«Բրերա պատկերասրահ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բրերա պատկերասրահ
Տեսակ	պատկերասրահ, կրթօջախ, արվեստի պատկերասրահ, ժամանակակից արվեստի թանգարան, Իտալիայի ազգային թանգարան, Istituto museale ad autonomia speciale? և Museum of the Italian Ministry of Culture?
Երկիր	Իտալիա
Տեղագրություն	Միլան
Վայր	Բրերա պալատ
Հասցե	via Brera, 28 - Milano և Via Brera 28, 20121 Milano20121
Հիմնադրվել է	1776
Հիմնադիր	Մարիա Թերեզա
Մակերես	523 087 քառակուսի մետր, 4174 քառակուսի մետր
Այցելուներ	111 727 մարդ (2020), 417 976 մարդ (2019), 386 415 մարդ (2018), 146 370 մարդ (2021) և 397 082 մարդ (2022)
Տնօրեն	James M. Bradburne?
Հավաքածուի չափս	500 արխիվային միավոր և 600 արխիվային միավոր
Կայք	pinacotecabrera.org(անգլ.) և pinacotecadibrera.org(իտալ.)

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

07:04, 13 Հուլիսի 2016-ի տարբերակ

Բրերա պատկերասրահ (իտալ.՝ Pinacoteca di Brera), հանրային պատկերասրահ Միլանում, որտեղ ներկայացված է իտալական նկարների հիմնական հավաքածուներից մեկը: Տեղակայված է Միլանի Բրերա թաղամասի Զոնա 1 քաղաքային տարածքում՝ Բրերա պալատում` Բրերա ակադեմիայի հետ մեկ հարկի տակ: Պատկերասրահում ներկայացված են այնպիսի նկարիչներ, ինչպիսիք են Ամբրոդժիո Լորենցետին, Դոնատո Բրամանանտեն, Ռաֆայել Սանտին, Անդրեա Մանտենյան, Պիեռա Դելլա Ֆրանչեսկան, Ջենտիլե դա Ֆաբրիանոն, Վիտորե Կարպաչչոն, Տինտորետտոն, Լորենցո Լոտոն:

Պատմություն

Պատկերասրահը գտնվում է Բրերա պալատում, որտեղ տեղակայված են նաև Բրերա ազգային գրադարանը, Աստղադիտարանը, Միլանի բուսաբանական այգին, Գիտության և արվեստի Լոմբարդիայի ակադեմիան, Բրերա գեղարվեստի ակադեմիան: Շենքը կառուցվել է անտիկ, անմշակ "braida" տարածքում: 1572 թվականին շենքն անցել է Հիսուսի միաբաններին, 1627–1628 թվականներին Ֆրանչեսկո Մարիա Ռիչին արմատական վերափոխումների է ենթարկել կառույցը: 1773 թվականին, երբ Հիսուսի միաբանները հեռացել են կառույցից, այն դարձել է աստղադիտարանի և Ազգային գրադարանի նստավայր: 1774 թվականին այստեղ է տեղակայվել նաև նոր բուսաբանական այգու չորացած բույսերի հավաքածուն: Շինություններն ընդլայնվել են Ջուզեպպե Պիեռմարինի նախագծով, ով 1776 թվականին ակադեմիայի հիմնադրումից հետո դարձել է ակադեմիայի պրոֆեսոր և շուրջ 20 տարի դասավանդել ակադեմիայում՝ վերահսկելով քաղաքային ուրբանիզացման նախագծերը՝ հանրային այգիները (1787–1788) և Ֆոնտանա հրապարակը (1780-1782):

Առաջին կտավները, որոնք Ակադեմիան ձեռք է բերել պատկերասրահի համար նապոլեոնական ժամանակաշրջանի իտալական կտավներ էին: Վաղ հավաքածուի հիմնական կտավներից էր Ռաֆայելի «Կույս Մարիամի ամուսնությունը» (Sposalizio) կտավը, այնուհետև ակադեմիայի մշակութային շրջանակները ընդլայնվեցին՝ Ժակ Լուի Դավիդ, Պիետրո Բենվենուտի, Վինչենցո Կամուչիննի, Անտոնիո Կանովա, Բերտել Տորվալդսեն, Էնիո Կորինո Վիսկոնտի: 1805 թվականին Բոսիի ղեկավարությամբ սկսել է մրցանակային համակարգով տարեկան ցուցահանդեսների շարքը: 19-րդ դարում Միլանը դարձել է իտալական գեղանկարչության մշակութային մայրաքաղաքը: Ակադեմիայի գեղարվեստական կոմիտեն, Commissione di Ornato նախաձեռնել են հասարակական հուշարձանների վերահսկողությունը:

