Madhvacharya
Madhvacharya (en sánscrito: मध्वाचार्य, trasliterado como Madhvācārya), nado en Pājaka, preto de Udupi[1] en 1238 e finado en 1317[2], tamén coñecido como Pūrna Prajña e Ānanda Tīrtha, foi un filósofo hindú e líder da escola da Dvaita (dualismo) de Vedanta.[3][4] Madhva chamaba á súa filosofía Tattvavāda, que significa "discusións dende un punto de vista realista".[4]
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1238 (Gregoriano) Pajaka, India (en) |
Morte | 1317 (Gregoriano) (78/79 anos) |
Relixión | Hinduísmo |
Actividade | |
Ocupación | filósofo, poeta |
Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Traxectoria
editarMadhvacharya naceu na costa occidental do estado de Karnataka na India do século XIII.[5] De adolescente, converteuse en Sanyasi (monxe), uníndose ao gurú Brahma-sampradaya Achyutapreksha, da orde de Ekadandi.[3][6] Madhva estudou a filosofía hindú clásica, en particular os Mukhya Upanishads, o Bhagavad Gita e os Brahma Sutras (Prasthanatrayi).[3] Realizou comentario sobre eles e fixo trinta e sete traballos en sánscrito.[7] O seu estilo de escritura era dunha brevidade extrema e expresións condensadas. A súa obra principal é o Anuvyakhyana, suplemento filosófico da súa bhasya sobre o Brahma Sutras composto cunha estrutura poética.[5] Nalgúns dos seus traballos, proclamouse como un avatar de Vayu, fillo do deus Vishnu.[8][9]
Foi crítico coas ensinanzas da Advaita Vedanta de Adi Shankara e da Vishishtadvaita Vedanta de Ramanuja.[4][5] Viaxou pola India en varias ocasións, visitando lugares como Bengala, Varanasi, Dwarka, Goa e Kanyakumari, involucrándose en debates filosóficos e visitando centros hindús de ensino.[7] Madhva estableceu o Krishna Mutt en Udupi cun murti asegurado deDwarka Gujarat en 1285.[5]
As ensinanzas de Madhvācārya constrúense sobre a premisa de que hai unha diferenza fundamental entre o Atman (alma individual) e o Brahman (realidade última, deus Vishnu); hai dúas diferentes realidades cambiantes, coa alma individual dependente do Brahman, nunca idéntica.[4] As ensinanzas teísticas do dualismo da súa escola están en desacordo coas ensinanzas monistas[10] das outras dúas escolas máis influentes da Vedanta baseadas no nondualismo de Advaita e o nondualismo cualificado de Vishishtadvaita.[4][11] A liberación, afirmaba Madhva, acádase só mediante a graza de deus.[4][12] A escola Dvaita fundada por Madhva influíu no vaishnavismo, o movemento Bhakti da India medieval, e foi unha das tres influentes filosofías Vedānta, xunto coa Advaita Vedanta e a Vishishtadvaita Vedanta.[13][5][14] A influencia histórica de Madhva no hinduísmo, indican Kulandran e Kraemer: "foi beneficiosa, mais non exhaustiva".[9]
Notas
editar- ↑ Bryant 2007, p. 357.
- ↑ Sharma 2000, p. 103.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Sharma 1962, p. xv.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Stoker 2011.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Sharma 1962, pp. xv-xvii.
- ↑ Sheridan 1991, p. 117.
- ↑ 7,0 7,1 Sharma 1962, p. xv-xvi.
- ↑ Sarma 2000, p. 20 con notas ao pé 3 e 4.
- ↑ 9,0 9,1 Sabapathy Kulandran e Hendrik Kraemer (2004), Grace in Christianity and Hinduism, James Clarke, ISBN 978-0227172360, páx. 177-179
- ↑ Sharma 1962, p. 36-37.
- ↑ Bryant 2007, pp. 315, 358-361.
- ↑ James Lochtefeld (2002), Madhva, The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 1: A–M, Rosen Publishing. ISBN 978-0823931798, páx. 396
- ↑ Bryant 2007, pp. 12-13, 359-361.
- ↑ Stafford Betty (2010), Dvaita, Advaita e Viśiṣṭādvaita: Contrasting Views of Mokṣa, Asian Philosophy: An International Journal of the Philosophical Traditions of the East, Volume 20, Issue 2, pages 215-224
Véxase tamén
editarA Galipedia ten un portal sobre: India |
Bibliografía
editar- Dehsen, Christian von (1999). Philosophers and Religious Leaders. Routledge. ISBN 978-1573561525.
- Bryant, Edwin (2007). Krishna : A Sourcebook (Chapter 15 by Deepak Sarma). Oxford University Press. ISBN 978-0195148923.
- Flood, Gavin (2003). The Blackwell Companion to Hinduism. Oxford: Blackwell Publishing. pp. 251. ISBN 978-0-631-21535-6.
- Goswami, S.D. (1976). Readings in Vedic Literature: The Tradition Speaks for Itself. S.l.: Assoc Publishing Group. pp. 240 pages. ISBN 978-0-912776-88-0.
- Jones, Constance; Ryan, James D. (2006). Encyclopedia of Hinduism. Infobase. ISBN 9780816075645.
- New Zealand Hare Krishna Spiritual Resource Network. "Padmanabha Tirtha". New Zealand Hare Krishna Spiritual Resource Network. Consultado o 14 de decembro de 2012.
- Padmanabhachar, C.M. The Life and Teachings of Sri Madhvacharya (PDF). Consultado o 28 de xullo de 2011.
- Sharma, B. N. Krishnamurti (1962). Philosophy of Śrī Madhvācārya. Motilal Banarsidass (2014 Reprint). ISBN 978-8120800687.
- Sharma, B. N. Krishnamurti (2000). A History of the Dvaita School of Vedānta and Its Literature, 3rd Edition. Motilal Banarsidass (2008 Reprint). ISBN 978-8120815759.
- Sharma, Chandradhar (1994). A Critical Survey of Indian Philosophy. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0365-7.
- Sarma, Deepak (2000). "Is Jesus a Hindu? S.C. Vasu and Multiple Madhva Misrepresentations". Journal of Hindu-Christian Studies 13. doi:10.7825/2164-6279.1228.
- Sarma, Deepak (2005). Epistemologies and the Limitations of Philosophical Inquiry: Doctrine in Madhva Vedanta. Routledge.
- Sheridan, Daniel (1991). Texts in Context: Traditional Hermeneutics in South Asia (Editor: Jeffrey Timm). State University of New York Press. ISBN 978-0791407967.
- Stoker, Valerie (2011). "Madhva (1238-1317)". Internet Encyclopedia of Philosophy. Consultado o 2 de febreiro de 2016.
- Tapasyananda (1991). Bhakti Schools of Vedanta. Madras (Chennai): Sri Ramakrishna Math. ISBN 978-81-7120-226-3.
Ligazóns externas
editar- Bibliography of Madhvacharya's works, Item 751 Arquivado 13 de novembro de 2021 en Wayback Machine., Karl Potter, University of Washington
- "Madhva" article in the Internet Encyclopedia of Philosophy
- Madhvacharya at Encyclopædia Britannica
- A Note on the date of Madhvacharya Arquivado 17 de xullo de 2020 en Wayback Machine. by S. Srikanta Sastri