پرش به محتوا

آدم و حوا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آدم و حوا، بر حسب اسطوره آفرینش ادیان ابراهیمی،[۱][۲] نخستین مرد و زن بودند؛ که طبق سفر پیدایش در کتاب مقدس توسط یهوه آفریده شدند تا نگهبان باغ عدن باشند، ولی از درخت میوهٔ معرفت خوردند و بینا شدند. خدا که می‌ترسید از میوه درخت حیات هم بخورند و جاویدان شود، آنان را به زمین فرستاد. این داستان در قرآن نیز روایت شده‌است. قصهٔ آدم و حوا در مرکزیت این اعتقاد است که خداوند انسان را در باغ عدن آفرید تا زندگی کنند، اگر چه آن‌ها را از آن مقام سقوط داد و جهان حاضر پر از درد و رنج و بی عدالتی شکل گرفت. این پایه و اساس این باور است که بشریت در اصل یک خانواده است، و همه از یک جفت از اجداد اصلی ریشه گرفته‌اند.[۳] همچنین این اسطوره، عمده اساس باورهای مهم در کتاب مقدس مسیحیت برای آموزه‌های سقوط انسان و گناه نخستین را فراهم می‌کند، اگر چه به‌طور کلی یهودیت و اسلام در این مورد با مسیحیت اتفاق نظر ندارند.[۴][۵][۶]

این داستان در روایات ابراهیمی بعدی زیر بسط و جزئیات مفصلی رفت، و به‌طور جامعی توسط پژوهشگران امروزی کتاب مقدس تجزیه و تحلیل شده‌است. تفسیرها و اعتقادات در ارتباط با آدم و حوا و داستانی که بر محور آنان می‌چرخد، در میان فِرَق و ادیان مختلف متنوع است؛ برای مثال، نسخه اسلامی داستان، این را در نظر دارد که آدم و حوا متساویاً مسئول گناهان بادسری یا تکبرشان بودند، به جای این که حوا اولین کسی باشد که بی‌ایمانی [یا پیمان‌شکنی] کرده باشد. داستان آدم و حوا اغلب در هنر به تصویر کشیده می‌شود، و تأثیری مهم در ادبیات و شعر داشته‌است. داستان هبوط آدم، اغلب به عنوان این که یک تمثیل است، درک می‌شود.

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه آدم و حوا هیچ وقت واقعاً وجود داشته‌اند موجود نیست، و وجود واقعیشان با ژنتیک فرگشتی انسان در تضاد است. با این حال، در برخی کشورها مغایرت بزرگی بین اتفاق نظر علمی و نظر عامه وجود دارد؛ نظرسنجی‌ای در ۲۰۱۴ میلادی گزارش می‌کند که ۵۶٪ آمریکایی‌ها اعتقاد دارند که «آدم و حوا اشخاص واقعی بوده‌اند»، و ۴۴٪ چنین چیزی را با قاطعیت قوی یا مطلق باور دارند.[۷]

صحت تاریخی

[ویرایش]

با آن که برداشتی سنتی این بوده‌است که سفر پیدایش را موسی تألیف کرده و واقعی (نه ساختگی و تخیلی) و استعاری[یادداشت ۱] به حساب رفته‌است، پژوهشگرانِ مدرن، روایت آفرینش سفرِ پیدایش را به عنوان یکی از اسطوره‌های مختلف باستانی از نوع اسطوره ریشه[یادداشت ۲] در نظر می‌گیرند.[۸][۹]

آنالیزهایی همچون فرضیه مستند، پیشنهاد می‌کنند که این نوشته، نتیجه گردآوری چندین روایت پیشین است، که تضادهای آشکار را توضیح می‌دهد.[۱۰][۱۱] همچنین، دیگر داستان‌ها از همین کتاب شرعی، مانند روایت طوفان پیدایش، با مشابهت‌های موجود در حماسه گیلگمش که قدیمی‌تر است، به عنوان روایاتی تأثیر یافته از ادبیات قدیمی‌تر دریافته می‌شوند.[۱۲]

همراه با پیشرفت‌های علمی در زمینه‌های دیرین‌شناسی، زمین‌شناسی، زیست‌شناسی و دیگر رشته‌ها، کشف شده‌است که انسان‌ها، و دیگر موجودات زنده، جد مشترکی دارند و از طریق روال‌های طبیعی تکامل یافته‌اند، و اشکال اولیه حیات به میلیاردها سال پیش برمی‌گردد.[۱۳][۱۴]

در زیست‌شناسی، وقتی نزدیک‌ترین نیاهای مشترک موجودات زنده، ردشان در گذشته از طریق کروموزوم Y برای‌تبار مذکر و دی‌ان‌ای میتوکندریایی برای‌تبار مؤنث گرفته می‌شود، معمولاً به ترتیب آدم کروموزوم Y و حوای میتوکندریایی نامیده می‌شوند. حتی اگر این اسامی از تنخ وام گرفته شده باشند، این دو مورد ذکرشده از یک زوج در دوره زمانی یکسانی نشات نمی‌گیرند.[۱۵]

