ویلیام برادبنت
ویلیام برادبنت | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۳ ژانویهٔ ۱۸۳۵ |
| درگذشت | ۱۰ ژوئیهٔ ۱۹۰۷ |
| ملیت | بریتانیایی |
سِر ویلیام هنری برادبنت، بارونت اول (انگلیسی: Sir William Henry Broadbent, 1st Baronet؛ ۲۳ ژانویهٔ ۱۸۳۵ – ۱۰ ژوئیهٔ ۱۹۰۷)[۱] کاردیولوژیست و متخصص اعصاب اهل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند و یکی از صاحبنظران برجسته بریتانیایی در زمینه کاردیولوژی و عصب‌شناسی بود. او همچنین پژوهش‌هایی را در مورد بیماری‌هایی مانند سل و سرطان انجام داد. در سال ۱۸۸۱ او به عنوان رئیس انجمن پزشکی لندن[۲][۳] و در سال ۱۸۸۷ رئیس انجمن بالینی لندن انتخاب شد.[۴] برودبنت یک پزشک مخصوص ملکه ویکتوریا و یک از پزشکان تیم درمانی پادشاه ادوارد هفتم و شاهزاده ولز جرج پنجم بود.
وی دانش‌آموختهٔ دانشگاه ویکتوریای منچستر بود و بعدها همکار انجمن سلطنتی شد و در سال ۱۸۹۳ بارونت و سرانجام در سال ۱۹۰۱ نشان سلطنتی ویکتوریایی (شوالیه) شد.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ "DEATH OF SIR WILLIAM BROADBENT". The Register. Vol. LXXII, no. 18, 927. South Australia. 12 July 1907. p. 6. Retrieved 1 April 2017.
- ↑ "Obituary: Sir William Broadbent". The Times. 11 July 1907. p. 10.
- ↑ "Transactions of the Medical Society of London". Retrieved 22 November 2014.
- ↑ "Transactions of the Clinical Society of London". 38. 1905.
- ↑ The London Gazette: no. 27296. p. . 19 March 1901.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |