Prijeđi na sadržaj

Magnetski tok

Izvor: Wikipedija
Elektromagnetizam


ElektricitetMagnetizam
Magnetostatika
Ampèreov zakonElektrična strujaMagnetsko poljeMagnetizacijaMagnetski tokBiot–Savartov zakonMagnetski dipolni momentGaussov zakon za magnetizam
Magnetski tok je fizikalna veličina određena skalarnim umnoškom magnetske indukcije B i plohe ploštine S kroz koju taj tok prolazi.
Vektori magnetskog toka su uvijek okomiti (normalni) na plohu.
Prikaz magnetskog toka unutar električne zavojnice.
Magnetski tok u homogenom magnetskom polju.

Magnetski tok ili magnetski fluks (oznaka Φ) je fizikalna veličina određena skalarnim umnoškom magnetske indukcije B i plohe ploštine (površine) S kroz koju taj tok prolazi:

to jest za homogeno magnetsko polje i ravninski geometrijski lik ploštine S:

Pojednostavljeno gledano, magnetski tok kroz neku ploštinu razmjeran je broju silnica koje prolaze kroz tu ploštinu. Mjerna je jedinica magnetskoga toka veber (Wb = T∙m² = V∙s).[1] Magnetski tok kroz zatvorenu površinu je uvijek jednak nuli, zbog činjenice da ne postoje magnetski monopoli.

Objašnjenje

[uredi | uredi kôd]

Magnetski tok kroz površinu S koja je koja se nalazi pod kutom u odnosu na homogeno magnetsko polje jednak je umnošku iznosa magnetske indukcije B, površine S i kosinusu kuta :

Ako je vektor magnetskog polja, a vektor okomit na površinu, jednak površini po veličini, tada je magnetski tok jednak njihovom skalarnom umnošku

Kod nehomogenog magnetskog polja, element magnetskog toka je jednak skalarnom umnošku magnetskog polja i elementa površine:

Iz čega slijedi da je u općenitom slučaju magnetski tok kroz neku površinu jednak:

Magnetski tok i gustoća magnetskog toka

[uredi | uredi kôd]

Skup magnetskih silnica koji prolazi kroz neku površinu S zove se magnetski tok ili magnetski fluks Φ. No kroz neke dijelove površine S može prolaziti više, a kroz neke dijelove manje magnetskih silnica. Prema tome gustoća magnetskih silnica, odnosno magnetskog toka, bit će na različitim mjestima različita. Gustoća magnetskog toka označuje se slovom B i zove se magnetska indukcija. Ako kroz neku površinu S prolazi magnetski tok ΦB, onda je gustoća magnetskog toka B jednaka:

Gustoća magnetskog toka ili magnetska indukcija je broj magnetskih silnica koji prolazi kroz jedinicu površine. U homogenom polju je gustoća toka B u svakoj točki površine S jednaka. Iz gornjeg izraza slijedi da je magnetski tok:

Mjerna jedinica za magnetski tok ΦB je 1 veber, kraće 1 Wb (u čast njemačkog fizičara Wilhelma Webera), a mjerna jedinica za gustoću magnetskog toka B, odnosno magnetsku indukciju, je 1 tesla, kraće 1 T (u čast fizičaru Nikoli Tesli). Veza između ovih mjernih jedinica je:

odnosno:[2]

Izvori

[uredi | uredi kôd]
  1. magnetski tok, [1] "Hrvatska enciklopedija", Leksikografski zavod Miroslav Krleža, www.enciklopedija.hr, 2017.
  2. Velimir Kruz: "Tehnička fizika za tehničke škole", "Školska knjiga" Zagreb, 1969.

Poveznice

[uredi | uredi kôd]