پرش به محتوا

بیوالی‌رودین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیوالی‌رودین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریAngiomax
نام‌های دیگرd-Phenylalanyl-l-prolyl-l-arginyl
-l-prolylglycylglycylglycylglycyl-l-asparaginylglycyl
-l-alpha-aspartyl-l-phenylalanyl
-l-alpha-glutamyl-l-alpha-glutamyl-l-isoleucyl
-l-prolyl-l-alpha-glutamyl-l-alpha-glutamyl
-l-tyrosyl-l-leucine
AHFS/Drugs.commonograph
داده‌ها
روش مصرف داروتزریق وریدی injection/infusion only
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیN/A (IV application only)
متابولیسمAngiomax is cleared from plasma by a combination of renal mechanisms and proteolytic cleavage
نیمه‌عمر حذف~25 minutes in patients with normal renal function
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC98H138N24O۳۳
جرم مولی۲۱۸۰٫۳۱۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC[C@H](C)[C@@H](C(=O)N1CCC[C@H]1C(=O)N[C@@H](CCC(=O)O)C(=O)N[C@@H](CCC(=O)O)C(=O)N[C@@H](CC2=CC=C(C=C2)O)C(=O)N[C@@H](CC(C)C)C(=O)O)NC(=O)[C@H](CCC(=O)O)NC(=O)[C@H](CCC(=O)O)NC(=O)[C@H](CC3=CC=CC=C3)NC(=O)[C@H](CC(=O)O)NC(=O)CNC(=O)[C@H](CC(=O)N)NC(=O)CNC(=O)CNC(=O)CNC(=O)CNC(=O)[C@@H]4CCCN4C(=O)[C@H](CCCNC(=N)N)NC(=O)[C@@H]5CCCN5C(=O)[C@@H](CC6=CC=CC=C6)N
  • InChI=1S/C98H138N24O33/c1-5-52(4)82(96(153)122-39-15-23-70(122)92(149)114-60(30-34-79(134)135)85(142)111-59(29-33-78(132)133)86(143)116-64(43-55-24-26-56(123)27-25-55)89(146)118-67(97(154)155)40-51(2)3)119-87(144)61(31-35-80(136)137)112-84(141)58(28-32-77(130)131)113-88(145)63(42-54-18-10-7-11-19-54)117-90(147)66(45-81(138)139)110-76(129)50-107-83(140)65(44-71(100)124)109-75(128)49-106-73(126)47-104-72(125)46-105-74(127)48-108-91(148)68-21-13-38-121(68)95(152)62(20-12-36-103-98(101)102)115-93(150)69-22-14-37-120(69)94(151)57(99)41-53-16-8-6-9-17-53/h6-11,16-19,24-27,51-52,57-70,82,123H,5,12-15,20-23,28-50,99H2,1-4H3,(H2,100,124)(H,104,125)(H,105,127)(H,106,126)(H,107,140)(H,108,148)(H,109,128)(H,110,129)(H,111,142)(H,112,141)(H,113,145)(H,114,149)(H,115,150)(H,116,143)(H,117,147)(H,118,146)(H,119,144)(H,130,131)(H,132,133)(H,134,135)(H,136,137)(H,138,139)(H,154,155)(H4,101,102,103)/t52-,57+,58-,59-,60-,61-,62-,63-,64-,65-,66-,67-,68-,69-,70-,82-/m0/s1 ✔Y
  • Key:OIRCOABEOLEUMC-GEJPAHFPSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

بیوالی‌رودین (به انگلیسی: Bivalirudin) (با نام‌های تجاری Angiomax و Angiox) یک مهارکننده مستقیم ترومبین (DTI) است.[۲]

بیوالی‌رودین فاقد بسیاری از محدودیت‌هایی است که در مورد مهارکننده‌های غیرمستقیم ترومبین مانند هپارین دیده می‌شود. یک پپتید کوتاه و مصنوعی، یک مهارکننده قوی و بسیار اختصاصی ترومبین است که هم ترومبین در گردش و هم ترومبین متصل به لخته را مهار می‌کند، در حالی که فعال‌سازی و تجمع پلاکتی با واسطه ترومبین را نیز مهار می‌کند. بیوالی‌رودین شروع سریع اثر و نیمه عمر کوتاهی دارد. به پروتئین های پلاسما (به غیر از ترومبین) یا گلبول های قرمز متصل نمی شود؛ بنابراین، پاسخ ضد ترومبوتیک قابل پیش بینی دارد. هیچ خطری برای ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین یا سندرم ترومبوز-ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین وجود ندارد. به کوفاکتور اتصالی مانند آنتی ترومبین نیازی ندارد و پلاکت ها را فعال نمی کند. این ویژگی ها بیوالیرودین را جایگزین ایده آلی برای هپارین می کند.

مکانیسم عمل

[ویرایش]

بیوالی‌رودین مستقیماً ترومبین را با اتصال ویژه به محل کاتالیزوری و محل اتصال آنیون ترومبین در گردش و ترومبین متصل به لخته، مهار می کند. ترومبین یک پروتئیناز سرین است که نقش اصلی را در فرآیند ترومبوز ایفا می کند. فیبرینوژن را به مونومرهای فیبرین می شکافد، فاکتور V, VIII، و XIII را فعال می کند و به فیبرین اجازه می دهد تا یک چارچوب پیوندی کووالانسی ایجاد کند که ترومبوز را تثبیت می کند. ترومبین همچنین باعث تولید بیشتر ترومبین می شود و پلاکت ها را فعال می کند و تجمع و آزادسازی گرانول را تحریک می کند. اتصال بیوالیرودین به ترومبین برگشت پذیر است زیرا ترومبین به آرامی پیوند بیوالی‌رودین-Arg3-Pro4 را می شکند و منجر به بازیابی عملکردهای محل فعال ترومبین می شود.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. "Regulatory Decision Summary - Bivalirudin Injection". Health Canada. 23 October 2014. Retrieved 5 June 2022.
  2. "Angiomax (bivalirudin) Prescribing Information" (PDF). The Medicines Company. Archived from the original (PDF) on April 26, 2012. Retrieved 2 December 2011.
  3. "Angiomax US PI June 2013" (PDF). Angiomax.com. Archived from the original (PDF) on 2015-02-03.