narguilé

Galego

• Etimoloxía: do francés narguilé, do turco nargile.

• Pronuncia: /naɾɣiˈlɛ/ (AFI)

Substantivo masculino

narguilé (sg: narguilé; pl: narguilés)

1. Pipa oriental que se emprega para fumar provista dun tubo longo e un recipiente con auga perfumada.

Traducións

• Alemán: Nargileh ^(de)
• Castelán: narguilé ^(es), narquile ^(es)
• Catalán: narguil ^(ca)
• Francés: narguilé ^(fr)
• Inglés: hookah ^(en), narghile ^(en)
• Italiano: narghilè ^(it)
• Portugués: narguilé ^(pt)