A illa Charcot é unha illa administrada baixo o Sistema do Tratado Antártico ten 56 quilómetros de longo e 46 quilómetros de largo. Está cuberta de xeo agás nas prominentes montañas que dominan a costa norte. A illa Charcot atópase no mar de Bellingshausen, ao oeste da Illa Alexandre I, e ao redor de 57 km. ao norte da illa Latady. Un fito notable da illa é o seu punto máis setentrional, Cabo Byrd.
A illa de Charcot foi descuberta o 11 de xaneiro de 1910 pola expedición antártica francesa dirixida por Jean-Baptiste Charcot, quen, pola insistencia do seu equipo e a recomendación de Edwin S. Balch chamouna Terra de Charcot, coa intención declarada de honrar ao seu pai, Jean-Martin Charcot, un famoso médico francés.[1]. a nsularidade da Terra de Charcot demostrouna Sir Hubert Wilkins, que voou ao redor dela o 29 de decembro de 1929.
A ponte de xeo que une a plataforma de xeo de Wilkins á costa antártica e a illa Charcot tiña 40 km. de longo, pero só 500 m. de largo no seu punto máis estreito en 1950 tiña 100 km.. Rompeuse en abril de 2009 cunha superficie de 20´1 por 2´4 km. A ponte de xeo colapsou rapidamente, converténdose en centos de icebergs.[1]
) × 48 (
) km 
