سینما در کرمانشاه
سینما در کرمانشاه نزدیک به یک سده قدمت دارد. نخستین سالن سینما در شهر کرمانشاه در سال ۱۳۱۰ خورشیدی آغاز به کار کرد. در ابتدای سال ۱۳۵۶ در استان کرمانشاه ۱۰ سینما فعال بودهاست. هماکنون در این شهر چهار سینما به نامهای آزادی، فرهنگ، بیستون و پاز فعالیت میکنند.
در سطح استان کرمانشاه نیز مجموعاً ۶ سالن سینما فعال است و دو سالن نیز در حال ساخت است.[۱]
نخستین سالن سینما
[ویرایش]نخستین سینما در شهر کرمانشاه در دوران پهلوی اول و در سال ۱۳۱۰ ش (۱۹۳۱ م) با نام «سینماتوگراف فروهر»، توسط فردی با نام مصورالدوله به راه افتاد. این سالن علاوه بر نمایش فیلم، مکانی برای اجرای تئاتر نیز محسوب میشد.[۲] به گفتهٔ اردشیر کشاورز این سینما که ۲ سال پس از راهاندازی نخستین ژنراتور در کرمانشاه شروع به کار کرده، دارای موتور برق اختصاصی بوده و در سمت شمالی خیابان شاهبختی سابق (معلم شرقی کنونی) واقع بودهاست.[۳] به گفتهٔ محمدعلی سلطانی مصورالدوله در سال ۱۳۱۵ به اروپا رفت و سینما را به «سید ابوالقاسم مانی» ملقب به سید ابول نقاش که مدیریت هتل بیستون را نیز در دست داشت، واگذار کرد، و او نیز با راهنمایی و کمک «حبیبالله مراد» به ادارهٔ آن پرداخت.[۴] با این حال سینما فروهر در سال ۱۳۱۴ تعطیل شد و بعداً توسط مهدی رئوفی شهردار کرمانشاه به سالن ورزشی تبدیل شد.[۵]
دومین سالن سینما
[ویرایش]شهر کرمانشاه از شهریور ماه ۱۳۲۰ ش (۱۹۴۱ م) همزمان با آغاز جنگ جهانی دوم به اشغال نیروهای انگلستان درآمد؛ اشغالی که چهار سال و شش ماه به طول انجامید و تنها با پایان جنگ در ۱۳۲۴ ش (۱۹۴۵ م) پایان یافت. در این دوران تنها سینمای شهر از فعالیت خارج شد. اما پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۴ ش (۱۹۴۵ م)، دومین سالن سینمای شهر با نام سینما باربد در محلهٔ جلوخان (خیابان شاهپور، پایینتر از جلوخان) فعالیت خود را آغاز کرد.[۶] جواد سحابی مالک آن را فردی به نام زند وکیلالدوله دانسته و سال تأسیس آن را ۱۳۱۶ عنوان کردهاست.[۵] اما اردشیر کشاورز سال تأسیس این سینما را ۱۳۱۲ (۲ سال پس از سینما فروهر) و بنیانگذار آن را رفعت السلطنه عنوان کردهاست که به گفتهٔ وی این سینما نیز دارای ژنراتور خصوصی بودهاست.[۳] این تفاوت در رابطه با سال تأسیس سینما باربد این احتمال را پیش میکشد که این سینما پیش از جنگ و در سال ۱۳۱۲ تأسیس شده باشد، اما با شروع جنگ و اشغال نظامی شهر تعطیل و پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۴ مجدداً فعالیت خود را از سر گرفته باشد. سینما باربد دارای دو سالن نمایش فیلم بوده که یکی از آنها سینمای روباز تابستانی بود. در این سینما فیلمهای صامت نیز با زیرنویس به زبان فارسی اکران میشد، و از آنجا که اکثریت جمعیت شهر کرمانشاه را مردم کرد تشکیل میدادند و تکلم به زبان کردی غلبه داشت، تماشاچیان صندلی کنار خود را رزرو کرده و به دنبال افرادی میگشتند که به زبان فارسی آشنایی داشتهباشند تا آنها را در کنار خود بنشانند.[۷] فعالیت سینما باربد دستکم تا سالهای ۱۳۲۹–۱۳۳۰ ادامه داشتهاست.[۷]