هبوط آدم و حوا از بهشت، شیشه رنگی کلیسایی در شارتر

تضاد با یافته‌های علمی

[ویرایش]

داستان آدم و حوا در تضاد با اجماع علمی است که انسان از گونه‌های دیگر انسانیان تکامل یافته‌است.[۱۶] همچنین با درک فعلی از ژنتیک انسانی همخوانی ندارد. به‌طور خاص، اگر همه انسان‌ها از یک زوج چند هزار سال پیش نشات گرفته باشند، نیاز به نرخ جهش (mutation) بالا و تقریباً غیرممکن برای توضیح تنوع مشاهده شده کنونی بین انسان‌ها می‌باشد.[۱۷] این ناسازگاری‌ها باعث شده که بسیاری از مسیحیان از تفسیر تحت‌اللفظی و اعتقاد به روایت خلقت اجتناب کنند، در حالی که دیگرانی همچنان به عنوان یک آموزه اساسی ایمان مسیحی می‌ببینند و اعتقاد دارند.[۱۷]

استفاده استعاری در علم

[ویرایش]

نام آدم و حوا، به‌طور استعاره‌ای در علم زیست‌شناسی برای نام گذاری گذاری اجداد مشترک وابسته به دودمان پدری و مادری استفاده می‌شود: آدم کروموزوم Y و حوای میتوکندریایی. این‌ها افراد خاصی نبوده‌اند و هیچ دلیلی وجود ندارد که فرض شود در یک دوره زندگی می‌کردند، چه برسد به اینکه آن‌ها همدیگر را ملاقات کرده و با ازدواج، خانواده تشکیل داده باشند.[۱۸][۱۹] یک مطالعه اخیر در مورد این موضوع تخمین می‌زند که آدم کروموزوم Y حدود ۱۲۰ تا ۱۵۶ هزار سال پیش زندگی می‌کرده، در حالی که حوای میتوکندریایی ۹۹ تا ۱۴۸ هزار سال پیش زندگی می‌کرده.[۲۰] مطالعه اخیر دیگری، زمان زندگی آدم کروموزوم Y را ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزار سال پیش تخمین می‌زند.[۲۱]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. Metaphorical
  2. Origin myth

