Jump to content

Մասնակից:Տարոն Հարությունյան/ԱվազարկղԱ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Տարոն Հարությունյան/ԱվազարկղԱ
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն Դինիար Ռնեատովիչ Բիլյալետդինով
Ծննդավայր Կինգիսեպ, Լենինգրադի մարզ,, ՌԽՍՖՀ
Հասակ 186 սմ[1]
Քաշ 76 կգ
Դիրք կիսապաշտպան
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
2004—2009 Ռուսաստան Լոկոմոտիվ 150 (31)
2009—2012 Անգլիա Էվերթոն 59 (8)
2012—2015 Ռուսաստան Սպարտակ 24 (4)
2014 → Ռուսաստան Անժի 11 (2)
2014—2015 → Ռուսաստան Տորպեդո Մոսկվա 17 (2)
2015—2017 Ռուսաստան Ռուբին 14 (2)
Ազգային հավաքական
2004—2005 Ռուսաստան Ռուսաստան (Մ-21) 12 (3)
2005—2012 Ռուսաստան Ռուսաստան 46 (6)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը 
ըստ մայիսի 29, 2017:

Դինիյար Ռինատովիչ Բիլյալետդինով (թաթ.՝ Динияр Ринат улы Биләлетдинев, Diniər Rinat Bilaletdinev; փետրվարի 27, 1985, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս ֆուտբոլիստ, կիսապաշտպան: Ռուսաստանի սպորտի վաստակավոր վարպետ (դեկտեմբերի 25, 2008)[2]: «Առաջին հնգյակ» մրցանակի դափնեկիր և Եվրո-2008-ի բրոնզե մեդալակիր:

Մասնագիտական կարիերան սկսել է Մոսկվայի «Լոկոմոտիվում», որտեղ խաղացել է 5 տարի: 2009 թվականին տեղափոխվել է անգլիական «Էվերթոն» և այնտեղ անցկացնելով 77 խաղ՝ 2012 թվականին տեղափոխվել է «Սպարտակ», բայց այնտեղ չհաստատվելով՝ վարձավճարով տեղափոխվեց «Տորպեդո», ապա նույն հիմունքներով «Անժի», որից հետո ազատ գործակալի կարգավիճակով տեղափոխվել է «Ռուբին»: 2017 թվականին լքել է ակումբը:

2005-2012 թվականներին խաղացել է Ռուսաստանի հավաքականում, մասնակցել Եվրո-2008-ին:

Վաղ տարիներ

Ծնվել է 1985 թվականի փետրվարի 27-ին Մոսկվայում: Հայրը՝ Ռինատ Բիլյալետեդինովը, սովետական և ռուս ֆուտբոլիստ էր, կիսապաշտպան, ռուս մարզիչ: ԽՍՀՄ սպորտի վարպետ (1983): Ռուսաստանի վաստակավոր մարզիչ (2010): Մայրը՝ Ադելիա Ալդուլհատովնան, մանկաբարձ-գինեկոլոգ էր: Ունի երկու եղբայր՝ Մարատը և Դանիլը[3]: Մանկության տարիներին Դինիարը այդքան էլ հետաքրքրված չէր ֆուտբոլով, բայց ընտանիքի Յարոսլավլ տեղափոխվելուց հետո նա էլ անտարբեր չէր դրա նկատմամբ: 1993 թվականին Բիլյալետդինովները ծանր ֆինանսական իրավիճակում էին, և ընտանիքի հորը պայմանագիր առաջարկեցին չեխական ակումբից: Ընտանիքը տեղափոխվեց Ունիչով: Այդտեղ Դինիարը սկսեց զբաղվել ֆուտբոլով՝ խաղալով իրենից եռկու տարի մեծ պատանիների հետ: Չեխիայում նա չհաճախեց դպրոց, քանի որ այնտեղի ծրագրերը շատ վատն էին և Դինիյարին չէին հետաքրքրում: 1994 թվականին հայրը որոշեց վերադառնալ Ռուսաստան, որտեղ որդուն հանձնեց ՄԻՖԻ սպորտդպրոցին: 15 տարեկանում Դինյարը տեղափոխվում է Մոսկվայի «Լոկոմոտիվի» պատանեկան թիմ, որի մարզիչը իր հայրն էր[4]: Բացի «երկաթուղայինների» կազմում խաղալուց, նա սովորում էր Մոսկվայի պետական արդյունաբերական համալսարանի ավտոմեքենաշինության ֆակուլտետում[5]:

Ակումբային կարիերա

«Լոկոմոտիվ»

