Edukira joan

Ozeano Barea: berrikuspenen arteko aldeak

Artikulu hau Wikipedia guztiek izan beharreko artikuluen zerrendaren parte da
Koordenatuak: 0°N 160°W / 0°N 160°W / 0; -160
Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Xqbot (eztabaida | ekarpenak)
 
(21 erabiltzailek tartean egindako 28 berrikusketa ez dira erakusten)
1. lerroa: 1. lerroa:
{{ elhuyarlanean }}
{{Wikipedia1000}}
{{Ur eremu infotaula
[[Fitxategi:Pacific Ocean-ES.png|right|250px|thumb|Ozeano Barearen kokapena [[Lurra]]n.]]
| izena = Ozeano Barea
'''Ozeano Barea''' edo '''Ozeano Pazifikoa'''<ref>Euskaltzaindiak biak onartzen ditu ([http://www.euskaltzaindia.net/dok/arauak/Araua_0052.pdf Munduko geografiako zenbait izen (mendiak, ibaiak, itsasoak)] (52. araua)</ref> [[Lurra|Lurreko]] [[ur]] masarik handiena da, bere azalera osoaren heren bat okupatuz. [[Bering itsasoa|Bering itsasotik]], [[Artiko]]an, [[Ross itsasoa|Rosseko itsasorarte]], [[Antartika]]n, zabaltzen da 15.000 kilometroz. 25.000 irla inguru ditu bere uretan, gehienak ekuatore lerroaren hegoaldean kokatuta. 179,7 milioi km²-ko azalera betetzen du. "Bare" izena hartzen du, [[Fernando Magallaes]] eta [[Juan Sebastian Elkano]]k munduari bira eman ziotenean oso lasaia aurkitu zutelako. Aipatu behar da beraz, munduari lehen aldiz bira eman zioten bi pertsonai hauek ozeano honetatik pasatu zirela.
| bertoko_izena =
Munduan dagoen lurrazalaren puntu baxuena ozeano honetan dago, Marinas hobietan.
| irudia = Pacific_Ocean_-_en.png
| irudia_tamaina = 250px
| irudia_oina =
| dn = 0
| mn = 0
| sn = 0
| de = 80
| me = 0
| se = 0
| E = W
| kodea2 =
| kokapena =
| ozeano =
| eskualdea =
| kontinente = [[Amerika]], [[Asia]], [[Ozeania]], [[Antartika]]
| azalera = 166.241.700 km²
| luzera =
| zabalera = 10.020 km
| sakonera = batez bestekoa: 4.300 m<br />handiena: 11.034 m
}}
'''Ozeano Barea''' edo '''Ozeano Pazifikoa<ref>Euskaltzaindiak biak onartzen ditu ([https://www.euskaltzaindia.eus/dok/arauak/Araua_0052.pdf Munduko geografiako zenbait izen (mendiak, ibaiak, itsasoak], 52. araua).</ref>''' [[Lurra|Lurraren]] bost ozeanikoetatik handiena eta sakonena da. Iparraldean [[Ozeano Artikoa|Ozeano Artikotik]] hegoaldean [[Ozeano Australa|Ozeano Australeraino]] (edo, definizioaren arabera, [[Antartika|Antartikaraino]]) hedatzen da , eta [[Asia|Asiako]] kontinenteak eta Australiak mugatzen dute mendebaldean, eta [[Amerika|Amerikak]] ekialdean. [[Lurra|Lurreko]] [[ur]] masarik handiena da, haren azalera osoaren heren bat hartzen baitu, 166,2 milioi km². 25.000 irla inguru ditu, gehienak ekuatore lerroaren hegoaldean.


165.250.000&nbsp;kilometro karratutan, [[Ozeano|ozeanoen]] eta [[Hidrosfera|hidrosferaren]] zatirik handiena denez, Lurraren ur azaleraren %&nbsp;46 eta planetaren azalera osoaren %&nbsp;32 inguru betetzen du, lur eremu osoa (148.000.000&nbsp;km<sup>2</sup>) baino handiagoa.<ref name=":2">{{Erreferentzia|izenburua=Pacific Ocean {{!}} Depth, Temperature, Animals, Location, Map, & Facts|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|data=2024-12-17|url=https://www.britannica.com/place/Pacific-Ocean|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-17}}</ref> Ozeano Barean daude ur hemisferioko eta [[Mendebaldeko hemisferioa|mendebaldeko hemisferioko]] zentroak, bai eta eskuraezintasun polo ozeanikoa ere. Ozeanoen zirkulazioak ([[Coriolis efektua|Coriolis efektuak]] eragindakoa) bi ur bolumenetan banatzen du,<ref>{{Erreferentzia|abizena=National Oceanic and Atmospheric Administration|izenburua=The Coriolis Effect|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-07-19|url=https://web.archive.org/web/20240719045445/https://oceanservice.noaa.gov/education/tutorial_currents/04currents1.html|aldizkaria=NOAA's National Ocean Service Education|sartze-data=2024-12-17}}</ref> neurri handi batean independenteak direnak: '''Ipar Ozeano Barea''' eta '''Hego Ozeano Barea''' (edo, modu lausoagoan, [[Hegoaldeko Itsasoa]]. Modu informalagoan, Ozeano Barea [[Nazioarteko egun aldaketa lerroa|nazioarteko egun aldaketa lerroaren]] arabera ere banatu daiteke: '''Ekialdeko Ozeano Barea''' eta '''Mendebaldeko Ozeano Barea''', horrela lau koadrantetan banatuta, hau da, '''Ipar-ekialdeko''' '''Ozeano Barea''' [[Ipar Amerika|Ipar Amerikako]] kosten aurrean, '''Hego-ekialdeko Ozeano Barea''' [[Hego Amerika|Hego Amerikaren]] aurrean, '''Ipar-mendebaldeko Ozeano Barea''' [[Ekialde Urruna|Ekialde Urrunaren]] inguruan, eta '''Hego-mendebaldeko Ozeano Barea''' [[Ozeania|Ozeaniaren]] inguruan.
[[Asia]], [[Amerika]], [[Ozeania]] eta [[Antartika]] kontinenteak bainatzen ditu.


Ozeano Barearen batez besteko sakonera 4.000&nbsp;metro da.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=How big is the Pacific Ocean? Ocean Exploration Facts|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-12-13|url=https://web.archive.org/web/20241213102929/https://oceanexplorer.noaa.gov/facts/pacific-size.html|aldizkaria=NOAA Office of Ocean Exploration and Research|sartze-data=2024-12-17}}</ref> [[Challenger osina]], [[Marianetako itsas hobia|Marianetako itsas hobian]], ipar-mendebaldean kokatua, munduko punturik sakonena da, 10.928&nbsp;metroko sakonerara iritsiz.<ref>{{erreferentzia|izena=Stephanie|abizena=Fitzherbert|izenburua=Deepest Submarine Dive in History, Five Deeps Expedition Conquers Challenger Deep|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|url=https://web.archive.org/web/20241213234733/https://fivedeeps.com/wp-content/uploads/2019/05/FDE-Challenger-Release-FINAL-5132019.pdf|aldizkaria=The5Deeps}}</ref> [[Hego hemisferio|Hego hemisferioko]] punturik sakonena ere Ozeano Bareak du, [[Tongako itsas hobia|horizonte sakona]], Tongako itsas hobian, 10.823&nbsp;metrora.<ref>{{erreferentzia|izena=Richards|abizena=Partners|izenburua=Horizon Deep Second Deepest Point on the Planet|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|url=https://web.archive.org/web/20241114135149/https://fivedeeps.com/wp-content/uploads/2019/06/2019-06-11-FDE-Press-Release-Tonga.pdf|aldizkaria=The5Deeps}}</ref> Lurreko hirugarren punturik sakonena ere, Sirena hobia, [[Marianetako itsas hobia|Marianetako hobian]] dago.
== Uharteak ==

* [[Filipinak]]
Barne itsaso garrantzitsu asko ditu mendebaldeko Ozeano Bareak, besteak beste [[Filipinetako itsasoa]], [[Hego Txinako itsasoa]], [[Ekialdeko Txinako itsasoa]], [[Japoniako itsasoa]], [[Okhotskeko itsasoa]], [[Bering (itsasoa)|Bering itsasoa]], [[Alaskako golkoa]], [[Kaliforniako golkoa]], [[Grauren itsasoa]], [[Tasmaniako itsasoa]].
* [[Japonia]]

* [[Melanesia]]
== Izenaren jatorria ==
* [[Mikronesia]]
[[XVI. mendea|XVI]]. mendearen hasieran, [[Vasco Núñez de Balboa]] espainiar esploratzaileak [[Panamako istmoa]] zeharkatu zuenean, 1513an, «Hegoaldeko Itsaso» handia ikusi zuen, [[Gaztelania|gaztelaniaz]] «Mar del Sur» deitu zuena. Geroago, ozeanoaren egungo izena [[Fernando Magallaes]] portugaldar esploratzaileak asmatu zuen, Espainiak 1521ean egin zuen munduko [[zirkumnabigazio]] aldian, ozeanora iristean aldeko haizeak aurkitu zituelako. [[Portuges|Portugesez]] «Mar pacífico» esan zion, hau da, «itsaso baketsu» edo «bare».<ref>{{Erreferentzia|izenburua=10 Surprising Facts About Magellan’s Circumnavigation of the Globe|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-09-16|url=https://web.archive.org/web/20240916150429/https://www.history.com/news/10-surprising-facts-about-magellans-circumnavigation-of-the-globe|aldizkaria=History|sartze-data=2024-12-19}}</ref>
* [[Polinesia]] ([[Zeelanda Berria]] eta [[Hawaii]] barne).

== Historia ==

=== Historiaurrea ===
[[Asia|Asiako kontinentearen]], [[Australiar kontinentea|Australiaren]] eta [[Amerika|Amerikako kontinentearen]] artean, 25.000 uharte baino gehiago, handiak zein txikiak, Ozeano Barearen gainetik goratu ziren. Haietako hainbat uharte, milaka urtez ezkutuan egondako antzinako [[sumendi]] aktiboen oskolak ziren. [[Ekuatore|Ekuatoretik]] hurbil, ozeano urdineko eremu zabalik gabe, [[atoloi]] puntu bat, [[Itsaspeko mendi|itsaspeko mendiek]] arian arian eratua, [[itsasertzeko urmael]] baten ingurunean eraztun batean eskegitako [[Koral|koralezko]] uharte txikien ondorioz.

=== Migrazio goiztiarrak ===
[[Fitxategi:Fijian_double_canoe,_model,_Otago_Museum,_2016-01-29.jpg|thumb|[[Fiji|Fijiar]] itsasontzi baten eredua, bi [[Krosko|kroskoduna]] ([[Katamaran|katamarana]]) tximeleta bela batez, [[Austronesiar]] ontzi baten adibidea.]][[Historiaurrea|Historiaurreko]] garaietan, giza migrazio garrantzitsuak gertatu ziren Ozeano Barean. Gizaki modernoak [[Paleolitoa|Paleolitoan]] iritsi ziren lehen aldiz Mendebaldeko Pazifikora, duela 60.000 eta 70.000 urte inguru. Afrikatik zetorren hegoaldeko kostaldeko giza migrazio batetik, iritsi ziren [[Ekialdeko Asia|Asia ekialdera,]] [[Indotxina|Indotxinara]], [[Filipinak|Filipinetara]], [[Ginea Berria|Ginea Berrira]] eta, geroago, [[Australia|Australiara]], gutxienez 80&nbsp;km ingurutan zeharkatuta itsasoa, [[Sonda uharteak|Sonda uharteetatik]] [[Australiar kontinentea|Australiar kontinenteraino]]. Ez dago ziur jakiterik talde haiek zer mailatako itsas teknologia erabili zuten; uste izatekoa da banbuzko baltsa handiak erabili zituztela, belaren bat izan zezaketenak. [[Sahul]] zeharkatzeko aldeko haizeak murriztea K.a. 58.000 urtearen ondoren bat dator Australian ezarri ziren datarekin, eta ez dago historiaurreko garaietan izandako ondorengo migrazioren aztarnarik. [[Hego-ekialdeko Asia|Hego-ekialdeko Asiako]] uhartean bizi ziren [[Austronesiar|austronesiarrek]] arrantza egiteko zuten gaitasuna berretsita gelditu zen [[Buka (hiria)|Bukako]] kokalekuan (K.a. 32.000 urtea) eta [[Manus uhartea|Manus uhartean]] (K.a. 25.000 urtea) aurkitutako aztarnategiekin, 180 eta 230&nbsp;kilometroko itsas bidaiak baitaude tarteko, hurrenez hurren.<ref>{{erreferentzia|izena=Sue|abizena=O'Connor|urtea=2014|izenburua=The Peopling of Sahul and Near Oceania|argitaletxea=Oxford University Press|ISBN=978-0199984428|hizkuntza=en|abizena2=Hiscock|izena2=Peter|url=https://search.worldcat.org/title/946481894|aldizkaria=The Oxford handbook of prehistoric Oceania|argitaratze-lekua=New York|editore1-abizena=Ethan E. Cochrane|editore2-abizena=Terry L. Hunt|OCLC=946481894}}</ref>

