پرش به محتوا

دولت شاپور بختیار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دولت شاپور بختیار

کابینه کشور شاهنشاهی ایران
نخست‌وزیر ایران
کابینهٔ بختیار در حضور شاه
تاریخ تشکیل۱۶ دی ۱۳۵۷[۱]
تاریخ انحلال۲۲ بهمن ۱۳۵۷
افراد و سازمان‌ها
رئیس کشورمحمدرضا پهلوی
رئیس دولتشاپور بختیار
شمار وزیران۱۱ وزیر + ۱ وزیر مشاور
کابینهٔ مخالفاندولت موقت بازرگان (۱۵ بهمن تا ۲۲ بهمن)
پیشینه
انتخابات(ها)انتخابات مجلس ایران (۱۳۵۴)
دوره(های) مجلسمجلس بیست و چهارم
پیشنهاد و تأییدبررسی کابینه پیشنهادی بختیار
پیشیندولت نظامی غلامرضا ازهاری
پسیندولت موقت بازرگان

دولت شاپور بختیار آخرین دولت در دوران شاهنشاهی پهلوی است که با وقوع انقلاب اسلامی، پایان یافت. رئیس این دولت ۳۷ روزه، شاپور بختیار، یکی از رهبران جبهه ملی بود. جبهه ملی ایران در بیانیه نهم دی‌ماه ۱۳۵۷ اعلام کرده بود که اگر بختیار نخست‌وزیری را بپذیرد، از جبهه ملی اخراج خواهد شد. فردای پذیرش نخست‌وزیری، در جلسه شورای مرکزی، اخراج او به رأی گذاشته شد و با رأی اکثریت قاطع، حکم اخراج او صادر شد.

پیشینه تشکیل دولت

[ویرایش]

محمدرضا پهلوی که حکومتش در حال سقوط بود، در جستجوی شخصی بود که با خروجش از ایران در شرایط قابل قبول و محرمانه، موافقت کند. به همین منظور ابتدا با احمد بنی احمد و کریم سنجابی دیدار و از آن‌ها درخواست پذیرش نخست‌وزیری دولت را کرد. سنجابی با استناد به اعلامیهٔ سه ماده‌ای و مخالفت با باقی‌ماندن ارتش در خانوادهٔ سلطنتی و خودداری شاه از کناره‌گیری از سمت فرماندهی کل نیروهای مسلح حاضر به پذیرش مصالحه با شاه و پذیرش این سمت نشد.[۳][۴] محمدرضا پهلوی سپس با مظفر بقایی و غلامحسین صدیقی، دیگر رهبران جبههٔ ملی دیدار کرد و به آنان پیشنهاد در دست گرفتن حکومت را داد اما هر یک از آنان به دلایلی از پذیرفتن حکومت سرباز زدند. پیشنهاد نخست‌وزیری شاه به صدیقی و بقایی به این دلیل شکست خورد که هر دو آنان، پذیرش پیشنهاد شاه را به ماندن محمدرضا پهلوی در ایران اما نه در تهران مشروط کرده بودند. استدلال این دو، آن بود که حضور شخص شاه در ایران به دلیل ارتباط نزدیکی که با ارتش دارد سبب حفظ یک‌پارچگی و انسجام ارتش می‌شود.[۵]

بختیار، از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی، با ارائه شرایط ۷ گانه‌ای (شاه از کشور خارج شود و تعهد نماید که از این به بعد سلطنت نماید و نه حکومت، انتخاب وزرا منحصر به خودش باشد، ساواک منحل شود (تبعید ۱۴ تن از نظامیان سرسخت از جمله غلامعلی اویسیزندانیان سیاسی آزاد شوند، شرایط آزادی مطبوعات فراهم شود، بنیاد پهلوی به دولت منتقل شود و کمیسیون شاهنشاهی که در تمام امور دخالت می‌کند حذف شود) پذیرفت که ریاست یک دولت غیرنظامی را برعهده گیرد. شاه با قبول تمامی شرایط او، وی را به نخست‌وزیری منصوب کرد.[۶]

کابینهٔ پیشنهادی

[ویرایش]

بختیار دولت خود و برنامهٔ آن را در ۲۰ دی ۱۳۵۷ به مجلسین معرفی کرد. در ۲۶ دی ۱۳۵۷ بختیار به همراه وزرایش با ۱۴۹ رأی موافق، ۴۳ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع از مجلس رأی اعتماد گرفت.[۷] تنها دقایقی پس از اخذ رأی اعتماد محمدرضا شاه که در فرودگاه انتظار می‌کشید، در ۲۶ دی ۱۳۵۷ به همراه فرح پهلوی از کشور خارج شد.[۸]