Դինիյարը 2007 թվականին

Դպրոցն ավարտելուց հետո Բիլյալետդիոնվը հայտնվեց «Լոկոմոտիվի» երկրոդր թիմում, որտեղ երկար ժամանակ խաղադաշտ չէր մտնում: Բայց չնայած դրան Ռուսաստանի ֆուտբոլի պատանեկան հավաքականի մարզիչ Ռավիլ Սաբիտովը խաղացողին միշտ հրավիրում էր թիմ[6]: 2002 թվականին Դինիյարը երկրորդական կազմերի մրցաշարում «երկաթուղայինների» կազմում 5 խաղ անցկացրեց[7]: Հաջորդ տարին նրա համար ավելի լավն էր՝ նա հաճախ էր խաղում երկրորդ թիմում և գրավեց հիմնական թիմի գլխավոր մարզիչ Յուրի Սյոմինի ուշադրությունը[8]: Փետրվարին նա հայտավորվեց Ռուսաստանի առաջնություն 2003-ում խաղացող կազմին[9]: Հուլիսի 15-ին նա հայտավորվեց ԲԿՄԱ-ի դեմ խաղի պահեստայինների նստարանին[10]: Սակայն նա այդպես էլ մնաց երկրորդ կազմում և այնտեղ խաղաց 17 խաղ՝ խփելով 3 գոլ[11]: Նոյեմբերին նա հայտավորվեց «Լոկոմոտիվի»՝ Չեմպիոնների Լիգային մասնակցող կազմին[12]:

2004 թվականի փետրվարի 28-ին Դինիյարը Ռուսաստանի գավաթի «Խիմոկի» դեմ խաղում դեբյուտեց հիմնական կազմում[13]: Ուղիղ մեկ ամիս անց նա իր նորամուտը նշեց Ռուսաստանի առաջնությունում, «Տորպեդոյի» դեմ խաղում: Այդ խաղում նա խփեց նաև իր կարիերայի առաջին գոլը և օգնեց թիմին ոչ ոքի խաղալ[14]: Հուլիսի 7-ին «Զենիթի» դեմ խաղում նա գոլային փոխանցումներ կատարեց Դմիտրի Սիչովին և Ռուսլան Պիմենովին: Խաղն ավարտվեց «երկաթուղայինների» 2-0 հաշվով հաղթանակով[15]: Օգոստոսի 14-ին Դինիյարը «Լոկո»-«Սպարտակ» խաղում լավագույնը ճանաչվեց՝ կատարելով 1 գոլային փոխանցում և դառնալով 2 գոլի հեղինակ[16]: 24-րդ տորում, ԲԿՄԱ ակումնբի դեմ խաղում նա գոլային փոխանցում կատարեց Դմիտրի Լոսկովին: Լոսկովի գոլի շնորհիվ ակումբը շարունակեց պայքարել չեմպիոնության համար[17]: Չնայած, որ «Լոկոն» մրցաշարի ավարտից երեք տուր առաջ երեք միավորով հետ էր մնում «բանակայիններից», այնուամենայնիվ կարողացավ վերցնել առաջնության ոսկե մեդալները: «Լոկոմոտիվի» վերջին՝ «Շիննիկի» դեմ խաղում Դինիյարը խփեց հաղթական գոլը[18]: Նա մրցաշրջանում և ազգային գավաթում խաղաց 28 խաղ և ստացավ «Առաջին հնգյակ» մրցանակը[19][20]:

Հաջորդ մրցաշրաջնի սկիզբը խաղացողի համար առանց գոլերի էր, բայց հետո նա հավաքեց մարզավիճակ և 4 խաղ անընդմեջ դարձավ գոլի հեղինակ: Առաջնությունում առաջին գոլը խփեց 12-րդ տուրում, Վլադիկավկազի «Ալանիայի» դեմ խաղում[21]: Հետո նա հեռահար հարվածով «Կրիլյա Սովետովի» դեմ խաղում հաղթանակ պարգևեց իր թիմին[22], իսկ հետո մասնակցեց «Տերեկի»[23] ջախջախմանը: Հուլիսի 9-ին 9 июля в дерби со «Սպարտակի» հետ դերբիում նա գոլային փոխանցում կատարեց Սիչովին, իսկ այնուհետև նա խփեց գոլ[24]: «Սպորտ-Էքսպրեսը» դրանից հետո Դինյարին տվեց «փոքրիկ Զիդան» մականունը[25]: Ռուսաստանի հավաքական իգլխավոր մարզիչ Յուրի Սյոմինը ուշադրություն էր դարձնում նրա վրա, իսկ օգոստոսին նրան հրավիրեց որպես պահեստային խաղացող[26]: Օգոստոսի 28-ին առաջնության «Ամկարի» դեմ խաղում նա դարձավ դուբլի հեղինակ և օգնեց թիմին հաղթելու 4-3 հաշվով[27], իսկ մեկ ամսից՝ սեպտեմբերի 29-ին, նա օգնեց թիմին հաղթել նորվեգական «Բրանին»[28]: По версии «Սպորտ-Էքսպրեսի» վարկածով Դինիյարը գոլ+գոլային փոխանցոււմ համակարգով 5-րդն էր առաջնությունում[29]: Նա ընդգրկվեց առաջնության 33 լավագույն խաղացողների ցանկում: Մրցաշրջանում նա անցկացրեց 41 խաղ՝ խփելով 9 գոլ[30]:

2006 թվականին «Լոկոմոտիվի» հաջողություններում մեծ ներդրում ունեցավ Բիլյալետդինովը: Չնայած նա ինքը վատ մրցաշրջանի համար պատասխանատվություն չի կրում:
«Մոսկովյան սպորտ», նոյեմբերի 25, 2006[31].