Migrazio haien ondorengoak dira, [[Aro Garaikidea|aro garaikidean]], [[Negrito|negritoak]], [[Melanesiar|melanesiarrak]] eta [[Australiako indigena|australiar indigenak]]. [[Hego-ekialdeko Asia|Hego-ekialdeko]] [[Hego-ekialdeko Asia|Asiako]] itsasertzean, [[Ginea Berria|Ginea Berriko]] kostaldean eta [[Melanesia|Melanesiako uhartean]] bizi ziren populazioak, gerora, [[Taiwan|Taiwango]] eta [[Filipinak|Filipinetako]] iparraldeko kolono [[austronesiar]] berriekin elkartu ziren, baita [[Austroasiar hizkuntzak|austroasiar hizkuntzako]] beste taldeekin ere; mugimendu haien emaitza dira hego-ekialdeko Asiako uharteetako eta Ozeaniako herri modernoak.<ref>{{Erreferentzia|izena=Stephen C.|abizena=Jett|izenburua=Ancient Ocean Crossings: Reconsidering the Case for Contacts with the Pre-Columbian Americas|argitaletxea=University of Alabama Press|hizkuntza=en|data=2017|url=https://books.google.es/books?id=EgOUDgAAQBAJ&redir_esc=y|argitaratze-lekua=Tuscaloosa|isbn=978-0817319397|OCLC=987066027|sartze-data=2024-12-20}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=Waruno|abizena=Mahdi|izenburua=Pre-Austronesian Origins of Seafaring in Insular Southeast Asia|argitaletxea=ISEAS-Yusof Ishak Institute|hizkuntza=en|data=2017|url=https://books.google.es/books?id=uJsnDwAAQBAJ&redir_esc=y|aldizkaria=Spirits and Ships: Cultural Transfers in Early Monsoon Asia|editore1-abizena=Andrea Acri|editore2-abizena=Roger Blench|editore3-abizena=Alexandra Landmann|isbn=978-9814762755|OCLC=1012757769|DOI=https://dx.doi.org/10.1355/9789814762779|sartze-data=2024-12-20}}</ref>
[[Fitxategi:Chronological_dispersal_of_Austronesian_people_across_the_Pacific.svg|thumb|[[Austronesiar|Austronesiar herrien]] migrazioen mapa.]]
Migrazio berantiarragoa izan zen [[Neolitoa|Neolitoan]] [[austronesiar]] herrien hedapena. Austronesiarrak [[Taiwan (uhartea)|Taiwan uhartean]] sortu zirenK.a. 3000-1500 urteen artean. Itsas [[Nabigazio|nabigazioko]] teknologia nabarmena ukan zuten (bereziki, haga ontziak, [[Katamaran|katamaranak]] eta tximeleta belako ontziak). Litekeena da teknologia haien garapen progresiboak zerikusia izatea Ozeania Hurbilean eta Urrunean finkatzeko geroko urratsekin. K.a. 2200 ingurutik aurrera, austronesiarrek hegoalderantz nabigatu zuten [[Filipinak|Filipinetan]] finkatzeko. [[Bismarck uhartedia|Bismarck uharteditik]] abiatuta, ziurrenik, Ozeano Barearen mendebaldea zeharkatu eta [[Marianak|Mariana]] uharteetara iritsi ziren K.a. 1500ean, baita [[Palau|Palaura]] eta [[Yap|Yapera]] ere, K.a. 1000an.<ref>{{Erreferentzia|izena=Olaf|abizena=Winter|izenburua=Austronesian sailing to the northern Marianas, a comment on Hung et al. (2011)|orrialdeak=898–910|hizkuntza=en|abizena2=Clark|abizena3=Anderson|abizena4=Lindahl|izena2=Geoffrey|izena3=Atholl|izena4=Anders|data=2012-09|url=https://www.cambridge.org/core/journals/antiquity/article/abs/austronesian-sailing-to-the-northern-marianas-a-comment-on-hung-et-al-2011/9986CD8A78CA88478D9C509F7D909740|aldizkaria=Antiquity|alea=333|zenbakia=86|issn=0003-598X|doi=10.1017/S0003598X00047992|sartze-data=2024-12-20}}</ref> Ozeania Urrunera iritsi ziren lehen gizakiak izan ziren, eta lehenak ur zabaleko distantzia zabalak zeharkatzen. Hegoalderantz ere hedatzen jarraitu zuten, eta [[Hego-ekialdeko Asia|hego-ekialdeko Asiako]] gainerako itsas eremuak esploratu zituzten, K.a. 1500ean [[Indonesia|Indonesiara]] eta [[Malaysia|Malaysiara]] iritsiz, eta, mendebalderago, [[Madagaskar|Madagaskarrera]] eta [[Komoreak|Komoreetara]], [[Indiako ozeanoa|Indiako ozeanoan]], K.a. 500 inguruan.<ref>{{Erreferentzia|izena=Margit|abizena=Heiske|izenburua=Genetic evidence and historical theories of the Asian and African origins of the present Malagasy population|orrialdeak=R72–R78|hizkuntza=en|abizena2=Alva|abizena3=Pereda-Loth|abizena4=Van Schalkwyk|abizena5=Radimilahy|abizena6=Letellier|abizena7=Rakotarisoa|abizena8=Pierron|izena2=Omar|izena3=Veronica|izena4=Matthew|izena5=Chantal|izena6=Thierry|izena7=Jean-Aimé|izena8=Denis|data=2021-04-26|url=https://academic.oup.com/hmg/article/30/R1/R72/6106232|aldizkaria=Human Molecular Genetics|alea=R1|zenbakia=30|issn=0964-6906|doi=10.1093/hmg/ddab018|sartze-data=2024-12-20}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=R. D.|abizena=Gray|izenburua=Language Phylogenies Reveal Expansion Pulses and Pauses in Pacific Settlement|orrialdeak=479–483|hizkuntza=en|abizena2=Drummond|abizena3=Greenhill|izena2=A. J.|izena3=S. J.|data=2009-01-23|url=https://www.science.org/doi/10.1126/science.1166858|aldizkaria=Science|alea=5913|zenbakia=323|doi=10.1126/science.1166858|sartze-data=2024-12-20}}</ref><ref>{{erreferentzia|izena=Peter S.|abizena=Bellwood|urtea=2002|izenburua=Examining the farming/language dispersal hypothesis|argitaletxea=McDonald Institute for Archaeological Research|ISBN=978-1902937205|hizkuntza=en|abizena2=Renfrew|izena2=Colin|url=https://search.worldcat.org/title/53151630|argitaratze-lekua=Cambridge|OCLC=53151630}}</ref> Ikerlari batzuek iradoki izan dute austronesiarrak lehenago ere hedatu zirela, K.a. 7000. urtean jada Filipinetara iritsi zirela.<ref>{{Erreferentzia|izena=Maximilian|abizena=Larena|izenburua=Multiple migrations to the Philippines during the last 50,000 years|orrialdeak=|hizkuntza=en|abizena2=Sanchez-Quinto|abizena3=Sjödin|abizena4=McKenna|abizena5=Ebeo|abizena6=Reyes|abizena7=Casel|abizena8=Huang|abizena9=Hagada|izena2=Federico|izena3=Per|izena4=James|izena5=Carlo|izena6=Rebecca|izena7=Ophelia|izena8=Jin-Yuan|izena9=Kim Pullupul|data=2021-03-30|url=https://www.pnas.org/doi/full/10.1073/pnas.2026132118|aldizkaria=Proceedings of the National Academy of Sciences|alea=13|zenbakia=118|pmid=33753512|pmc=PMC8020671|doi=10.1073/pnas.2026132118|sartze-data=2024-12-20}}</ref>

K.a. 1300 eta 1200 urte bitartean, austronesiar migrazioen adar bat, [[lapita kultura]], iritsi zen [[Bismarck uhartedia|Bismarck uhartedira]], [[Salomon Uharteak|Salomon uharteetara]], [[Vanuatu|Vanuatura]], [[Fiji|Fijira]] eta [[Kaledonia Berria|Kaledonia Berrira]]. Handik, [[Tonga|Tongan]] eta [[Samoa|Samoan]] ere finkatu ziren, K.a. 900 eta 800 artean. Batzuek iparralderantz ere jo zuten K.a. 200. urtean, ekialdeko [[Mikronesia|Mikronesiako]] uharteetan finkatzeko ([[Karolinak]], [[Marshall Uharteak]] eta [[Kiribati]] barne), aurrez austronesiarrek eskualdean egindako migrazioekin nahastuz. Hura izan zen austronesiarrek [[Polinesia|Polinesiara]] egindako hedapenaren adarrik urrunena, K.o. 700. urte ingururaino, uharteen beste esplorazio bolada bat izan zenean. [[Cook uharteak|Cook uharteetara]], [[Tahiti|Tahitira]] eta [[Markesak|Markesetara]] iritsi ziren 700. urte inguruan; [[Hawaii|Hawaiira]] 900. urte inguruan; [[Pazko uhartea|Pazko uhartera]] 1000. urte inguruan; eta, azkenik, [[Zeelanda Berria|Zeelanda Berrira]] 1200. urte inguruan.<ref>{{Erreferentzia|izena=R. D.|abizena=Gray|izenburua=Language Phylogenies Reveal Expansion Pulses and Pauses in Pacific Settlement|orrialdeak=479–483|hizkuntza=en|abizena2=Drummond|abizena3=Greenhill|izena2=A. J.|izena3=S. J.|data=2009-01-23|url=https://www.science.org/doi/10.1126/science.1166858|aldizkaria=Science|alea=5913|zenbakia=323|doi=10.1126/science.1166858|sartze-data=2024-12-20}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=David|abizena=Stanley|izenburua=South Pacific handbook|argitaletxea=Emeryville, Calif. : Avalon Travel|hizkuntza=en|data=2004|url=https://archive.org/details/bub_gb_EDGapfBX-CAC|isbn=978-1566914116|sartze-data=2024-12-20}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=Ann|abizena=Gibbons|izenburua=‘Game-changing’ study suggests first Polynesians voyaged all the way from East Asia|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2016-10-03|url=https://web.archive.org/web/20190413063912/https://www.sciencemag.org/news/2016/10/game-changing-study-suggests-first-polynesians-voyaged-all-way-east-asia|aldizkaria=Science|sartze-data=2024-12-20}}</ref> Austronesiarrak Ameriketaraino ere iritsi ziren ustea dago, baina horren frogak ez dira erabatekoak.<ref>{{erreferentzia|izena=Jo Anne|abizena=Van Tilburg|urtea=1995|izenburua=Easter Island: archaeology, ecology, and culture|argitaletxea=Smithsonian Inst. Press|ISBN=978-1560985105|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/696115705|OCLC=696115705}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=Robert|abizena=Langdon|izenburua=The Bamboo Raft as a Key to the Introduction of the Sweet Potato in Prehistoric Polynesia|orrialdeak=51–76|hizkuntza=en|data=2001|url=https://www.jstor.org/stable/25169519|aldizkaria=The Journal of Pacific History|alea=1|zenbakia=36|issn=0022-3344|sartze-data=2024-12-20}}</ref>

=== Europarren esplorazioa ===
[[Fitxategi:Waldseemuller_map_2.jpg|thumb|''Universalis Cosmographia'' edo [[Martin Waldseemüller|Waldseemüllerren]] mapa (1507), lehen mapa izan zen [[Amerika]] bi ozeanok banatuta erakutsi zuena. Hego Amerika [[Mundu Berria|Mundu Berritzat]] hartzen zen orduan, baina mapa honetan «Amerika» izena erakusten da lehen aldiz, [[Ameriko Vespuzio|Ameriko Vespuzioren]] izenaz eratutakoa.]]
Europako nabigatzaileek Ozeano Barearen mendebaldeko ertzarekin izandako lehen kontaktua António de Abreu eta Francisco Serrão portugaldarren espedizioek egin zuten, [[Sondako uharte txikiak|Sunda uharte txikietan]] zehar, [[Molukak|Moluketaraino]], 1512an,<ref>{{erreferentzia|izena=Willard Anderson|abizena=Hanna|urtea=1991|izenburua=Indonesian Banda: colonialism and its aftermath in the Nutmeg Islands|argitaletxea=Yayasan Warisan dan Budaya Banda Naira|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/1129118249|argitaratze-lekua=Rumah Budaya Banda Naira|OCLC=1129118249}}</ref><ref>{{erreferentzia|izena=Giles|abizena=Milton|urtea=2005|izenburua=Nathaniel's nutmeg: how one man's courage changed the course of history|argitaletxea=Sceptre|ISBN=978-0340696767|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/271403709|argitaratze-lekua=London|OCLC=271403709}}</ref> eta Jorge Álvaresek Txina hegoaldera 1513an egindako espedizioarekin, biak [[Malaka|Malakako]] [[Afonso de Albuquerque|Afonso de Albuquerqueren]] aginduz antolatutakoa.

