Edukira joan

Elena Valenciano

Wikipedia, Entziklopedia askea
Elena Valenciano

(2014)

Europarlamentaria

2014ko uztailaren 1a - 2019ko uztailaren 1a
Barrutia: Espainia
Hautetsia: 2014ko Europako Parlamenturako hauteskundeak

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2011ko azaroaren 30a - 2014ko uztailaren 1a - Manuel de la Rocha Rubí (en) Itzuli →
Barrutia: Madril
Hautetsia: 2011ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2008ko martxoaren 25a - 2011ko abenduaren 13a
Barrutia: Madril
Hautetsia: 2008ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Europarlamentaria

2004ko uztailaren 20a - 2008ko martxoaren 31
Barrutia: Espainia
Hautetsia: 2004ko Europar Parlamenturako hauteskundeak

Europarlamentaria

1999ko uztailaren 20a - 2004ko uztailaren 19a
Barrutia: Espainia
Hautetsia: 1999 European Parliament election (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaría Elena Valenciano Martínez-Orozco
JaiotzaMadril, 1960ko irailaren 18a (64 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Lantokia(k)Estrasburgo
Brusela eta Madril
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Espainiako Langile Alderdi Sozialista
Facebook: ElenaValencianoPSOE Twitter: ElenaValenciano Edit the value on Wikidata

Maria Elena Valenciano Martinez-Orozco (Madril, 1960ko irailaren 18a) madrildar politikari sozialista da. 2012 eta 2014 artean PSOEko idazkariorde nagusia izan zen, Alfredo Perez Rubalcabak alderdiaren XXXVIII.[1] Europako Parlamentuan diputatua izan zen 5., 6. eta 8. legegintzaldian 1999tik 2008ra eta 2014tik 2019ra.[2] Kongresuko diputatu ere izan zen IX. legegintzaldian eta X. legegintzaldian, 2008tik 2014ra. Gatazken prebentzioan dihardu, bakearen, adiskidetzearen eta elkarrizketaren alde, Genevako Henri Dunant Elkarrizketa Humanitariorako Zentroan. 2021eko urrian, Mujeres Fundazioko presidente lanetan hasi zen, aurretik ere presidentea izan zen 2000 eta 2013 urteen artean.[3]

Bizitza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Luis Valenciano Clavel medikua eta UCDko Osasun idazkariordea izan zenaren alaba da.[4] Madrilgo Lizeo Frantsesean ikasi zuen.[5] Zuzenbideko eta Zientzia Politikoetako lizentziaturak egiten hasi zen, baina ez zuen bakar bat ere bukatu.[6][7]

Ibilbide politikoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1977an, hamazazpi urte zituela, Espainiako Gazte Sozialistetan afiliatu zen, eta urtebete geroago, Espainiako Langile Alderdi Sozialistan.[8] 1997an, hauteskunde orokorretarako hautagaitzarako PSOEren primarioetan Josep Borrellekin batera kanpaina garailean boluntario lanetan jardun zuen.

PSOEko Batzorde Federaleko kidea izan zen 2000 eta 2004 artean, eta Manuel Chavesek zuzendu zuen PSOEko kudeaketa batzordeko kidea izan zen Joaquin Almuniak dimisioa eman ostean.

PSOEren Zuzendaritza Federalean Nazioarteko Harremanetako idazkaria izan zen 2007tik 2012ra, eta 2012tik 2014ra Sevillako Kongresutik alderdiko idazkariorde nagusia izan zen; Alfredo Perez Rubalcaba buru zuen exekutibaren 2 zenbakia izan zen.[9]

2011ko Espainiako hauteskunde orokorretan Alfredo Pérez Rubalcaba PSOEko hautagaiaren kanpaina koordinatu zuen, Madrilgo zerrendetan bigarren postuan egoteaz gain.[10]

2012ko irailean Europako Alderdi Sozialistako presidenteorde aukeratu zuten IX. kongresuan.[11] 2013ko otsailean, Internazional Sozialistaren Mediterraneorako Batzordeko presidente aukeratu zuten.[12]

Ibilbide instituzionala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europako Parlamentua (1999-2008)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1999an eurodiputatu eserleku bat lortu zuen, Europako Parlamentu Talde Sozialistako kide 5. eta 6. legegintzaldian.[13][14] Politikan izan zuen erantzukizun publikoko lehen kargua izan zen. 9 urteko jardunean (1999-2008), hainbat batzordetako kidea izan zen, eta legebiltzarreko txosten eta ekimen askotan jardun zuen buru-belarri. Giza Eskubideen Azpibatzordearen bozeramaile lanetan, EBk Hirugarren Herrialdeekin zituen Giza Eskubideei buruzko Elkarrizketa eta Kontsulten txostena egin zuen.[15] Kanpo Arazoetako Batzordeko eta Garapen eta Lankidetza Batzordeko kide titular lanetan, CIAk Presoen Legez Kanpoko Garraio eta Atxiloketarako Europako Herrialdeak Ustezko Erabiltzeari buruzko Aldi Baterako Batzordeko kidea izan zen.

