Linguas altaicas
As linguas altaicas foron unha proposición de familia lingüística de Siberia e Eurasia central, hoxe en día amplamente desacreditada.[1][2][3][4]
Varias versións incluíron as familias turcas, mongólicas, tungús e ás veces o coreano e máis as linguas xapónicas.[5] Estas linguas son faladas nun amplo arco que se estende dende o nordeste de Asia por Asia Central ata Anatolia e Europa oriental. O grupo é nomeado após a cordilleira de Altai de Asia Central.
Outra vista acepta Altaic como familia válida mais inclúe nel só as linguas turcas, mongólicas e tungús. Esta vista estaba xeneralizada antes do 1960 mais xa case non dispón de seguidor entre os especialistas hoxe en día.[6] A agrupación estendida, incluíndo coreano e ás veces xaponés, chegou a denominarse como "Macro-Altaica", o que levou á creación dunha agrupación máis pequena, a "Micro-Altaica". A maioría dos defensores da familia altaica continúa aínda a apoiar a inclusión do coreano.[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "While 'Altaic' is repeated in encyclopedias and handbooks most specialists in these languages no longer believe that the three traditional supposed Altaic groups, Turkic, Mongolian and Tungusic, are related."
- ↑ "When cognates proved not to be valid, Altaic was abandoned, and the received view now is that Turkic, Mongolian, and Tungusic are unrelated."
- ↑ "Careful examination indicates that the established families, Turkic, Mongolian, and Tungusic, form a linguistic area (called Altaic).
- ↑ ".
- ↑ Georg et al. 1999: Arquivado 03 de marzo de 2016 en Wayback Machine. 73–74
- ↑ Georg et al. 1999: 73-74
- ↑ Stratification in the peopling of China: how far does the linguistic evidence match genetics and archaeology?