Ozeanoaren ekialdea [[Vasco Núñez de Balboa|Vasco Nuñez de Balboa]] espainiar esploratzaileak aurkitu zuen 1513an, bere espedizioak [[Panamako istmoa]] zeharkatu eta ozeano berri batera iritsi ondoren.<ref>{{Erreferentzia|izena=Frederick Albion|abizena=Ober|izenburua=Vasco Nuñez de Balboa|argitaletxea=Harper & Brothers (Project Gutenberg)|hizkuntza=en|data=1906|url=https://www.gutenberg.org/ebooks/34802|argitaratze-lekua=New York|isbn=|sartze-data=2024-12-21}}</ref> «Mar del Sur» ([[Hegoaldeko Itsasoa|Hegoaldeko]] [[Hegoaldeko Itsasoa|Itsasoa]]) izendatu zuen, ozeanoa istmoko kostaren hegoaldean zegoelako, eta han ikusi zuelako lehen aldiz Ozeano Barea.

1520an, [[Fernando Magallaes]] portugaldar nabigatzailea eta bere tripulazioa izan ziren Ozeano Barea zeharkatzen lehenak. [[Molukak|Moluka]] uharteetara egindako [[Magallaes-Elkano espedizioa|espainiar espedizio]] baten parte ziren, azkenean munduko lehen [[Zirkumnabigazio|zirkumnabigazioa]] egingo zena. Magallaesek ozeano berriari «Pacífico» esan zion ―hau da, «baketsua»― [[Hornos lurmuturra|Hornos lurmuturreko]] itsaso nahasietan nabigatu ondoren, espedizioak ur lasaiak aurkitu zituelako. Ozeanoari «Magallaesen Itsasoa» deitzen zitzaion sarritan, XVIII. mendera arte.<ref>{{erreferentzia|izena=Mercedes|abizena=Maroto Camino|urtea=2005|izenburua=Producing the Pacific: maps and narratives of Spanish exploration (1567-1606)|argitaletxea=Rodopi|orrialdea=76.|ISBN=978-1417592029|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/60075657|argitaratze-lekua=Amsterdam|OCLC=60075657}}</ref> Magellaes biztanlerik gabeko uharte batean gelditu zen, [[Guam|Guamera]] heldu aurretik 1521eko martxoan.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Ferdinand Magellan|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-08-10|url=https://web.archive.org/web/20240810225328/https://www.guampedia.com/ferdinand-magellan/|aldizkaria=Guampedia|sartze-data=2024-12-21}}</ref> Magallaes bera [[Filipinak|Filipinetan]] hil zen 1521ean, baina [[Juan Sebastian Elkano]] getariar nabigatzaileak zuzendu zituen espedizioaren hondarrak, [[Indiako ozeanoa|Indiako ozeanoan]] zehar eta [[Esperantza Oneko lurmuturra]] inguratuz, munduko lehen zirkumnabigazioa osatzeko 1522an.<ref>{{Erreferentzia|izena=Manuel|abizena=Lucena Salmoral|izenburua=Juan Sebastián Elcano|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=es|data=2024-12-05|url=https://web.archive.org/web/20241205035614/https://dbe.rah.es/biografias/6481/juan-sebastian-elcano|aldizkaria=Real Academia de la Historia|sartze-data=2024-12-21}}</ref> [[Molukak|Moluken]] inguruan eta ekialdera nabigatuz, 1525 eta 1527 artean, Portugalgo espedizioek [[Karolinak|Karolina uharteak]],<ref>{{Erreferentzia|izena=António|abizena=Galvão|izenburua=The discoveries of the world, from their first original unto the year of Our Lord 1555|argitaletxea=Printed for the Hakluyt society|orrialdea=168.|hizkuntza=en|data=1862|url=https://archive.org/details/discoveriesofwor00galvrich|argitaratze-lekua=London :|editore1-abizena=Richard Hakluyt|editore2-abizena=Charles Ramsay Drinkwater|OCLC=1435598016|sartze-data=2024-12-22}}</ref> Aru uharteak<ref>{{Erreferentzia|izena=Paul|abizena=Kratoska|izenburua=South East Asia, Colonial History: Imperialism before 1800|argitaletxea=Routledge|orrialdeak=52-56.|hizkuntza=en|data=2001|url=https://www.taylorfrancis.com/books/9781003101666|edizioa=1|argitaratze-lekua=London|isbn=978-1-003-10166-6|OCLC=1298584025|doi=10.4324/9781003101666|sartze-data=2024-12-22}}</ref> eta [[Papua Ginea Berria]] aurkitu zituzten.<ref>{{Erreferentzia|izena=Richard Stephen|abizena=Whiteway|urtea=1899|izenburua=The rise of Portuguese power in India, 1497-1550|argitaletxea=Archibald Constable & Co.|orrialdeak=333.|hizkuntza=en|url=https://archive.org/details/riseportuguesep00whitgoog/page/n6/mode/2up|argitaratze-lekua=Westminster|OCLC=25511369|sartze-data=2024-12-22}}</ref> 1542-43an portugaldarrak Japoniara ere iritsi ziren.<ref>{{Erreferentzia|izena=Steven|abizena=Thomas|izenburua=Portuguese in Japan|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2006-04-25|url=https://web.archive.org/web/20240418050920/https://balagan.info/portuguese-in-japan|aldizkaria=Steven's Balagan|sartze-data=2024-12-22}}</ref>

1564an, bost ontzi espainiarrek ozeanoa zeharkatu zuten [[Mexiko|Mexikotik]], 379 soldadu zeramatzatelarik, [[Miguel Lopez Legazpi|Miguel Lopez Legazpik]] zuzenduta, eta [[Filipinak]] eta [[Marianak|Mariana uharteak]] kolonizatu zituzten.<ref>{{Erreferentzia|izena=James D.|abizena=Henderson|izenburua=A reference guide to Latin American history|argitaletxea=M.E. Sharpe|orrialdeak=28.|hizkuntza=en|abizena2=Delpar|abizena3=Brungardt|abizena4=Weldon|izena2=Helen|izena3=Maurice Philip|izena4=Richard N.|data=1999|url=https://archive.org/details/referenceguideto00hend|argitaratze-lekua=New York|isbn=978-1563247446|OCLC=41185126|sartze-data=2024-12-22}}</ref> XVI. mendearen gainerakoan, Espainiak kontrol militar eta merkataritzakoa mantendu zuen, Mexikotik eta [[Peru|Perutik]] Ozeano Barean zehar [[Filipinak|Filipinetaraino]] [[Guam|Guamen]] zehar nabigatzen zuten ontziekin, eta [[Espainiar Ekialdeko Indiak|Espainiako Ekialdeko Indiak]] ezarri zituen bertan. [[Manilako galeoia|Manilako galeoiek]] bi mende eta erdiz jardun zuten, [[Manila]] eta [[Acapulco]] lotuz, historiako ibilbide komertzial luzeenetako batean. Espainiako espedizioak iritsi ziren baita ere [[Tuvalu|Tuvalura]], [[Markesak|Markesetara]], [[Cook uharteak|Cook uharteetara]], [[Salomon Uharteak|Salomon uharteetara]], [[Vanuatu|Vanuatura]], [[Marshall Uharteak|Marshall uharteetara]] eta [[Almirantegoaren uharteak|Almirantegoaren uharteetara]], Hego Pazifikoan.<ref name=":0">{{Erreferentzia|izena=Felipe|abizena=Fernández-Armesto|urtea=2006|izenburua=Pathfinders: a global history of exploration|argitaletxea=W. W. Norton|hizkuntza=en|url=https://archive.org/details/pathfindersgloba00fern/page/304/mode/2up|argitaratze-lekua=New York|isbn=978-0393062595|OCLC=173846783|sartze-data=2024-12-22}}</ref>

Geroago, [[Terra Australis]] («Hegoaldeko Lur Handia») bilatzeko lanetan, XVII. mendean espainiar esplorazioak, [[Pedro Fernandes de Queirós]] nabigatzaile portugaldarrak zuzendutako espedizioa kasu, [[Pitcairn uharteak|Pitcairn]] eta [[Vanuatu]] artxipelagoetara iritsi ziren, eta [[Torres itsasartea]] nabigatu zuten, Australiaren eta Ginea Berriaren artean. Herbeheretar esploratzaileak, [[Hegoaldeko Afrika|Afrika hegoaldea]] inguratuz, esplorazioan eta merkataritzan ere aritu ziren; Willem Janszoon nabigatzaileak zehazki dokumentatutako lehen europar lurreratzea egin zuen [[Australia|Australian]] (1606), [[York lurmuturraren penintsula|York lurmuturreko penintsulan]],<ref>{{erreferentzia|izena=J. P.|abizena=Sigmond|urtea=1979|izenburua=Dutch discoveries of Australia: shipwrecks, treasures and early voyages off the west coast|argitaletxea=Rigby|orrialdeak=19-30.|ISBN=978-0727008008|hizkuntza=en|abizena2=Zuiderbaan|izena2=L. H.|url=L. H.|argitaratze-lekua=Adelaide|OCLC=6146700}}</ref> eta [[Abel Tasman|Abel Tasmanek]], berriz, [[Zeelanda Berria|Zeelanda Berriko]] kostalde kontinentalaren zati batzuk zirkumnabigatu zituen eta [[Tasmania|Tasmaniara]] iritsi zen.<ref>{{Erreferentzia|abizena=EE.AA.|izenburua=Primary Australian History: Book E|argitaletxea=R.I.C. Publications|hizkuntza=en|data=2008|url=https://books.google.es/books?id=_i98Pu5dDhkC&pg=PA6&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|argitaratze-lekua=Greenwood|isbn=978-1741266887|OCLC=271659456|sartze-data=2024-12-22}}</ref>

XVI. eta XVII. mendeetan, Espainiak Ozeano Barea «mare clausum» gisa hartzen zuen, hau da, bere mendeko eta beste itsas potentzia batzuei itxitako itsasotzat. Atlantikotik ezagutzen den sarrera bakarra, [[Magallaes itsasartea]], patruilatzen zuen, beste herrialdeetako itsasontziak sar ez zitezen, Ozeano Barearen mendebaldean, holandarrek [[Filipinak|Espainiako Filipinak]] mehatxatzen zituzten bitartean.<ref>{{Erreferentzia|izena=William Lytle|abizena=Schurz|izenburua=The Spanish Lake|orrialdeak=181-194. or|hizkuntza=en|data=1922|url=https://www.jstor.org/stable/2506024?origin=crossref|aldizkaria=The Hispanic American Historical Review|alea=2|zenbakia=5|issn=0018-2168|doi=10.2307/2506024|sartze-data=2024-12-22}}</ref>

