Saltar ao contido

Augas interiores

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mapa esquemático das zonas marítimas
Mapa esquemático das zonas marítimas

As augas interiores inclúen, de acordo coa Convención das Nacións Unidas sobre o Dereito do Mar, as augas do litoral da liña de base das augas territoriais dunha nación, agás nos estados arquipelagos.[1] Inclúen vías fluviais como ríos e canles, e ás veces a auga dentro de pequenas baías.

Nas augas interiores, a soberanía do Estado é igual á que exerce no continente. O estado costeiro é libre de facer leis relacionadas coas súas augas internas, regular calquera uso e utilizar calquera recurso. A falta de acordos en contrario, os buques estranxeiros non teñen dereito de paso dentro das augas internas, e esta falta de dereito a paso inocente é a diferenza fundamental entre augas internas e as augas territoriais.[2] As "augas arquipélagicas" dentro das illas ultraperiféricas dos estados arquipélagos son tratadas como augas internas, coa excepción de que se debe permitir o paso inocente, aínda que o estado arquipelágico pode designar certas rúas marítimas nestas augas.

Cando un buque estranxeiro está autorizado para entrar en augas continentais, está suxeito ás leis do Estado ribereño, cunha excepción: a tripulación do buque está suxeita á lei do Estado da bandeira. Isto esténdese ás condicións laborais e aos delitos cometidos a bordo do buque, aínda que estea atracado nun porto. Os delitos cometidos no porto e os crimes cometidos nela pola tripulación dun buque estranxeiro sempre caen na xurisdición do Estado ribereño. O Estado ribereño pode intervir nos buques cando o capitán do buque obriga a intervención das autoridades locais, cando hai perigo para a paz e a seguridade do Estado ribereño ou para facer cumprir as normas aduaneiras.[1]

A reclamación por un estado dunha vía fluvial como augas internas levou a disputas con outros estados. Por exemplo, Canadá reclama unha sección do Paso Noroeste como parte das súas augas internas, totalmente baixo a xurisdición canadense,[3] unha reclamación que foi discutida polos Estados Unidos e pola maioría das nacións marítimas, que o consideran un estreito internacional, o que significa que os buques estranxeiros teñen dereito a paso de tránsito.[4][5][6] (Ver augas internas do Canadá e Paso do Noroeste # Disputa de augas internacionais).

O Tribunal Internacional do Dereito do Mar, formado en 1994, ten o poder de resolver disputas marítimas entre os estado, aínda que na práctica, estas resolucións dependen da vontade destes estados de respectar as decisións.

  1. 1,0 1,1 UN Convention on the Law of the Sea, Part II, Article 8 Internal waters
  2. UN Convention on the Law of the Sea, Part II, Article 2
  3. "UNCLOS part IV, ARCHIPELAGIC STATES". Admiralty and Maritime Law Guide. 10 de decembro de 1982. Consultado o 2008-01-18. 
  4. Nathan VanderKlippe (9 de abril de 2006). "Northwest Passage gets political name change". CanWest News Service. Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2016. Consultado o 2008-01-18. 
  5. Rob Huebert (Winter 2001). "Climate Change and Canadian Sovereignty in the Northwest Passage". ISUMA: 86–94. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2002. Consultado o 2008-01-13. 
  6. Alanna Mitchell (5 de febreiro de 2000). "The Northwest Passage Thawed". Globe and Mail. pp. A9. Arquivado dende o orixinal o 28 de decembro de 2007. Consultado o 2008-01-18. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]