پرش به محتوا

زانوزده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زانوزده
صورت فلکی
زانوزده
کوته‌نوشتHer
نام لاتینHercules
نام‌های دیگرهرکول، برزانونشسته، الجاثی علی رکبتیه، پهلوان، راقص
بُعد۱۷h
میل‏ ‎۳۰°
چارَک (ربع آسمان)NQ۳
پهنه۱۲۲۵ مربع درجه (۵)
ستارگان اصلی۲۲
ستارگان
بایر/فلَمستِد
۱۰۶
ستاره‌های دارای سیاره۱۵
ستاره‌های درخشان‌تر از ۳.۰۰m۲
ستاره‌های نزدیک‌تر از ۱۰.۰۰ پارسک (۳۲.۶۲ سال نوری)۹
درخشان‌ترین ستارهگرزدار(بتا زانوزده) (۲٫۷۸m)
اجرام مسیه۲
بارش‌های شهابیبارش شهابی تاو هرکولی(اوج: ۱۰ خرداد)
صور فلکی
هم‌جوار
اژدها
گاوران
تاج شمالی
مار
مارافسای
عقاب
پیکان
روباهک
شلیاق
رویت‌پذیر از عرض‌های جغرافیایی +۹۰° و −۵۰°.
بهترین مشاهده در ۲۱:۰۰ (۹ شب) در ماه تیر.

زانوزَده یا هرکول (معادل عربی جاثی، معادل انگلیسی Hercules) یکی از صورت‌های فلکی است.

زانوزده پیکر آسمانی بسیار بزرگی است که شکل خاصی ندارد و پیدا کردن آن دشوار است.[۱]

افسانه

[ویرایش]

هرکول یکی از صورت‌های فلکی آغازین است که احتمالاً نام‌گذاری آن در ارتباط با قهرمانان و پهلوانانی مانند گیل گمش سومری می‌باشد.

ستاره‌ها

[ویرایش]

نام ستاره آلفای هرکول، رأس جاثی است که در عربی به معنای «سر زانو زده» است. این ستاره از قدر سوم برای چشمان غیر مسلح است و در تلسکوپ‌های کوچک آماتوری به یک جفت ستاره زیبا قابل تفکیک می‌باشد. ستاره درخشان‌تر دارای طیف M۵ II به رنگ سرخ و همدم آن از قدر ۵ با طیف G۵ III با رنگی متفاوت یعنی سبز می‌باشد و فاصله آن‌ها تا زمین ۶۳۰ سال نوری است.

اجرام عمقی آسمان

[ویرایش]

ام۱۳ یکی از مشخص‌ترین خوشه‌های کروی قابل رویت در نیمکره شمالی است در شب‌های صاف این مجموعه با قدر ۶ همانند ستاره‌ای مات به نظر می‌رسد. قطر آن حدود ۱۰ دقیقه قوسی و شامل حدود ۳۰۰٬۰۰۰ ستاره و به فاصله حدود ۲۳٬۰۰۰ سال نوری تا زمین است. M۹۲ از دیگر خوشه‌های کروی است که در خشندگی آن در حد M۱۳ است.

منابع

[ویرایش]
  • کتاب صورت‌های فلکی نوشته دکتر گری مکلر
  1. فراس، نایجل، آسمان شب، ترجمهٔ علی رؤوف، معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، چاپ دوم: بهمن ۱۳۶۹. ص۲۸