XVIII. mendean [[Errusiar|errusiarrek]] esplorazio handiak egin zituzten [[Alaska|Alaskara]] eta [[Aleutiarrak|Aleutiar uharteetara]], hala nola, [[Kamtxatka|Kamtxatkako]] lehen espedizioa edo Iparraldeko Espedizio Handia, [[Vitus Bering]] Danimarkan jaiotako errusiar itsas armadako ofiziala buru zela. Espainiak ere espedizioak bidali zituen Pazifikoko ipar-mendebaldera, [[Kanada]] hegoaldeko [[Vancouver (uhartea)|Vancouver uhartera]] iritsiz, baita Alaskara ere. [[Frantziar|Frantziarrek]] [[Polinesia]] esploratu eta kolonizatu zuten, eta [[Britainiar|britainiarrek]] hiru bidaia egin zituzten [[James Cook]] buru zela Hego Pazifikora eta Australiara, [[Hawaii|Hawaiira]], eta Ipar Amerikako [[Pazifikoko ipar-mendebaldea|Pazifikoko ipar-mendebaldera]]. 1768an, Pierre-Antoine Véron [[astronomo]] gazteak, [[Louis Antoine de Bougainville|Louis Antoine de Bougainvilleren]] esplorazio bidaian, Ozeano Barearen zabalera zehaztasunez neurtu zuen, historian lehen aldiz.<ref>{{Erreferentzia|izena=Glyndwr|abizena=Williams|urtea=2004|izenburua=Captain Cook: Explorations and Reassessments|argitaletxea=Boydell Press|orrialdea=143.|hizkuntza=en|url=https://books.google.es/books?id=VqDHGru-zcIC&pg=PA143&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|argitaratze-lekua=Suffolk|isbn=978-1843831006|OCLC=213483438|sartze-data=2024-12-22}}</ref> Esplorazio zientifikoko lehen bidaietako bat Espainiak antolatu zuen 1789-1794ko [[Malaspina espedizioa|Malaspina espedizioan]]. Ozeano Bareko eremu zabaletan nabigatu zuten, [[Hornos lurmuturra|Hornos lurmuturretik]] Alaska, Guam eta Filipinak, Zeelanda Berri, Australia eta Hego Pazifikoraino.<ref name=":0" /><gallery mode="packed">
Fitxategi:Carta universal en que se contiene todo lo que del mundo se ha descubierto fasta agora hizola Diego Ribero cosmographo de su magestad, ano de 1529, en Sevilla.jpg|Diego Ribeiro portugaldarraren mapa (1529) lehena izan zen Ozeano Barea benetako tamainaz erakusten.
Fitxategi:Ortelius - Maris Pacifici 1589.jpg|[[Abraham Ortelius|Abraham Orteliusek]] egindako «Maris Pacifici» mapa (1589). Ozeano Barea erakutsi zuen lehen mapa inprimatua.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Library of Congress Acquires Only Known Copy of 1507 World Map Compiled by Martin Waldseemüller|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2001-07-22|url=https://web.archive.org/web/20241204091653/https://www.loc.gov/item/prn-01-093/|aldizkaria=Library of Congress|sartze-data=2024-12-22}}</ref>
Fitxategi:A generall chart of the South Sea ... NYPL481132.tiff|Ozeano Barearen mapa europarren espedizio garaian (ca.1702–1707).
Fitxategi:A compleat chart of the coast of Asia and America with the great South Sea - R.W. Seale del. et sculp. NYPL465242.tiff|Ozeano Barearen mapa europarren espedizio garaian (ca.1754).
</gallery>

=== Inperialismo berria ===
[[Fitxategi:Trieste_(23_Jan_1960).jpeg|ezkerrera|thumb|''[[Trieste (batiskafoa)|Trieste]]'' batiskafoa [[Marianetako itsas hobia|Mariana]] itsas hobiaren behealdera murgildu aurretik, 1960ko urtarrilaren 23an.]]
XIX. mendean garatutako [[inperialismo]] gero eta handiagoaren ondorioz, [[Europa|Europako]] potentziek, hasieran, eta [[Japonia|Japoniak]] nahiz [[Ameriketako Estatu Batuak|Estatu Batuek]], geroago, [[Ozeania|Ozeaniaren]] zati handi bat okupatu zuten. Ekarpen esanguratsuak egin zizkioten jakintza ozeanografikoari [[HMS Beagle]] itsasontziak 1830eko hamarkadan, [[Charles Darwin]] ontzian zela;<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Charles Darwin's Travels on the HMS Beagle|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=EN|data=2024-07-10|url=https://web.archive.org/web/20240710000854/https://www.scientificamerican.com/article/charles-darwins-travel-beagle/|aldizkaria=Scientific American|sartze-data=2024-12-22}}</ref> [[HMS Challenger]] korbetak 1870eko hamarkadan;<ref>{{Erreferentzia|izenburua=The Voyage of HMS Challenger|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-07-25|url=https://web.archive.org/web/20240725003027/https://interactiveoceans.washington.edu/hms-challenger/|aldizkaria=OOI Regional Cabled Array|sartze-data=2024-12-22}}</ref> [[USS Tuscarora]] bonbardak (1873-76)<ref>{{Erreferentzia|izena=Henry|abizena=Cummings|izenburua=A Synopsis of the Cruise of the U.S.S. "Tuscarora": From the Date of Her Commission to Her Arrival in San Francisco, Cal. Sept. 2d, 1874|argitaletxea=Cosmopolitan printing Company|hizkuntza=en|data=1874|url=https://books.google.es/books?id=VP9BAAAAYAAJ&q=dab&redir_esc=y#v=onepage&q=dab&f=false|sartze-data=2024-12-22}}</ref> eta Gazelle alemaniarrak (1874-76).<ref>{{Erreferentzia|izena=Keith|abizena=Johnston|izenburua=A Physical, Historical, Political, and Descriptive Geography|orrialdeak=95-96.|hizkuntza=en|data=1880|url=https://www.nature.com/articles/022095a0|aldizkaria=Nature|alea=553|zenbakia=22|issn=1476-4687|doi=10.1038/022095a0|sartze-data=2024-12-22}}</ref>
[[Fitxategi:TahitiDupetitThouars.jpg|thumb|[[Abel Aubert du Petit-Thouars]] frantses nabigatzailea, [[Tahiti]] mendean hartzen 1842ko irailaren 9an.]]
Ozeanian, Frantziak botere inperialaren lidergoa ezarri zuen, 1842an eta 1853an, hurrenez hurren, [[Tahiti]] eta [[Kaledonia Berria]] [[protektoratu]] bihurtu ondoren.<ref name=":1">{{Erreferentzia|izena=Bernard|abizena=Eccleston|izenburua=The Asia-Pacific Profile|argitaletxea=Psychology Press|orrialdea=250.|hizkuntza=en|abizena2=Dawson|abizena3=McNamara|izena2=Michael|izena3=Deborah J.|data=1998|url=https://books.google.es/books/about/The_Asia_Pacific_Profile.html?id=l07ak-yd6DAC&redir_esc=y|argitaratze-lekua=London|isbn=978-0415172790|OCLC=38944492|sartze-data=2024-12-22}}</ref> Itsas armadak [[Pazko uhartea|Pazko uhartera]] 1875 eta 1887an egindako ikustaldien ondoren, Policarpo Toro itsas armadako ofizialak uhartea [[Txile|Txileren]] parte izatea negoziatu zuen 1888an, bertako [[Rapa Nui (etnia)|Rapa Nui]] buruzagiekin. Pazko uhartea okupatzean, Txilek nazio inperialekin bat egin zuen.<ref>{{erreferentzia|izena=William F.|abizena=Sater|urtea=1991|izenburua=Chile and the United States: empires in conflict|argitaletxea=University of Georgia Press|orrialdea=53.|ISBN=978-0820312491|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/22623749|argitaratze-lekua=Athens|OCLC=22623749}}</ref> 1900erako, Ozeano Bareko ia uharte guztiak [[Erresuma Batua|Britainia Handiaren]], [[Frantzia|Frantziaren]], [[Ameriketako Estatu Batuak|Estatu Batuen]], [[Alemania|Alemaniaren]], [[Japonia|Japoniaren]] eta [[Txile|Txileren]] kontrolpean zeuden.<ref name=":1" />

Nahiz eta [[Ameriketako Estatu Batuak|Estatu Batuek]] [[Guam]] eta [[Filipinak|Filipinen]] kontrola kendu Espainiari 1898an,<ref>{{Erreferentzia|izena=Nita|abizena=Tewari|izenburua=Asian American Psychology: Current Perspectives|argitaletxea=Taylor & Francis|orrialdea=161.|hizkuntza=en|abizena2=Alvarez|izena2=Alvin N.|data=2008-09-17|url=https://books.google.es/books?id=m8qgAi0LVj8C&pg=PA161&redir_esc=y|argitaratze-lekua=New York|isbn=978-1841697499|OCLC=213375746|sartze-data=2024-12-22}}</ref> [[Japonia|Japoniak]] mendebaldeko Pazifiko gehiena kontrolatu zuen 1914an, eta beste uharte asko okupatu zituen [[Pazifikoko Gerra|Pazifikoko Gerran]]; hala ere, gerra horren amaieran Japonia garaitua izan zenez, [[Ameriketako Estatu Batuetako Itsas Armada|Estatu Batuetako Pazifikoko Flota]] ozeanoaren nagusi bihurtu zen. [[Japonia|Japoniak]] gobernatutako [[Ipar Marianak|Ipar Mariana uharteak]] AEBen kontrolpean gelditu ziren<ref>{{Erreferentzia|izenburua=The Covenant to Establish a Commonwealth of the Northern Mariana Islands in Political Union With the United States of America|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-12-05|url=https://web.archive.org/web/20241205120039/https://www.archives.gov/federal-register/codification/proclamations/05564.html|aldizkaria=National Archives|sartze-data=2024-12-22}}</ref>. [[Bigarren Mundu Gerra]] amaitu ostean, Ozeano Barean kolonia izandako asko [[estatu burujabe]] bihurtu ziren.

== Geografia ==
[[Fitxategi:Iss007e10807.jpg|thumb|Eguzki sartzea Ozeano Barearen gainean, [[Nazioarteko Espazio Estazioa|Nazioarteko Espazio Estaziotik]] ikusita. [[Kumuluninbo|Trumoi hodeien]] tontorrak ere ikusgarriak dira.]]
[[Asia]] eta [[Australia]], alde batetik, eta [[Amerika]], bestetik, banatzen ditu Ozeano Bareak. Baita ere, [[Ekuatore|Ekuatorearen]] arauz zati bitan bana daiteke: Ipar Pazifikoa eta Hego Pazifikoa. [[Antartikako eskualdea|Antartikako]] hegoaldeko eskualdetik iparraldeko [[Artikoa|Artikoraino]] hedatzen da.<ref name=":2" /> Lurraren azaleraren heren bat hartzen du, gutxi gorabehera, eta 165.200.000&nbsp;km<sup>2</sup> azalera du, Lurraren lehorreko masa osoa (150.000.000&nbsp;km<sup>2</sup>) baino handiagoa.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Area of Earth's Land Surface|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-12-07|url=https://web.archive.org/web/20241207181253/https://hypertextbook.com/facts/2001/DanielChen.shtml|aldizkaria=The Physics Factbook|sartze-data=2024-12-23}}</ref>
[[Fitxategi:Pacific_Basin_Island_Geography.jpg|thumb|Ozeano Barearen arroko uharteen geografia.]]
[[Artikoa|Artikoko]] [[Bering (itsasoa)|Bering Itsasotik]] [[Ozeano Australa|Ozeano Australaren]] 60°S iparraldeko hedaduraraino 15.500 km inguruko hedadurarekin ―definizio zaharragoetan [[Antartika|Antartikako]] [[Ross itsasoa|Ross itsasoraino]] hedatzen zen―, Ozeano Bareak bere ekialde/mendebalde zabalera handiena hartzen du, 5°N inguruko [[Latitude|latituderaino]], non gutxi gorabehera 19.800&nbsp;km diametroa duen, [[Indonesia|Indonesiatik]] [[Kolonbia|Kolonbiako]] itsasertzeraino, Lurraren [[Perimetro|perimetroaren]] erdia eta [[Ilargia|Ilargiaren]] [[Diametro|diametroaren]] halako bost.<ref>{{erreferentzia|izena=Mark|abizena=Nuttall|urtea=2005|izenburua=Encyclopedia of the Arctic|argitaletxea=Routledge|ISBN=978-1579584368|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/56012002|argitaratze-lekua=New York|OCLC=56012002}}</ref> Bere erdigune geografikoa [[Kiribati]] ekialdean dago, Kiritimati hegoaldean, [[Starbuck uhartea|Starbuck uhartearen]] mendebaldean, 4°58'S 158°45'W.<ref>{{erreferentzia|izena=Arjun|abizena=Tan|urtea=2021|izenburua=Determining the Areas and Geographical Centers of Pacific Ocean and its Northern and Southern Halves|argitaletxea=Research India Publications (web.archive.org)|orrialdeak=25-31. or|hizkuntza=en|url=https://web.archive.org/web/20241130083209/https://www.ripublication.com/ijoo21/ijoov15n1_04.pdf|aldizkaria=International Journal of Oceans and Oceanography|zenbakia=vol. 15.1|ISSN=0973-2667}}</ref> Lurreko punturik beherena ―[[Marianetako itsas hobia|Mariana itsas hobia―]] 10911 m dago itsas mailaren azpitik. Ozeano Barearen batez besteko sakonera 4.280&nbsp;m da, eta uraren bolumen osoa 710.000.000&nbsp;km<sup>3</sup> inguru.<ref name=":2" />

