-μα
: μα
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du grec ancien -μα, -ma.
Suffixe
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | το | -μα | τα | -ματα |
| Génitif | του | -ματος | των | -μάτων |
| Accusatif | το | -μα | τα | -ματα |
| Vocatif | -μα | -ματα | ||
- Suffixe nominal, exprimant généralement le résultat d’une action.
Étymologie
[modifier le wikicode]- Semble étroitement apparenté au latin -men qui, comme lui, suffixe des noms neutres abstraits.
Suffixe
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | -μα | τὰ | -ματα | τὼ | -ματε |
| Vocatif | -μα | -ματα | -ματε | |||
| Accusatif | τὸ | -μα | τὰ | -ματα | τὼ | -ματε |
| Génitif | τοῦ | -ματος | τῶν | -μάτων | τοῖν | -μάτοιν |
| Datif | τῷ | -ματι | τοῖς | -μασι(ν) | τοῖν | -μάτοιν |
Composés
[modifier le wikicode]