Edukira joan

Mazedoniar Frontea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Mazedoniar frontea
Lehen Mundu Gerra
Frantziar Zouaveak Tesalonikan
Data1915ko urriak 15 - 1918ko irailak 30
LekuaMazedonia
EmaitzaEntentearen garaipena
Gerraren amaiera
Gudulariak
 Alemaniar Inperioa
 Austria-Hungariako Inperioa
 Bulgaria
 Otomandar Inperioa (1916-1917)
 Frantzia
 Serbia
 Britainia Handia
 Greziako Erresuma (1917tik aurrera)
 Italiako Erresuma
 Errusiar Inperioa (1916-1917)
 Italiako Erresuma
Buruzagiak
Alemaniar Inperioa August von Mackensen
Alemaniar Inperioa Otto von Below
Alemaniar Inperioa Friedrich von Scholtz
Austria-Hungariako Inperioa Karl von Pflanzer-Baltin
Bulgaria Nikola Zhekov
Bulgaria Georgi Todorov
Bulgaria Kliment Voyadzhiev
Bulgaria Dimitar Geshov
Bulgaria Nikola Zhekov
Bulgaria Stefan Nerezov
Otomandar Inperioa Abdul Kerim Pasha
Frantzia Maurice Sarrail
Frantzia Adolphe Gillaumat
Frantzia Louis Franchet D'Esperey
Serbiako Erresuma Petar Bojović
Serbiako Erresuma Živojin Mišić
Britainiar Inperioa Bryan Mahon
Britainiar Inperioa George Milne
Greziako Erresuma Panagiotis Danglis
Indarra
Alemaniar Inperioa 18.000 gizon
1.217 artileria
2.710 ametrailadore
30 aeroplano
Austria-Hungariako Inperioa ezezagunak
Bulgaria 550.000 gizon
 Otomandar Inperioa29.000 gizon (1916ko abendutik 1917ko maiatzera), 4.300 (1918ko maiatzera arte)

717.000 gizon guztira

2.609 artileria
2.682 ametrailadore
6.434 errifle automatiko
200 aeroplano
Galerak
200.000 gizon  Frantzia 6.700 hil, 15.600 desagertu eta 16.200 zauritu
 Serbia 40.000
 Britainia Handia 26.207
 Greziako Erresuma 27.000
 Italiako Erresuma 10.538
 Errusiar Inperioa ezezagunak

Mazedoniar frontea, Salonikako frontea ere deitua (Tesalonika hiriaren izenean), Lehen Mundu Gerrako fronte militar bat izan zen. Frontea 1915ean ireki zen, Serbiako kanpainiaren porrota Aliatuaren ondoren. 1915ko urrian, austria-hungariar, alemaniar eta bulgariar aldi bereko erasoen ondorioz Serbiako Erresumaren unitateek kolapsatzeko zorian geratu ziren. Aliatuek (nagusiki Frantzia eta Britainia Handia), egoera larria ikusita, tropak bidali zituzten Tesalonikako portuaren bitartez, Greziako Erresuma neutrala bazen ere. Tropak beranduegi iritsi ziren, serbiar armada jada atzerakadan zegoenean guztiz, eta lerroa soilik Struma ibaian egonkortzea lortu zuten, Serbiako hegoaldeko mugan. Honekin, Montenegro eta Albaniaren zati oso bat Austria-Hungaria eta Bulgariaren eskuetan geratu zen. Frontea aldaketa nagusirik gabe jarraitu zuen 1918ra arte. Vardar ofentsibaren bitartez, irailak 15 eta 29 artean eman zena, frontea apurtzea lortu zen, eta handik gutxira Bulgariako Erresumaren armadak etsiturik errenditu ziren. Salonikako armistizioaren bitartez, 1918ko irailak 30ean sinatu zena, frontea desegin zen. Otomandarrak urriak 30ean kapitulatu zuten, eta handik iparrerantz bidea irekita geratu zen, Serbia, Albania eta Montenegro askatzeko.[1]

Mazedoniar frontearen osaketa Greziako Zisma Nazionala areagotu zuen, errege eta presidentearen artean botere lehia zena, eta 1917an erregearen kanporaketarekin amaituko zen. Eleuterios Venizelosen agintaritzapean Grezia gerran sartu zen Aliatuen alde. Gertakizun honek Greko-Turkiar gerraren oinarriak finkatuko zituen.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) Collinson, Owen. (2012). Salonica and After, the Sideshow That Ended the War. Forgotten Books ISBN B008VGLK3Q..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]