Ռոմանտիկ դարաշրջանն ակադեմիայի պատմության մեջ նշվում է որպես հաղթական շրջան: Այդ շրջանում ակադեմիան ղեկավարել է Ֆրանչեսկո Հայեցը: Ոգեշնչված Մասիմո դ՛Ադզելոյով և Ջուզեպպե Բիզիով՝ ակադեմիական ընդունելի ժանր էր համարվում լանդշաֆտի ներմուծումը: 1882 թվականին պատկերասրահն առանձնացել է ակադեմիայից:

Պատկերասրահ

The Madonna of the Cherubim, Անդրեա Մանտենյա,1485
«Մեռած Քրիստոսը», Անդրեա Մանտենյա, 1480
«Խաչելություն», Բրամանտինո, 1515
«Կույս Մարիամի ամուսնությունը», Ռաֆայել Սանտի, 1504
«Պիետա», Ջովաննի Բելլինի, 1460
«Brera Madonna», Պիեռա Դելլա Ֆրանչեսկա, 1472–1474
«Համբույր», Ֆրանչեսկո Հայեց, 1859
«Աբրահամը դուրս է հանում Հագարին ու Իսմայիլին», Ֆրանչեսկո Գվերչինո, 1657
«Քրիստոսը սյան մոտ», Դոնատո Բրամանտե, 1490
«Կլեոպատրայի մահը», Գվիդո Գանյաչի
San Luca Altarpiece, Անդրեա Մանտենյա, 1453
«Սուրբ Մարկոսի մարմնի հայտնաբերումը», Տինտորետտո, 1548
«Սամարացի կինը ջրհորի մոտ», Անիբալե Կառաչի
«Խոհրդավոր ընթրիք», Ռուբենս, 1630–1631
«Մոգերի երկրպագությունը», Կորեջիո, 1518
«Կնոջ դիմանկար», Անտոնիս վան Դեյք, 1634-1635
«Ընթրիք Emmaus-ում», Կարավաջո, 1606
St. Jerome in Wilderness, Տիցիան, 1560
«Կոմս Անտոնիո Պորչայի դիմանկարը», Տիցիան 1548
«Մադոնայի և մանկան օրհնությունը», Ջովաննի Բելլինի, 1510

Գրականություն

Pinacoteca di Brera, catalogo generale, 7 voll., 1988-1996, Electa, Milano
Brera. Guida alla Pinacoteca, Electa, Milano 2004. ISBN 978-88-370-2835-0
Brera. La Pinacoteca e i suoi capolavori, a cura di S. Bandera, Skira, Milano 2009.
Pinacoteca di Brera. I dipinti, Electa, Milano 2010.
A Brera anch'io. Il museo come terreno di dialogo interculturale, a cura di S. Bodo, E. Daffra, R. Giorgi, S. Mascheroni, A. Montalbetti, M. Sozzi, Electa, Milano, 2007.

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրերա պատկերասրահ» հոդվածին։

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Բրերա պատկերասրահ կատեգորիայում։

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2024.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2022.
↑ ^3,0 ^3,1 dati.beniculturali.it — 2014.
↑ https://pinacotecabrera.org/en/about-us/history-of-the-pinacoteca/
↑ Italian National Institute of Statistics Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2021.
↑ http://www.statistica.beniculturali.it/rilevazioni/musei/Anno%202018/MUSEI_TAVOLA8_2018.pdf
↑ ^7,0 ^7,1 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2020.
↑ Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2023.
↑ Italian National Institute of Statistics թանգարանների և նմանատիպ հաստատությունների վերաբերյալ ԻԱՎԻ-ի 2015 թվականի հետազոտություն — 2017.

[_2983efd4e9c4b746-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2024.

[_0300cb39d9094711-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2022.

[_3bcde9ce190a1c0e-3] 3,0 ^3,1 dati.beniculturali.it — 2014.

[_01a61ca8c4507eb9-4] ttps://pinacotecabrera.org/en/about-us/history-of-the-pinacoteca/

[_241c916de0570ffa-5] Italian National Institute of Statistics Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2021.

[_01e195b21ddb5183-6] ttps://www.statistica.beniculturali.it/rilevazioni/musei/Anno%202018/MUSEI_TAVOLA8_2018.pdf

[_753df77fcd882a40-7] 7,0 ^7,1 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2020.

[_0921dc0ab87ad5e3-8] Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2023.