Հաջորդ մրցաշրջանը նախորդի նման արդյունավետ չէր՝ 29 խաղում 3 գոլ: Վիկտոր Պոնեդելնիկը դա կապեց «Լոկոմոտիվի» այդ ժամանակվա մարզիչ Սլավոլյուբ Մուսլինի հետ[32]: Չնայած դրան, նա տարվա վերջում «World Soccer» ամսագրի վարկածով ընդգրկվեց Եվրոպայի 100 լավագույն ֆուտբոլիստների ցանկում[33], իսկ մրցաշարի վերջում ազգային առաջնության 33 լավագույն ֆուտբոլիստների ցանկում[34]: «Երկաթուղայինները» մրցաշրջանի արդյունքներով առաւջնությունում զբաղեցրեցին երրորդ տեղը, չնայած երկար ժամանակ առաջատարն էին: Դեկտեմբերին լուրեր տարածվեցին որ Բիլյալետդինովը կարիերան կարող է շարունակել պետերբուրգյան «Զենիթում», բայց դրանք չհաստատավեցին[35]:

2006 թվականի դեկտեմբերին «Լոկոմոտիվի» գլախվոր մարզիչը դարձավ Անատոլի Բիշովեցը: 2007 մրցաշրջանում կիսապաշտպանը առաջին գոլը խփեց 2007 թվականի ապրիլի 14-ին «Խիմոկի» դեմ խաղում, որը այդ խաղում հաղթական էր[36]: Հետո Ռուսաստանի գավաթի «Դինամոյի» դեմ խաղում Դինիյարը բացեց խաղի հաշիվը, իսկ վերջնական հաշիվը 4-0 էր: Արդյունքում Դինիյարի թիմը դուրս եկավ մրցաշարի կիսաեզրափակիչ[37]: Մայիսի 2-ին կիսաեզրափակչում ակումբը հանդիպեց «Սպարտակին» և 3-0 հաշվով վստահ հաղթանակ տարավ, իսկ Բիլյալետդինովը գոլ խփեց[38]: Մայիսի 19-ին «Լոկոմոտիվը» առաջնության շրջանկներում հանդիպեց «կարմիր-սպիտակներին» և նորից հաղթանակ տարավ՝ այս անգամ Դինիյարի և Սիչովի գոլերի շնորհիվ[39]: Մեկ շաբաթ անց Ռուսաստանի գավաթի եզրափակչում ակումբը ավելացրած ժամանակում հաղթեց «Մոսկվային»՝ նվաճելով ազգային գավաթը[40]: Ամռանը «Լոկոյից» հեռացավ ավագ Դմիտրի Լոսկովը, և հենց Բիլյալետդինովը ընտրվեց թիմի նոր ավագ[41]: Սեպտեմբերին սկսվեց ՈՒԵՖԱ գավաթի խաղարկությունը: «Լոկոմոտիվը» այն սկսեց առաջին փուլից: Առաջին մրցակիցը նորվեգական «Միդտյուլանն» էր: Բիլյալետդինովը դարձավ գոլերի հեղինակ և օգնեց թիմին դուրս գալ խմբային փուլ[42]: Հոկտեմբերի 25-ին «Ատլետիկո Մադրիդի» դեմ խաղում Դինիյարը նորից աչքի ընկավ գոլով և օգնեց թիմին խաղն ավարտել 3-3 հաշվով[43]: Նոյեմբերի 3-ին «Կրիլյա Սովետովի» դեմ խաղում Դինիյարը կոպիտ խաղի համար ստացավ իր կարիերայի առաջին կարմիր քարտը և որակազրկվեց երեք խաղով[44]: 2007 թվականը «Լոկոմոտիվի» համար այդքան էլ հաջող չէր՝ ակումբը առաջնությունում զբաղեցրեդց է 7-րդ տեղը, իսկ Դինիյարը խաղաց 28 խաղ և խփեց 3 գոլ[45]: Նա հայտնվեց լավագույն 33 խաղացողների ցանկում[34]:

Դինիյարը ավագի թևկապով

Դինիյարը անցած մրցաշրջանում որակազրկման պատճառով չէր կարող մասնակցե առաջնությա առաջին երկու տուրերին[46]: Բայց ՌՖՊԼ-ի կարգապահական կոմիտեն որոշեց նրա որակզրկումը կրճատել 1 խաղով և նա մասնակցեց երկրորդ տուրի «Շինիկի» դեմ խաղին: Դա զարմացրեց մյուս թիմերին, իսկ երկրպագուները զայրացած էին, որ կոմիտեն չէր հայտնել իր որոշման մասին[47]: Ապրիլի 5-ին Դինիյարը գոլ խփեց «Սատուրնի» դարպասին, իսկ հետոո Դմիտրի Սիչովը առաջ մղեց իրենց թիմին՝ այդպիսով հաստատելով վերջնական հաշիվը[48]: Հաջորդ խաղում «երկաթուղայինները» 2-0 հաշվով հաղթեցին «Տերեկին», իսկ հաջորդ երկու խաղերում ակումբը ոչ մի գոլ չխփեց: «Լուչ-Էներգիայի» դեմ խաղում կիսապաշտպանը դարձավ դուբլի հեղինակ, սակայն մրցակիցը վերջին 10 րոպեների ընթացքում խփեց 2 գոլ և փրկեց խաղը[49]: Հաջորդ երկու խաղերում խաղացողը կրկին գոլեր խփեց[50]: Այնուհետև Դինիյարը հավաքականի կազմում մասնակցեց Եվրո-2008-ին՝ խաղալով բոլոր հանդիպումներում: Հուլիսին «Լոկոն» 4 խաղ անընդմեջ ոչ մի հաղթանակ չտարավ, իսկ Դինիյարը խփեց 2 գոլ («Դինամոյի» և «Սպարտակի» դեմ խաղերում)[51]: Սակայն մնացած խաղերում էլ թիմը լավ արդյունքներ չգրանցեց, ինչի պատճառով երկրպագուները սկսեցին դժգոհել Բիլյալետդինովի առաջատարությունից և ավագի պարտականություններից[52]: 2008 մրցաշրջանը Դինիյարի համար ամենաարդյունավետն էր՝ 26 խաղում 10 գոլ, նաև 4-րդ անգամ անընդմեջ նա հայտնվեց առաջնության լավագույն 33 խաղացողների ցանկում[34][51]:

Հաջորդ մրցաշրջանը Դինիյարի համար վերջինն էր ակումբում: Նա առաջին 5 խաղերի ընթացքում գոլ չէր խփել: Վեցերորդ տուրում նա կոտրեց փոքր սրուքոսկրը[53] և վերադարձավ հուլիսի 12-ին «Տոմիի» դեմ խաղում[54]: Ընդհանրապես Դինիյարը կորցրել էր խաղային պրակտիկան, նրան ձեռք բերելու ցանկությունը ակումբների մոտ նվազել էր, և դա նկատել էին մարզիչ Նիկոլայ Պիսարևը և գործակալ Դենիս Լախտերը[55][56]: Օլեգ Արտյոմովը մտածում էր, որ մոտիվաիա ձեռք բերելու համար կիսապաշտպանը պետք է փոխեր ակումբը[55]: Յուրի Սեմինի գալուց հետո Դինիյարը սկսեց մարզավիճակ հավաքել[57]: Առաջին գոլը նա խփեց հուլսի 25-ին՝ 70-րդ րոպեին բացելով «Դինամոյի» դեմ խաղի հաշիվը: Բայց շուտով Կերժակովը հավասարեցրեց հաշիվը[58]: Հաջորդ՝ «Ռոստովի» դեմ խաղում կիսապաշտպանը նորից գոլ խփեց և օգնեց թիմին ընհատել 4 խաղ անընդմեջ «անհաղթելիության» շարքը[59]: Պգոստոսի 16-ին Բիլյալետդինովը ԲԿՄԱ-ի դեմ խաղում ակումբի կազմում խփեց իր վերջին գոլը: Այդ խաղում «Լոկոն» 2-1 հաշվով հաղթեց[60]: Հաջորդ շաբաթ «Զենիթի» դեմ խաղում նա անցկացրեց վերջին րոպեները ակումբում: 2009 թվականի օգոստոսի 25-ին տեղափոխվեց անգլիական «Էվերթոն»[61]՝ կնքելով 5 տարվա պայմանգիր[62]: Տրանֆերը կազմեց 9 միլիոն ֆունտ[63]:

«Լոկոմոտիվում» Բիլյալետդինովը անցկացրեց 185 խաղ և բոլոր մրցաշարերում խփեց 38 գոլ[64]:

«Эвертон»

мини|слева|Динияр Билялетдинов (слева) в «Эвертоне»

Пусть россиянин не смог в свой первый сезон стать незаменимым игроком стартового состава «Эвертона», все равно экс-капитан «Локомотива» надолго запомнился английским болельщикам. Запомнился благодаря своим голам.
 — Иван Тарасенков, газета «Советский спорт», 10 мая 2010[65].