دههٔ ۱۳۳۰
[ویرایش]در دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی چند سالن سینمای جدید در کرمانشاه افتتاح شد که از آن میان میتوان به «سینما هما» در خیابان سپه و «سینما دیانا» در خیابان دبیراعظم (که بعدها به «سینما مهتاب» تغییر نام داد) اشاره کرد. «سینما هما» پس از چندی فعالیت دچار آتشسوزی شد و دیگر بازسازی نگردید. چند سال پس از آتشسوزی، در سال ۱۳۲۳ سینمای دیگری در فاصلهای نزدیک به مکان پیشین «سینما هما» به نام «سینما ایران» ساختهشد. این سینما پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ توسط سازمان اوقاف و امور خیریهٔ استان کرمانشاه مصادر شده و در نهایت هم تخریب شد و جای خود را به پاساژی به نام ایران داد. لازم است ذکر شود که جواد سحابی سینما هما را سینمایی تابستانی در خیابان شریعتی دانسته که اکنون به جای آن دبیرستان دخترانهٔ معلم ساخته شدهاست.[۵] سینما دیانا در سال ۱۳۳۳ در خیابان دبیراعظم جنب هتل بیستون ساختهشد که در زمان خود دومین سینماسکوپ ایران بود و نهایتاً در سال ۱۳۳۴ بر اثر آتشسوزی از بین رفت.[۵]
دههٔ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰
[ویرایش]دهههای چهل و پنجاه را میتوان اوج رونق سینماها در شهر کرمانشاه دانست. در این دوران سالنهای زیادی ساخته شد که چند مورد از آنها سالنهای روباز بودند. در این دوره سالن «سینما مولن روژ» واقع در خیابان دبیراعظم و «سینما رکس» واقع در سه راه شریعتی به صورت روباز ساخته شدند. سالنهای دیگر عبارت بودند از «سینما متروپل»، «سینما کریستال»، «سینما آتلانتیک» (تأسیس ۱۳۴۲[۸] یا ۱۳۴۷[۵])، «سینما شهر فرنگ» (تأسیس نوروز ۱۳۵۰،[۵] یا ۱۳۵۴ با ظرفیت ۱۰۸۵ صندلی)[۹] و «سینما شهر تماشا» که تا آستانهٔ انقلاب ۱۳۵۷ ایران به فعالیت خود ادامه میدادند. از این میان، سینما شهر تماشا بیشتر به نمایش فیلمهای هنری با مخاطب خاص میپرداخت. در ابتدای سال ۱۳۵۶ در استان کرمانشاه ۱۰ سینما فعال بودهاست.[۱۰] سینما متروپل در سال ۱۳۲۶ در خیابان شاه پایینتر از میدان مصدق تأسیس شد و پس از انقلاب ۱۳۵۷ هم در سال ۱۳۵۹ مصادره و تخریب شد. سینما کریستال در سال ۱۳۲۸ در مقابل سینما متروپل تأسیس شد که پس از انقلاب به مدیریت صنایع دستی استان کرمانشاه واگذار و به نمایشگاه دائمی صنایع دستی تبدیل شد. سینما مولنروژ که در همان خیابان و در جنب سینما متروپل قرار داشت، بهصورت مخروبه درآمد و در دههٔ ۱۳۹۰ به پاساژ تبدیل شد. سینما رکس که سینمایی تابستانی در خیابان شریعتی بود، در نهایت جای خود را به ادارهٔ پست کرمانشاه داد.[۵]