[_85d3e69e6963b195-9] Italian National Institute of Statistics թանգարանների և նմանատիպ հաստատությունների վերաբերյալ ԻԱՎԻ-ի 2015 թվականի հետազոտություն — 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Տող 7. / Տող 7. @@
 == Պատմություն==
 [[Պատկեր:Carlo Crivelli - Madonna della Candeletta - WGA5785.jpg|thumb|left|120px|Կառլո Կրիվելիի «Մադոննա դելլա Կանդելետա», 1490]]
-Պատկերասրահը գտնվում է Բրերա պալատում, որտեղ տեղակայված են նաև [[Բրերա գրադարան|Բրերա ազգային գրադարան]]ը, [[Բրերա աստղադիտարան|Աստղադիտարան]]ը, Միլանի բուսաբանական այգին,  Գիտության և արվեստի Լոմբարդիայի ակադեմիան, [[Բրերա ակադեմիա|Բրերա գեղարվեստի ակադեմիա]]ն: Շենքը կառուցվել է անտիկ, անմշակ "braida" տարածքում: 1572 թվականին շենքն անցել է [[Հիսուսի միաբանություն|Հիսուսի միաբաններին]], 1627–1628 թվականներին Ֆրանչեսկո Մարիա Ռիչին արմատական վերափոխումների է ենթարկել կառույցը: 1773 թվականին, երբ Հիսուսի միաբանները հեռացել են կառույցից, այն դարձել է աստղադիտարանի և Ազգային գրադարանի նստավայր: 1774 թվականին այստեղ է տեղակայվել նաև նոր բուսաբանական այգու չորացած բույսերի հավաքածուն: Շինություններն ընդլայնվել են Ջուզեպպե Պիեռմարինի նախագծով, ով 1776 թվականին ակադեմիայի հիմնադրումից հետո դարձել է ակադեմիայի պրոֆեսոր և շուրջ 20 տարի դասավանդել ակադեմիայում՝ վերահսկելով քաղաքային ուրբանիզացման նախագծերը՝ հանրային այգիները  (1787–1788) և Ֆոնտանա հրապարակը  (1780-1782):
+Պատկերասրահը գտնվում է Բրերա պալատում, որտեղ տեղակայված են նաև [[Բրերա գրադարան|Բրերա ազգային գրադարան]]ը, [[Բրերա աստղադիտարան|Աստղադիտարան]]ը, [[Բրերա բուսաբանական այգի|Միլանի բուսաբանական այգին]],  Գիտության և արվեստի Լոմբարդիայի ակադեմիան, [[Բրերա ակադեմիա|Բրերա գեղարվեստի ակադեմիա]]ն: Շենքը կառուցվել է անտիկ, անմշակ "braida" տարածքում: 1572 թվականին շենքն անցել է [[Հիսուսի միաբանություն|Հիսուսի միաբաններին]], 1627–1628 թվականներին Ֆրանչեսկո Մարիա Ռիչին արմատական վերափոխումների է ենթարկել կառույցը: 1773 թվականին, երբ Հիսուսի միաբանները հեռացել են կառույցից, այն դարձել է աստղադիտարանի և Ազգային գրադարանի նստավայր: 1774 թվականին այստեղ է տեղակայվել նաև նոր բուսաբանական այգու չորացած բույսերի հավաքածուն: Շինություններն ընդլայնվել են Ջուզեպպե Պիեռմարինի նախագծով, ով 1776 թվականին ակադեմիայի հիմնադրումից հետո դարձել է ակադեմիայի պրոֆեսոր և շուրջ 20 տարի դասավանդել ակադեմիայում՝ վերահսկելով քաղաքային ուրբանիզացման նախագծերը՝ հանրային այգիները  (1787–1788) և Ֆոնտանա հրապարակը  (1780-1782):
 Առաջին կտավները, որոնք Ակադեմիան ձեռք է բերել պատկերասրահի համար նապոլեոնական ժամանակաշրջանի իտալական կտավներ էին: Վաղ հավաքածուի հիմնական կտավներից էր Ռաֆայելի «Կույս Մարիամի ամուսնությունը» (Sposalizio) կտավը, այնուհետև ակադեմիայի մշակութային շրջանակները ընդլայնվեցին՝ [[Ժակ Լուի Դավիդ]], Պիետրո Բենվենուտի, Վինչենցո Կամուչիննի, [[Անտոնիո Կանովա]], [[Բերտել Տորվալդսեն]], Էնիո Կորինո Վիսկոնտի: 1805 թվականին Բոսիի ղեկավարությամբ սկսել է մրցանակային համակարգով տարեկան ցուցահանդեսների շարքը: [[19-րդ դար]]ում Միլանը դարձել է իտալական գեղանկարչության մշակութային մայրաքաղաքը: Ակադեմիայի գեղարվեստական կոմիտեն, Commissione di Ornato նախաձեռնել են հասարակական հուշարձանների վերահսկողությունը: