Saltar ao contido

Tianjin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaTianjin
天津 (zh) Editar o valor en Wikidata
Vista nocturna
Vista aérea
Fotomontaxe
Imaxe

Localización
Editar o valor en Wikidata Mapa
 39°08′48″N 117°12′20″L / 39.1467, 117.2056
EstadoRepública Popular da China Editar o valor en Wikidata
CapitalHexi District (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Contén a división administrativa
Poboación
Poboación13.245.000 (2016) Editar o valor en Wikidata (1.111,16 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie11.920 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude5 m Editar o valor en Wikidata
Punto máis altoJiushan Peak (en) Traducir (1.078 m) Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Pequín
Tangshan (pt) Traducir
Langfang (pt) Traducir
Hebei (pt) Traducir
Cangzhou (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Datos históricos
Precedido por
Organización política
Órgano executivoPeople's Government of Tianjin Municipality (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
• Xefe do gobernoHuang Xingguo (pt) Traducir (2007–2016)
Liao Guoxun (pt) Traducir (2020–2022)
Zhang Gong (2022–) Editar o valor en Wikidata
Órgano lexislativoTianjin Municipal People's Congress (en) Traducir , Editar o valor en Wikidata
Membro de
PIB nominal140.837 ¥ (2020) Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal300000–301900 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Prefixo telefónico22 Editar o valor en Wikidata
ISO 3166-2CN-TJ e CN-12 Editar o valor en Wikidata
Outro
Irmandado con

Páxina webtj.gov.cn Editar o valor en Wikidata

Tianjin (pronunciado:Tián-Chín, en chinés: 天津, en pinyin: Tiānjìn, transcrición antiga: Tientsin),[1] é un municipio da República Popular da China con rango equivalente ao dunha provincia. Está situado no nordés do país, preto da capital, Pequín (Beijing), á beira do río Hai, a 40 km da súa desembocadura no golfo de Bohai, no mar Amarelo. É a cuarta cidade máis poboada da China, tras Shanghai, Beijing e Guangzhou. O municipio ten unha superficie de 170 km2 onde viven un total de 15 469 500 habitantes (censo de 2016).[2]

Tianjin é unha das cinco cidades centrais nacionais, e ten unha gran relevancia histórica. A cidade amurallada de Tianjin foi construída en 1404. Como porto destacado desde 1860, Tianjin foi un importante porto marítimo e a porta de entrada a Beijing. Durante o rebelión dos bóxers a cidade foi a sede do Goberno Provisional de Tianjin. Baixo o Imperio Ta-tsing e a República da China, Tianjin converteuse nunha das cidades máis grandes da rexión.[3] Nesa época, numerosos edificios e mansións de estilo europeo foron construídos en concesións, moitas das cales están ben conservadas hoxe en día. Despois da fundación da República Popular da China, Tianjin sufriu unha depresión debido á política do goberno central e ao terremoto de Tangshan, pero recuperouse a partir de 1990.[4]

Na actualidade, Tianjin é unha cidade con dous núcleos, coa súa área urbana principal (incluíndo a cidade vella) situada ao longo do río Hai, que conecta cos ríos Amarelo e Yangtzé mediante o Gran Canal, e Binhai, un novo núcleo urbano situado ao leste da cidade vella, na costa do golfo de Bohai. A finais de 2010, ao redor de 285 empresas Fortune 500 estableceran a súa base en Binhai, que é un novo polo de crecemento na China e un centro da industria avanzada e da actividade financeira.

O terreo onde se encontra actualmente Tianjin formaouse en tempos prehistóricos pola sedimentación de varios ríos que desembocaban no golfo de Bohai, incluído o río Amarelo.

A apertura do Gran Canal da China durante a dinastía Sui (605-618) impulsou o desenvolvemento de Tianjin como un gran centro comercial. E xa no século X falábase da cidade como un punto importante para almacenar mercadorías procedentes doutras costas.

Até 1404, Tianjin chamouse Zhigu (直沽), que significa puerto dereito. Nese ano, o emperador Yongle, da dinastía Ming, decidiu a construción do forte Tianjin Wei no lugar por onde vadeaba o río, e cambiou o seu nome (Tianjin = balsa celestial, ou vado celestial), para indicarlle ao emperador, o fillo do ceo, que podía vadear o río nese punto). Despois, ergueu unha muralla en torno a cidade vella (1425). Máis tarde, unha fortaleza estableceuse en Tianjin, coñecida como "Tianjin Wei" (天津卫), o 'Forte de Tianjin'.