جی.آی. کلارک و بی.دی. کلارک که در سال ۱۹۶۶ (۱۳۴۵ خورشیدی) در قالب تیمی پژوهشی از دانشکدهٔ جغرافیای دانشگاه دورهام از کرمانشاه دیدن کرده و گزارشی مفصل از وضعیت اجتماعی-اقتصادی این شهر نوشتهاند، از نقش مهم سینما در این شهر به مانند دیگر شهرهای خاورمیانه صحبت میکنند. آنها در گزارش خود علاوه بر شش سینمای متروپل، دیانا، ایران، کریستال، رکس و مولن روژ و سالن دیگری که در آن زمان در حال ساخت بوده، از نمایش فیلم در سالن مجتمع شرکت ملی نفت واقع در مجموعهٔ پالایشگاه کرمانشاه خبر میدهند که به صورت اختصاصی برای مقامات و از سوی انجمن ایران و آمریکا انجام میشدهاست. این دو پژوهشگر سینماهای کرمانشاه را شلوغ و مورد اقبال جوانان توصیف میکنند و میگویند برخی از دانشآموزان و دانشجویان جوان حتی هر روز به سینما رفته و علاقه به سینما برخی از ثروتمندان کرمانشاه را برای تماشای فیلم به تهران میکشاندهاست. به گفتهٔ کلارک و کلارک سینماها در آن دوران از معدود مکانهای عمومی کرمانشاه بوده که زنان امکان حضور در آن را داشتهاند.[۱۱]
پس از انقلاب ۱۳۵۷
[ویرایش]در روزهای انقلاب، حمله به سینما امری عادی و رایج بود و در کرمانشاه نیز به سینماها حملاتی انجام شد.[۱۲] سالنهای سینما مانند «سینما مهتاب» و «سینما متروپل» به آتش کشیده شدند. در ۲ مرداد سال ۱۳۵۹ به دستور علی قدوسی دادستان کل انقلاب اسلامی تمام سینماهای ایران توسط حکومت مصادره شدند.[۵] علاوه بر این نام سالنهای سینما پس از انقلاب تغییر کرد. به سبب تغییر وضعیت اجتماعی و اقتصادی، و نیز توسعهٔ شهر کرمانشاه به سوی شمال سینماها کمکم مشتریان خود را از دست دادند و از رونق افتادند.
دههٔ ۱۳۶۰
[ویرایش]در این دهه هیچ سالن سینمای جدیدی در کرمانشاه ساخته نشد، اما به سبب شرایط به وجود آمده بر اثر جنگ ۸ ساله ایران و عراق، تقریباً بیشتر سالنها تعطیل گشتند. سینماهای متروپل، کریستال، دیانا، مولن روژ و رکس تعطیل شدند، و سالنهای دیگر با نامهای دیگری به فعالیت پرداختند. در این دوره سینما شهرتماشا به «استقلال»، سینما شهرفرنگ به «آزادی» و سینما آتلانتیک به «سینما پیروزی» تغییر نام دادند. سینما آتلانتیک با نام «سینما پیروزی» در روز ۱۸ فروردین ۱۳۶۵ با نمایش فیلم اتوبوس بازگشایی شد.[۱۰]
در سال ۱۳۶۴ همچنین دفتر انجمن سینمای جوانان ایران در استان کرمانشاه تأسیس شد که سبب شد تا امکان ساخت فیلم در کرمانشاه فراهم بیاید. این مرکز هم در زمینهٔ آموزش سینما و هم در زمینهٔ تولید فیلمهای کوتاه، تجربی، مستند و فیلمسازی غیرحرفهای فعالیت دارد.[۱۳]
دهه ۱۳۷۰
[ویرایش]با پایان جنگ در کرمانشاه، مجدداً امکان بازسازی و نوسازی سالنهای سینما فراهم شد. در این دهه سالن «سینما صحرا» (بهمن) در شهرک دولتآباد توسط دولت و سالن سینما فرهنگ در شهرک فرهنگیان فاز ۲ توسط سرمایهگذار خصوصی در سال ۱۳۷۰ ساخته شد. سه سالن «سینما آزادی» (شهر فرنگ سابق)، «سینما پیروزی» (آتلانتیک سابق) و «سینما استقلال» (شهر تماشای سابق) هم کماکان به فعالیت خود ادامه میدادند. فعالیت سینما صحرا دیری نپائید و اندکی پس از افتتاح به حالت تعطیل درآمده و متروکه شد. در سال ۱۳۷۷ در شهر کرمانشاه ۵ سالن سینما به ظرفیت ۴۰۳۰ صندلی فعال بودهاست.[۱۴] از نیمهٔ دههٔ ۱۳۷۰ فروش سینماها افت بسیاری داشت و رکودی بر سالنهای سینما حاکم شد که تا اواخر دههٔ ۱۳۸۰ نیز ادامه داشت.[۱۵]
