Siegfried Lenz

Siegfried Lenz
	; (1969) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Ełk, 1926ko martxoaren 17a
Herrialdea	Alemania ; Alemaniar Inperioa
Heriotza	Hanburgo, 2014ko urriaren 7a (88 urte)
Hobiratze lekua	Friedhof Groß Flottbek (en)
Familia
Ezkontidea(k)	Liselotte Lenz (en) ; Ulla Lenz (en)
Hezkuntza
Heziketa	Hanburgoko Unibertsitatea
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	gidoilaria, idazlea, kazetaria, haur literaturaren idazlea eta antzerkigilea
Lantokia(k)	Hanburgo
Enplegatzailea(k)	University of Düsseldorf (en)
Lan nabarmenak	ikusi The German lesson (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Golden Feather (2006) ; Goethe Saria (1999) ; Peace Prize of the German Publishers' and Booksellers' Association (1988) ; Samuel-Bogumil-Linde saria (1998) ; Gerhart Hauptmann prize (1970) ; Georg Mackensen Literary Prize (1962) ; Andreas Gryphius Prize (1979) ; Jean-Paul-Preis (1995) ; Weilheim Literature Prize (2001) ; Manès-Sperber-Preis (1985) ; International Nonino Prize (2010) ; Literaturpreis der Stadt Bremen (1962) : Q185050 ; Wilhelm Raabe Prize (1987) ; Kulturpreis der deutschen Freimaurer (1970) ; Lessing Ring (1970) ; Honorary Lock keeper (2007) ; Lev Kopelev Prize ;
Kidetza	PEN Centre Germany (en) ; Alemaniako hizkuntza eta literatura akademia; Berlingo Arteen Akademia
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkak	Bigarren Mundu Gerra
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Alemaniako Langile Alderdi Nazionalsozialista
	siegfried-lenz.de

Siegfried Lenz (Lyck, Ekialdeko Prusia, 1926ko martxoaren 17a – Hanburgo, Alemania, 2014ko urriaren 7a) alemaniar idazle eta kazetaria izan zen. Eleberriak, kontakizunak eta saiakerak idatzi zituen, bai eta antzerki-lanak ere irratirako eta antzokietarako. 1999. urtean Goethe Saria eman zioten. Bere lanik ezagunena Die Deutschstunde (1968, Alemanezko ikasgaia) da.

Bizitza

Siegfried Lenz Lycken jaio zen, Ekialdeko Prusian, gaur eguneko Poloniako Elk hirian. Aita aduanako funtzionarioa zuen, eta gazterik hil zitzaion; amak Lycketik alde egin zuen alaba hartuta, derrigorrezko hezkuntza amaitu berri zuen semea amonarekin utzita.

Soldadu

Armadarako sarbidea ematen zuten bigarren hezkuntzako ikasketak bukatuta, Bigarren Mundu Gerraren amaieran (1943) Alemaniaren Itsas Armadara (Kriegsmarine) bidali zuten.

2007ko ekainean lehenengoz argitara emandako dokumentuen arabera, badirudi 1944ko apirilaren 20an Alemaniako Langile Alderdi Nazionalsozialistan (NSDAP) izena eman zuela, Alemaniako beste hainbat autore eta pertsona ezagunekin batera, hala nola Dieter Hildebrandt eta Martin Walser.^[1] Alabaina, Lenzek gerora adierazi zuen Alderdiarekiko bat-egite kolektibo batean sartu zutela, bera jakitun egon gabe. Bigarren Mundu Gerra amaitu eta gutxira, Danimarkara ihes egin zuen; harrapatu egin zuten, eta denbora labur batez preso izan zuten Schleswig-Holstein-en. Gero, itzultzaile jardun zuen armada britainiarrarentzat.

Ikasle, bekadun eta erredaktore

Gerra amaitu zenean, Filosofia, Ingelesa eta Literaturaren Historia ikasi zituen Hamburgeko Unibertsitatean. Ikasketak amaitu aurretik, bekadun gisa lanean hasi zen Die Welt egunkarian, eta, azkenean, ikasketak bertan behera utzi zituen. 1950 eta 1951 bitartean erredaktore-lana egin zuen egunkari horretan; han ezagutu zuen Liselotte, gerora bere emaztea izango zena.

Idazle

1951n, Habichte in der Luft lehen eleberriarekin irabazitako diruarekin Kenyara joan zen, eta han ikusitakoarekin inperio britainiarraren aurkako Mau Mau matxinadari buruzko "Lukas, sanftmütiger Knecht" kontakizuna idatzi zuen. Hamburgera itzulita, handik aurrera freelance idazle moduan lan egin zuen. 47ko Taldea izeneko idazle-taldearekin bat egin zuen. Günter Grass-ekin batera, Alderdi Sozialdemokrataren alde jardun zuen, eta Willy Brandt-en Ostpolitik (Ekialdeko Politika) ildoa babestu zuen. Ekialdeko Europara hurbiltzearen aldekoa zenez, Varsoviako Itunaren sinatze-ekitaldira gonbidatu zuten (1970).

Azken urteak

1967az geroztik Alemaniako PEN Klubeko kide izan zen. Halaber, 2003tik aurrera Düsseldorf-eko Heinrich-Heine Unibertsitateko irakasle gonbidatua izan zen, baita Hanburgoko Freie Akademie der Künste kultura-akademiako ohorezko kidea ere. 2003an, Verein für deutsche Rechtschreibung und Sprachpflege elkartearekin (Ortografia Alemanaren eta Hizkuntza Zaintzaren Elkartea) bat egin zuen, 1996ko ortografia alemanaren erreformaren aurka protesta egiteko.^[2] 2010ean bigarrenez ezkondu zen, eta 2011n Elk jaioterriko ohorezko herritar izendatu zuten, zeina 1945eko Potsdam-eko Konferentzian adostutako muga-aldaketen ondorioz Polonia izatera igaro zen.

