kamb
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kamb m /kámb/
- e gesjieër mit tendjes veure haor mit te verzörge, zowie de klitten enne kweerten oetkeime
- Kaerelloead, ich bön miene kamb kwiet; dae ligk normaal ummer inne wage naeve de stool.
- (bieëster) 'n oetgrujtsel oppe kop van veugel en anger bieëster
- (meziek) 'n óngerdeil van e snaorinsterment woreuver me de snaore duit spanne veure trillingen euver te bringe nao de klankkas
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief kamp.
- Aafbraeking
- kamb
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- ederein euver eine/dezelvendje kamb sjaere: ederein oppe zelvendje meneer behanjele, gèn óngersjied make tösse versjillendje luuj
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kamb | kem | ||
IPA | /kámb/ | /kʲæ̀m/ | |||
dim. | sjrif | kemke | kemken | kemkes | |
IPA | /kʲæ̀m̥kʲe/ | /kʲæ̀m̥kʲen/ | /kʲæ̀m̥kʲes/ | /kʲæ̀m̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | kamb | kem | ||
IPA | /kámb/ | /kʲæ̀m/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]