روزنامهٔ کیهانِ ۱۵ بهمنِ ۱۳۵۷

هیئت دولت

[ویرایش]
مقام نام آغاز تصدی پایان تصدی حزب سیاسی منبع
نخست‌وزیر شاپور بختیار۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷ایران [۹]
وزیران
وزیر آموزش و پرورش محمدامین ریاحی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر اطلاعات و جهانگردی سیروس آموزگار*۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر امور اقتصادی و دارایی رستم پیراسته۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر امور خارجه احمد میرفندرسکی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر بازرگانی عباسقلی بختیار*دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل
وزیر بهداری و بهزیستی منوچهر رزم‌آرا۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر پست و تلگراف و تلفن لطفعلی صمیمی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷ایران [۹]
وزیر جنگ جعفر شفقت۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷نظامی[۹]
وزیر دادگستری یحیی صادق وزیری۱۶ دی ۱۳۵۷۲۷ دی ۱۳۵۷مستقل[۹][۱۰]
 شمس‌الدین عالمی*۱ بهمن ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۱۱]
وزیر راه و ترابری مستقل
وزیر صنایع و معادن عباسقلی بختیار۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر علوم و آموزش عالی محمدامین ریاحی*۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر فرهنگ و هنر مستقل
وزیر کار و امور اجتماعی منوچهر آریانا۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر کشاورزی و عمران روستایی منوچهر کاظمی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر کشور شاپور بختیار*۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷ایران [۹]
وزیر مسکن و شهرسازی جواد خادم۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
وزیر نیرو مستقل
وزیران مشاور
وزیر مشاور سیروس آموزگار۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
امور اجرایی مستقل
امور پارلمانی مستقل
رئیس سازمان اوقاف مستقل
رئیس سازمان برنامه و بودجه مستقل
معاونان نخست‌وزیر
معاون اداری و مالی محمد مشیری یزدی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۱ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۹]
 فتح‌الله معتمدی۲۱ بهمن ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل
دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور امین عالیمرد۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل[۱۲]
رئیس سازمان آمادگی ملی و بسیج غیرنظامی قاسم خزاعی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷نظامی
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور ناصر مقدم۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷نظامی
رئیس سازمان انرژی اتمی ایران اکبر اعتماد۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست منوچهر فیلی۱۶ دی ۱۳۵۷۲۲ بهمن ۱۳۵۷مستقل

پانویس

[ویرایش]
  1. «سقوط دولت نظامی «غلامرضا ازهاری»». خبرگزاری فارس. ۱۶ دی ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۶ بهمن ۱۳۹۵.
  2. «معرفی معاون وزارت کار بحضور شاه». باختر امروز (۸۸۲): ۸. ۱۹ مرداد ۱۳۳۱ – به واسطهٔ سامانه نشریات ایران.
  3. آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۶۴۷.
  4. سنجابی، کریم. «روایت کریم سنجابی از نخست وزیری شاپور بختیار». بی‌بی‌سی فارسی.
  5. روایتی دیگر: بختیار چرا و چگونه نخست وزیر شد؟. بی‌بی‌سی فارسی، ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۲
  6. آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۶۴۷.
  7. «بازگشت آیت‌الله منتظری از پاریس» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (پی‌دی‌اف) در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۱.
  8. سپهری، سحاب (۱ ژانویه ۲۰۱۱). «سه روز تاریخ‌ساز، بیست تا بیست‌ودو بهمن ۵۷ (۲)». رادیو زمانه. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  9. ۹٫۰۰ ۹٫۰۱ ۹٫۰۲ ۹٫۰۳ ۹٫۰۴ ۹٫۰۵ ۹٫۰۶ ۹٫۰۷ ۹٫۰۸ ۹٫۰۹ ۹٫۱۰ ۹٫۱۱ ۹٫۱۲ ۹٫۱۳ ۹٫۱۴ ۹٫۱۵ ۹٫۱۶ «اعضای کابینه بختیار». اطلاعات (۱۵۷۵۳): ۲. ۱۶ دی ۱۳۵۷ – به واسطهٔ ویکی‌انبار.
  10. «استعفای وزیر دادگستری». اطلاعات (۱۵۷۶۲): ۲. ۲۷ دی ۱۳۵۷ – به واسطهٔ ویکی‌انبار.
  11. قلی‌زاده، فرهاد. «رویدادهای اول بهمن». مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱ اسفند ۱۳۹۷.
  12. افخمی، غلامرضا (پاییز ۱۳۸۱). «به یاد امین عالیمرد (۱۳۰۶–۱۳۸۲)». ایران‌نامه. تورنتو: بنیاد مطالعات ایران. سال بیستم (۸۰): ۳۸۰ – به واسطهٔ نورمگز.

منابع

[ویرایش]
  • آبراهامیان، یرواند (۱۳۸۹). «انقلاب اسلامی». ایران بین دو انقلاب. ترجمهٔ احمد گل‌محمدی، محمدابراهیم فتاحی و لیلایی. تهران: نشر نی. شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)