[[Plaken tektonika|Plaka tektonikoen]] eraginak direla eta, Ozeano Barea urtean 2,5&nbsp;cm inguru murrizten ari da hiru aldetan, urteko 0,52&nbsp;km<sup>2</sup> inguruko batez bestekoarekin. [[Ozeano Atlantikoa]], aldiz, handitzen ari da.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Geology {{!}}{{!}} Plate Tectonics|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2014-02-25|url=https://web.archive.org/web/20140225224202/http://www.bucknell.edu/x17758.xml|aldizkaria=Bucknell University|sartze-data=2024-12-23}}</ref><ref>{{erreferentzia|izena=Greg|abizena=Young|urtea=2010|izenburua=Plate tectonics|argitaletxea=Compass Point Books|ISBN=978-0756542320|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/608084051|argitaratze-lekua=Mankato|OCLC=608084051}}</ref>
[[Fitxategi:Pacific_Culture_Areas.png|thumb|Ozeano Bareko uharteetako hiru gune kultural nagusiak: [[Mikronesia]], [[Melanesia]] eta [[Polinesia]].]]
Barne itsaso garrantzitsu asko ditu mendebaldeko Ozeano Bareak, besteak beste, [[Filipinetako itsasoa]], [[Hego Txinako itsasoa]], [[Ekialdeko Txinako itsasoa]], [[Japoniako itsasoa]], [[Okhotskeko itsasoa]], [[Bering (itsasoa)|Bering itsasoa]], [[Alaskako golkoa]], [[Kaliforniako golkoa]], [[Grauren itsasoa]], [[Tasmaniako itsasoa]] eta [[Itsaso Horia]]. Indonesiako itsasbideak [[Malakako itsasartea|(Malakako itsasartea]] eta [[Torres itsasartea|Torresko itsasartea]] barne) Ozeano Barea eta [[Indiako ozeanoa]] batzen ditu mendebaldean, eta [[Drake pasaia|Drake pasaiak]] eta [[Magallaes itsasartea|Magallaes itsasarteak]] Ozeano Barea eta [[Ozeano Atlantikoa]] lotzen dituzte ekialdean. Iparraldean, [[Bering itsasartea|Bering itsasarteak]] Ozeano Barea eta [[Ozeano Artikoa]] lotzen ditu.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Limits of the Oceans and Seas|orrialdeak=484. or.|hizkuntza=en|data=1953|url=https://www.nature.com/articles/172484b0|aldizkaria=Nature|alea=4376|zenbakia=172|issn=1476-4687|doi=10.1038/172484b0|sartze-data=2024-12-23}}</ref>

Ozeano Barea 180º meridianoan dagoen heinean, Mendebaldeko Ozeano Barea ([[Asia|Asiatik]] gertu) [[Ekialdeko hemisferioa|ekialdeko hemisferioan]] dago, eta Ekialdeko Ozeano Barea (Amerikatik gertu), berriz, [[Mendebaldeko hemisferioa|mendebaldeko hemisferioan]].<ref>{{erreferentzia|izena=Darlene J. O.|abizena=Gutierrez|urtea=1998|izenburua=Basic geography|argitaletxea=JMC Press|ISBN=978-9711101657|hizkuntza=en|abizena2=Lagula|abizena3=Banaag|abizena4=Tenorio|izena2=Robert|izena3=Jesus Angelo|izena4=Joselito|url=https://search.worldcat.org/title/989340021|argitaratze-lekua=Quezon City|OCLC=989340021}}</ref>

Hego Ozeano Barean, [[Indiako hego-ekialdeko dortsala]] dago, Australia hegoaldetik zeharkatzen duena, [[Pazifiko-Antartikako dortsala]] bihurtuz ([[Hegoburua|Hegoburuaren]] iparraldean) eta beste dortsal batekin bat eginez (Hego Amerikako hegoaldean), [[Ekialdeko Ozeano Bareko dortsala]] eratzen duena, Ipar Amerikako [[Juan de Fuca dortsala|Juan de Fuca dortsalarekin]] lotuta.

[[Magallaes itsasartea|Magallaes itsasartetik]] [[Filipinak|Filipinetara]] egin zuen bidaiaren zatirik handienean, [[Fernando Magallaes|Magallaesek]] benetan bare aurkitu zuen ozeanoa; hala ere, Ozeano Barea ez da beti hain bare eta baketsu. [[Zikloi tropikal]] askok astintzen dituzte Pazifikoko uharteak.<ref>{{Erreferentzia|izena=Joseph R.|abizena=Morgan|izenburua=Pacific Ocean. The trade winds.|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|abizena2=Cotter|izena2=Charles Henry|data=2024-12-12|url=https://web.archive.org/web/20241212123647/https://www.britannica.com/place/Pacific-Ocean|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-24}}</ref> Ozeano Barearen inguruko lurrak [[Sumendi|sumendiz]] beteta daude, eta [[lurrikara]] pairatu ohi dituzte.<ref>{{erreferentzia|izena=Shirley Rousseau|abizena=Murphy|urtea=1979|izenburua=The ring of fire|argitaletxea=Avon|ISBN=978-0380471911|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/7516610|argitaratze-lekua=New York|OCLC=7516610}}</ref> Itsaspeko lurrikarek eragindako [[Tsunami|tsunamiek]] uharte asko ur azpian utzi dituzte, eta, kasu batzuetan, hiri osoak suntsitu ere bai.<ref>{{erreferentzia|izena=Edward|abizena=Bryant|urtea=2008|izenburua=Tsunami: the underrated hazard|argitaletxea=Springer|ISBN=978-3540742739|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/212893487|argitaratze-lekua=New York|OCLC=212893487}}</ref>

[[Martin Waldseemüller]] alemaniar kartografoak 1507an egindako mapa izan zen Amerika erakusten lehena, bi ozeano ezberdin bereiziz.<ref>{{Erreferentzia|izena=John R.|abizena=Hébert|urtea=2003|izenburua=The Map That Named America|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|url=https://web.archive.org/web/20241205152538/https://www.loc.gov/loc/lcib/0309/maps.html|aldizkaria=Library of Congress Information Bulletin|zenbakia=vol. 62.9|ISSN=0041-7904|sartze-data=2024-12-24}}</ref> Geroago, Diego Ribeiro portugaldarrak 1529an egindako mapa izan zen Ozeano Barea bere tamaina egokian erakusten lehena.<ref>{{Erreferentzia|izena=Diego (14-1533) Auteur adapté|abizena=Ribero|izenburua=Carta universal en que se contierne todo lo que del mundo se ha descubierto fasta agora hizola Diego Ribero cosmographo de Su magestad. Año de 1529 è Sevilla ([Reprod. en fac-sim.])|hizkuntza=FR|abizena2=Griggs|izena2=William (1832-1911) Auteur du texte|data=1529|url=https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b53023022k/f1.item.zoom|aldizkaria=Gallica|sartze-data=2024-12-24}}</ref>

=== Herrialde mugakideak ===
Populazioa duten mendeko lurraldeak * izartxo batez nabarmenduta daude, dagokion estatu burujabearen izena parentesi artean jarrita. Zeelanda Berriko Erresumako estatu elkartuak traola (#) batez daude adierazita).

==== Asia-Ozeania ====
{{div col|colwidth=20em}}
*{{bandera|Australia}}
*{{bandera|Brunei}}
*{{bandera|Cook uharteak}} #
*{{bandera|Ekialdeko Timor}}
*{{bandera|Errusia}}
*{{bandera|Fiji}}
*{{bandera|Filipinak}}
*{{bandera|Guam}} * ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{bandera|Hego Korea}}
*{{bandera|Hong Kong}} * ([[Txinako Herri Errepublika]])
*{{bandera|Indonesia}}
*{{bandera|Ipar Korea}}
*{{bandera|Ipar Marianak}}
*{{bandera|Japonia}}
*{{bandera|Kaledonia Berria}} * ([[Frantzia]])
*{{bandera|Kanbodia}}
*{{bandera|Kiribati}}
*{{bandera|Macau}} * ([[Txinako Herri Errepublika]])
*{{bandera|Malaysia}}
*{{bandera|Marshall Uharteak}}
*{{bandera|Mikronesiako Estatu Federatuak}}
*{{bandera|Nauru}}
*{{bandera|Niue}} #
*{{bandera|Norfolk uhartea}} * ([[Australia]])
*{{bandera|Palau}}
*{{bandera|Papua Ginea Berria}}
*{{bandera|Pitcairn uharteak}} * ([[Erresuma Batua]])
*{{bandera|Polinesia Frantsesa}} * ([[Frantzia]])
*{{bandera|Salomon Uharteak}}
*{{bandera|Samoa}}
*{{bandera|Samoa Estatubatuarra}} * ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{bandera|Singapur}}
*{{bandera|Taiwan}}
*{{bandera|Thailandia}}
*{{bandera|Tokelau}} * ([[Zeelanda Berria]])
*{{bandera|Tonga}}
*{{bandera|Tuvalu}}
*{{bandera|Txinako Herri Errepublika}}
*{{bandera|Vanuatu}}
*{{bandera|Vietnam}}
*{{bandera|Wallis eta Futuna}} * ([[Frantzia]])
*{{bandera|Zeelanda Berria}}
{{div col end}}

==== Amerika ====
{{div col|colwidth=20em}}
*{{bandera|Ameriketako Estatu Batuak}}
*{{bandera|Costa Rica}}
*{{bandera|Ekuador}}
*{{bandera|El Salvador}}
*{{bandera|Guatemala}}
*{{bandera|Honduras}}
*{{bandera|Kanada}}
*{{bandera|Kolonbia}}
*{{bandera|Mexiko}}
*{{bandera|Nikaragua}}
*{{bandera|Panama}}
*{{bandera|Peru}}
*{{bandera|Txile}}
{{div col end}}

==== Biztanlerik gabeko lurraldeak ====
Populazio zibil egonkorrik gabeko lurraldeak.

{{div col|colwidth=20em}}
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Baker uhartea]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Frantzia}} [[Clipperton]] ([[Frantzia]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Howland uhartea]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Jarvis uhartea]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Johnston atoloia]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Kingman uharria]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Australia}} [[Koral itsasoko uharteak]] ([[Australia]])
*{{banderaikur|Australia}} [[Macquarie uhartea]] ([[Australia]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Midway]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Palmyra atoloia]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])
*{{banderaikur|Ameriketako Estatu Batuak}} [[Wake]] ([[Ameriketako Estatu Batuak|AEB]])

{{div col end}}

=== Lur masak eta uharteak ===
[[Fitxategi:South_Tarawa_from_the_air.jpg|thumb|[[Tarawa]] atoloia, [[Kiribati|Kiribatin]].]]
Munduko uharte gehienak Ozeano Bareak ditu, 25.000 uharte inguru.<ref>{{Erreferentzia|izena=K.|abizena=Harsh|izenburua=Pacific Ocean Facts|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2017-04-19|url=https://web.archive.org/web/20170802153519/http://mysticalroads.com/pacific-ocean-facts/|aldizkaria=Mysticalroads|sartze-data=2024-12-24}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=Masahide|abizena=Ishihara|izenburua=Self-determinable Development of Small Islands|argitaletxea=Springer|hizkuntza=en|abizena2=Hoshino|abizena3=Fujita|izena2=Eiichi|izena3=Yoko|data=2016-06-14|url=https://books.google.es/books?id=3hNkDAAAQBAJ&pg=PA180&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|argitaratze-lekua=Singapore|isbn=978-981-10-0132-1|OCLC=952246912|DOI=https://dx.doi.org/10.1007/978-981-10-0132-1|sartze-data=2024-12-24}}</ref><ref>{{erreferentzia|izena=William L.|abizena=Robinson|urtea=2005|izenburua=Draft Programmatic Environmental Impact Statement - Towards an Ecosystem Approach for the Western Pacific Region: From Species-based Fishery Management Plans to Place-based Fishery Ecosystem Plans|argitaletxea=National Marine Fisheries Service (web.archive.org)|hizkuntza=en|abizena2=Simonds|izena2=Kitty M.|url=https://web.archive.org/web/20230327054049/http://www.wpcouncil.org/documents/DPEIS.pdf|argitaratze-lekua=Honolulu|OCLC=741367158}}</ref> Ozeano Barearen barruan dauden uharteak hiru talde nagusitan bana daitezke: [[Mikronesia]], [[Melanesia]] eta [[Polinesia]].

