Իվան Ֆոմին
Իվան Ալեքսանդրովիչ Ֆոմին (ռուս.՝ Ива́н Алекса́ндрович Фоми́н, հունվարի 22 (փետրվարի 3), 1872, Օրյոլ, Ռուսական կայսրություն[1] - հունիսի 12, 1936[1][2][3][…], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1]), խորհրդային ճարտարապետ։
Իվան Ֆոմին ռուս.՝ Иван Александрович Фомин | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 22 (փետրվարի 3), 1872 |
Ծննդավայր | Օրյոլ, Ռուսական կայսրություն[1] |
Մահացել է | հունիսի 12, 1936[1][2][3][…] (64 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1] |
Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Մոսկվայի կայսերական համալսարան և Գեղարվեստի բարձրագույն դպրոց (1909) |
Երկեր | Krasnye Vorota? և Teatralnaya? |
Մասնագիտություն | ճարտարապետ և ճարտարապետության պատմաբան |
Երեխաներ | Igor Ivanovich Fomin?[4] և Q97664475? |
Ivan Fomin Վիքիպահեստում |
Սովորել է (1894-1897 թվականներին և 1905-1909 թվականներին) Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայում, 1915 թվականից՝ ակադեմիկոս։ Նախահեղափոխական շրջանի գործերում Ֆոմինը ստեղծագործաբար զարգացրել է ռուսական կլասիցիզմի ճարտարապետական սկզբունքները (նախկինում Ա․ Ա․ Պոլովցևի (1911 - 1913 թթ.) և Ս․ Ս․ Աբամելիք- Լազարևի (1912-1914 թթ.) տները Պետերբուրգում և այլն)։
1920-ական թվականներին Ֆոմինը առաջարկել է համադրել դասական (փոխառնել միայն օրդերային համակարգը) և ժամանակակից ճարտարապետության սկզբունքները, հանդես եկել դասականի նորացման (իր խոսքերով «պրոլետարական դասականի» ստեղծման) տեսությամբ։ 1920-1930-ական թվականների գործերից են՝ նախկին «Դինամո» ընկերության տունը (1928-1930 թթ.), Մոսսովետի նոր մասնաշենքը (1929-1930) Մոսկվայում, Ուկրաինայի ԽՍՀ Մինիստրների խորհրդի շենքը (1934-1938 թթ., ճարտարապետ Պ․ Վ․ Աբրոսիմովի հետ) Կիևում։
Պատկերներ
խմբագրելԳրականություն
խմբագրել- Ежегодник Общества архитекторов-художников. Выпуск 12. Ленинград. 1927 г. Стр. .
- Ежегодник Общества архитекторов-художников. Выпуск 13. Ленинград. 1930 г. Стр. 128—132.
- Ильин М. Иван Александрович Фомин. — Москва: Издательство Академии Архитектуры СССР, 1946. — 50 с.
- Стригалёв А. Иван Александрович Фомин // Архитектура СССР. — 1972. — № 2. — С. 17—24.
- Лисовский В. Г. И. А. Фомин. — Л.: Лениздат, 1979. — 160 с. — (Зодчие нашего города). — 40 000 экз. (обл.)
- Лисовский В. Г. Иван Фомин и метаморфозы русской неоклассики. — СПб.: Коло, 2008. — 488 с.
- Минкус М., Пекарева Н. И. А. Фомин. М.: ГИЛСА, 1953 г.
- Нащокина М. B. Архитекторы московского модерна. Творческие портреты. — 3-е изд. — М.: Жираф, 2005. — С. 415—426. — 2500 экз. — ISBN 5-89832-043-1.
- Хмельницкий Д. С. Архитектура Сталина: Психология и стиль. М.: «Прогресс-Традиция», 2007 г.
- Хан-Магомедов С. О. Иван Фомин. М.: ГНИМА им. А. В. Щусева, фонд «Русский авангард». 2011 г.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Фомин Иван Александрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ Union List of Artist Names — 2010.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվան Ֆոմին» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 685)։ |