دهه ۱۳۸۰
[ویرایش]در تمام طول دههٔ ۱۳۸۰ سینماهای کرمانشاه رکود شدیدی را تجربه میکردند.[۱۵] سینما استقلال در سال ۱۳۸۴ از چرخهٔ نمایش فیلم خارج شد و به صورت سالنی متروک و مخروبه درآمد. در دی ماه ۱۳۸۷، از سه سینمای باقیماندهٔ کرمانشاه به جز سینما فرهنگ که متعلق به بخش خصوصی بود، همگی تعطیل شدند.[۱۶] در همین زمان تعداد صندلیهای سینما فرهنگ نیز به ۲۰۰ صندلی کاهش یافت. رئیس حوزهٔ هنری کرمانشاه علت این تعطیلی را «ورشکستگی و نداشتن توان مالی لازم جهت اداره آنها» عنوان کرد. وی تعطیلی سینماها را «یک بحران فرهنگی» و «یک فاجعه فرهنگی» دانست.[۱۶]
دهه ۱۳۹۰
[ویرایش]پس از تعطیلی سینماها، کار بازسازی سالن «سینما آزادی» شروع شد و این سالن در اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ بهطور رسمی بازگشایی شد.[۱۷][۱۸] این سالن پس از بازسازی به تجهیزات نوین نمایش فیلم مجهز شد.
سینما پیروزی (آتلانتیک) با هدف ساخت ساخت یک مجموعهٔ سینمایی جدید تخریب شد.[۱۹]
سینما فرهنگ کرمانشاه در دههٔ ۹۰ اقدام به افزایش تعداد سالنهای نمایش فیلم خود کرد. در همین راستا سالن شمارهٔ ۲ در مرداد ۱۳۹۲،[۲۰] سالن شمارهٔ ۳ در دی ۱۳۹۵[۲۱][۲۲] و سالن شمارهٔ ۴ سینما فرهنگ در مهر ۱۳۹۸ افتتاح شد.[۲۳]
سینما بیستون واقع در هتل پارسیان کرمانشاه که با تغییر کاربری سالن آمفیتئاتر این هتل با ظرفیت ۱۶۰ صندلی ساخته شدهاست، در ۱۰ خرداد ۱۳۹۷ با نمایش فیلم کوپال افتتاح شد.[۲۴]
در سال ۹۹–۱۳۹۸ در طرح توسعهٔ سینما آزادی کرمانشاه، دو سالن vip با ظرفیت ۱۸ نفر به این سینما افزوده شد و سینما آزادی با سه سالن جمعاً به ظرفیت ۵۳۷ نفر به پردیس سینمایی تبدیل شد.[۲۵]
دهۀ ۱۴۰۰
[ویرایش]در سال ۱۴۰۰ و به دنبال تعطیلی دوسالهٔ سینماها به دلیل همهگیری بیماری کرونا از اواخر سال ۱۳۹۸، حوزهٔ هنری کرمانشاه از دومین دورهٔ رکود سینماها خبر داد که مشکلات مالی شدید برای سینماهای کرمانشاه و بیکاری پرسنل سالنهای سینما شدهاست.[۱۵]
در شهریور ۱۴۰۰ در استان کرمانشاه به ازای هر ۱۲۵۰ نفر یک صندلی سینما وجود داشتهاست، در حالی که در همان زمان سرانهٔ کشوری یک صندلی به ازای ۶۲۰ نفر بودهاست.[۲۶]
سینما پاز در آذر ۱۴۰۰ با سرمایهگذاری بخش خصوصی با ظرفیت ۴۵ نفر مجهز به سیستم صوتی دالبی و دیجیتال زیگورات در طبقۀ نهم برج پویا واقع در چهارراه گلستان شهر کرمانشاه آغاز به کار کرد.[۲۷] [۲۸]
سینما بیستون نیز پس از یک تعطیلی چندماهه از ابتدای آذر ۱۴۰۰ به مؤسسۀ بهمن سبز حوزۀ هنری واگذار شد و با نمایش فیلم گشت ارشاد ۳ فعالیت خود را از سر گرفت.
