Conjugaison:espagnol/becar

Conjugaison en espagnol
becar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

becar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	becar	[beˈkaɾ]	haber	becado	[aˌβeɾ beˈka.ðo]
Gérondif	becando	[beˈkan̪.do]	habiendo	becado	[aˌβjen.do beˈka.ðo]
Participe passé	becado	[beˈka.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   beco [ˈbe.ko] (tú/vos)  ou (vos)   becas  becás [ˈbe.kas] [beˈkas] (él/ella/Ud.)   beca [ˈbe.ka] (nosostros-as)   becamos [beˈka.mos] (vosostros-as/os)   becáis [beˈkai̯s] (ellos-as/Uds.)   becan [ˈbe.kan]	Passé composé (yo)   he becado [e beˈka.ðo] (tú/vos)   has becado [as beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   ha becado [a beˈka.ðo] (nosotros-as)   hemos becado [ˈe.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habéis becado [a.ˈβejs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   han becado [an beˈka.ðo]
Imparfait (yo)   becaba [beˈka.βa] (tú/vos)   becabas [beˈka.βas] (él/ella/Ud.)   becaba [beˈka.βa] (nosostros-as)   becábamos [beˈka.βa.mos] (vosostros-as/os)   becabais [beˈka.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   becaban [beˈka.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había becado [a.ˈβi.a beˈka.ðo] (tú/vos)   habías becado [a.ˈβi.as beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   había becado [a.ˈβi.a beˈka.ðo] (nosotros-as)   habíamos becado [a.ˈβi.a.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habíais becado [a.ˈβi.ajs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían becado [a.ˈβi.an beˈka.ðo]
Passé simple (yo)   bequé [beˈke] (tú/vos)   becaste [beˈkas.te] (él/ella/Ud.)   becó [beˈko] (nosostros-as)   becamos [beˈka.mos] (vosostros-as/os)   becasteis [beˈkas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   becaron [beˈka.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube becado [ˈu.βe beˈka.ðo] (tú/vos)   hubiste becado [u.ˈβi.ste beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo becado [ˈu.βo beˈka.ðo] (nosotros-as)   hubimos becado [u.ˈβi.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis becado [u.ˈβi.stejs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron becado [u.ˈβje.ɾon beˈka.ðo]
Futur simple (yo)   becaré [be.kaˈɾe] (tú/vos)   becarás [be.kaˈɾas] (él/ella/Ud.)   becará [be.kaˈɾa] (nosostros-as)   becaremos [be.kaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   becaréis [be.kaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   becarán [be.kaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré becado [a.ˈβɾe beˈka.ðo] (tú/vos)   habrás becado [a.ˈβɾas beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá becado [a.ˈβɾa beˈka.ðo] (nosotros-as)   habremos becado [a.ˈβɾe.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habréis becado [a.ˈβɾejs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán becado [a.ˈβɾan beˈka.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   becaría [be.kaˈɾi.a] (tú/vos)   becarías [be.kaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   becaría [be.kaˈɾi.a] (nosostros-as)   becaríamos [be.kaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   becaríais [be.kaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   becarían [be.kaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría becado [a.ˈβɾi.a beˈka.ðo] (tú/vos)   habrías becado [a.ˈβɾi.as beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habría becado [a.ˈβɾi.a beˈka.ðo] (nosotros-as)   habríamos becado [a.ˈβɾi.a.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habríais becado [a.ˈβɾi.ajs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían becado [a.ˈβɾi.an beˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   beque [ˈbe.ke] (tú/vos)  ou (vos)   beques  bequés [ˈbe.kes] [beˈkes] (él/ella/Ud.)   beque [ˈbe.ke] (nosostros-as)   bequemos [beˈke.mos] (vosostros-as/os)   bequéis [beˈkei̯s] (ellos-as/Uds.)   bequen [ˈbe.ken]	Passé composé (yo)   haya becado [ˈa.ja beˈka.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas becado  hayás becado [ˈa.jas beˈka.ðo] [a.ˈjas beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   haya becado [ˈa.ja beˈka.ðo] (nosotros-as)   hayamos becado [a.ˈja.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis becado [a.ˈjajs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan becado [ˈa.jan beˈka.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   becara [beˈka.ɾa] (tú/vos)   becaras [beˈka.ɾas] (él/ella/Ud.)   becara [beˈka.ɾa] (nosostros-as)   becáramos [beˈka.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   becarais [beˈka.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   becaran [beˈka.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera becado [u.ˈβje.ɾa beˈka.ðo] (tú/vos)   hubieras becado [u.ˈβje.ɾas beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera becado [u.ˈβje.ɾa beˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos becado [u.ˈβje.ɾa.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais becado [u.ˈβje.ɾajs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran becado [u.ˈβje.ɾan beˈka.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   becase [beˈka.se] (tú/vos)   becases [beˈka.ses] (él/ella/Ud.)   becase [beˈka.se] (nosostros-as)   becásemos [beˈka.se.mos] (vosostros-as/os)   becaseis [beˈka.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   becasen [beˈka.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese becado [u.ˈβje.se beˈka.ðo] (tú/vos)   hubieses becado [u.ˈβje.ses beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese becado [u.ˈβje.se beˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos becado [u.ˈβje.se.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis becado [u.ˈβje.sejs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen becado [u.ˈβje.sen beˈka.ðo]
Futur (yo)   becare [beˈka.ɾe] (tú/vos)   becares [beˈka.ɾes] (él/ella/Ud.)   becare [beˈka.ɾe] (nosostros-as)   becáremos [beˈka.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   becareis [beˈka.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   becaren [beˈka.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere becado [u.ˈβje.ɾe beˈka.ðo] (tú/vos)   hubieres becado [u.ˈβje.ɾes beˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere becado [u.ˈβje.ɾe beˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos becado [u.ˈβje.ɾe.mos beˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis becado [u.ˈβje.ɾejs beˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren becado [u.ˈβje.ɾen beˈka.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   beca  becá [ˈbe.ka] [beˈka] (usted)   beque [ˈbe.ke] (nosostros-as)   bequemos [beˈke.mos] (vosostros-as)   becad [beˈkað] (ustedes)   bequen [ˈbe.ken]