[[Mikronesia]] [[Ekuatore|ekuatorearen]] iparraldean eta [[Nazioarteko egun aldaketa lerroa|Nazioarteko egun aldaketa lerroaren]] mendebaldean dago, eta [[Marianak|Mariana uharteak]] hartzen ditu ipar-mendebaldean, [[Karolinak]] erdialdean, [[Marshall Uharteak|Marshall uharteak]] ekialdean eta [[Kiribati]] hego-ekialdean.<ref name=":3">{{erreferentzia|abizena=EE.AA:|urtea=1998|izenburua=Academic American encyclopedia|argitaletxea=Grolier Inc.|orrialdea=8.|ISBN=978-0717220687|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/37688413|argitaratze-lekua=Danbury|OCLC=37688413}}</ref><ref>{{erreferentzia|izena=Brij V.|abizena=Lal|urtea=2000|izenburua=The Pacific Islands: an encyclopedia|argitaletxea=University of Hawai'i Press|orrialdea=63.|ISBN=978-0824822651|hizkuntza=en|abizena2=Fortune|izena2=Kate|url=https://search.worldcat.org/title/760396165|argitaratze-lekua=Honolulu|OCLC=760396165}}</ref>

[[Melanesia|Melanesiak]], hego-mendebaldean, [[Ginea Berria]] hartzen du, munduko bigarren uharterik handiena [[Groenlandia|Groenlandiaren]] ondoren eta, alde handiarekin, Pazifikoko uharterik handiena. Iparraldetik hegoaldera dauden melanesiar talde nagusiak dira [[Bismarck uhartedia]], [[Salomon Uharteak|Salomon uharteak]], [[Santa Cruz uharteak]], [[Vanuatu]], [[Fiji]] eta [[Kaledonia Berria]].<ref>{{erreferentzia|izena=Barbara A.|abizena=West|urtea=2009|izenburua=Encyclopedia of the peoples of Asia and Oceania|argitaletxea=Facts On File|orrialdea=521.|ISBN=978-1438119137|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/370717954|argitaratze-lekua=New York|OCLC=370717954}}</ref>

Eremurik handiena, [[Polinesia]], iparraldean [[Hawaii|Hawaiitik]] [[Zeelanda Berria|Zeelanda Berriraino]] hedatzen dena, bere barnean hartzen ditu [[Tuvalu]], [[Tokelau]], [[Samoa]], [[Tonga]], eta mendebaldean [[Kermadec uharteak]], erdian [[Cook uharteak]], [[Sozietate uharteak]] eta [[Austral uharteak]], eta ekialdean [[Markesak]], [[Tuamotu]], [[Gambier uharteak]] eta [[Pazko uhartea]].<ref>{{erreferentzia|izena=Betty|abizena=Dunford|urtea=1996|izenburua=Pacific neighbors: the islands of Micronesia, Melanesia, and Polynesia|argitaletxea=Bess Press|orrialdea=125.|ISBN=978-1573060233|hizkuntza=en|abizena2=Ridgell|izena2=Reilly|url=https://search.worldcat.org/title/36375491|argitaratze-lekua=Honolulu|OCLC=36375491}}</ref>

Ozeano Bareko uharteak oinarrizko lau motatakoak dira: uharte kontinentalak, uharte garaiak, [[Koral|koralezko]] [[Uharri|uharriak]] eta koralezko plataforma garaiak. Uharte kontinentalak [[andesita]] lerrotik kanpo daude; halakoak dira [[Ginea Berria]], [[Zeelanda Berria]] eta [[Filipinak]]. Uharte horietako batzuk egitura aldetik gertuko kontinenteekin lotuta daude. Uharte garaiak jatorri [[Sumendi|bolkanikokoak]] dira, eta askok [[sumendi]] aktiboak dituzte. Horien artean daude [[Bougainville uhartea|Bougainville]], [[Hawaii]] eta [[Salomon Uharteak|Salomon uharteak]].<ref>{{erreferentzia|izena=Rosemary G.|abizena=Gillespie|urtea=2009|izenburua=Encyclopedia of islands|argitaletxea=University of California Press|orrialdea=706.|ISBN=978-0520943728|hizkuntza=en|abizena2=Clague|izena2=D. A.|url=https://search.worldcat.org/title/669498024|argitaratze-lekua=Berkeley|OCLC=669498024}}</ref>

Hego Pazifikoko [[Koralezko uharri|koralezko uharriak]] [[laba]] [[Basalto|basaltikozko]] fluxuen gainean eraikitako egitura ñimiñoak dira, ozeanoaren ur azpian. Nabarmenetako bat [[Australia|Australiako]] ipar-ekialdeko [[Koral Hesi Handia|Koralezko Hesi Handia]] da, arrezife adabakien kateez eratua. Koralez osatutako beste uharte mota koralezko plataforma garaiak dira, gehienetan koralezko uharte apalak baino handixeagoak. Adibide batzuk dira [[Banaba uhartea]] eta [[Makatea]], [[Polinesia Frantsesa|Polinesia Frantseseko]] [[Tuamotu]] taldean.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Coral island {{!}} Geology, Ecology & Formation|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|url=https://www.britannica.com/science/coral-island|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-24}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izenburua=Charting the Pacific - Nauru|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-12-04|url=https://web.archive.org/web/20241204192213/https://www.abc.net.au/ra/pacific/places/country/nauru.htm|aldizkaria=ABC Radio Australia|sartze-data=2024-12-24}}</ref><gallery widths="180px" heights="120px">
Fitxategi:Ladrilleros_Beach_Colombia.jpg|Ladrilleros hondartza [[Kolonbia|Kolonbian]], [[Pazifikoko eskualdea (Kolonbia)|Pazifikoko eskualdean]].
Fitxategi:Tahuna_maru_islet_Raroia.jpg|Tahuna maru uhartetxoa, [[Polinesia Frantsesa|Polinesia Frantsesean]].
Fitxategi:Los_Molinos.JPG|Los Molinos, [[Txile|Txileko]] hegoaldean.
</gallery>

== Uraren ezaugarriak ==
[[Fitxategi:Sunset_Marina.JPG|thumb|Eguzki sartzea [[Monterey konderria (Kalifornia)|Monterey konderrian (Kalifornia)]].]]
Ozeano Barearen bolumena munduko ur ozeanikoaren %&nbsp;50,1 da gutxi gorabehera, 714.000.000&nbsp;km<sup>3</sup> inguru dela kalkulatu daiteke.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=The Pacific Ocean|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2012-04-21|url=https://web.archive.org/web/20120421015555/http://www.pwlf.org/pacific.htm|aldizkaria=The Pacific WildLife Foundation|sartze-data=2024-12-24}}</ref> Ozeano Bareko uraren azaleko tenperatura aldatu egin daiteke, eskualdearen arabera: -1,4&nbsp;°C-tik ―itsasoko uraren izozte puntua― gutxi gorabehera 30&nbsp;°C-ra iritsi daiteke, [[Ekuatore|ekuatoretik]] gertu.<ref>{{erreferentzia|izena=John F.|abizena=Mongillo|urtea=2000|izenburua=Encyclopedia of environmental science|argitaletxea=Oryx Press|orrialdea=255.|ISBN=978-1573561471|hizkuntza=en|abizena2=Zierdt-Warshaw|izena2=Linda|url=https://search.worldcat.org/title/44019120|argitaratze-lekua=Phoenix|OCLC=44019120}}</ref> [[Gazitasun|Gazitasuna]] ere aldatzen da latitudearen araura, eta gehienez milako 37 parte hartzen du hego-ekialdeko eremuan. Ekuatoretik hurbil dagoen urak, milako 34 parte izan ditzake, latitude ertainetan baino gatz gutxiago, ekuatoreko [[Prezipitazio (meteorologia)|prezipitazio]] ugariagatik urtean zehar. Milako 32 parte baino gutxiagoko zenbaketarik txikienak iparraldeko muturrean daude, itsasoko ura gutxiago lurruntzen baita gune izoztu haietan.<ref>{{Erreferentzia|izena=John E.|abizena=Bardach|izenburua=Pacific Ocean {{!}} Depth, Temperature, Animals, Location, Map, & Facts|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|abizena2=Morgan|izena2=Joseph R.|data=2024-12-24|url=https://www.britannica.com/place/Pacific-Ocean|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-24}}</ref> Ozeano Bareko uren mugimendua, oro har, [[Erloju|ordulariaren]] orratzen noranzkoan izaten da Ipar hemisferioan, eta orratzen aurkako noranzkoan [[Hego hemisferio|Hego hemisferioan]]. [[Iparraldeko itsaslaster ekuatoriala|Iparraldeko itsaslaster ekuatorialak]], 15º&nbsp;N latitudean zehar [[Alisio|haize alisioak]] bultzatuta, iparralderantz bira egiten du [[Filipinak|Filipinetatik]] gertu, [[Japonia]] edo [[Kuroshio itsaslasterra|Kuroshio itsaslaster]] beroa bilakatzeko.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Wind Driven Surface Currents: Equatorial Currents|argitaletxea=oceanmotion.org|hizkuntza=en|url=http://oceanmotion.org/html/background/equatorial-currents.htm|aldizkaria=Ocean Motion : Definition : Ocean in Motion - Geostrophic Flow|sartze-data=2024-12-24}}</ref>

Ekialderantz 45ºN inguruan biratuz, Kuroshioaren adarrak iparralderantz mugitzen dira, Aleutiar itsaslasterra sortzeko, eta gainerakoak hegoalderantz mugitzen dira, berriz ere [[Iparraldeko itsaslaster ekuatoriala|Iparraldeko itsaslaster ekuatorialekin]] bat egiteko.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Kuroshio {{!}} Japan, Current, Location, & Map|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|url=https://www.britannica.com/place/Kuroshio|aldizkaria=Ecyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-25}}</ref> Aleutiar itsaslasterraren adarrak Ipar Amerikara hurbiltzen dira, eta [[Bering (itsasoa)|Bering itsasoan]] ordulariaren orratzen aurkako noranzkoan zirkulatzeko oinarria osatzen dute. Hego besoa [[Kaliforniako itsaslasterra|Kaliforniako itsaslaster]] zenbat eta hegorago orduan eta hotzagoa bihurtzen da.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Aleutian Current {{!}} North Pacific, Coldwater, Upwelling|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|url=https://www.britannica.com/place/Aleutian-Current|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-25}}</ref> [[Hegoaldeko itsaslaster ekuatoriala]], ekuatorean zehar mendebalderantz doana, [[Ginea Berria|Ginea Berriko]] hego-ekialderantz mugitzen da, ekialdeko 50ºS ingurura, eta Hego Pazifikoko mendebaldeko zirkulazio nagusiarekin bat egiten du, Lurra inguratzen duen [[Itsaslaster Zirkunpolar Antartikoa]] barne hartuta. [[Txile|Txileko]] itsasertzera hurbildu ahala, Hegoaldeko itsaslaster ekuatoriala zatitu egiten da; adar bat [[Hornos lurmuturra|Hornos lurmutur]] ingurura murgiltzen da, eta bestea iparralderantz biratzen da, [[Peru|Peruko]] [[Humboldt itsaslasterra]] sortzeko.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Pacific South Equatorial Current {{!}} ocean current|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|url=https://www.britannica.com/topic/Pacific-South-Equatorial-Current|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-25}}</ref>

== Klima ==
[[Fitxategi:El_nino_north_american_weather.png|thumb|[[El Niño]] eta [[La Niña]] fenomenoak [[Ipar Amerika|Ipar Amerikan]].]]
Ipar eta hego hemisferioetako klima ereduak, oro har, [[Simetria|simetrikoak]] direla esan daiteke. Hegoaldeko eta ekialdeko Ozeano Bareko [[Alisio|haize alisioak]] nahiko egonkorrak dira; Ipar Ozeano Bareko baldintzak, berriz, askoz ere aldagarriagoak dira, adibidez, [[Errusia]] ekialdeko itsasertzean neguko tenperatura hotzekin alderatuta. Aldiz, [[Columbia Britainiarra|Columbia Britaniarreko]] klima leunagoa da neguko hilabeteetan, [[Itsaslaster|itsaslasterren]] norabidea dela eta.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Pacific Ocean {{!}} Depth, Temperature, Animals, Location, Map, & Facts|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|data=2024-12-24|url=https://www.britannica.com/place/Pacific-Ocean|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-25}}</ref>

Ozeano Bare [[Klima tropikal|tropikal]] eta [[Klima subtropikal|subtropikalean]], [[El Niño|El Niñoren]] hegoaldeko oszilazioak (ENSO) eguraldiari eragiten dio. ENSOren faseak zehazteko, [[Hawaii|Hawaiiko]] hego-ekialdean dagoen 3.000&nbsp;km-ko eremuaren azken hiru hilabeteetako itsas azaleko batez besteko tenperatura kalkulatzen da, eta batez besteko hori aldi horretarako ohikoa baino 0,5&nbsp;°C gorago edo beherago badago, orduan ulertzen da [[El Niño]] edo [[La Niña]] fenomeno bat garatzen ari dela.<ref>{{erreferentzia|abizena=Climate Prediction Center / NCEP|urtea=2024-12-23|izenburua=ENSO: Recent Evolution, Current Status and Predictions|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|url=https://web.archive.org/web/20241224080621/https://www.cpc.ncep.noaa.gov/products/analysis_monitoring/lanina/enso_evolution-status-fcsts-web.pdf|aldizkaria=NAtional Oceanic and Atmospheric Administration - US Department of Commerce}}</ref>
[[Fitxategi:Tip_1979-10-12_0533Z.png|thumb|[[Tip tifoia]], inoiz ezagutu den intentsitate handienekoa, 1979ko urriaren 12an.]]

