Նոր ժողովրդավարություն (Հունաստան)
| Նոր ժողովրդավարություն հուն․՝ Νέα Δημοκρατία | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կուսակցություն |
| Երկիր |  Հունաստան |
| Առաջնորդ | Կիրիակոս Միցոտակիս |
| Հիմնադիր | Կոնստանտինոս Կարամանլիս |
| Հիմնադրված | հոկտեմբերի 4, 1974 |
| Գաղափարախոսություն | պահպանողականություն, քրիստոնեական դեմոկրատիա և տնտեսական լիբերալիզմ |
| Քաղաքական հայացք | աջակենտրոն |
| Շտաբ | Կալիտեյա, Հարավային Աթենք, Ատիկա, Decentralized Administration of Attica, Հունաստան և Աթենք, Հունաստան |
| Միջազգային պատկանելություն | Եվրոպական ժողովրդական կուսակցություն, Կենտրոնական ժողովրդավարական ինտերնացիոնալ և Միջազգային դեմոկրատական միություն |
| Նախորդ | Ազգային Ռադիկալ Միություն |
| Հաջորդ | New Greek Impetus? |
| Կայք | nd.gr |
 New Democracy (Greece) Վիքիպահեստում | |
«Նոր ժողովրդավարություն» (հուն․՝ Νέα Δημοκρατία), քաղաքական կուսակցություն Հունաստանում, աջ թևի։ Այն ստեղծվել է 1974 թվականին Կոնստանդինոս Կարամանլիսի կողմից։ Կուսակցությունը Եվրոպական ժողովրդական կուսակցության անդամ է։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]«Կարամանլիսը կամ տանկերը» կարգախոսի ներքո կուսակցությունը հաղթել է Հունաստանի բռնապետության անկումից հետո առաջին խորհրդարանական ընտրություններում։ 1977 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից հետո «Նոր ժողովրդավարությունը» պահպանեց իշխանությունը, բայց 1981 թվականի ընտրություններից հետո ՊԱՍՈԿ-ը զիջեց իշխանությունը։
«Նոր ժողովրդավարությունը» 1989 թվականին վերադարձավ իշխանություն ձախ կուսակցությունների՝ «Սինասպիզմոսի» կոալիցիյի հետ կոալիցիոն համաձայնագրով։ Հետագայում ստեղծվեց լայն կոալիցիա ՊԱՍՈԿ-ի հետ։
1993 թվականի ընտրություններից հետո կուսակցությունը մինչև 2004 թվականը ընդդիմադիր էր։
2004 թվականի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններում «Նոր ժողովրդավարությունը» վերադարձավ իշխանություն Կոստաս Կարամանլիսի՝ Կոստանտինոս Կարամանլիսի եղբորորդու ղեկավարությոամբ, և մինչև 2009 թվականը նա իշխանության ղեկին էր։ Մեծամասնություն կազմեց Հունաստանի խորհրդարանում և Հունաստանի կառավարությունում։
Հունաստանի խորհրդարանում «Նոր ժողովրդավարության» պատգամավորները, իրենց օգտին քվեարկած ձայների 41,9 %-ով՝ ստացան 152 տեղ։ Կուսակցության ամենամոտ մրցակիցը՝ «Interior Design»-ը, հույսը դնելով ձայների 38,1 %-ի վրա, ստացել է 102 մանդատ նախկին 117-ի փոխարեն։ Միևնույն ժամանակ, երկու խոշոր կուսակցությունների դիրքերը որոշակիորեն ցնցվեցին․ կոմունիստները (8,1 % - 21 մանդատ) և ազգայնականները (5,9 % - 12 տեղ) ամրապնդեցին իրենց դիրքերը։
2009 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում «Նոր ժողովրդավարությունը» հավաքել է ձայների 33,49 %-ը՝ զիջելով ընդդիմադիր սոցիալիստական ՊԱՍՈԿ շարժմանը։ Հետևաբար, ՊԱՍՈԿ-ի առաջնորդ Գեորգիոս Պապանդրեուն դարձավ երկրի նոր վարչապետ։ Կոստաս Կարամանլիսը կամավոր հեռացավ կուսակցության նախագահի պաշտոնից։ Նոյեմբերի 8-ին կայացած համագումարում որոշում կայացվեց փոփոխել «Նոր ժողովրդավարության» կանոնադրությունը, որը նախատեսում էր կուսակցության նախագահի ընտրություն բոլոր անդամների կողմից[1]։ Ուստի ընտրության իրավունք ստացան նույնիսկ նրանք, ովքեր կդառնան կուսակցության անդամ ընտրությունների օրը։
