იავა
იავა (ინდონ. Jawa) — კუნძული ინდონეზიაში, დიდი ზონდის კუნძულების ჯგუფში. ამ კუნძულზე მდებარეობს ქვეყნის დედაქალაქი ჯაკარტა. აქ მდებარეობდა ძლევამოსილი ინდუისტურ-ბუდისტური სამეფოები, ისლამური სასულთნოები და ჰოლანდიელების სამეფო. იავას ამჟამად წამყვანი ადგილი უკავია ინდონეზიის ეკონომუკრ, პოლიტიკურ და კულტურულ ცხოვრებაში. 2006 წელს ჩატარებული აღწერის შედეგად, აქ ცხოვრობს 130 მილიონი ადამიანი[1], მოსახლეობის მხრივ ეს კუნძული პირველია მსოფლიოში, იავა მოსახლეობის რაოდენობით უსწრებს იაპონიის ყველაზე დასახლებულ კუნძულ ჰონსიუსაც. იავა აგრეთვე პირველი კუნძულია მოსახლეობის სიმჭიდროვის მხრივაც.
აქ მრავალი კულტურული ძეგლი მდებარეობს, ერთ-ერთი მათგანია ბორობუდური, რომელიც იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.
გეოგრაფია
რედაქტირება
კუნძულზე მრავლადაა ვულკანები, იავას ფართობის მხრივ მსოფლიოს კუნძულებს შორის მეცამეტე ადგილი უკავია, ხოლო ინდონეზიაში მესამე ადგილს იკავებს. კუნძულზე ვულკანები სანაპირო ზოლის სიახლოვეს მიუყვება, აქ მრავლადაა მოქმედი ვულკანები. იავის უმაღლესი წერტილია ვულკანი სემერუ (3,676 მ), მეორე უმაღლესი ვულკანია მერაპი (2,968 მ). იავა სრუტეების მეშვეობითაა გამოყოფილი, ჩრდილოეთით მდებარე კუნძულ სუმატრას, დასავლეთით მდებარე კუნძულ ბალს, აღმოსავლეთით მდებარე კუნძულ ბორნეოს და სამხრეთით მდებარე შობის კუნძულს.
კუნძულის დიდი ნაწილი უკავია ბრინჯის ველებს. იავაზე მოყავთ ყველაზე ბევრი ინდონეზიური ყავა, მისი მოყვანა აქ დაიწყეს 1699 წლიდან, აქ აგრეთვე მოყავთ ყავა არაბიკა.
კუნძულზე საკმაოდ ბევრი გრძელი მდინარე მიედინება, მათგან ყველაზე დიდია 600 კილომეტრიანი მდინარე სოლო. კუნძულს ჩრდილოეთი სანაპიროები გაშენებულია იავის ზღვის ზოლში. იავა იყოფა ხუთ პროვინციად, აქ არის ერთი სპეციალური რეგიონი და განსაკუთრებული ქალაქი ჯაკარტა.
სქოლიო
რედაქტირება
- ↑ გვერდი 6. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2008-05-28. ციტირების თარიღი: 2010-04-25.