Jump to content

Ծուղրութ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Գյուղ
Ծուղրութ
վրաց.՝ წყრუთი
ԵրկիրՎրաստան Վրաստան
ՄարզՍամցխե-Ջավախք
ՇրջանԱխալցխայի
ՀամայնքԱխալցխայի շրջան
ԲԾՄ1130 մ
Պաշտոնական լեզուվրացերեն
Բնակչություն1056[1] մարդ (2014)
Ազգային կազմՀայեր 99,7 %
Ժամային գոտիUTC+4
Հեռախոսային կոդ+995
Ծուղրութ (Վրաստան)##
Ծուղրութ (Վրաստան)
Ծուղրութ (Սամցխե-Ջավախեթի մարզ)##
Ծուղրութ (Սամցխե-Ջավախեթի մարզ)

Ծուղրութ (վրացերեն՝ წყრუთი - Ծղրութի), հայաբնակ գյուղ Վրաստանի Սամցխե-Ջավախք մարզի Ախալցխայի շրջանում, Ախալցխայից 4 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գտնվում է ծովի մակարդակից 1130 մ բարձրության վրա Փոցխով գետի ձախակողմյան վտակի ձորալանջին։

Բնակչություն

Համաձայն 2002 թվականի տվյալների՝ գյուղն ուներ 1194 բնակիչ, հիմնականում հայեր, որից 567 տղամարդ և 627 կին, իսկ 2014 թվականի տվյալներով գյուղում ապրում էր 1056 մարդ, որից 523 տղամարդ և 533 կին։

Տնտեսություն

Բնակիչներն զբաղվում են հացահատիկային բույսերի մշակությամբ, բանջարաբուծությամբ, այգեգործությամբ և անասնապահությամբ։ Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց (1969 թվականից)[2], գրադարան, ակումբ և բուժկայան։ Գյուղի մոտակայքում կա շինարարական քարի հանքավայր, որով կառուցվել են Ախալցխայի բազմաթիվ հասարակական շենքեր և տներ։

Պատմություն

Ծուղրութի հայերը գաղթել են Էրզրումի նահանգի Իլիճե գյուղից։ Մինչ այդ՝ գյուղն ունեցել է քրիստոնյա բնակչություն, ովքեր հետագայում տեղափոխվել են հարևան հունաբնակ Միքելծմինդա գյուղը։ Գյուղի եկեղեցին (Սուրբ Սիոն) հիմնադրվել է 1881 թվականին[3]։

1918 թվականի սկզբին, երբ երիտթուրքական նվաճողները ներխուժել են Հարավային Կովկաս, Ծուղրութի հայերը հարկադրված տեղափոխվել են Ախալցխա և տեղի բնակչության հետ վեց ամիս շարունակ հերոսաբար դիմադրել են թշնամուն, որի համար թուրքերը այրել և ավերել են Ծուղրութ գյուղը։

Ծուղրութում պահվում է 974 թվականին ընդօրինակված մանրանկարներով զարդարված Ավետարան (Ծուղրութի Ավետարան

Գյուղի գործող եկեղեցին Սուրբ Սիոնն է, որը հիմնադրվել է 1830-ական թվականներին։ Այն հիշատակվում է նաև Ս. Հակոբ անվամբ։ 1863 թվականին եկեղեցին փայտաշեն էր, իսկ 1881 թվականին կառուցվում է սրբատաշ քարով և ուղղանկյուն հատակագծով եկեղեցին, որը որոշ վերականգնումներով հասել է մեր օրերը։ Գյուղի մերձակայքում պահպանվել են Սուրբ Հակոբ, Սուրբ Կարապետ, Սուրբ Գևորգ, Սուրբ Աստվածածին, Հայր Հովսեփ մատուռ-սրբավայրերը։ Սուրբ Հայր Հովսեփ մատուռը գտնվում է գյուղամիջի հին գերեզմանատանը, կառուցվել է սրբատաշ քարից, կառուցման թվականն անհայտ է, հայտնի է, որ 1873 թվականին այն կանգուն էր։

Ծուղրութում է ծնվել հայագետ և պատմաբան Գալուստ Տեր-Մկրտչյանը։

Ծանոթագրություններ

  1. «მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014». საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური. ნოემბერი 2014. Վերցված է 7 ნოემბერი, 2016-ին.
  2. სსიპ საგანმანათლებლო და სამეცნიერო ინფრასტრუქტურის განვითარების სააგენტო(չաշխատող հղում)
  3. Ս. Կարապետյան, Ախալցխա, Երևան, 2008, էջ 221-232։.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 146