Первый матч за «Эвертон» Билялетдинов сыграл 30 августа 2009 года в четвёртом туре чемпионата, выйдя на поле на 89-й минуте встречи с «Уиган Атлетик»[66]. Следующую игру полузащитник провёл 17 сентября в рамках Лиги Европы против «АЕКа» и отметился в ней тремя голевыми передачами[67]. Далее следовал матч Кубка английской лиги против «Халл Сити» и в нём Билялетдинов сделал два ассиста[67]. В следующей встрече игрок сделал очередной голевой пас. Но хорошая результативность не давала Динияру постоянного места в составе на игры чемпионата из-за высокой конкуренции[68]. 17 октября Билялетдинов на 88-й минуте встречи «Вулверхэмптон Уондерерс» забил дебютный гол за «Эвертон» и спас свою команду от поражения[69]. Уже в следующей игре премьер-лиги против «Астон Виллы» полузащитник открыл счёт в матче после скидки Якубу Айегбени, но на 87-й минуте получил красную карточку. Встреча завершилась со счётом 1:1[70]. Билялетдинов постепенно адаптировался в Англии и к концу года стал ключевым игроком «Эвертона». Также, для полузащитника была удобна комбинационная игра, которую демонстрировала команда[71]. 20 февраля 2010 года в матче против «Манчестер Юнайтед» забил гол с дальней дистанции, который позже был номинирован на лучший гол сезона клубе[72]. Но затем Билялетдинов перестал попадать в основной состав и вышел на поле с первых минут впервые с матча с «Манчестером» 4 апреля во встрече против «Вест Хэм Юнайтед». В ней он отличился голом, который помог «Эвертону» сыграть с соперником вничью[73]. В последнем матче сезона с «Портсмутом» Динияр забил победный гол с дальней дистанции. Дэвид Мойес назвал этот мяч лучшим голом года[74]. Всего за сезон Билялетдинов сыграл 33 матча и забил 7 голов во всех турнирах[75].

Сезон 2010/2011 Динияр начал не самым лучшим образом, прочно осев на скамейке запасных. К декабрю полузащитник сыграл 11 игр из 16. Причём, из 11 игр всего в трёх Билялетдинов выходил в основном составе[76]. Шанс вернуться в основу предоставился Билялетдинову в январе после ухода из команды Стивена Пинара. 22 января 2011 года Динияр открыл счёт своим голам в сезоне 2010/2011 в матче против «Вест Хэма»[77], а 5 февраля отдал и первую голевую передачу в сезоне в матче с «Блэкпулом»[78]. 9 апреля забил красивый гол в девятку, поразив ворота «Вулверхэмптона»[79]. Больше результативными действиями в сезоне Динияр не отличался, а 14 мая в 37-м туре во встрече с «Уиганом» получил прямую красную карточку через пять минут после выхода за грубую игру на поле и был дисквалифицирован на три матча[80]. Всего за сезон футболист провёл 32 матча и забил 2 гола во всех турнирах[81].

В начале сезона 2011/2012 Билялетдинов часто оставался на скамейке запасных, но в декабре травму получил конкурент россиянина за место в составе Леон Осман и полузащитник провёл следующие три матча в основном составе. Но он был слишком пассивен на поле и после восстановления Османа снова оказался в резерве[82]. В декабре Билялетдинов выразил желание сменить клуб, так как остро нуждался в игровой практике перед чемпионатом Европы 2012 года[83]. 14 января 2012 года он провёл последний матч за «Эвертон», соперником «ирисок» в котором была «Астон Вилла». Игроком интересовались «Рубин»[84] и «Спартак». 23 января 2012 года московский клуб сообщил о достигнутой договорённости с «Эвертоном» по переходу Динияра[85], предполагаемая сумма трансфера составила по разным данным от 2[86] до 6,7[87] млн евро. Владелец «Спартака», Леонид Федун, заявил, что сумма трансфера за Динияра составила 6,5 млн евро[88].

Для Билялетдинова период игры за «Эвертон» вышел неоднозначным[89]. Он чередовал хорошую игру с борьбой за место в составе и полностью не раскрыл свой потенциал в Английской Премьер-лиге[90].

