قوم آینو (ژاپن)
مردم آینو (به ژاپنی: アイヌ) قوم بومی جزیرهٔ بزرگ هوکایدو در شمال ژاپن، جزایر کوریل، ساخالین و شبه جزیره کامچاتکا هستند.
به احتمال زیاد امروزه بیش از ۱۵۰ هزار آینو باقی مانده‌است. البته آمار واقعی در دست نیست زیرا بسیاری از والدین برای جلوگیری از تبعیض نژادی نسبت به فرزندانشان در ژاپن، هویت آینوی ایشان را (حتی از خودشان) پنهان می‌کنند.
واژهٔ آینو به معنای «انسان» است. امروزه آینوها نسبت به نام آینو دید ناخوشایندی دارند و برای نامیدن قوم خود واژهٔ «اوتاری» (به معنی رفیق در زبان آینو) را ترجیح می‌دهند. سرچشمه ی تاریخی فرهنگ مردامان آینو ادغامی از فرهنگ های باستانی اوخاتسک و ساتسومون یکی از فرهنگ های باستانی ژاپن است
زبان آینوها با ژاپنی هم‌ریشه نیست ولی دادوستدهای زیادی با آن داشته‌است. هم‌تباری زبان آینو با هیچ زبان دیگری ثابت نشده و بنابر این یکی از زبان‌های تک‌خانواده به‌شمار می‌آید.
شواهد زبان‌شناختی و فرهنگی، در کنار ظاهر فیزیکی بخشی از جمعیت این کشور، احتمال چندگانه بودن خاستگاه مردم ژاپن و پیوند ژنتیکی با بومیان قارهٔ آمریکا را تقویت می‌کند. قوم آینو به انسان‌های دوره جومون شباهت بسیار دارد و گروهی که بعدها از طریق کشورهای آسیایی، به ویژه کره و چین، وارد خشکی‌های ژاپن شدند و بخش عمدهٔ جمعیت این سرزمین را تشکیل می‌دهند، شبیه به نیاکان یایویی خود هستند.[۱]
ریشه نژاد مردمان آینو
یکی از افسانه های مردم اینو بیان می کند:مردم آینو صدهزار سال قبل از فرزندان خورشید(لقب نژاد رایج مردمان ژاپنی)زندگی می کرده اند.[۲]
مردمان آینو از نژادهای اصیل جزیره ی ژاپن هستند.و نسبت به نژاد یامانو(نژاد رایج مردمان ژاپن) پوستی روشنتر و موی بیشتری را صاحب هستند[۳] بسیاری از محققان اولیه نژاد مردمان اینو را زیر رده ای از نژادهای قفقازی می دانستند که البته تحقیقات اخیر هرگونه ارتباط را با نژادهای مردمان مدرن اروپایی رد کرده است.ومکان اصلی خوشه ژنتیکی این مردمان را در شرق وشمال شرق اسیا قرار داده است .[۴] تحقیقات نشان داده است که این مردمان تشابه ژنتیکی با قفقازی ها واروپایی ها و ندارند و بیشتر خاستگاهی از شمال شرق اسیا و مردمان مغولستان را دارا هستند.[۵] [۶] آزمایش ژنتیک انها بیشتر متعلق به Y-haplogroup D-M55 نشان داده است..[۷]
این شاخه ی ژنتیکی بیشتر در مجمع الجزایر ژاپن مشاهده می شود و تنها مکان های خارج ژاپن که دارای این شاخه هستند تبت و و جزایر اندانان در اقیانوس هند است.[۸]این مطالعات که توسط پروفسور تاجیما و همکارانش در سال 2004 انجام شده است نشان داده است که خوشه زنتیکی این مردمان دارای Haplogroup C-M217 است که این خوشه بیشتر در میان مردمان سیبری و مغولستان بیشتر دیده می شود.[۷]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ "Cranial Affinities of the Epi-Jomon Inhabitants in Hokkaido, Japan" (به انگلیسی). Japan Science and Technology Agency. 17 February 2013.
{{cite web}}: More than one of|کد زبان=و|زبان=specified (help) - ↑ Denoon, Donald; Hudson, Mark (2001). Multicultural Japan: palaeolithic to postmodern. Cambridge University Press. pp. 22–23. ISBN 0-521-00362-8.
- ↑ Travis, John "Jomon Genes:Using DNA, researchers probe the genetic origins of modern Japanese" Science News February 15, 1997 Vol. 151 No. 7 p. 106 [۱]
- ↑ Cavalli-Sforza, L.L., Menozzi, P. & Piazza, A. (1994). The History and Geography of Human Genes. New Jersey: Princeton University Press.
- ↑ L. Luigi Luca Cavalli-Sforza; Paolo Menozzi; Alberto Piazza (1994). History And Geography Of Human Genes. Princeton University Press. p. 232. ISBN 978-0-691-08750-4.
- ↑ Arnold Henry Savage Landor (1970). Alone with the hairy Ainu: or, 3.800 miles on a pack saddle in Yezo and a cruise to the Kurile islands
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱
Tajima, Atsushi; et al. (2004). "Genetic origins of the Ainu inferred from combined DNA analyses of maternal and paternal lineages". Journal of Human Genetics. 49 (4): 187–193. doi:10.1007/s10038-004-0131-x. PMID 14997363.
{{cite journal}}: Explicit use of et al. in:|author2=(help) - ↑ http://www.scs.uiuc.edu/~mcdonald/WorldHaplogroupsMaps.pdf
منبع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ainu people». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۰۷.
 | این یک مقالهٔ خرد ژاپن است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |