مؤمل بن امیل
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مَؤمِّل بن اُمَیْل مؤمل بن امیل | |
---|---|
زادهٔ | ؟ |
درگذشت | ۸۰۵/ ۱۹۰ق |
پیشه | شاعر |
آثار | اشعار |
مَؤمِّل بن اُمَیْل محاربی (؟ -۸۰۵) شاعر عرب کوفی بود که غزلهای لطیفِ میانهارج از او مانده است؛[۱] و عصر اموی رادرک کرد و در عصر عباسی شهرت یافت؛ از این رو مخضرم دانسته میشود.[۲] در پایان عمر نابینا، نحیف و زردروی شد.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۳۸. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ مصطفی، محمود (۱۹۸۳). إعجام الأعلام. بیروت: دار الکتب العلمیة. ص. ۱۷۶–۷۷. دریافتشده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶.