روابط آرژانتین و ایران
 | |
 آرژانتین |
 ایران |
|---|---|
| سفارتخانه | |
| سفارت آرژانتین | سفارت ایران |
| نماینده | |
| سفیر آرژانتین | سفیر ایران |
روابط آرژانتین و ایران به روابط دیپلماتیک بین جمهوری آرژانتین و جمهوری اسلامی ایران گفته میشود. در ابتدا روابط بین دو کشور دوستانه بود، با این حال، پس از بمباران سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس روابط بین دو کشور تیره شد و تقریباً از هم گسست. دولت آرژانتین ایران و نیروهای نیابتی آن را به حملات در خاک خود متهم کردهاست.[۱]
هر دو کشور عضو گروه ۱۵، گروه ۲۴، گروه ۷۷ و سازمان ملل هستند.
تاریخ
[ویرایش]روابط اولیه
[ویرایش]
در سال ۱۹۰۲، آرژانتین و ایران (در آن زمان به نام پرشیا) روابط دیپلماتیک برقرار کردند.[۲] در سال ۱۹۳۵ ایران یک سفارت مقیم در بوینس آیرس افتتاح کرد که اولین نمایندگی دیپلماتیک خود در آمریکای لاتین بود.[۳] در سال ۱۹۴۸، آرژانتین سفارت خود را در تهران افتتاح کرد.[۴]
در اردیبهشت ۱۳۴۴ محمدرضا پهلوی برای سفر رسمی به آرژانتین با آرتورو اومبرتو ایلیا رئیسجمهور آرژانتین دیدار کرد. زمانی که شاه در آرژانتین بود، نشان ژنرال آزادیبخش سن مارتین، بالاترین نشان آرژانتین را دریافت کرد.[۵]
در دهه ۱۹۷۰، به دلیل بیثباتی سیاسی داخلی در آرژانتین؛ روابط بین دو ملت تا اندکی پس از کودتای مارس ۱۹۷۶ به سردی گرایید. در تیرماه ۱۳۵۶ هیئتی آرژانتینی مرکب از چهار نفر وارد تهران شد. آنها به مدت دو روز با همتایان ایرانی خود دیدار کردند و در مورد احتمالات مختلف همکاری گفتگو کردند و فهرستی از توافقات احتمالی را تهیه کردند که قرار است در تاریخ بعدی امضا شود.[۳]
در سال ۱۹۷۹، ایران انقلابی را تجربه کرد که در آن شاه از قدرت کنار رفت و به تبعید فرستاده شد. پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ اصولاً آسیبی به روابط دوجانبه بین دو ملت وارد نکرد.[۴] در سال ۱۹۹۰، آرژانتین توافقنامه انرژی هسته ای را با ایران امضا کرد.[۶][۷]
بمبگذاری در سفارت اسرائیل و آمیا
[ویرایش]در مارس ۱۹۹۲، سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس بمباران شد که بر اثر آن ۲۹ نفر کشته و ۲۴۲ نفر زخمی شدند. مسئولیت این بمبگذاری را سازمان جهاد اسلامی که با ایران و احتمالاً حزبالله لبنان مرتبط است، بر عهده گرفت.[۸]
روابط امروزی
[ویرایش]در آگوست ۲۰۲۱، آرژانتین به شدت با تصمیم دولت ایران مبنی بر انتصاب احمد وحیدی به عنوان وزیر کشور مخالفت کرد. وحیدی توسط آرژانتین به عنوان یکی از عاملان حمله به آمیا در سال ۱۹۹۴ متهم شدهاست.[۹]
در سال ۲۰۲۰ حدود ۲۰۰۰ ایرانی در آرژانتین زندگی میکردند.[۱۰]
بازدیدهای سطح بالا
[ویرایش]بازدیدهای بالاترین مقام از آرژانتین در ایران[۷]
- آلفردو کریم یوما معاون وزیر خارجه (۱۹۹۰)
بازدیدهای بالاترین مقام از ایران در آرژانتین[۱۱][۷]
- شاه محمدرضا پهلوی (۱۳۴۴)
- فرستاده ویژه میرحسین موسوی (۱۳۶۹)
توافقات دوجانبه
[ویرایش]هر دو کشور چند موافقتنامه دوجانبه مانند توافقنامه تجاری (۱۹۹۰) امضا کردهاند. یادداشت تفاهم برای توسعه روابط (۱۹۹۰); موافقتنامه همکاری برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای (۱۹۹۰) و یادداشت تفاهم برای ایجاد کمیسیون حقیقت در رابطه با بمبگذاری آمیا.[۷]
نمایندگیهای دیپلماتیک مقیم
[ویرایش]- آرژانتین در تهران سفارت دارد.[۱۲]
- ایران در بوئنوس آیرس سفارت دارد.[۱۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Iran charged over Argentina bomb". BBC News. 25 October 2006. Retrieved 23 January 2022.
- ↑ «Argentina-Irán: 80 años de relaciones diplomáticas (in Spanish)». بایگانیشده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱. دریافتشده در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Las relaciones entre Latinoamérica e Irán durante la última década de la dinastía Pahleví (in Spanish)
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ La Relación Argentina-Irán en el Punto de Mira (in Spanish)
- ↑ "Official Visits and Travels of H.I.M Farah Pahlavi". farahpahlavi.org. Archived from the original on 15 November 2021. Retrieved 23 January 2022.
- ↑ Smink, Veronica (11 May 2018). "Cómo Argentina se convirtió en el único país latinoamericano en tener un acuerdo nuclear con Irán". BBC Mundo (به اسپانیایی). Retrieved 23 January 2022.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Argentina e Irán entre 1989 y 1999 (in Spanish)
- ↑ "1992: The Year in Review". irp.fas.org. Retrieved 23 January 2022.
- ↑ "Argentina repudia designación de ministro iraní acusado por atentado a AMIA". France24 (به اسپانیایی). 12 August 2021. Retrieved 23 January 2022.
- ↑ Iranians Abroad (in Farsi)
- ↑ "Official Visits and Travels of H.I.M Farah Pahlavi". farahpahlavi.org. Archived from the original on 15 November 2021. Retrieved 23 January 2022.
- ↑ Embassy of Argentina in Tehran
- ↑ Argentine Ministry of Foreign Affairs: Iran
| آفریقا |  | |
|---|---|---|
| آمریکا | ||
| آسیا | اسرائیل • افغانستان (روابط تجاری) • پاکستان • تاجیکستان • ترکمنستان • ازبکستان • تایلند • ترکیه • چین • مالزی • ژاپن • کره شمالی • هند • قزاقستان • کره جنوبی • اندونزی • تایوان • ویتنام • مصر • لیبی • مراکش • کویت • امارات • بحرین • سوریه • عراق • یمن • عربستان سعودی • قطر • تونس • الجزایر • لبنان • عمان • اردن | |
| اروپا | آلبانی • ایتالیا • بریتانیا • بلاروس • سوئیس • کوزوو • ارمنستان • جمهوری آذربایجان • روسیه • واتیکان • گرجستان (تاریخچه) • قبرس • صربستان • اوکراین • رومانی • مجارستان • لهستان • آلمان • هلند • دانمارک • فنلاند • فرانسه • سوئد • سوئیس • بلژیک• اتریش • اسپانیا • نروژ • استونی • لیتوانی • لتونی • پرتغال • چک • کرواسی • بوسنی و هرزگوین • واتیکان • یونان | |
| اقیانوسیه | ||
| پیشین | ||
| چندجانبه | ||
| نهادهای مرتبط | ||
| جستارهای وابسته | ||