CIAren hegaldiei buruzko EPren Batzordean parte hartu zuen, presoen atxiloketa eta legez kanpoko garraioa salatu eta ikerketa eskatzean; Irakeko Gerraren aurkako oposizio aktiboa izan zuen, eta Guantanamoko espetxean giza eskubideen urraketak behin eta berriz salatu zituen.[16]

Emakumeen eta neskatoen eskubideak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Afrikako, Karibeko eta Pazifikoko (ACP) Legebiltzarreko Ordezkaritzako kidea zenez, Progreso de la Educación Primaria de las Niñas en estas regiones del mundo (Munduko eskualde horietan Nesken Lehen Hezkuntzako Aurrerapena) txostenaren egilea izan zen [17] eta Emakumeen Eskubideen eta Genero Berdintasunerako Batzordean. Emakumeen aurkako indarkeriaren aurkako borrokan lan egin zuen emakumezkoen mutilazio genitalen inguruan egindako lanarekin 2001eko Informe sobre las mutilaciones genitales femeninas (Emakumezkoen mutilazio genitalen gaineko txostena)[18] eta Europako Parlamentuan egin zuen eztabaidan islatutakoa[19] edo 2004ko Informe sobre la situación de las mujeres de los grupos minoritarios en la Unión Europea (Europar Batasuneko gutxiengo taldeetako emakumeen egoerari buruzko Txostena), ezintasunen bat duten emakumeei, emakume migratzaileei eta emakume ijitoei aipamen berezia eginez,[20] emakumeen salerosketaren aurkako borroka,[21] sexu eskubideak eta ugalketa, pobreziaren aurkako borroka, genero-ikuspegia Europako garapenerako lankidetzan. [22]

Emakume eta gizonen arteko berdintasunerako 2006-2010 lan-planari buruzko iritzi-txosten bat idatzi zuen (2006-11-07), eta emakume eta haurren salerosketa eta sexu-esplotazioari buruzko bi adierazpen idatzi: Declaración por escrito sobre la necesidad de poner fin a la relación entre viajeros de negocios y la trata de mujeres y niños forzados a prostituirse (Negozio-bidaiarien eta prostituitzera behartutako emakume eta haurren salerosketaren arteko harremanari amaiera emateko beharrari buruzko idatzizko adierazpena) (2005-10-24) eta Declaración por escrito sobre la trata de mujeres para la prostitución en la Unión Europea (Europar Batasunean prostituziorako emakumeen salerosketari buruzko idatzizko adierazpena) (2005-10-24).[23][24][25][26]

Giza Eskubideen azpibatzordeko bozeramailea izan zen, eta txosten ugari egin zituen mundu osoko emakumeen diskriminazioari buruz. Otsailaren 22a gizonen eta emakumeen soldata berdintasunaren aldeko eguna izendatzea sustatu zuen.

Kongresuko diputatua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Elena Valenciano eta Alfredo Perez Rubalcaba PSOEren 38. Kongresuan

2008ko hauteskunde orokorren ostean, Madrilgo Diputatuen Kongresuko diputatu hautatu zuten, IX. Legegintzaldian (2008-2011) eta X. Legegintzaldian (2011-2014), non Diputazio Iraunkorreko bokala eta Kanpo Arazoetako Batzordeko bozeramailea izan zen.[27][28]

Europako Parlamentua (2014-2019)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014ko uztailean Europako Parlamentura itzuli zen, Giza Eskubideen Azpibatzordearen lehendakaritza bere gain hartuta (2014-2017ko uztaila) «no se lucha contra la inmigración, la inmigración se regula, se gestiona, se ordena y se lucha contra la injusticia y por la dignidad de los seres humanos (ez da immigrazioaren aurka borrokatzen, immigrazioa arautu, kudeatu, ordenatu eta injustiziaren aurka eta gizakien duintasunaren alde borrokatzen da)» aldarrikatzen zuen 2017ko urriaren 5ean immigrazioari buruzko eztabaida batean.[29] Terrorismoari buruzko Batzorde Bereziaren presidenteordetza ere hartu zuen (2017-2018) bere gain, Atzerri Gaietarako Batzordeko kide izateaz gain.[30] 2015ean, Europar Batasunak Haitin hauteskunde legegileak behatzeko misioaren burua izan zen.[31]

