«Մասնակից:Սարգսյան Լիա/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

17:29, 8 Օգոստոսի 2024-ի տարբերակ

Յոհան Նեպոմուկ Դավիդ (գերմ.՝ Johann Nepomuk David, ), ավստրիացի կոմպոզիտոր և երգեհոնահար։

Կենսագրություն

Յոհան Նեպոմուկ Դավիդը կոմպոզիցիա է սովորել Ջոզեֆ Մարքի մոտ։ 1924-1934 թվականներին եղել է Ուելսի երգեհոնահար և երգչախմբային դիրիժոր։ Հայտնի է հիմնականում որպես պոլիֆոնիստ կոմպոզիտոր։ 1934 թվականին նրան շնորհվել է պրոֆեսորի կոչում։ Հետագայում նշանակվել է Լայպցիգի կոնսերվատորիայի տնօրեն, 1945-1948 թվականներին՝ Մոցարտեումի տնօրեն, 1948-1963 թվականներին՝ Շտուտգարտի բարձրագույն երաժշտական դպրոցի պրոֆեսոր։

Եղել է Բեռլինի, Մյունխենի, Համբուրգի, Վիեննայի արվեստի ակադեմիաների անդամ։ Նրա աշակերտներից է եղել Հելմուտ Լախենմանը։

Նրա ավագ որդին՝ Թոմաս Քրիստիան Դեյվիդը, նույնպես կոմպոզիտոր է եղել, իսկ երկրորդ որդին՝ Լուկաս Ֆլորիան Դեյվիդը՝ ջութակահար։

Աշխատություններ

Օրատորիո «Էզոլիեդ» (1932)
սիմֆոնիաներ
նվագախմբային պարտիաներ
դիվերսիա գերմանական ժողովրդական «Kume, kum, geselle min» երգի թեմայով (1938)
սիմֆոնիկ ֆանտազիա «Կախարդական հրապարակ» (1959)
ստեղծագործություններ երգեհոնի և երգչախմբի համար (ներառյալ «Es ist ein Schnitter, heißt der Tod» պարտիան, որը հիմնված է համանուն ժողովրդական երգի վրա

Գրականություն

Музыкальный энциклопедический словарь / Гл. ред. Г. В. Келдыш. - М.: Советская энциклопедия, 1990. - с. 158 — ISBN 5-85270-033-9

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Иоганн Непомук Давид на Allmusic (անգլ.)
Site devoted to David's music
Johann Nepomuk David