Ներկուսակցական ընտրությունները նշանակված էին 2009 թվականի նոյեմբերի 29-ին (անհրաժեշտության դեպքում վերընտրությունները տեղի կունենան 2009 թվականի դեկտեմբերի 5-ին[1])։ Այս պաշտոնի համար առաջադրվեցին հետևյալ թեկնածուները՝ Դիմիտրիոս Ավրամոպուլոսը, Ադոնիս Սամարասը, Սալոնիկի պրեֆեկտ Պանայոտիս Փսոմիադիսը և Դորա Բակոյաննին[2], բայց Դիմիտրիս Ավրամոպուլոսը շուտով հրաժարվեց առաջադրվել։ Ըստ ընտրությունների նախօրեին «Կատեմերինի» թերթի անցկացրած առաջին հարցման, Ադոնիս Սամարասին աջակցել է 43%-ը, Դորա Բակոյաննիին՝ 35%-ը, Պանայոտիս Փսոմիադիսին՝ 18%-ը[3]։ Վերջապես, կուսակցության նոր ղեկավար դարձավ Ադոնիս Սամարասը[4]։
Ադոնիս Սամարասը շատ արագ ապացուցեց, որ ինքը ծայրաստիճան սկզբունքային և անհաշտ քաղաքական գործիչ է։ Այսպիսով, 2010 թվականի մայիսի 7-ին նա կուսակցությունից վտարեց Հունաստանի նախկին արտգործնախարար Դորա Բակոյաննին` այն բանից հետո, երբ նա քվեարկեց ԵՄ-ից և ԱՄՀ-ից Հունաստանին ֆինանսական օգնության ծրագրի վավերացմանը` դեֆոլտը կանխելու համար[5][6]` հակառակ կուսակցության դիրքորոշմանը[7]։ 2010 թվականի հունիսի 14-ին ագրոարդյունաբերական զարգացման նախկին նախարար Կոստաս Կիլտիդիսը հայտարարեց «Նոր ժողովրդավարություն» խորհրդարանական խմբակցությունից իր կամավոր դուրս գալու մասին[8]։
Շարունակելով 2009 թվականից Հունաստանի մասնաճյուղի կողմից կուսակցության ղեկավարությանը կաշառելու մասին սկանդալների շարքը, 2010 թվականի մայիսի 30-ին Ադոնիս Սամարասը հայտարարեց կուսակցությունը մաքրելու այն անդամներից, որոնց անունը խառն է կոռուպցիոն սկանդալին, որոնց թվում էին, մասնավորապես, Արիստոտել Պավլիդիսը, Թեոդորոս Ռուսոպուլոսը և Յորղոս Վուլգարակիսը[9]։ Այսպիսով, 2010 թվականի մայիսի 28-ին Հունաստանի տրանսպորտի և կապի նախկին նախարար Տասոս Մանտելիսը խորհրդարանական հանձնաժողովին խոստովանել է, որ 1998 թվականին Siemens-ից 100 հազար եվրո (123,5 հազար դոլար) կաշառք է վերցրել[10]։
2010 թվականի մայիսի 30-ին տեղի ունեցան կուսակցության տարածքային ղեկավարների ընտրություններ։ Կուսակցության պատմության մեջ երկրորդ անգամ ընտրություններն անցան ուղղակի և ընդհանուր[11]։ 2010 թվականի հունիսի 25-ից հունիսի 27-ը տևեց «Նոր ժողովրդավարության» 8-րդ կուսակցության համագումարը, որին Ադոնիս Սամարասը հայտարարեց նոր առաջադրանքներ, որոնք տարբերվում են Հունաստանի կողմից ԵՄ-ի և ԱՄՀ-ի հետ պարտքային ճգնաժամը հաղթահարելու հուշագրից[12]։
.png)
2011 թվականի հունվարին «Նոր ժողովրդավարությունը» տեղափոխվել է Սինգրու պողոտայում գտնվող իր նոր շտաբ։ Կուսակցության հին գրասենյակը՝ Ռիգիլիս 18 հասցեում գտնվող նեոդասական շենքը, տեղակայված է Կոնստանդինոս Կարամանլիսի անվան ժողովրդավարության ինստիտուտում[13]։ 2011 թվականի հունվարի 21-ին, կուսակցության նոր գրասենյակում, Ադոնիս Սամարասը ներկայացրեց կուսակցության նոր պատկերանշանը, որն այժմ բաղկացած է նարնջագույն և ձիթապտղի ալիքային գծերից և կապույտ տառերով ΝΔ-ից։ Նոր պատկերանշանը, առաջնորդի խոսքով, պետք է դառնա «21-րդ դարի կուսակցության պատկերանշան, այն խորհրդանշում է թափանցիկություն, առաջնորդություն, մարդասիրություն, վստահություն։ Հին պատկերանշանը չի բացառվում կուսակցության կողմից, այն դառնում է նրա պատմությունը»[14]։
2012 թվականի հունիսի 17-ի կրկնված ընտրություններում կուսակցությունը ստացել է ձայների 29,66 %-ը՝ 1 825 502 ընտրող, իսկ ընտրությունների արդյունքում կուսակցությունը խորհրդարանում ստացել է 129 տեղ[15]։