2014ko udaberrian, bere artxibategi pertsonala Literatura Alemanaren Marbach Artxibategiari utziko ziola jakinarazi zuen. Hilabete berean, irabazi asmorik gabeko fundazio bat sortu zuen Hamburgeko Barmbek barrutian, bere lana aztertzea helburu izango zuena; 2014tik aurrera, fundazio horrek Siegfried Lenz Saria ematen du.

2014ko urriaren 7an hil zen, Hamburgen, 88 urterekin.^[3]^[4]

Hil ondoren, 1951n idatzitako Der Überläufer eleberria argitaratu zuten lehen aldiz. Bere gauzen artean aurkitu zuten; izan ere, ezinezkoa izango litzateke gerra hotzaren garaian argitaratzea, Alemaniako armadatik ihes egin eta Sobietar Batasunarenarekin bat egiten duen soldatu bati buruzkoa baita.^[5]

Lana

Askoren ustez, Siedfried Lenz nazionalsozialismoak alemaniarren artean eragindako samina literaturan hobekien islatu duen idazleetako bat da. Bere eleberri gehienetan heroismoa, erruduntasuna, betebeharraren eskakizunak eta gizakien halabehar tragikoa lantzen ditu; adibidez, Es waren Habichte in der Luft (1951, Aztoreak zebiltzan zeruan), So zärtlich war Suleyken (1955, Zein ederra zen Suleyken!) eta Die Deutschstunde (1968, Alemanezko ikasgaia) lanetan, beste batzuen artean. Bere eleberri kafkiano laburretan ere atzera begirako analisi berbera erabiltzen du sarritan. Antzerki-lanak ere idatzi zituen: Zeit der Schuldlosen (1961, Errugabeen garaia); Aurpegia (1963); Toldi inspektorea; Galera (1991) eta Proba akustikoa (1993). XX. mendearen azken urteetan, Alemaniako irrati eta telebistako kazetari iruzkingile zorrotza bilakatu zen.

Obra

Eleberria

Es waren Habichte in der Luft, 1951
Duell mit dem Schatten, 1953
Das Kabinett der Konterbande, 1956
Der Mann im Strom, 1957
Brot und Spiele, 1959
Stadtgespräch, 1963
Deutschstunde, 1968
Das Vorbild, 1973
Heimatmuseum, 1978
Der Verlust, 1981
Exerzierplatz, 1985
Die Klangprobe, 1990
Die Auflehnung, 1994
Ludmilla, 1996
Arnes Nachlaß, 1999
Fundbüro, 2003
Schweigeminute, 2008

Kontakizunak

So zärtlich war Suleyken, 1955
Jäger des Spotts. Geschichten aus dieser Zeit, 1958
Lukas, sanftmütiger Knecht, 1958
Das Feuerschiff, 1960
Stimmungen der See, 1962
Lehmanns Erzählungen, 1964
Der Spielverderber, 1965
Leute von Hamburg, 1968
Wie bei Gogol, 1973
Der Geist der Mirabelle, 1975
Einstein überquert die Elbe bei Hamburg, 1975
Ein Kriegsende, 1984
Das serbische Mädchen, 1987
Zaungast, 2004

Antzerki-lanak

Das schönste Fest der Welt, 1956
Zeit der Schuldlosen, 1961
Das Gesicht, 1964
Haussuchung, 1967
Die Augenbinde, 1970
Drei Stücke, 1980

Hitzaldiak eta saiakerak

Beziehungen, saiakera, 1970
Die Herrschaftssprache der CDU, hitzaldia, 1971
Verlorenes Land - Gewonnene Nachbarschaft, hitzaldia, 1971
Elfenbeinturm und Barrikade. Erfahrungen am Schreibtisch, saiakerak, 1983
Über das Gedächtnis. Reden und Aufsätze, hitzaldiak eta saiakerak, 1992
Über den Schmerz, saiakera, 1998
Mutmaßungen über die Zukunft der Literatur, saiakera, 2001
Selbstversetzung, saiakerak, 2006

Elkarrizketak

Gespräche mit Manès Sperber und Leszek Kołakowski, 1980
Über Phantasie: Gespräche mit Heinrich Böll, Günter Grass, Walter Kempowski, Pavel Kohout, 1982

Haur-literatura

So war das mit dem Zirkus, haur-liburua, 1971

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Siegfried Lenz

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ .
↑ Claudia Ludwig, "Siegfried Lenz unterzeichnet die Resolution für die Wiederherstellung der Rechtschreibeinheit" Deutsche Sprachwelt. Accessed 7 October 2014.
↑ .
↑ Siegfried Lenz: Novelist and playwright who played a key part in the generation of writers who studied the rise of Nazism
↑ .

Datuak: Q76412
Multimedia: Siegfried Lenz / Q76412

[1] .

[2] Claudia Ludwig, "Siegfried Lenz unterzeichnet die Resolution für die Wiederherstellung der Rechtschreibeinheit" Deutsche Sprachwelt. Accessed 7 October 2014.

[3] .

[4] Siegfried Lenz: Novelist and playwright who played a key part in the generation of writers who studied the rise of Nazism

[5] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]