne wage naeve de stool.
  2. (bieëster) 'n oetgrujtsel oppe kop van veugel en anger bieëster
  3. (meziek) 'n óngerdeil van e snaorinsterment woreuver me de snaore duit spanne veure trillingen euver te bringe nao de klankkas
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief kamp.

Aafbraeking
  • kamb
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ederein euver eine/dezelvendje kamb sjaere: ederein oppe zelvendje meneer behanjele, gèn óngersjied make tösse versjillendje luuj
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kamb kem
IPA /kámb/ /kʲæ̀m/
dim. sjrif kemke kemken kemkes
IPA /kʲæ̀m̥kʲe/ /kʲæ̀m̥kʲen/ /kʲæ̀m̥kʲes/ /kʲæ̀m̥kʲez/
dat. sjrif kamb kem
IPA /kámb/ /kʲæ̀m/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]