Ընտրությունների արդյունքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]| Տարի | Կուսակցության նախագահ | Ընտրողների թիվ | Ընտրողների տոկոս | Խորհրդարանի տեղեր | Խորհրդարանի տեղեր |
|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | Կոնստանդինոս Կարամանլիս | 2 669 133 | 54,4 % | 220 | Կառավարություն |
| 1977 | Կոնստանդինոս Կարամանլիս | 2 146 365 | 41,8 % | 171 | Կառավարություն |
| 1981 | Գեորգիոս Ռալիս | 2 034 496 | 35,9 % | 115 | Ընդդիմություն |
| 1985 | Կոնստանդինոս Միցոտակիս | 2 599 681 | 40,8 % | 126 | Ընդդիմություն |
| 1989, հունիս | Կոնստանդինոս Միցոտակիս | 2 887 488 | 44,3 % | 145 | Կառավարությունը «Նոր ժողովրդավարություն- KKE-EAR» միությունում |
| 1989, նոյեմբեր | Կոնստանդինոս Միցոտակիս | 3 093 479 | 46,2 % | 148 | «Նոր ժողովրդավարություն-ՊԱՍՈԿ-Սինասպիզմոս» միության անդամ |
| 1990 | Կոնստանդինոս Միցոտակիս | 3 088 137 | 46,9 % | 150 | Կառավարություն |
| 1993 | Կոնստանդինոս Միցոտակիս | 2 711 241 | 39,3 % | 111 | Ընդդիմություն |
| 1996 | Էվերտ Միլտիադիս | 2 584 765 | 38,1 % | 108 | Ընդդիմություն |
| 2000 | Կոստաս Կարամանլիս | 2 935 196 | 42,7 % | 126 | Ընդդիմություն |
| 2004 | Կոստաս Կարամանլիս | 3 359 058 | 45,4 % | 165 | Կառավարություն |
| 2009 | Կոստաս Կարամանլիս | 2 295 967 | 33,48 % | 91 | Ընդդիմություն |
| 2012, մայիս | Ադոնիս Սամարաս | 1 192 054 | 18,85 % | 108 | Կառավարություն չի ձևավորվել |
| 2012, հունիս | Ադոնիս Սամարաս | 1 825 502 | 29,66 % | 129 | Կառավարություն դաշինքի մեջ ՊԱՍՈԿ-ի և ԴԻՄԱՐ-ի հետ |
| 2015, հունվար | Ադոնիս Սամարաս | 1 718 815 | 27,81 % | 76 | Ընդդիմություն |
| 2015, սեպտեմբեր | Վագելիս Մեյմարակիս | 1 526 205 | 28,10 % | 75 | Ընդդիմություն |
| 2019 | Կիրիակոս Միցոտակիս | 2 251 411 | 39,85 % | 158 | Կառավարություն |
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Оппозиция выбирает своего лидера(չաշխատող հղում)
- ↑ На всеобщих выборах НД будет избран новый президент(չաշխատող հղում)
- ↑ Opinion polls on ND leadership race
- ↑ Samaras new ND leader, pledges unity
- ↑ «Bakoyannis expelled from ND». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
- ↑ Pasok and ND deputies expelled — ERT(չաշխատող հղում)
- ↑ «Samaras: Vote against measures». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
- ↑ New independent MP
- ↑ ««Мы смело выходим в общество»». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 1-ին.
- ↑ Экс-министр Греции признался в получении взяток от Siemens(չաշխատող հղում)
- ↑ ND votes for new local leaders
- ↑ «Завершился 8-й съезд НД». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 15-ին.
- ↑ ND moving to new HQ, ana-mpa, 15-01-2011
- ↑ ND unveils new 'emblem of 21st century', 21-01-2011
- ↑ «Parliamentary Elections June 2012» (անգլերեն). Ministry of Interior. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 26-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 18-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը] | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նոր ժողովրդավարություն (Հունաստան)» հոդվածին։ |
| ||||||