افشین آزادی رئیس حوزۀ هنری کرمانشاه در گفتگویی به مناسبت روز سینمای ایران در ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ گفت «از مجموع اعتباراتی که به استان داده می شود حتی یک ریال هم به حوزه سینما اختصاص نمی یابد» و نه تنها تعداد، ظرفیت و پراکنش سالنهای سینما در استان کرمانشاه با جمعیت این استان متناسب نیست،بلکه در رابطه با تولید فیلم نیز سالهاست که دربارۀ ساخت فیلم سینمایی در کرمانشاه بحث میشود اما هنوز هیچ اقدامی انجام نشده و هیچ سرمایهگذاری پای کار نیامدهاست.[۲۹]
در آذر ۱۴۰۱ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه اعلام کرد در سفر هیئت دولت به استان کرمانشاه تفاهمنامهای بین سازمان سینمایی کشور و استانداری کرمانشاه منعقد شده که بر اساس آن ۲۶ میلیارد تومان برای بهسازی سینماهای کرمانشاه اختصاص داده شدهاست.[۳۰]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «اسلامآباد غرب صاحب پردیس سینمایی میشود». کردپرس. ۱۳ آذر ۱۳۹۸. بایگانیشده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۲ دی ۱۳۹۸.
- ↑ برومند سرخابی، هدایت الله. در جستجوی هویت شهری کرمانشاه. تهران؛ مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، ۱۳۸۸. ص۲۷۱
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ کشاورز، اردشیر، تاریخ صنعت برق غرب، کرمانشاه: طاقبستان، چاپ اول: ۱۳۸۷، ص۲۳.
- ↑ سلطانی، محمدعلی، جغرافیای تاریخی و تاریخ مفصل کرمانشاهان، جلد اول، تهران: مؤسسهٔ فرهنگی نشر سها، چاپ سوم: ۱۳۸۱؛ ص ۵۵۱–۵۵۰.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ روزنامۀ نقد حال: مولنروژ، نوشتۀ جواد سحابی، سال پانزدهم، شمارۀ ۶۹۱، شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۸؛ بازدید در ۱۵ مرداد ۱۳۹۸.
- ↑ برومند سرخابی، هدایت الله. در جستجوی هویت شهری کرمانشاه. تهران؛ مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، ۱۳۸۸. ص۲۷۲
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ نامۀ فرهنگ رازی: کرمانشاه در گذر سالها»، نوشتۀ محمد حبیبیان؛ نوشتهشده در ۱۳ دی ۱۳۹۹؛ بایگانیشده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine بازدید در ۲۱ دی ۱۳۹۹.
- ↑ روزنامۀ باختر: سینمای پیر شهر در سکوت جان میدهد، نوشتهشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۶؛ بایگانیشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine بازدید در ۲۳ شهریور ۱۳۹۶.
- ↑ بانک جامع اطلاعات سینمای ایران، سینما آزادی کرمانشاه، بازدید در ۱۳ فروردین ۱۳۹۵.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ پایگاه خبری تابناک: سرنوشت متفاوت دو سینما با یک نام در ایران و آمریکا؛ بازدید در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ کلارک، جی.آی. و کلارک، بی.دی. ۱۳۹۴. کرمانشاه: مرکز استان پنجم، ترجمهٔ کیومرث ایراندوست و کسری آشوری، تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، چاپ نخست؛ ص ۱۷۰.
- ↑ پایگاه اطلاعرسانی انقلاب اسلامی: کشف العامیه در خیابانهای قصرشیرین و انفجار و آتشسوزی در سینما متروپل کرمانشاه.[پیوند مرده] بازدید در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا): پا به پای انجمن سینمای جوان کرمانشاه از ۶۴ تا ۹۸، نوشتهشده در ۱۵ بهمن ۱۳۹۸؛ بازدید در ۱۶ شهریور ۱۴۰۰.