Mendebaldeko Ozeano Bare tropikalean, udako hilabeteetako [[Montzoi|montzoiaren]] eta, ondorioz, [[Urtaro euritsu|denboraldi hezearen]] aldean, neguan haize lehorrak nagusitzen dira, Asiako lur eremuetatik ozeanora.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Glossary of Meteorology|izenburua=Monsoon|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2008-03-22|url=https://web.archive.org/web/20080322122025/http://amsglossary.allenpress.com/glossary/search?p=1&query=monsoon&submit=Search|aldizkaria=American Meteorological Society|sartze-data=2024-12-25}}</ref> Mundu mailan, [[Zikloi tropikal|zikloi tropikalen]] indarra uda amaieran iristen da punturik gorenera, airearen tenperaturen eta itsas azaleko tenperaturen arteko aldea handiagoa denean; hala ere, arro bakoitzak bere urtaro ereduak ditu. Mundu mailan, [[Maiatz|maiatza]] da hilabeterik lasaiena, eta [[Irail|iraila]], berriz, aktiboena. Azaroa da zikloi tropikalen arro guztiak aktibo dauden hilabete bakarra.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory|izenburua=Hurricane FAQ|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2023-06-01|url=https://web.archive.org/web/20241219051840/https://www.aoml.noaa.gov/hrd-faq/#1569507388495-a5aa91bb-254c|aldizkaria=National Oceanic and Atmospheric Administration|sartze-data=2024-12-25}}</ref> Ozeano Barean daude bi arro zikloniko tropikal aktiboenak: ipar-mendebaldeko Ozeano Barea eta ekialdeko Ozeano Barea. Pazifikoko [[Urakan|urakanak]] [[Mexiko]] hegoaldean sortzen dira, batzuetan Mexiko mendebaldeko itsasertza kolpatuz eta, noizean behin, AEBetako hego-mendebaldea, ekaina eta urria bitartean; Pazifikoko ipar-mendebaldean sortzen diren [[Zikloi tropikal|tifoiak]], berriz, Asiako hego-ekialderantz eta ekialderantz mugitzen dira, maiatzetik abendura. Zikloi tropikalak Ozeano Barearen hegoaldeko arroan ere sortzen dira, eta, batzuetan, uharteetako herrialdeei eragiten diete.<ref>{{Erreferentzia|izena=Savin S.|abizena=Chand|izenburua=A Review of South Pacific Tropical Cyclones: Impacts of Natural Climate Variability and Climate Change|argitaletxea=Springer International Publishing|orrialdeak=251-273. or|hizkuntza=en|abizena2=Dowdy|abizena3=Bell|abizena4=Tory|izena2=Andrew|izena3=Samuel|izena4=Kevin|data=2020|url=https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-030-32878-8_6|aldizkaria=Climate Change and Impacts in the Pacific|editore-abizena=Kumar|editore-izena=Lalit|isbn=978-3030328788|doi=10.1007/978-3-030-32878-8_6|sartze-data=2024-12-25}}</ref>

[[Artikoa|Artikoan]], urritik maiatzera bitarteko [[Izotz|izotza]] arriskutsua izan daiteke nabigaziorako, eta lainoa estua ekainetik abendura bitartean izaten da.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Pacific Ocean|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-12-16|url=https://web.archive.org/web/20241219123143/https://www.cia.gov/the-world-factbook/oceans/pacific-ocean/|aldizkaria=The World Factbook|sartze-data=2024-12-25}}</ref> [[Alaskako golkoa|Alaskako golkoko]] tenperatura hotzak hegoaldeko kostaldea heze eta epel mantentzen du neguko hilabeteetan. Mendebaldeko haizeteak eta latitude ertainen barruan lotutako [[Jet korronte|jet korrontea]] bereziki indartsuak izan daitezke, batez ere hego hemisferioan, tropikoen eta Antartikaren arteko tenperatura aldeagatik, azken horretan planetako tenperatura hotzenak erregistratzen baitira.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Air Pressure and Wind|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-07-26|url=https://web.archive.org/web/20240726104725/https://www.ux1.eiu.edu/~cfjps/1400/pressure_wind.html|aldizkaria=Eastern Illinois University|sartze-data=2024-12-25}}</ref> Hego hemisferioan, jet korronteak sortzen dituen [[Zikloi estratropikal|zikloi estratropikalekin]] lotutako ekaitz eta lainoak direla eta, ohikoa da mendebaldeko haizeteei izen bereziak ematen zaizkie ingelesez, latitudearen arabera, hala nola, «Roaring Forties» (berrogeiko marruma), «Furious Fifties» (berrogeita hamarreko amorrua) edo «Shrieking Sixties» (hirurogeiko oihua).<ref>{{erreferentzia|izena=Stuart H.|abizena=Walker|urtea=1998|izenburua=The sailor's wind|argitaletxea=W.W. Norton|orrialdea=91.|ISBN=978-0393045550|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/37917300|argitaratze-lekua=New York|OCLC=37917300}}</ref>

== Geologia ==
[[Fitxategi:Pacific_Ring_of_Fire.svg|thumb|[[Ozeano Bareko Suzko Eraztuna|Suzko Eraztuna]]; Ozeano Barea [[sumendi]] eta [[itsas hobi]] askok inguratzen dute. Mapa honetatik kanpo gelditzen da [[Cascadia (Oregon)|Cascadiako]] [[subdukzio]] eremua, hau da, [[Juan de Fuca plaka]] Ipar Amerikako plakaren azpira hondoratzen den lekua.]]
Ozeano Barearen lehen mapa [[Abraham Ortelius|Abraham Orteliusek]] gauzatu zuen, ''Maris Pacifici'' izenburuaz, [[Fernando Magallaes|Ferdinand Magallaesen]] deskribapenari jarraituz («itsaso baketsua»), 1519tik 1522ra bitartean egindako zirkumnabigazioan. Magallaesen iritzira, [[Ozeano Atlantikoa|Atlantikoa]] baino askoz lasaiagoa zirudien.<ref>{{erreferentzia|izena=Alexander|abizena=Turnbull|urtea=2006|izenburua=Map New Zealand: 100 magnificent maps from the collection of the Alexander Turnbull Library|argitaletxea=Godwit|orrialdea=6.|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/122346533|argitaratze-lekua=Auckland|OCLC=122346533}}</ref>

[[Andesita]] lerroa Ozeano Bareko eskualde bereizgarririk garrantzitsuena da. Muga [[Petrologia|petrologiko]] batek bereizten ditu Ozeano Barearen erdialdeko arroko [[arroka igneo]] [[Mafiko|mafikoak]] eta zati batean urperatutako eremu kontinentaleko ertzetan dauden arroka igneo [[Felsiko|felsikoetatik]].<ref>{{erreferentzia|izena=Bernard W.|abizena=Pipkin|urtea=2011|izenburua=Geology and the environment|argitaletxea=Brooks/Cole|orrialdea=133.|ISBN=978-0538737555|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/496962640|argitaratze-lekua=Belmont|OCLC=496962640}}</ref> Andesita lerroak uharteen mendebaldeko ertzari jarraitzen dio [[Kalifornia|Kaliforniaren]] aurrean, eta [[Aleutiarrak|arku aleutiarraren]] hegoaldera igarotzen da, [[Kamtxatka|Kamtxatka penintsularen]] ekialdeko ertzean, [[Kurilak|Kuril]] uharteetan (Japonia), [[Marianak|Mariana]] uharteetan, [[Salomon Uharteak|Salomon]] uharteetan eta [[Zeelanda Berria|Zeelanda Berriko]] [[Ipar uhartea|Ipar uhartean]] zehar.<ref>{{erreferentzia|izena=Brij V.|abizena=Lal|urtea=2002|izenburua=The Pacific islands: an encyclopedia|argitaletxea=University of Hawai'i Press|orrialdea=4.|ISBN=978-0824822651|hizkuntza=en|url=https://search.worldcat.org/title/762160008|argitaratze-lekua=Honolulu|OCLC=762160008}}</ref><ref>{{erreferentzia|izena=Dieter|abizena=Mueller-Dombois|urtea=1998|izenburua=Vegetation of the tropical Pacific islands|argitaletxea=Springer|orrialdea=13.|ISBN=978-0387982854|hizkuntza=en|abizena2=F. Raymond|izena2=Fosberg|url=https://search.worldcat.org/title/37254337|argitaratze-lekua=New York|OCLC=37254337}}</ref>
[[Fitxategi:Mount_Saint_Helens,_June_2020.jpg|thumb|[[Saint Helens]] sumendia [[Skamania konderria (Washington)|Skamania konderrian]] ([[Washington]], 2020).]]
Diferentziak iparralderantz jarraitzen du, [[Andeak|Andeen]] mendebaldeko ertzean zehar, Hego Amerikan barrena [[Mexiko|Mexikoraino]], gero [[Kalifornia]] aurreko irletara itzuliz. [[Indonesia]], [[Filipinak]], [[Japonia]], [[Ginea Berria]] eta [[Zeelanda Berria]] andesita lerrotik kanpo daude.

Andesita lerroaren begizta itxiaren barruan daude haran sakon gehienak, mendi bolkaniko urperatuak eta Pazifikoko arroaren ezaugarri diren uharte bolkaniko ozeanikoak. Hemen, [[laba]] [[Basalto|basaltikoak]] leunki jariatzen dira zirrikituetatik, pikor itxurako mendi bolkaniko itzelak eraikitzeko, eta haien gailur higatuek arku, kate eta konglomeratu uhartetarrak eratzen dituzte. Andesita lerrotik kanpo, [[sumendi]] leherkorrak daude, eta [[Ozeano Bareko Suzko Eraztuna]] sumendi leherkorren munduko gerrikorik garrantzitsuena da.<ref name=":3" /> Suzko Eraztunak subdukzio eremuen gainetik dauden ehunka sumendi aktiboengatik hartzen du izen hori.
[[Fitxategi:Ulawun.jpg|thumb|[[Ulawun]] [[Geruza-sumendi|geruza sumendia]], [[Papua Ginea Berria|Papua Ginea Berriko]] [[Britainia Berria]] uhartean.]]
Ozeano Barea da nagusiki [[subdukzio]] guneek mugatzen duten ozeano bakarra. [[Ipar Amerika|Ipar Amerikako]] itsasertzaren erdialdean eta [[Antartika|Antartikako]] eta [[Australia|Australiako]] kostaldeetan baino ez dago subdukzio eremurik hurbil.

=== Historia geologikoa ===
Ozeano Barea duela 750 milioi urte sortu zen, [[Rodinia|Rodiniaren]] hausturan, nahiz eta, oro har, [[Pantalasa]] deitzen den, [[Pangea]] hautsi arte, duela 200 milioi urte inguru.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=GEOL 102 The Proterozoic Eon II: Rodinia and Pannotia|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-12-03|url=https://web.archive.org/web/20241203014739/https://www.geol.umd.edu/~tholtz/G102/102prot2.htm|aldizkaria=University of Maryland|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Ozeano Barearen zorurik zaharrenak 180 milioi urte baino ez ditu, eta azalik zaharrena dagoenekoz subduzituta dauka.<ref>{{erreferentzia|izena=Alan E.|abizena=Mussett|urtea=2019|izenburua=Looking into the Earth: an introduction to geological geophysics|argitaletxea=Cambridge University Press|orrialdea=332.|ISBN=978-0521785747|hizkuntza=en|abizena2=Khan|abizena3=Button|izena2=M. Aftab|izena3=Sue|url=https://search.worldcat.org/title/1136613934|argitaratze-lekua=Cambridge|OCLC=1136613934}}</ref>

=== Itsaspeko mendi kateak ===
Ozeano Bareak [[itsaspeko mendi]] kate ugari ditu, [[Puntu bero|puntu beroetako]] sumendiek osatuak. Besteak beste, [[Hawaii-Enperadorea itsaspeko mendikatea|Hawaii-Enperadore itsaspeko]] mendikatea eta [[Louisville itsaspeko mendilerroa|Louisville]] mendikatea.

