Edukira joan

Célia Bertin

Wikipedia, Entziklopedia askea
Célia Bertin
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMicheline Paule Bertin
JaiotzaParisko 4. barrutia eta Paris1920ko urriaren 22a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaParisko 14. barrutia2014ko azaroaren 27a (94 urte)
Hezkuntza
HeziketaLycée Fénelon, Paris (en) Itzuli
Parisko Unibertsitatea
Hezkuntza-mailalicence (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea, Frantziako Erresistentziako kidea, itzultzailea eta kazetaria
Jasotako sariak

Célia Bertin, jaiotzez Micheline Paule Bertin (Paris, 1920ko urriaren 22a-Ibidem, 2014ko azaroaren 27a) Frantziako emakume eleberrigilea izan zen. 1953an Renaudot saria eman zioten. Frantziako erresistentzian aritu zen.

Celia Bertin bigarren mailako ikasketak egiten zituen Fénelon institutuan, eta letra-lizentzia bat lortzen zuen Sorbonan. Tesi bat idatzi zuen: L'Influence du roman russe (Gogol, Tourgueniev, Dostoïevski, Tolstoï, Tchekhov) sur le roman anglais contemporain (d'Arnold Bennett à Virginia Woolf). Erresistentzian integratu zen eta Paristik alde egin behar izan zuen du tesia aurkeztu aurretik. 1944ko urrian Suitzara joan zen hara Informazio Ministerioak bidalita.

Gerra ondoren, Celia Bertin Cagnes-sur-Merren eta gero Saint-Paul-de-Vencen bizi izan zen. Bere lehen eleberria, La Parade des impies, 1946an argitaratu zuen. 1951n, Saint-Paul-de-Vencen, Roman aldizkaria sortzen lagundu zuen, Pierre de Lescurerekin batera. 1953an Parisen instalatu zen; urte berean Renaudot saria eskuratu zuen, La Dernière Innocence liburuarekin.[1]

Celia Bertinek, bestetik, ingelesetik eta italieratik itzulpenak egin zituen. Artikulu ugari argitaratu zituen hedabide desberdinetan: Le Figaro literatur, Arts, Revue de Paris. Biografiak ere idatzi ditu. Thérouanne sariaren zilarrezko domina lortu zuen 1987an, Jean Renoiri buruzko lan batekin.[2]

  • 1946: La Parade des impies, Paris, Grasset
  • 1947: La Bague était brisée, Paris, Corrêa
  • 1949: Les Saisons du mélèze, Paris, Corrêa
  • 1953: La Dernière innocence, 1953, Renaudot saria.
  • 1954: Contre-champ: roman, Paris, Plon
  • 1957: Une femme heureuse: roman, Paris, Corrêa
  • 1958: Le Temps des femmes, Paris, Hachette
  • 1963: La Comédienne, Paris, Grasset
  • 1967: Mayerling, ou le destin fatal des Wittelsbach, Paris, Perrin. ISBN:978-2-262-00108-7.
  • 1972: Je t'appellerai Amérique, Paris, B. Grasset
  • 1977: Liens de famille, Paris, B. Grasset ISBN:978-2-246-00431-8.
  • 1982: Marie Bonaparte, a life, New York, Harcourt Brace Jovanovich. ISBN:978-0-15-157252-6.
  • 1991: Jean Renoir, a Life in Pictures, Baltimore: Johns Hopkins University Press. ISBN|978-0-8018-4184-2.
  • 1994: Femmes sous l'Occupation, Paris, Stock
  • 1994: Jean Renoir, cinéaste, Paris, Gallimard, coll. "Découvertes Gallimard" 209 zk.; reissue: Gallimard, 2005, ISBN:978-2-07-031998-5.
  • 1999: Marie Bonaparte, la dernière Bonaparte, Paris, Perrin: Elisabeth Roudinescoren aurkezpena.
  • 1999: Louise Weiss, Paris, Albin Michel. ISBN|978-2-226-10776-3.
  • 2005: Femmes sous l'Occupation, Paris, Les Éditions de la Seine. ISBN:978-2-7382-2029-5.
  • 2008: Portrait d'une femme romanesque: Jean Voilier, Paris, Éditions de Fallois. ISBN:978-2-87706-636-5.
  • 2009: La Femme à Vienne au temps de Freud, Paris, Tallandier ISBN:978-2-84734-593-3.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]