apogee

 Binêre herwiha: apogée

Îngilîzî

Bilêvkirin

•  IPA: /ˈæ.pə.dʒi/
• Deng (DYA)^ⓘ

Navdêr

apogee (forma pirjimar apogees)

1. sertap, pil, lûtke, pozik
2. (astronomî) cîhê herî dûra hîvê ya ji dinê de ya di rêgeha xwe de

Hevmane

• (nuqteyekê di rêgehê de) apocenter, apoapsis, apsis
• (nuqte an cihê herî bilind) acme, culmination, pinnacle, zenith, climax

Dijmane

• (nuqteyekê di rêgehê de) periapsis
• (nuqteyekê di rêgeha li derdora Dinyayê de) perigee
• (nuqteya bilindtirîn) nadir, perigee

Têkildar

• (astronomî) binêre apoapsis

Etîmolojî

Ji fransî apogée, ji latînî apogaeum, apogeum, ji yûnaniya kevn ἀπόγειον (apógeion, “dûr ji Dinyayê”), ji ἀπό (apó, “dûr”) + γῆ (gê, “Dinya”).