  1. ↑ ОФИЦИАЛЬНЫЙ САЙТ ФУТБОЛЬНОГО КЛУБА СПАРТАК
  2. ↑ Приказ о присвоении спортивного звания «Заслуженный мастер спорта России»
  3. ↑ «Билялетдинов Динияр Ринатович». clubspartak.ru. Վերցված է 2017-01-01-ին.
  4. ↑ «Билялетдинов Динияр Ринатович». Российские и советские спортсмены. Վերցված է 2017-01-01-ին.
  5. ↑ Билл в красно-белых тонах
  6. ↑ «Билялетдинов Динияр Ринатович». clubspartak.ru. Վերցված է 2017-01-01-ին.
  7. ↑ «Россия. Сезон - 2002. Премьер-лига. Дублирующие составы». КЛИСФ. Վերցված է 2017-01-02-ին.
  8. ↑ «Динияр Билялетдинов: «Был в «Рубине» один псевдопрофессионал...»». «Бизнес-Online». Վերցված է 2017-01-02-ին.
  9. ↑ «У "ЛОКО" ВАКАНСИЙ ПОЧТИ НЕТ» («Спорт-Экспресс»). 2003-02-28. Վերցված է 2017-01-02-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  10. ↑ «Динияр Билялетдинов в чемпионатах России по футболу». 100 российских бомбардиров. Վերցված է 2017-01-02-ին.
  11. ↑ «Россия. Сезон - 2003. Премьер-лига. Дублирующие составы». КЛИСФ. Վերցված է 2017-01-02-ին.
  12. ↑ «БИЛЯЛЕТДИНОВ ВКЛЮЧЕН В ЗАЯВКУ "ЛОКО"». «Спорт-Экспресс». 2003-11-27. Վերցված է 2017-01-02-ին.
  13. ↑ «"ЛОКО" НАУЧИЛСЯ ПОБЕЖДАТЬ И В ЧЕРНО-ЗЕЛЕНЫХ ЦВЕТАХ». «Спорт-Экспресс». 2004-03-01. Վերցված է 2017-01-02-ին.
  14. ↑ Дзичковский, Евгений (2004-03-29). «КТО ВЫИГРАЛ БЫ - ВЫШЕЛ БЫ В ЛИДЕРЫ. НО В ИТОГЕ ВСЕ ЗАКОНЧИЛОСЬ НИЧЬЕЙ». «Спорт-Экспресс».
  15. ↑ «Динияр БИЛЯЛЕТДИНОВ: "ХОРОШО, ЧТО ВЫШЕЛ ЛИМА..."». «Спорт-Экспресс». 2004-07-19. Վերցված է 2017-01-02-ին.
  16. ↑ «ОЦЕНКИ "СЭ"». «Спорт-Экспресс». 2004-08-16. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  17. ↑ Трахтенберг, Леонид (2004-09-27). «"ТРАВА ДОЛЖНА ЛЕТЕТЬ ИЗ-ПОД ШИПОВ"». «Спорт-Экспресс».
  18. ↑ Рабинер, Игорь (2004-11-13). «"ЛОКО" - ПЕРВЫЙ! СЫЧЕВ - ЛУЧШИЙ!». «Спорт-Экспресс».
  19. ↑ «БИЛЯЛЕТДИНОВ ПРИЗНАН ЛУЧШИМ МОЛОДЫМ ФУТБОЛИСТОМ ПРЕМЬЕР-ЛИГИ». «Спорт-Экспресс». 2004-11-29. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  20. ↑ [2004-11-13 «Динияр Билялетдинов. 2004»]. Վերցված է 2017-01-03-ին. {{cite news}}: Check |url= value (օգնություն)
  21. ↑ «Динияр Билялетдинов. 2005». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-03-ին.
  22. ↑ «Динияр БИЛЯЛЕТДИНОВ:ГОЛЫ ДАЛЬНИМИ УДАРАМИ - НЕ МОЙ КОНЕК». «Спорт-Экспресс». 2005-06-23. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  23. ↑ «НЕТ ЛОСЬКОВА? ЕСТЬ АСАТИАНИ!». «Спорт-Экспресс». 2005-07-04. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  24. ↑ «Динияр БИЛЯЛЕТДИНОВ:МОЖЕТ, НАКОЛДОВАЛ КТО?». «Спорт-Экспресс». 2005-07-11. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  25. ↑ «НАШ МАЛЕНЬКИЙ ЗИДАН». «Спорт-Экспресс». 2005-07-11. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  26. ↑ «Юрий СЕМИН:БУДЕМ ИСКАТЬ СЧАСТЬЯ В АТАКЕ». «Спорт-Экспресс». 2005-08-05. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  27. ↑ «Динияр БИЛЯЛЕТДИНОВ:СХВАТИЛ МЯЧ ПЕРВЫМ». «Спорт-Экспресс». 2005-08-29. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  28. ↑ Бутнев, Юрий (2005-09-30). «НЕЗАПЛАНИРОВАННАЯ БОЛЕЗНЬ». «Спорт-Экспресс».
  29. ↑ «ЧЕМПИОНАТ РОССИИ. ПРЕМЬЕР-ЛИГА. 30-й тур». «Спорт-Экспресс». 2005-11-22. Վերցված է 2017-01-03-ին.
  30. ↑ «Динияр Билялетдинов. 2005». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-03-ին.
