Պաշտոնական լեզու
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Պաշտոնական լեզուն լեզու է, որին տրված է հատուկ օրինական կարգավիճակ որևէ պետությունում, երկրում կամ միջազգային կազմակերպության մեջ։ Պետության պաշտոնական լեզուն հաճախ նաև կոչվում է պետական լեզու։
Երկրի պաշտոնական լեզու
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երկրի պաշտոնական լեզուն առաջին հերթին այդ երկրի սահմանադրության լեզուն է և սովորաբար այդ երկրի օրենսդրական մարմնի կողմից օգտագործվող լեզուն, սակայն որոշ երկրների օրենքները պահանջում են կառավարական փաստաթղթերի թողարկումը նաև այլ լեզուներով։
Պաշտոնական լեզուն երբեմն տարբերվում է դասավանդման լեզվից, և հետևաբար այս երկուսը միմյանց փոխարինելի չեն։
Պաշտոնապես ճանաչված փոքրամասնության լեզուներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Անհրաժեշտ է զանազանել պաշտոնական լեզուն պաշտոնապես ճանաչված փոքրամասնության լեզուներից, որոնք երկրում ազգային փոքրամասնությունների կողմից օգտագործվող և օրենսդրությամբ ճանաչված լեզուներն են։ Այս լեզուները կարող են օգտագործվել գործավարության, ինչպես նաև՝ դպրոցական դասավանդման համար (օրինակ՝ ռուսերենը Էստոնիայում)։
- 2 պաշտոնական լեզու՝ Կանադա, Ֆինլանդիա, Իռլանդիա, Բելառուս, Աֆղանստան, Հայիթի...
- 3 պաշտոնական լեզու՝ Բելգիա, Պարագվայ, ...
- 4 պաշտոնական լեզու՝ Շվեյցարիա, Սինգապուր, ...
Քաղաքական հարցեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Որոշ երկրներում տարբեր լեզուների օգտագործումը տարբեր կոնտեքստներում հանդիսանում է թեժ քաղաքական խնդիր։ Արդի պատմության մեջ սա հատկապես բնորոշ է նախկին ԽՍՀՄ տարածքում նորանկախ պետություններում ռուսերենի կարգավիճակին։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|