پرش به محتوا

داروهای ضدبارداری هورمونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
داروهای ضد بارداری هورمونی
کلیات
روش پیشگیریهورمونی
اولین کاربرد۱۹۶۰
نرخ حاملگی (سال اول)
کاربرد ایده‌آلبا هر روش فرق می‌کند و متغیر است: ۰٫۰۵–۲٪
کاربرد متداولبا هر روش فرق می‌کند و متغیر است:۰٫۰۵–۹٪
کاربرد
مدت اثرمتغیر
قابلیت برعکس کردنبعد از استفاده از مصرف
یادآوری به کاربرانباید برنامه تجویز را دنبال کرد
بررسی بالینیبسته به روش استفاده، هر ۳ تا ۱۲ ماه
مزایا و معایب
جلوگیری از بیماری‌های مقاربتیخیر
قاعدگیخونریزی کمتر از دوره قاعدگی است، بعضی از روش‌ها به‌طور کلی جلوی خونریزی را می‌گیرد.
Weightتأثیر اثبات شده‌ای ندارد

داروهای ضد بارداری هورمونی (انگلیسی: Hormonal contraception) به روش‌های پیشگیری از بارداری اشاره دارد که بر روی دستگاه درون‌ریز عمل می‌کنند.

روش هورمونی اصلی - قرص ضدبارداری - اولین بار به عنوان وسیله‌ای برای جلوگیری از بارداری در سال ۱۹۶۰ به بازار عرضه شد. در دهه‌های پس از آن، بسیاری از روش‌های دیگر نیز توسعه‌یافته‌اند.

پیش‌گیری از بارداری بسیار مؤثر است: زمانی که در برنامه پیش از پیش تعیین‌شده مصرف می‌شود، مصرف‌کنندگان هورمون استروئیدی، میزان بارداری کم‌تر از ۱ درصد در سال را تجربه می‌کنند. استفاده از نرخ بارداری برای اغلب ضد بارداری‌های هورمونی، معمولاً حدود ۰٫۳ درصد یا کم‌تر است. در حال حاضر، روش‌های موجود تنها می‌توانند توسط زنان مورد استفاده قرار گیرند.

منابع

[ویرایش]