پرش به محتوا

فرهنگ آلمانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شلوس نویشوانشتاین (چپ) و برلین (راست)، مرکز صنایع آفرینشی

فرهنگ آلمانی دیر زمانی پیش از ظهور آلمان به عنوان یک حکومت ملی آغاز شد و در سرتاسر جهان آلمانی زبان گسترش یافت. فرهنگ در آلمان، از ریش‌هایش، توسط جریان‌های مردمی و عقیدتی در اروپا چه مذهبی و چه سکولار، شکل داده شده‌است. از نظر تاریخی، آلمان Das Land der Dichter und Denker (سرزمین شعرا و متفکرین) خوانده شده‌است.[۱]

حکومت‌های فدرال مسئول نهادهای فرهنگیند. ۲۴۰ تئاتر بهرمند از یارانه، صدها ارکستر سمفونی، هزاران موزه و بیش از ۲۵٬۰۰۰ موزه در آلمان پراکنده‌اند. بسیاری از این فرصت‌های فرهنگی استفاده می‌کنند، سالانه ۹۱ میلیون بازدید از موزه‌های آلمان صورت می‌گیرد؛ سالانه ۲۰ میلیون نفر به تئاتر و اپرا می‌روند؛ ۲٫۶ میلیون سالی به ارکسترهای سمفونی گوش می‌دهند.[۲] آلمان دارای ۳۳ اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو است.[۳]

زبان

[ویرایش]

زبان رسمی و اصلی آلمان آلمانیست.[۴] این زبان یکی از ۲۳ زبان رسمی در اتحادیهٔ اروپا و در کنار فرانسوی و انگلیسی یکی از سه زبان کاری کمیسیون اروپاست. زبان‌های به رسمیت شناخته شدهٔ اقلیت، عبارتند از دانمارکی، سوربی و فریسی. اینها رسماً مورد حفاظت ECRML قرار دارند. زبان‌هایی که بیش از همه توسط مهاجرین مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از ترکی، کردی، لهستانی، زبان‌های بالکان و روسی.

فاوست
آلمانی استفاده شده در فاوست گوته

ادبیات

[ویرایش]

اثر ادبیات آلمانی را می‌توان تا دوران میانه جست، معروفترین نویسندگان آن دوره والتر فن در فلگلوایده و ولفرام فن اشنباخ هستند

نیبلونگنلید که نویسندگانش ناشناخته‌اند، هم اثر مهمی از آن دوره است، و نیز تیدرکساگا. مجموعه داستان‌های پریان جمع‌آوری شده و منتشر شده توسط برادران گریم در قرن نوزدهم در سرتاسر جهان مشهور شد.

لوتر الهی دان، که انجیل را به آلمانی ترجمه کرد، به‌طور گسترده پایه‌گذار زبان «آلمانی عالی» شناخته می‌شود. لسینگ، گوته، شیلر، کلایست، هوفمان، برشت، هاینه و شمیت از جمله تحسین شده‌ترین شعرا و نویسندگان آلمانی‌اند. نه آلمانی برنده جایزهٔ نوبل ادبی شده‌اند: تئودور مومسن، پاول فن هایسه، گرهارت هاوپتمان، توماس مان، نلی زاکس، هرمان هسه، هاینریش بل، گونتر گراس و هرتا مولر.

یوهان ولفگانگ فن گوته
(۱۷۴۹–۱۸۳۲)
فریدریش شیلر
(۱۷۵۹–۱۸۰۵)
برادران گریم
(۱۷۸۵–۱۸۶۳)
توماس مان
(۱۸۷۵–۱۹۵۵)
هرمان هسه
(۱۸۷۷–۱۹۶۲)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Wasser, Jeremy (6 April 2006). "Spätzle Westerns". Spiegel Online International. Retrieved 28 March 2011.
  2. "Unbelievable Multitude". Deutsche Welle. Archived from the original on 4 February 2012. Retrieved 28 March 2011.
  3. "World Heritage Sites in Germany". UNESCO. Archived from the original on 12 May 2010. Retrieved 3 October 2010.
  4. European Commission (2006). "Special Eurobarometer 243: Europeans and their Languages (Survey)" (PDF). Europa (web portal). Retrieved 3 February 2007.
    European Commission (2006). "Special Eurobarometer 243: Europeans and their Languages (Executive Summary)" (PDF). Europa (web portal). Retrieved 3 February 2007.

پیوند به بیرون

[ویرایش]