پانویس

[ویرایش]
  1. Womack, Mari (2005). Symbols and Meaning: A Concise Introduction. Walnut Creek … [et al.]: Altamira Press. p. 81. ISBN 0-7591-0322-4. Retrieved 16 August 2013. Creation myths are symbolic stories describing how the universe and its inhabitants came to be. Creation myths develop through oral traditions and therefore typically have multiple versions.
  2. Leeming, David (2010). Creation Myths of the World: Parts I-II. p. 303.
  3. Azyumardi. Azra. "TRIALOGUE OF ABRAHAMIC FAITHS; Towards the Alliance of Civilizations". Paper presented at Conference. "Children of Abraham: Trialogue of Civilizations" Weatherhead Center for International Affairs & Divinity School, Harvard University, Cambridge, Mass. , 22–23 October 2007 [۱] بایگانی‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
  4. Judaism’s Rejection Of Original SinKolatch, Alfred J. The Jewish Book of Why/The Second Jewish Book of Why. NY: Jonathan David Publishers, 1989.
  5. Judaism's Rejection Of Original Sin بایگانی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine While there were some Jewish teachers in Talmudic times who believed that death was a punishment brought upon humanity on account of Adam's sin, the dominant view was that man sins because he is not a perfect being, and not, as Christianity teaches, because he is inherently sinful.
  6. Alfred J., Kolatch (1985). The Second Jewish Book of Why (2nd, revised ed.). New York City: Jonathan David Publishers. p. 64. ISBN 978-0-8246-0305-2. Excerpt in Judaism's Rejection Of Original Sin.
  7. William Saletan (2014). "God's Work? A new poll suggests Americans aren't so confident in their creationism". Archived from the original on 27 January 2018. Retrieved 25 January 2018.
  8. Van Seters, John (1998). "The Pentateuch". In Steven L. McKenzie, Matt Patrick Graham (ed.). The Hebrew Bible Today: An Introduction to Critical Issues. Westminster John Knox Press. p. 5. ISBN 978-0-664-25652-4.
  9. Davies, G.I (1998). "Introduction to the Pentateuch". In John Barton (ed.). Oxford Bible Commentary. Oxford University Press. p. 37. ISBN 978-0-19-875500-5.
  10. Gooder, Paula (2000). The Pentateuch: A Story of Beginnings. T&T Clark. pp. 12–14. ISBN 978-0-567-08418-7.
  11. Van Seters, John (2004). The Pentateuch: A Social-science Commentary. Continuum International Publishing Group. pp. 30–86. ISBN 978-0-567-08088-2.
  12. Finkel, Irving (2014). The Ark Before Noah. UK: Hachette. p. 88. ISBN 978-1-4447-5707-1.
  13. Kampourakis, Kostas (2014). Understanding Evolution. Cambridge; New York: Cambridge University Press. pp. 127–129. ISBN 978-1-107-03491-4. LCCN 2013034917. OCLC 855585457.
  14. Schopf, J. William; Kudryavtsev, Anatoliy B.; Czaja, Andrew D.; Tripathi, Abhishek B. (October 5, 2007). "Evidence of Archean life: Stromatolites and microfossils". Precambrian Research. Amsterdam, the Netherlands: Elsevier. 158 (3–4): 141–155. Bibcode:2007PreR..158..141S. doi:10.1016/j.precamres.2007.04.009. ISSN 0301-9268.
  15. Takahata, N (January 1993). "Allelic genealogy and human evolution". Mol. Biol. Evol. 10 (1): 2–22. PMID 8450756.
  16. Dilley, Stephen C. (2013). Darwinian Evolution and Classical Liberalism: Theories in Tension. Lexington Books. pp. 224–225. ISBN 0-7391-8106-8.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Barbara Bradley Hagerty (August 9, 2011). "Evangelicals Question The Existence Of Adam And Eve". All Things Considered. Transcript
  18. Takahata, N (January 1993), "Allelic genealogy and human evolution", Mol. Biol. Evol., 10 (1): 2–22, PMID 8450756, archived from the original on 7 July 2009, retrieved 9 May 2014""
  19. Cruciani, F; Trombetta, B; Massaia, A; Destro-Bisol, G; Sellitto, D; Scozzari, R (June 10, 2011), "A Revised Root for the Human Y Chromosomal Phylogenetic Tree: The Origin of Patrilineal Diversity in Africa", The American Journal of Human Genetics, 88 (6): 814–818, doi:10.1016/j.ajhg.2011.05.002, PMC 3113241, PMID 21601174{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  20. Poznik, G. David; Henn, Brenna M.; Yee, Muh-Ching; Sliwerska, Elzbieta; Euskirchen, Ghia M.; Lin, Alice A.; Snyder, Michael; Quintana-Murci,, Lluis; Kidd first10= Peter A., Jeffrey M.; Underhill; Bustamante, Carlos D. (2 August 2013). "Sequencing Y Chromosomes Resolves Discrepancy in Time to Common Ancestor of Males Versus Females". Science. 341 (6145): 562–565. doi:10.1126/science.1237619. PMID 23908239. {{cite journal}}: Missing pipe in: |last9= (help)نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link)
  21. Francalacci, Paolo; Morelli, Laura; Angius, Andrea; Berutti, Riccardo; Reinier, Frederic; Atzeni, Rossano; Pilu, Rosella; Busonero, Fabio; Maschio, Andrea; Zara, Ilenia; Sanna, Daria; Useli, Antonella; Urru, Maria Francesca; Marcelli, Marco; Cusano, Roberto; Oppo, Manuela; Zoledziewska, Magdalena; Pitzalis, Maristella; Deidda, Francesca; Porcu, Eleonora; Poddie, Fausto; Kang, Hyun Min; Lyons, Robert; Tarrier, Brendan; Gresham, Jennifer Bragg; Li, Bingshan; Tofanelli, Sergio; Alonso, Santos; Dei, Mariano; Lai, Sandra; Mulas, Antonella; Whalen, Michael B.; Uzzau, Sergio; Jones, Chris; Schlessinger, David; Abecasis, Gonçalo R.; Sanna, Serena; Sidore, Carlo; Cucca, Francesco (2 August 2013). "Low-Pass DNA Sequencing of 1200 Sardinians Reconstructs European Y-Chromosome Phylogeny". Science. 341 (6145): 565–569. doi:10.1126/science.1237947. PMID 23908240.

کتابشناسی

[ویرایش]

برای مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]
  • Almond, Philip C. 'Adam and Eve in Seventeenth-Century Thought (Cambridge: Cambridge University Press, 1999, 2008)
  • Alter, Robert (2004). The Five Books of Moses. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-33393-0.
  • Ayoub, Mahmoud. The Qur'an and its Interpreters, SUNY: Albany, 1984
  • Lewis, C.S. The Lion, The Witch and the Wardrobe"
  • Mackie, Adam. The Importance of being Adam - Alexo 1997 (only 2000 copies published)
  • Murdoch, Brian O. The Apocryphal Adam and Eve in Medieval Europe: Vernacular Translations and Adaptations of the Vita Adae et Evae. Oxford University Press, 2009. ISBN 978-0-19-956414-9
  • Patai, R. The Jewish Alchemists, Princeton University Press, 1994.
  • Rana & Hugh. Fazale Rana and Ross, Hugh, Who Was Adam: A Creation Model Approach to the Origin of Man, 2005, ISBN 1-57683-577-4
  • Rohl, David. Legend: The Genesis of Civilisation, 1998
  • Sibylline Oracles, III; 24–6. This Greek acrostic also appears in 2 Enoch 30:۱۳.
  • Sykes, Bryan. The Seven Daughters of Eve

پیوند به بیرون

[ویرایش]