Բուրաստան,
գյուղ Հայաստանի ՀանրապետությանԱրարատի մարզի Արտաշատի տարածաշրջանում, մարզկենտրոնից 4-5 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Նախկինում ունեցել է Գարահամզա, Թամամլու, Կարահամզալի անվանումը։ Գյուղն ընկած է Երևան-Արտաշատ խճուղու վրա։ Գյուղի երեխաները հաճախում են հարակից Մասիս գյուղի դպրոց։
Գյուղը գտնվում է Արարատյան դաշտում` Ազատ գետի ափին։ Ծովի մակարդակից ունի 830 մ բարձրություն։ Գյուղի հարավային մասում է գտնվում Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին (19-րդ դար), հարավարևմտյան` Սուրբ Հակոբ եկեղեցին (1642)։
Կլիման չոր, խիստ ցամաքային է։ Ձմեռները սկսվում են դեկտեմբերի կեսերին։ Ամառը տևական է՝ մայիսից մինչև հոկտեմբեր, օդի միջին ամսական ջերմությունը հասնում է 24-ից 26 °C, իսկ առավելագույնը՝ 42 °C։ Հաճախ լինում են խորշակներ, որոնք զգալի վնաս են հասցնում գյուղատնտեսությանը։ Մթնոլորտային տարեկան տեղումների քանակը 250-300 մմ է։ Բնական լանդշաֆտները կիսաանապատներ են, որոնք ոռոգման ընթացքում վերածվել են կուլտուր-ոռոգելի լանդշաֆտի։ Ագրոկլիմայական տեսակետից համայնքն ընկած է բացարձակ ոռոգման գոտում։ Խմելու ջուրը բերվում է Գառնուց։
Գյուղն ունի 480 տնտեսություն, դպրոց, կապի հանգույց։ Համայնքի տնտեսության մասնագիտացման ճյուղը գյուղատնտեսությունն է, համախառն բերքի մեծ մասը տալիս է բուսաբուծությունը։ Գյուղատնտեսական նշանակության հողերը կազմում են շուրջ 308 հա։ Գյուղատնտեսական հողահանդակները ոռոգվում են, դրանք զբաղեցնում են ողջ մակերեսի 70%։ Համայնքի հողերի գրեթե կեսն օգտագործվում են որպես վարելահողեր՝ զբաղեցնելով մոտ 223 հա։ Պտղատու և խաղողի այգիները կազմում են համապատասխանաբար 13 հա և 25 հա։ Զբաղվում են այգեգործությամբ, խաղողագործությամբ, դաշտավարությամբ, բանջարաբուծությամբ։ Մշակում են ջերմասեր բանջարաբոստանային կուլտուրաներ՝ լոլիկ, տաքդեղ, սմբուկ, ձմերուկ, սեխ, ինչպես նաև հացահատիկ։ Զբաղվում են նաև կաթնամսատու անասնապահությամբ, մեղվաբուծությամբ։ Պահուստային հողերը նույնպես յուրացվում են որպես այգիներ, վարելահողեր։
Արդյունաբերության մեջ զարգացած է սննդի արդյունաբերությունը, ունի գինու և կոնյակի հումքի գործարաններ։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Բուրաստան (այլ կիրառումներ)
Հայաստան