Sasoi horretan Espainiako Ordezkaritza Sozialistako burua izan zen Europako Parlamentuan, eta 2014tik 2019ra Sozialdemokraten Taldeko presidenteordea izan zen Europako Parlamentuan. 2018ko otsailean Europako Parlamentuan sozialdemokraten taldeko burua izateko aukera izan zuen, baina ez zuen Pedro Sánchez buruzagi sozialistaren babesik jaso, nahiz eta babes handia jaso, eta hautagaitza aurkeztea baztertu zuen. Iratxe García ordezkaritza sozialistako presidentea izan zen alderdiaren babesik ez zuela lortuko jakinarazi ziona. Valencianok aniztasunari eusteko eta alderdiaren batasunaren aldeko sentsibilitateak integratzeko deia egin zuen.[32][33]

Aktibismo feminista

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Valencianok, bere ibilbide osoan, mugimendu sozialekin eta, bereziki, emakumeen elkarteekin eta mugimendu feministarekin duen konpromisoarekin uztartu du jarduera politikoa. Emakumeen Europako Lobbyaren koordinatzaile nazionala izan da 1992an eta 1994an, Europako Mugimenduaren bokala 2004tik, Emakume Gazteen Elkartearen sortzailea eta lehen presidentea 1984tik 1990era. 2000tik 2013ra Mujeres Fundazioko presidentea izan zen, 2021ean berriro hartu baitzuen kargua.[3][34] Emakumeen eskubideei buruz komunikabideetan kaleratu dituen artikuluak ere asko izan dira.[35]

Sare sozial nagusietan dago: Facebook eta twitter.[36][37] 2013ko martxoan, Twitter sare soziala uzten zuela iragarri zuen, bere familia inguruak jasaten zituen irain eta jazarpenengatik.[38] Sare sozial horretan polemika piztu zen 2012ko Eurokopako Espainia-Frantzia partidan Riberyri buruzko txio itsusia argitaratu ostean; izan ere, Riberyk aurpegia desitxuratuta dauka ia bizitza galdu zuen auto istripu baten ondorioz, eta kritikak jaso zituen.[39] 2013ko abenduan Twitterrera itzuli zen, Mariano Rajoyren gobernuak haurdunaldiaren borondatezko etenduraren inguruko legediaren erreforma iragarri ostean.[40]

Valencianok diplomazia pribatuan lan egiten du gatazkak prebenitzeko, bakearen, adiskidetzearen eta elkarrizketaren alde, Genevan egoitza duen Henri Dunant Elkarrizketa Humanitariorako Zentroan. Era beran, Alternativa Fundazioko patroia da.[41][42] 2021eko urriaren 26an Mujeres Fundazioko presidente aukeratu zuten berriro.[3]