  31. ↑ Полузащитник "Локомотива" Динияр Билялетдинов - о настрое команды перед последним туром чемпионата России // «Московский спорт». — 2006. — № 92 (25 Նոյեմբերի).
  32. ↑ «РОСГОССТРАХ - ЧЕМПИОНАТ РОССИИ. ПРЕМЬЕР-ЛИГА. 24-й тур». «Спорт-Экспресс». 2006-10-25. Վերցված է 2017-01-04-ին.
  33. ↑ «Трое россиян - в списке 100 лучших в Европе». «Спорт-Экспресс». 2006-10-25. Վերցված է 2017-01-04-ին.
  34. ↑ 34,0 34,1 34,2 «Футбол-2008, Первый официальный ежегодник Российского Футбольного Союза», АСТ, М., Астрель-СПб, 2008, с. 318—329
  35. ↑ «Билялетдинов может перейти в "Зенит"». «Спорт-Экспресс». 2006-12-05. Վերցված է 2017-01-04-ին.
  36. ↑ «"ПУШКА" ЛОСЬКОВА НА СЕЙ РАЗ ПРОМОЛЧАЛА». «Спорт-Экспресс». 2007-04-16. Վերցված է 2017-01-04-ին.
  37. ↑ Алексеев, Константин (2007-04-19). «В ДЕНЬ РОЖДЕНИЯ "ДИНАМО" ИМЕНИННИКОМ СТАЛ СЫЧЕВ». «Спорт-Экспресс».
  38. ↑ Алексеев, Константин (2007-05-03). «"ЛОКО" ВСПОМНИЛ, ЧТО ТАКОЕ КУРАЖ». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-04-ին.
  39. ↑ Кружков, Александр (2007-05-21). «ИЗВИНИТЕ УЖ, МИСТЕР БРИМСОН!». «Спорт-Экспресс».
  40. ↑ Трахтенберг, Леонид (2007-05-28). «ОТ РЫВКА СЫЧЕВА ПЕРЕПАЛО И ПЕТЕРБУРГУ». «Спорт-Экспресс».
  41. ↑ «Футбол: Капитаном "Локомотива" стал Билялетдинов». Sportbox. Վերցված է 2017-01-04-ին.
  42. ↑ Просветов, Александр (2007-10-05). «НА УКРОЩЕНИЕ "ВОЛКОВ" ХВАТИЛО ЧЕТВЕРТИ ЧАСА». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-04-ին.
  43. ↑ Просветов, Александр (2007-10-26). «ЗА ТАКУЮ НИЧЬЮ НЕ СТЫДНО». «Спорт-Экспресс».
  44. ↑ «Билялетдинов дисквалифицирован на три матча». «Спорт-Экспресс». 2007-11-07. Վերցված է 2017-01-05-ին.
  45. ↑ «Динияр Билялетдинов. 2007». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-05-ին.
  46. ↑ «РОСГОССТРАХ - ЧЕМПИОНАТ РОССИИ. ПРЕМЬЕР-ЛИГА. 2-й тур ПРЕДСТАВЛЕНИЕ МАТЧЕЙ». «Спорт-Экспресс». 2008-03-22. Վերցված է 2017-01-05-ին.
  47. ↑ «Ковальчук против Билялетдинова». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-05-ին.
  48. ↑ «ДИЛЕТАНТСКАЯ 45-МИНУТКА ПРОФИ». «Спорт-Экспресс». 2008-04-07. Վերցված է 2017-01-05-ին.
  49. ↑ «"ЛОКО" ЛИШИЛ СЕБЯ ДВУХ ОЧКОВ. А МОГ И ТРЕХ». «Спорт-Экспресс». 2008-05-05. Վերցված է 2017-01-05-ին.
  50. ↑ «СОБЫТИЯ ТУРА». «Спорт-Экспресс». 2008-05-17. Վերցված է 2017-01-05-ին.
  51. ↑ 51,0 51,1 «Динияр Билялетдинов. 2008». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-05-ին.
  52. ↑ «Болельщики: Динияр Билялетдинов зазнался!». fclmnews.ru. 2008-10-31. Վերցված է 2017-01-05-ին.
  53. ↑ «Билялетдинов сломал ногу». football.ua. 2009-04-28. Վերցված է 2017-01-06-ին.
  54. ↑ «СВЕТЛЫМ ПЯТНОМ У "ЛОКО" ОКАЗАЛСЯ ГИЛЬЕРМЕ». «Спорт-Экспресс». 2009-07-13. Վերցված է 2017-01-06-ին.
  55. ↑ 55,0 55,1 Вайцеховская, Елена (2009-05-12). «Николай ПИСАРЕВ: "МЫ МНОГО ЛЕТ ВЕРИЛИ В ИЛЛЮЗИЮ"». «Спорт-Экспресс».
  56. ↑ «ПАВЛЮЧЕНКО, АРШАВИН. СЛЕДУЮЩИЙ ЖИРКОВ?». «Спорт-Экспресс». 2009-05-20. Վերցված է 2017-01-06-ին.
  57. ↑ «Английская колония». «Спорт-Экспресс». 2009-10-26. Վերցված է 2017-01-06-ին.
  58. ↑ Брюдина, Екатерина (2009-07-27). «ПОБЕДА "ЛОКО" ОПЯТЬ ОСТАЛАСЬ НА ЗАПАСНОМ ПУТИ». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-06-ին.
  59. ↑ Телингатер, Григорий (2009-08-03). «ПЕРВУЮ ПОБЕДУ СЕМИН ОТПРАЗДНОВАЛ В ДЕНЬ ЖЕЛЕЗНОДОРОЖНИКА». «Спорт-Экспресс».
