wokalizować
wokalizować
wokalizować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wokalizuju | wokalizujemoj | wokalizujemy |
| 2. | wokalizuješ | wokalizujetej (-taj) | wokalizujeće |
| 3. | wokalizuje | wokalizujetej | wokalizuja (wokalizuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wokalizujo, wokalizujcy, wokalizowawši |
| prezensowy particip | wokalizowacy |
| preteritowy particip | wokalizowany |
| ł-forma | wokalizował, wokalizowała, wokalizowało, dual: wokalizowałoj, plural: wokalizowali (wokalizowałe) |
| werbalny substantiw | wokalizowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wokalizowach | wokalizowachmoj | wokalizowachmy |
| 2. | wokalizowaše | wokalizowaštej | wokalizowašće |
| 3. | wokalizowaše | wokalizowaštej | wokalizowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wokalizujmoj | wokalizujmy |
| 2. | wokalizuj | wokalizujtej (-taj) | wokalizujće |
| 3. | wokalizuj, njech wokalizuje | wokalizujtej (-taj) | njech wokalizuja (wokalizuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ka-li-zo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯okalizou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wokalizowaše je 0x dokładźene, wokalizowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki
[wobdźěłać]
|