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 {{Տեղեկաքարտ Անձ}}
+'''Յոհան Նեպոմուկ Դավիդ''' (գերմ.՝ Johann Nepomuk David, {{ԱԾ}}), ավստրիացի կոմպոզիտոր և երգեհոնահար։
-'''Կոնստանտին Արգետոյանու''' ({{lang-ro|Constantin Argetoianu}}, {{ԱԾ}}), ռումինացի [[իրավաբան]], [[բժիշկ]], հուշագիր, քաղաքական և պետական գործիչ, Ռումինիայի վարչապետ (սեպտեմբերի 28 - նոյեմբերի 24, 1939), Ռումինիայի արտաքին գործերի նախարար (1931-1932), Ռումինիայի ֆինանսների նախարար (1920, 1931-1932), Ռումինիայի ներքին գործերի նախարար ( 1931 - 1932 ), Ռումինիայի գյուղատնտեսության նախարար ( 1927 - 1928 )։ Ռումինիայի Սենատի նախագահ (1939թ. հունիսի 15-1940թ. սեպտեմբերի 5): Ռումինիայի միջպատերազմյան շրջանի ամենահայտնի գործիչներից մեկը։
 == Կենսագրություն ==
-Եղել է Բոյարների ընտանիքի ներկայացուցիչ, գեներալ Իոն Արգետոյանուի որդին է։ Ավարտել է [[Փարիզի համալսարան]]ի իրավագիտության և բժշկության ֆակուլտետը։ Բուխարեստի ֆոնդային բորսայում եղել է հաջողակ գործարար և խոշոր հողատեր<ref name="Slabey Roucek, p.76">Slabey Rouček, p.76</ref>։
+Յոհան Նեպոմուկ Դավիդը կոմպոզիցիա է սովորել [[Ջոզեֆ Մարք]]ի մոտ։ 1924-1934 թվականներին եղել է Ուելսի երգեհոնահար և երգչախմբային դիրիժոր։ Հայտնի է հիմնականում որպես պոլիֆոնիստ կոմպոզիտոր։ 1934 թվականին նրան շնորհվել է պրոֆեսորի կոչում։ Հետագայում նշանակվել է [[Լայպցիգի երաժշտության և թատրոնի համալսարան|Լայպցիգի կոնսերվատորիայի]] տնօրեն, 1945-1948 թվականներին՝ Մոցարտեումի տնօրեն, 1948-1963 թվականներին՝ Շտուտգարտի բարձրագույն երաժշտական դպրոցի պրոֆեսոր։
-թվականից ընդգրկվել է դիվանագիտական ծառայության մեջ։ Աշխատել է [[Ստամբուլ]]ում, [[Հռոմ]]ում, [[Վիեննա]]յում, [[Փարիզ]]ում գտնվող Ռումինիայի դեսպանատներում։ Մասնակցել է [[Երկրորդ Բալկանյան պատերազմ]]ին, ծառայել է որպես ռազմական բժիշկ, ունեցել է կապիտանի կոչումով։ Ծառայության ընթացքում հիվանդացել է [[խոլերա]]յով<ref>Manolache</ref>։
-=== Քաղաքական կարիերա===
-Եղել է [[Մասոնականություն|Մասոն]]<ref name="ReferenceA">Otu</ref>։ Իր քաղաքական կարիերան սկսել է 1914 թվականին և ընտրվել Ռումինիայի Սենատի պատգամավոր Պահպանողական կուսակցությունից։ 1918 թվականին Ալեքսանդր Ավերեսկուի կառավարությունում ստանձնել է արդարադատության նախարարի պաշտոնը։ Նույն թվականին անդամագրվել է Ժողովրդական կուսակցությանը՝ Ա.Ավերեսկուի գլխավորությամբ<ref>Pavelescu</ref>։
+Եղել է [[Բեռլին]]ի, [[Մյունխեն]]ի, [[Համբուրգ]]ի, [[Վիեննա]]յի արվեստի ակադեմիաների անդամ։
-թվակաանին նա ղեկավարել է ռումինական պատվիրակությունը Բուխարեստի խաղաղության պայմանագրի կարգավորման նախնական բանակցություններում, որը նախորդել է Բուխարեստի պայմանագրի կնքմանը։
+Նրա աշակերտներից է եղել Հելմուտ Լախենմանը։
+Նրա ավագ որդին՝ Թոմաս Քրիստիան Դեյվիդը, նույնպես կոմպոզիտոր է եղել, իսկ երկրորդ որդին՝ Լուկաս Ֆլորիան Դեյվիդը՝ ջութակահար։
-թվականին Ա.Ավերեսկուի կառավարությունում նշանակվել է ֆինանսների նախարար։ Նա հայտնի է եղել իր հակակոմունիստական դիրքորոշմամբ. ձերբակալել է Ռումինիայի սոցիալիստական կուսակցության այն անդամներին, որոնք 1921 թվականի մայիսին իրենց կուսակցության համագումարում սատարել են մարքսիստական պլատֆորմին և քվեարկել սոցիալիստական և կոմունիստական խմբակցությունների միավորման օգտին։ Բոլոր ձերբակալվածները քրեական պատասխանատվության են ենթարկվել։
