Jump to content

Mare Tasmanianum

Coordinata: 40°S 160°E / 40°S 160°E / -40; 160
E Vicipaedia
Despectus in Mare Tasmanianum ex satellite.

Mare Tasmanianum est magnum corpus aquae inter Australiam et Novam Zelandiam situm, circa 2000 chiliometrorum latum, mare marginale Oceani Pacifici Australis. Circa 2800 chiliometrorum a septentriones ad meridiem extenditur. Ex Abel Tasman appellatur, exploratore Nederlandico, primo Europaeo noto qui Novam Zelandiam et Tasmaniam visit. Praefectus Iacobus Cook, explorator Britannicus, hoc mare annis fere 1770/1780 per suam primam explorationis navigationem penitus cognovit.

Mare Tasmanianum usitate in Australia et Nova Zelandia Fossa (The Ditch) appellatur; exempli gratia, fossam transire significat iter facere a Nova Zelandia ad Australiam et vice versa. Maorice, Mare Tasmanianum Te Tai-o-Rehua ('Mare Rehuae'), ex Rehua, figura mythologica, appellatur.[1]

Nexus interni

  1. Rawiri Taonui, Tapa whenua – naming places – Events, maps and European influences, Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand (Ministry for Culture and Heritage), ISBN 978-0-478-18451-8. Situs renovatus 1 Martii 2009.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Rotschi, H., et L. Lemasson. 1967. "Oceanography of the Coral and Tasman Seas." Oceanographic Marine Biology Annual Review 5: 49–97. PDF.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Mare Tasmanianum spectant.