wefat

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wefat	wefat
Îzafe	wefata	wefatên
Çemandî	wefatê	wefatan
Nîşandera çemandî	wê wefatê	wan wefatan
Bangkirin	wefatê	wefatino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wefatek	wefatin
Îzafe	wefateke	wefatine
Çemandî	wefatekê	wefatinan

wefat mê

1. mirin, merg, koça dawîn, nemana li jiyanê, bidawîhatina jiyana kesekê/î yan candarekê/î
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mewt, emrê Xwedê, man^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• (Lêker) çûn wefatê
• (Lêker) wefat bûn
• wefat kirin
• (Navdêr) wefatbûn
• (Navdêr) wefatkirin
• (Rengdêr) wefatbûyî
• (Rengdêr) wefatkirî
• berwefat
• berwefatî
• wefatî

Etîmolojî

Ji erebî وَفَاة‎ (wafāh).

Anagram

• tewaf

Werger

• Almanî: Tod → de nêr
• Erebî: ^?موت‎ → ar
• Farisî: مرگ‎ → fa, وفات‎ → fa
• Îngilîzî: death → en
• Portugalî: morte → pt n
• Tirkî: irtihal → tr, memat → tr, vefat → tr, vefiyat → tr, ^?vefat etmek → tr