- ↑ سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح (معاونت سنجش از راه دور و جغرافیا - ادارهٔ کل جغرافیایی)، فرهنگ جغرافیایی شهرستانهای کشور: شهرستان کرمانشاه، تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، چاپ اول: ۱۳۸۰؛ ص ۱۸۵.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): رئیس حوزۀ هنری کرمانشاه: دومین دورۀ رکود سینماها در کشور آغاز شدهاست، نوشتهشده در ۲۱ شهریور ۱۴۰۰؛ بازدید در ۲۱ شهریور ۱۴۰۰.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ مردم سالاری: سینماهای کرمانشاه تعطیل شدند بایگانیشده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine ۲۳ دی ۱۳۸۷
- ↑ ایسنا-خبرگزاری دانشجویان ایران:گزارش ایسنا از افتتاح سینما آزادی کرمانشاه ۲۵ ازدیبهشت ۱۳۹۱
- ↑ خبرگزاری مهر:سینمای آزادی کرمانشاه افتتاح شد ۲۵ ازدیبهشت ۱۳۹۱
- ↑ «اسلامآباد غرب صاحب پردیس سینمایی میشود». کردپرس. ۱۳ آذر ۱۳۹۸. بایگانیشده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۲ دی ۱۳۹۸.
- ↑ هنرآنلاین: افتتاح سالن شمارۀ ۲ سینما فرهنگ کرمانشاه، نوشتهشده در ۲۵ مرداد ۱۳۹۲؛ بازدید در ۵ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ جشنوارۀ فیلم فجر: افتتاح سالن شمارۀ ۳ سینما فرهنگ کرمانشاه در آستانه جشنواره فجر، نوشتهشده در ۲۲ دی ۱۳۹۵؛ بایگانیشده در ۲۳ مارس ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine بازدید در ۵ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ خبرگزاری مهر: سالن جدید سینما فرهنگ در کرمانشاه افتتاح شد، نوشتهشده در ۱۴ دی ۱۳۹۵؛ بازدید در ۵ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ ادارۀ کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه: افتتاح سالن چهارم سینما فرهنگ کرمانشاه، نوشتهشده در ۴ مهر ۱۳۹۸؛[پیوند مرده] بازدید در ۵ فروردین ۱۳۹۸.
- ↑ «سینما بیستون هتل پارسیان افتتاح شد». خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا). ۱۰ خرداد ۱۳۹۷. ص. کد خبر:۸۲۹۳۱۱۷۵ (۶۵۲۴۶۶۷).
- ↑ باشگاه خبرنگاران جوان: افزایش دو سالن وی.آی.پی به سینما آزادی کرمانشاه، نوشتهشده در ۸ دی ۱۳۹۸؛ بازدید در ۱۱ فروردین ۱۳۹۹.
- ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): به ازای هر ۱۲۵۰ کرمانشاهی یک صندلی سینما داریم/تا استاندارهای جهانی ۲۰۰ سینمای دیگر میخواهیم، نوشتهشده در ۷ مهر ۱۴۰۰؛ بازدید در ۸ مهر ۱۴۰۰.
- ↑ خارگنیوز: بهره برداری از «سینما پاز» در کرمانشاه، نوشتهشده در ۱ آذر ۱۴۰۰؛ بازدید در ۱۷ خرداد ۱۴۰۳.
- ↑ باشگاه خبرنگاران جوان: چهارمین سینمای شهر کرمانشاه افتتاح میشود، نوشتهشده در ۱ آذر ۱۴۰۰؛ بازدید در ۱۷ خرداد ۱۴۰۳.
- ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): ۳ سینما برای ۲ میلیون کرمانشاهی!، نوشتهشده در ۲۱ شهریور ۱۴۰۱؛ بازدید در ۲۱ شهریور ۱۴۰۱.
- ↑ کُردپرس: اختصاص ۲۶ میلیارد تومان برای بهسازی سینماهای کرمانشاه، نوشتهشده در ۸ آذر ۱۴۰۱؛ بازدید در ۱۰ آذر ۱۴۰۱.
منابع
[ویرایش]- برومند سرخابی، هدایت الله. در جستجوی هویت شهری کرمانشاه. تهران: مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، ۱۳۸۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]