Tianjin foi promovida a unha prefectura en 1725. O condado de Tianjin foi establecido en virtude da prefectura en 1731.

Tras a derrota chinesa na Segunda Guerra do Opio, en 1858, a cidade foi tomada polas tropas franco-británicas, e as potencias estranxeiras exixiron a apertura de portos ao comercio exterior, sendo Tianjin un dos elixidos. En 1901, debido á intervención no levantamiento dos bóxers, a cidade quedó gobernada por representantes das nacións ocupantes (Rusia, o Reino Unido, o Xapón, Alemaña, Francia, os Estados Unidos, o Imperio Austrohúngaro e Italia).

A cidade expandiuse fóra das murallas ás dúas beiras do río Hai augas abaixo, nunha serie de concesións (xaponesa, francesa, británica e alemá polo oeste; e austrohúngara, italiana e rusa polo leste) que marcarían as peculariedades arquitectónicas destes barrios e o cosmopolitismo da cidade.

Aínda que a cidade pasara a estar gobernada a partir de 1902 por autoridades Quing, até finalizar a segunda guerra mundial as nacións ocupantes non renunciaron formalmente á titularidade das concesiónes de 1901; por exemplo, Italia non o fixo até 1947 coa sinatura do Tratado de París (polo que até esa data, estivo considrada a concesión como parte do imperio Italiano).

En 1945, Tianjin converteuse nunha base de tropas estadounidenses. En decembro de 1946, a violación dunha estudante de Beijing (Pequín) por parte dun soldado provocou as protestas dos habitantes da cidade que desembocaron na retirada das tropas en 1947.

As tropas comunistas entraron na cidade o 15 de xaneiro de 1949. Desde entón, Tianjin foi unha municipalidade excepto no período comprendido entre 1958 e 1967 en que formou parte integrante da provincia de Hebei.

No presente, Tianjin funciona de facto como o porto (en Tanggu), área industrial (a segunda do país tras Shanghai) e nó de comunicacións da capital Beijing.

Economía

[editar | editar a fonte]

O PIB de Tianjin era de 1.437 mil billóns de ¥ ( 231,8 mil millóns de US$) en 2013, cun incremento anual do 12,5 %.[5] A renda per cápita era de 31.600 ¥ en 2004. O sector de manufacturas foi o máis grande (53,2 %) e de maior crecemento (19,8 %) da economía de Tianjin. O ingreso per cápita urbano foi de 11.467 ¥, que representou un incremento real do 11,2 % con respecto ao ano anterior. O ingreso per cápita rural foi de 6.525 ¥, que tivo un incremento real do 11,3 % con respecto ao ano anterior.[6]

Un 40 % do territorio da municipalidade está destinado a cultivos. Os principais produtos da zona son o trigo, o arroz e o millo. A pesca é outro capítulo importante da economía da zona.

Tianjin ten tamén importantes pozos de petróleo así como extensas salinas. Hai minas de manganeso e de boro.

As industrias máis importantes da municipalidade son as petroquímicas, téxtiles, automobilísticas e de manufacturas metálicas.

Vista de Tianjin de noite.
  1. Fundéu. "Sede y subsedes de los juegos olímpicos de Pekín, grafía correcta" (en español). Consultado o 29 de abril de 2017. 
  2. "2015年天津市国民经济和社会发展统计公报-新闻中心-北方网". news.enorth.com.cn. Arquivado dende o orixinal o 02 de outubro de 2016. Consultado o 29 de abril de 2015. 
  3. "历史沿革". 天津政务网. 4 de decembro de 2009. Arquivado dende o orixinal o 14 de outubro de 2009. Consultado o 29 de abril de 2017. 
  4. 天津河北人才被空吸 本地发展缓慢世界罕见,搜狐网,2010年8月20日 Consultado o 29 de abril de 2017.
  5. "2013年天津全市生产总值14370.16亿元", Beifang, 21 de xaneiro de 2014. Consultado o 29 de abril de 2017.
  6. Statistics, 天津政务网. Consultado o 29 de abril de 2017.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.