  60. ↑ Левин, Борис (2009-08-17). «СТАДИОН В ЧЕРКИЗОВЕ ПО-ПРЕЖНЕМУ НЕПРИСТУПЕН». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-06-ին.
  61. ↑ Билялетдинов перешёл в «Эвертон»
  62. ↑ Николай Наумов: «„Эвертон“ вёл Билялетдинова полтора года»
  63. ↑ Билялетдинов проходит медобследование в «Эвертоне»
  64. ↑ «Ринат Билялетдинов: «Мы с женой одобрили отъезд сына, но будем скучать»». «[[Труд (газета)|]]». Վերցված է 2017-01-06-ին.
  65. ↑ «Последнее слово – за Биллом!». «Советский Спорт». Վերցված է 2017-01-08-ին.
  66. ↑ «Билялетдинов дебютировал за "Эвертон"». 2009-08-30. «Комсомольская правда». Վերցված է 2017-01-07-ին.
  67. ↑ 67,0 67,1 «Русский стандарт. Динияр Билялетдинов отдал уже пять голевых передач за «Эвертон», из них три – со стандартных положений». «Сорветский Спорт». 2009-09-25. Վերցված է 2017-01-07-ին.
  68. ↑ «Распасовщик Динияр. Билялетдинов в «Эвертоне» вновь записал на свой счет голевую передачу – уже шестую». «Советский Спорт». Վերցված է 2017-01-07-ին.
  69. ↑ «Билялетдинов спас «Эвертон» от поражения». Livesport. 2009-10-17. Վերցված է 2017-01-08-ին.
  70. ↑ «"Дубль" Билялетдинова в матче с "Астон Виллой": гол и красная карточка». «Спорт-Экспресс». 2009-10-31. Վերցված է 2017-01-08-ին.
  71. ↑ Рабинер, Игорь (2009-12-25). «15 открытий сезона». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-08-ին.
  72. ↑ «Goal of the Season / 09/10 End Of Season. Awards». evertonfc.com. 5 May 2010. Վերցված է 10 May 2010-ին.
  73. ↑ «ПАС ИЗ-ЗА ГРАНИЦЫ». «Спорт-Экспресс». 2010-04-06. Վերցված է 2017-01-08-ին.
  74. ↑ «Последнее слово – за Биллом!». «Советский Спорт». Վերցված է 2017-01-08-ին.
  75. ↑ Ֆուտբոլիստի էջը soccerway.com կայքում(անգլ.)
  76. ↑ «Динияр Билялетдинов: "Мне нужно ждать своего шанса"». «Спорт-Экспресс». 2010-12-05. Վերցված է 2017-01-10-ին.
  77. ↑ «Павел Погребняк: "Приятно, что отличился правой"». «Спорт-Экспресс». 2011-01-24. Վերցված է 2017-01-10-ին.
  78. ↑ ««Спартак» интересуется Динияром Билялетдиновым». Свободная пресса. Վերցված է 2017-01-10-ին.
  79. ↑ «Гол Билялетдинова помог "Эвертону" обыграть "Вулверхэмптон"». Чемпионат.com. 2011-04-09. Վերցված է 2017-01-10-ին.
  80. ↑ «Динияр Билялетдинов дисквалифицирован на три матча». seclub.org. Վերցված է 2017-01-10-ին.
  81. ↑ Ֆուտբոլիստի էջը soccerway.com կայքում(անգլ.)
  82. ↑ «Забыть 2011-й». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-14-ին.
  83. ↑ Билялетдинов: надо менять команду, а может, и чемпионат — Футбол — Чемпионат.com
  84. ↑ «В Англии утверждают, что "Рубин" близок к покупке Билялетдинова». «Спорт-Экспресс». 2011-12-31. Վերցված է 2017-01-14-ին.
  85. ↑ «Спартак» официально объявил о договорённости по Билялетдинову
  86. ↑ «Спартак» заплатит за Билялетдинова чуть более € 2 млн
  87. ↑ ««Интерфакс»: «Спартак» заплатит за Билялетдинова 6,7 миллиона евро». sports.ru. 24 января 2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-02-ին. Վերցված է 2012-01-24-ին.
  88. ↑ Федун: сумма трансфера Билялетдинова примерно равна € 6,5 млн
  89. ↑ Агапов, Артём. «Английский акцент. Аршавин в кустах и поющий Жирков». «Спорт-Экспресс». Վերցված է 2017-01-14-ին.
  90. ↑ «Английские пациенты». smena.ru. Վերցված է 2017-01-14-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Տարոն_Հարությունյան/ԱվազարկղԱ&oldid=5365356» էջից