+== Աշխատություններ ==
-թվականից Նիկոլայ Իորգայի կառավարությունում եղել է Ներքին գործերի և Ֆինանսների նախարար։ 1932 թվականին կառավարությունը վստահության քվե չի ստացել և նա հեռացել է կառավարությունից։ Կառավարությունից հեռանալուց հետո Արգետոյանուն ստեղծել է իր փոքր կուսակցությունը՝ Ագրարային ասոցիացիան (Uniunea Agrar)՝ որոշելով սերտորեն համագործակցել թագավորական արքունիքի հետ։ 1939 թվականի սեպտեմբերի 28-ին նա ստանձնել է վարչապետի պաշտոնը, որը զբաղեցրել է երկու ամիս։ 1938 թվականին նա եղել է «Ազգային վերածննդի ճակատ» քաղաքական կուսակցության կազմակերպիչներից մեկը՝ աջակցելու Կարոլ II թագավորի քաղաքականությանը<ref>Argetoianu, "Pleacă Tătărescu, vine Gigurtu"; Veiga, p.215</ref>։
+*Օրատորիո «Էզոլիեդ» (1932)
+*սիմֆոնիաներ
-Յոն Անտոնեսկուի ռեժիմի օրոք Արգետոյանուն լքել է Ռումինիան և բնակություն հաստատել [[Շվեյցարիա]]յում։ 1946 թվականին վերադարձել է երկիր և փորձել միջնորդի դերում հանդես գալ ռումինական կոմունիստների և Ազգային գյուղացիական կուսակցության միջև։ Այդ միջոցառումների անարդյունավետությունը նրան ստիպել է ստեղծել սեփական քաղաքական բազան։ 1947 թվականի հունվարին իր համախոհների հետ հիմնել է միություն (Uniunea Naţională Muncă şi Refacere), որը շուտով փլուզվել է<ref name="ReferenceA" />։
+*նվագախմբային պարտիաներ
+*դիվերսիա գերմանական ժողովրդական «Kume, kum, geselle min» երգի թեմայով (1938)
-թվականին հիվանդության պատճառով հրաժարական է տվել։ 1950 թվականի մայիսի 6-ին նա ձերբակալվել է Սեկուրիտատե գործադիր իշխանության մարմնի աշխատակիցների կողմից։ Նա բանտարկվել է առանց դատավարության և մահացել է բանտում անհասկանալի հանգամանքներում։ 1999 թվականին արդարացվել է։
+*սիմֆոնիկ ֆանտազիա «Կախարդական հրապարակ» (1959)
+*ստեղծագործություններ երգեհոնի և երգչախմբի համար (ներառյալ «Es ist ein Schnitter, heißt der Tod» պարտիան, որը հիմնված է համանուն ժողովրդական երգի վրա
-Կյանքի մեծ մասը գրել է հուշեր, 1938 թվականին հրատարակել է «Անցյալի հետքերով. Ճանապարհորդություն դեպի Եգիպտոս» աշխատությունը։ 1990-ական թվականներին լույս է տեսել նրա հուշերի 11 հատորները, որոնցում տեղ են գտել նրա ապրած դարաշրջանի հասարա-քաղաքական իրողությունները։
-== Ընտանիք ==
-Ամուսնացել է եղել երկու անգամ, ունի մեկ դուստր։
 == Գրականություն ==
+* Музыкальный энциклопедический словарь / Гл. ред. Г. В. Келдыш. - М.: Советская энциклопедия, 1990. - с. 158 — ISBN 5-85270-033-9
-* Joseph Roucek, Contemporary Roumania and Her Problems: A Study in Modern Nationalism , London & Oxford 1932, s.76.{{ref-en}}
 == Ծանոթագրություններ ==
 {{ծանցանկ}}
 == Արտաքին հղումներ ==
+* [http://www.allmusic.com/artist/johann-nepomuk-david-mn0001635653 Иоганн Непомук Давид] на [[Allmusic]] {{ref-en}}
-* [http://enciclopediaromaniei.ro/wiki/Constantin_Argetoianu Constantin Argetoianu]{{ref-ro}}
+*[http://www.johann-nepomuk-david.org/ Site devoted to David's music]
+* [https://www.discogs.com/ru/artist/2199313-Johann-Nepomuk-David Johann Nepomuk David]
-{{Արտաքին հղումներ}}