Che Guevara

Ficheiro:Che Guevara1987.jpg

Retrato do Che Guevara.

Ernesto Rafael Guevara de la Serna (14 de xuño de 1928 – 9 de outubro de 1967), coñecido como Che Guevara ou el Che, foi un revolucionario marxista e líder da guerrilla cubana, nado en Rosario, Arxentina o 14 de xuño de 1928, morto en La Higuera, Bolivia, o 9 de outubro de 1967). Fillo de Ernesto Guevara Lynch e Celia de la Serna y Llosa.

En 1952, co seu amigo Alberto Granado, bioquímico, Guevara realiza un soño: atravesa a América do Sur nunha vella moto coñecida polo nome de La Poderosa. Nesa viaxe, Guevara comeza a ver a América do Sur como unha única entidade económica e cultural que precisa unirse. El ve a miseria e a impotencia das masas e conclúe que a única maneira de acabar coas desigualdades sociais é a revolución. De volta á Arxentina, acaba os estudos de Medicina en 1953 e pasa a se dedicar á política.

En 1954, no México a través de Ñico López, un amigo das loitas na Guatemala, el coñece a Raúl Castro que logo o presentaría a o seu irmán máis vello, Fidel Castro. Este último organizou e lidera o movemento guerrilleiro 26 de xullo, ou M26, en referencia a José Martí e que ten por obxectivo tomar o poder en Cuba. Guevara fai parte dos 82 homes que parten para Cuba en 1956 con Fidel Castro e dos cales só sobreviverían 12 (número que levanta controversias; algúns dicen que Fidel insiste neste número para asocialos aos 12 discípulos de Cristo).

É durante ese ataque cando o Che, o médico do grupo, deixa a maleta médica por unha caixa de munición dun compañeiro abatido, un momento que tempos despois definiría como o marco divisor na súa transición de doutor a combatente.

De seguida eles instálanse nas montañas da Sierra Maestra de onde inician a guerrilla contra o ditador cubano Fulgencio Batista, que estaba apoiado polos Estados Unidos.

Os rebeldes fortalécense lentamente, aumentando o seu armamento e angariando apoio e o recrutamento de moitos campesiños, intelectuais e traballadores urbanos. Guevara mostra gran coraxe, talento en combate, e crueldade cos inimigos e logo tórnase un dos homes de confianza de Fidel Castro.

Triunfo da Revolución, presidente do Banco Nacional

O Che convertiuse na man dereita de Fidel Castro e é nomeado presidente do Banco Nacional de Cuba e logo Ministro de Industria.

Mantivo entrevistas cos principais líderes do momento: Nasser (República Árabe Unida), Nehru (India), Tito (Yugoslavia), Kruschev (Unión Sovética), Mao Tse Tung (Chiña), Haedo (Uruguai), Frondizi (Arxentina), Quadros (Brasil) e Ben Bela (Arxelia). Pronunciou discursos ante a Asemblea Xeneral da ONU e nunha reunión do Consello Económico e Social da OEA.

En 1959 casou con Aleida March e xuntos visitaron Exipto, India, Xapón, Indonesia, Paquistán e Xugoslavia. De volta a Cuba, como Ministro de Industria, asinou un pacto de negocios coa URSS que liberou á industria azucareira cubá da dependencia do décimo do mercado de EE.UU. (febreiro 1960). Das experiencias que Che obtivo durante a revolución cubá, naceu un axioma: "Non é necesario agardar ata que todas as condicións para a revolución existan, o foco insurreccional pódeas criar". E como Mao Zedong, el creu que o campo debía levar a revolución ás cidades en países predominantemente agrícolas. O Che escribiu moito sobre a criación do home novo, como condición necesaria para a Revolución, parte do seu pensamento obsérvase en: "O home realmente chega ao seu estado de completa humanidade cando el produce, sen ser forzado por necesidade física a se vender a si mesmo como mercadoría".

En 1965, Guevara deixa Cuba para propagar os ideais da revolución cubana polo mundo coa axuda de voluntarios de varios países latinoamericanos.

Parte primeiro para o Congo, na África (onde atopa con Kabila). Despois do fracaso dos combates no Congo, parte para a Bolivia, onde tenta estabelecer unha base guerrilleira para loitar pola unificación dos países da América Latina. Mais enfrenta dificuldades co terreo descoñecido e en conquistar a confianza dos campesiños. É finalmente cercado e capturado o 8 de outubro de 1967 e executado no día seguinte por un comando ás ordes de axentes da CIA. Os boatos que cercaron a execución de Che Guevara levantaron dúbidas sobre a identidade real do guerrilleiro, que utilizaba documentos uruguaios falsos. A confusión estabelecida en torno do caso culminou no desaparecemento do seu corpo, que só se atopou trinta anos despois.

A imaxe do Che é mítica en toda a América Latina. Na localidade onde foi asasinado en 1967 érguese actualmente unha estatua na súa homenaxe. Pasou a ser coñecido na rexión como "San Ernesto de La Higuera" e dáselle case culto como santo pola poboación local.

En 1997 foron atopados os seus restos mortais, por investigadores nunha vala común, xunto a outras osadas, na cidade de Vallegrande, a cerca de 50 Km de onde ocorreu a súa execución. A súa osada estaba sen as mans, que segundo consta en relatos non oficiais, serían amputadas para o recoñecemento da súa identidade logo despois da súa morte. Os seus restos mortais foron transferidos para Cuba, onde se enterraron o 17 de outubro dese mesmo ano con honrarías de Estado na presenza de membros da súa familia e do líder cubano e antigo compañeiro de revolución Fidel Castro.