Bizitza pertsonala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Francisco Mañero enpresa aholkulari donostiarrarekin ezkondu zen eta dibortziatu ere bai. Harexekin izan zuen Nathalie alaba. Gero berriz ezkondu zen,Alacanteko Javier de Uda arkitektoarekin, bigarren umea izan zuen, Javier.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Elena Valenciano, la 'soldada' del PSOE. .
  2. ↑ El Comité Federal del PSOE ratifica su lista para las europeas. .
  3. ↑ a b c «Elena Valenciano elegida nueva presidenta de Fundación Mujeres» Fundación Mujeres 2021-10-26.
  4. ↑ Artículo del Periódico de Catalunya. .
  5. ↑ Currículum de Elena Valenciano. .
  6. ↑ La ambigüedad a la hora de hablar ayuda a los políticos a inflar sus currículos. .
  7. ↑ Me aburría y ahora me da pereza acabar. .
  8. ↑ Elena Valenciano - Biografía. .
  9. ↑ Presentación y responsabilidades en la Ejecutiva Federal del PSOE - psoe.es. .
  10. ↑ Ningún primer ministro es culpable de esta crisis. .
  11. ↑ «Elena Valenciano, elegida vicepresidenta del Partido Socialista Europeo» El Plural.
  12. ↑ «Valenciano, elegida presidenta del Comité para el Mediterráneo de la IS» El Diario 5 de febrero de 2013.
  13. ↑ «5ª legislatura | Elena VALENCIANO | Eurodiputados | Parlamento Europeo» www.europarl.europa.eu.
  14. ↑ «6ª legislatura | Elena VALENCIANO | Eurodiputados | Parlamento Europeo» www.europarl.europa.eu.
  15. ↑ Informe sobre el funcionamiento de los diálogos en materia de derechos humanos y de las consultas sobre derechos humanos con terceros países (2007/2001(INI)). .
  16. ↑ «Debates - Miércoles 14 de febrero de 2007 - Supuesta utilización de países europeos por la CIA para el transporte y la detención ilegal de presos (debate)» www.europarl.europa.eu.
  17. ↑ Informe Informe sobre las mutilaciones genitales femeninas (Procedimiento Hughes). .
  18. ↑ Elena Valenciano. (17 de julio de 2001). Informe sobre las mutilaciones genitales femeninas. .
  19. ↑ «Debates - Miércoles 19 de septiembre de 2001 - Mutilaciones genitales femeninas» www.europarl.europa.eu.
  20. ↑ «Informe sobre la situación de las mujeres de los grupos minoritarios en la Unión Europea - Comisión de Derechos de la Mujer e Igualdad de Oportunidades - A5-0102/2004» www.europarl.europa.eu.
  21. ↑ «Debates - Jueves 22 de abril de 2004 - La mujer en el sureste de Europa» www.europarl.europa.eu.
  22. ↑ «Debates - Miércoles 17 de diciembre de 2003 - Igualdad entre hombres y mujeres en la cooperación al desarrollo» www.europarl.europa.eu.
  23. ↑ «Debates - Lunes 12 de marzo de 2007 - Plan de trabajo para la igualdad entre las mujeres y los hombres 2006-2010 (debate)» www.europarl.europa.eu.
  24. ↑ Elena Valenciano. (7 de noviembre de 2006). [https://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+COMPARL+PE-378.600+02+DOC+PDF+V0//ES&language=ES Opinión de la Comisión de Desarrollo sobre el Plan de trabajo para la igualdad entre mujeres y hombres 2006-2010 (2006/2132(INI)). ].
  25. ↑ Elizabeth Lynne, Elena Valenciano Martínez-Orozco, Anna Zárborská y Simon Coveney. (24 de octubre de 2005). [https://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+WDECL+P6-DCL-2005-0062+0+DOC+PDF+V0//ES&language=ES sobre la necesidad de poner fin a la relación entre viajeros de negocios y la trata de mujeres y niños forzados a prostituirse. ].
  26. ↑ Corina CreŃu, Gabriela CreŃu, Mary Honeyball, Miguel Angel Martínez Martínez y Elena Valenciano Martínez-Orozco. Declaración por escrito sobre la trata de mujeres para la prostitución en la Unión Europea. .
  27. ↑ Ficha - Congreso de los Diputados. .
  28. ↑ Elena Valenciano Ficha X legislatura Congreso. .
  29. ↑ Un video que resume la legislatura de Elena Valenciano en el Parlamento Europeo | Tribuna Feminista. 19 de marzo de 2019.
  30. ↑ «8ª legislatura | Elena VALENCIANO | Eurodiputados | Parlamento Europeo» www.europarl.europa.eu.
  31. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Haiti first-round parliamentary elections held despite 'incidents' | DW | 10.08.2015» DW.COM.
  32. ↑ «Elena Valenciano tira la toalla: «Acepto el veto con deportividad»» abc 21 de febrero de 2018.
  33. ↑ Sánchez, Álvaro. (1 de marzo de 2018). Valenciano: “Había opciones de ganar la presidencia de los socialistas europeos”. ISSN 1134-6582..
  34. ↑ «Fundación Mujeres - Info Entidads» www.fundacionmujeres.es.
  35. ↑ «Elena Valenciano - Mujeres en Red. El periódico feminista» www.mujeresenred.net.
  36. ↑ Ficha - Perfil de Elena Valenciano en Facebook. .
  37. ↑ Ficha - Perfil de Elena Valenciano en Twitter. .
  38. ↑ Ahora Valencia. Elena Valenciano abandona Twitter por el acoso a sus hijos.. .
  39. ↑ Fuertes críticas a Elena Valenciano por llamar 'feo' a Ribery. .
  40. ↑ Valenciano vuelve a Twitter para luchar contra la ley del aborto. .
  41. ↑ «Alfonso Alonso, Elena Valenciano... PSOE y PP sí que se ponen de acuerdo en el 'lobby' de Pepe Blanco» ELMUNDO 25 de julio de 2020.
  42. ↑ Patronato de Fundación Alternativas. .

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Elena_Valenciano&oldid=10023690"(e)tik eskuratuta