== Ekonomia ==
Ozeano Barearen aberastasun [[Mea|minerala]] ustiatzea lan gaitza da, ozeanoaren sakonera handiagatik. [[Australia|Australiako]] eta [[Zeelanda Berria|Zeelanda Berriko]] itsasertzen aurreko plataforma kontinentaletako ur ez oso sakonetan, [[Petrolio|petrolioa]] eta [[Gas natural|gas naturala]] erauzten dira, eta [[Perla|perlak]] biltzen dira Australiako, [[Japonia|Japoniako]], [[Papua Ginea Berria|Papua Ginea Berriko]], [[Nikaragua|Nikaraguako]], [[Panama|Panamako]] eta [[Filipinak|Filipinetako]] kostaldeetan, nahiz eta kasu batzuetan bolumena urria den.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Pacific Ocean - Fisheries|argitaletxea=www.britannica.com|hizkuntza=en|data=2024-12-24|url=https://www.britannica.com/place/Pacific-Ocean/Tides|aldizkaria=Encyclopaedia Britannica|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

=== Arrantza ===
[[Arrain|Arraina]] aktibo ekonomiko garrantzitsua da Ozeano Barean. Kontinenteetako itsasertzeko ur ez oso sakonetan eta uharte epelenetan [[Sardinzar arrunt|sardinzarra]], [[Izokin|izokina]], [[Sardina|sardinak]], [[Pagrus auratus|txelba]], [[Ezpata-arrain|ezpata arraina]] eta [[Atun|atuna]] ekoizten dituzte, baita [[Itsaski|itsaskiak]] ere.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Pacific Ocean: Commerce and Shipping|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-11-30|url=https://web.archive.org/web/20241130081921/https://www.infoplease.com/encyclopedia/places/other/oceans-continents/pacific-ocean/commerce-and-shipping|aldizkaria=Infoplease|sartze-data=2024-12-26}}</ref> [[Gehiegizko arrantza]] arazo larria bihurtu da zenbait gunetan, arrain populazioak agortu eta arrantza tokiak ixten ari baitira, ondorio ekonomiko zein ekologiko larriekin.<ref>{{Erreferentzia|izena=Matthew G.|abizena=Burgess|izenburua=Predicting overfishing and extinction threats in multispecies fisheries|orrialdeak=15943-15948. or|hizkuntza=en|abizena2=Polasky|abizena3=Tilman|izena2=Stephen|izena3=David|data=2013|url=https://www.pnas.org/doi/full/10.1073/pnas.1314472110|aldizkaria=Proceedings of the National Academy of Sciences|alea=40|zenbakia=110|pmid=24043810|pmc=PMC3791778|doi=10.1073/pnas.1314472110|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Adibidez, [[Okhotskeko itsasoa|Okhotsk itsasoko]] arrantzategi aberatsetan, [[Errusia|Errusiako]] kostaren aurrean, harrapaketak erdira murriztu ziren 1990eko hamarkadatik XXI. mendearen lehen laurdenera, gehiegizko arrantzaren ondorioz.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Pacific Ocean Threats: Plastic, Overfishing, Acidification|hizkuntza=en|data=2024-07-19|url=https://web.archive.org/web/20240719112143/https://www.sriramsias.com/upsc-daily-current-affairs/pacific-ocean-environmental-threats-plastic-overfishing-acidification/|aldizkaria=SRIRAM's IAS|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

== Ingurumena ==
[[Fitxategi:Pacific-garbage-patch-map_2010_noaamdp.jpg|ezkerrera|thumb|Ozeano Barearen [[Itsaslaster|itsaslasterrek]] hiru [[Ozeano Bareko zabor orbana|zabor orban]] sortu dituzte.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Garbage Patches|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2024-07-23|url=https://web.archive.org/web/20241212072849/https://marinedebris.noaa.gov/discover-marine-debris/garbage-patches|aldizkaria=Marine Debris Program|sartze-data=2024-12-26}}</ref>]]
Ozeano Barearen ipar-mendebaldea minberagoa da [[Mikroplastiko|mikroplastikoen]] kutsadura pairatzera, biztanleria handiko herrialdeetatik ([[Japoniar aranondo|Japonia]] eta [[Txinako Herri Errepublika|Txina]], besteak beste) gertu baitago.<ref>{{Erreferentzia|izena=Zhong|abizena=Pan|izenburua=Environmental implications of microplastic pollution in the Northwestern Pacific Ocean|orrialdeak=215-224. or|hizkuntza=en|abizena2=Liu|abizena3=Sun|abizena4=Sun|abizena5=Lin|izena2=Qianlong|izena3=Yan|izena4=Xiuwu|izena5=Hui|data=2019-09-01|url=https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0025326X19304771|aldizkaria=Marine Pollution Bulletin|zenbakia=146|issn=0025-326X|doi=10.1016/j.marpolbul.2019.06.031|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Ipar-ekialdean, plastiko zati ñimiñoen kopurua ehun bider handiago bihurtu zen 1972-2012 artean.<ref>{{Erreferentzia|izena=Jonathan|abizena=Amos|izenburua=Big rise in North Pacific plastic waste|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2012-05-09|url=https://web.archive.org/web/20151024132527/https://www.bbc.com/news/science-environment-17991993|aldizkaria=BBC News|sartze-data=2024-12-26}}</ref> [[Kalifornia]] eta [[Japonia]] arteko [[Ozeano Bareko zabor orbana|Ozeano bareko zabor orbana]] Frantziaren tamaina halako hiru da.<ref>{{Erreferentzia|izenburua='Great Pacific Garbage Patch' is massive floating island of plastic, now 3 times the size of France|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2018-03-23|url=https://web.archive.org/web/20241206053922/https://abcnews.go.com/International/great-pacific-garbage-patch-massive-floating-island-plastic/story?id=53962147|aldizkaria=ABC News|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Kalkuluen arabera, 80.000 tona metriko plastiko daude orbanean, eta 1,8 bilioi pieza dira guztira.<ref>{{Erreferentzia|izena=Josh|abizena=Gabbatiss|izenburua=‘Great Pacific garbage patch’ 16 times bigger than previously thought, say scientists|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2018-03-23|url=https://web.archive.org/web/20211117175701/https://www.independent.co.uk/climate-change/news/great-pacific-garbage-patch-plastic-pollution-oceans-environment-fish-a8269951.html|aldizkaria=The Independent|sartze-data=2024-12-26}}</ref>
[[Fitxategi:Marine_debris_on_Hawaiian_coast.jpg|thumb|[[Hondakinak itsasoan|Itsas hondakinak]] [[Hawaii|Hawaiiko]] itsasertzean (2008).]]
[[Itsas kutsadura]] termino generiko bat da, ozeanora isuritako gai kimikoak edo partikulak aipatzeko. Kutsadura horren arrazoi nagusia da ibaiak erabiltzea hondakinak botatzeko.<ref>{{Erreferentzia|izena=Catherine|abizena=Zuckerman|izenburua=Here’s Where the Ocean’s Trash Comes From|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2017|url=https://web.archive.org/web/20230924145004/https://www.nationalgeographic.com/magazine/article/explore-garbage-wave|aldizkaria=National Geographic|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Ibaiak gero ozeanoan husten dira, askotan nekazaritzan [[ongarri]] gisa erabiltzen diren produktu kimikoak ekarriz. Uretan [[Oxigeno|oxigenoa]] agortzen duten substantzia kimiko gehiegi daudenez, [[hipoxia]] sortzen da, ekologikoki gune hil bat.<ref>{{Erreferentzia|izena=Sebastian A.|abizena=Gerlach|izenburua=Marine Pollution: Diagnosis and Therapy|argitaletxea=Springer-Verlag|hizkuntza=en|data=1981|url=https://books.google.es/books/about/Marine_Pollution.html?id=zjMRAAAAYAAJ&redir_esc=y|argitaratze-lekua=Berlin|isbn=978-0387109404|OCLC=7653473|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

[[Hondakinak itsasoan|Itsas hondakinak]], hau da, itsas zaborra, [[Gizaki|gizakiak]] sortutako hondakinak dira, azkenean aintzira, itsaso, ozeano edo bide nabigagarri batean flotatzen amaitu dutenak. Hondakin ozeanikoak batez ere ur [[Zurrunbilo|zurrunbiloetan]] eta itsasertzean metatzen dira, askotan hondartzetan pilatuta.

Gainera, Ozeano Barea sateliteen talka gunea izan ohi da, besteak beste [[Marte 96]], [[Fobos-Grunt]] eta [[Upper Atmosphere Research Satellite]] ikerketa satelitea barne.

=== Hondakin nuklearrak ===
[[Fitxategi:20200926fukushima01.jpg|thumb|2020an, [[Yoshihide Suga|Suga Japoniako lehen ministroak]] ez zuen edan nahi izan [[Fukushimako istripu nuklearra|Fukushimako]] ur erradioaktibo tratatua, bestela Ozeano Barera isuri nahi baitzuten.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=原発の処理水、菅首相「飲んでもいい?」 東電の説明は:朝日新聞デジタル|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=ja|data=2020-11-03|url=https://web.archive.org/web/20201103001648/https://www.asahi.com/articles/ASNC255HSNBZULZU00G.html|aldizkaria=Asahi.com|sartze-data=2024-12-26}}</ref>]]
1946tik 1958ra, [[Marshall Uharteak]] [[Saiakuntza nuklear|saiakuntza nuklearrak]] egiteko erabili zituzten [[Ameriketako Estatu Batuak|Ameriketako Estatu Batuek]], guztira 67 saiakuntza egin baitzituen, zenbait [[Atoloi|atoloitan]].<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Marshall Islands marks 71 years since start of US nuclear tests on Bikini|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2017-03-01|url=https://web.archive.org/web/20190831123326/https://www.rnz.co.nz/international/pacific-news/325643/marshall-islands-marks-71-years-since-start-of-us-nuclear-tests-on-bikini|aldizkaria=Radio New Zeeland News|sartze-data=2024-12-26}}</ref><ref>{{Erreferentzia|izena=Renee|abizena=Lewis|izenburua=Bikini Nuclear Test Survivors Demand Compensation|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2015-07-28|url=https://web.archive.org/web/20150730225325/http://america.aljazeera.com/articles/2015/7/28/bikini-nuclear-test-survivors-demand-compensation.html|aldizkaria=Al Jazeera America|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Zenbait [[arma nuklear]] galdu ziren Ozeano Barean,<ref>{{Erreferentzia|izena=Andrew|abizena=Thaler|izenburua=How many nuclear weapons are at the bottom of the sea. An (almost certainly incomplete) census of broken arrows over water|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2018-07-26|url=https://web.archive.org/web/20180730174842/http://www.southernfriedscience.com/how-many-nuclear-weapons-are-at-the-bottom-of-the-sea-an-almost-certainly-incomplete-census-of-broken-arrows-over-water/|aldizkaria=Southern Fried Science|sartze-data=2024-12-26}}</ref> bereziki 1965ean Douglas A-4 Skyhawk gerra hegazkina itsasora erori zenean, Filipinetatik gertu, megatoi bateko bonba nuklear bat zeramala.<ref>{{Erreferentzia|izena=James C.|abizena=Oskins|izenburua=Broken Arrow - The Declassified History of U.S. Nuclear Weapons Accidents|argitaletxea=Lulu.com|hizkuntza=en|abizena2=Maggelet|izena2=Michael H.|data=2008|url=https://books.google.es/books?id=gi7HARO8vTcC&pg=PA195&redir_esc=y|argitaratze-lekua=Raleigh|isbn=978-1435703612|OCLC=429511566|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

2021ean, Japoniako gobernuak onartu zuen [[Fukushimako istripu nuklearra|Fukushimako zentral nuklearreko]] ur erradioaktiboa 30 urtez Ozeano Barera isurtzea. Gobernuak ondorioztatu zuen ur erradioaktiboa edateko uraren mailara diluitu zela.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Fukushima: Japan approves releasing wastewater into ocean|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2021-04-13|url=https://web.archive.org/web/20210413030507/https://www.bbc.com/news/world-asia-56728068|aldizkaria=BBC News|sartze-data=2024-12-26}}</ref> Isurketa hori baino lehenago, Pazifikoko uretan [[tritio]] ihesa 20-40 bilioi [[becquerel]] artekoa izan zela kalkulatu zuten 2011-2013 artean, [[Fukushima I zentral nuklearra|Fukushimako zentralaren]] arabera.<ref>{{Erreferentzia|izena=Jeremy|abizena=Hsu|izenburua=Radioactive Water Leaks from Fukushima: What We Know|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2013-08-13|url=https://web.archive.org/web/20140903041404/https://www.scientificamerican.com/article/radioactive-water-leaks-from-fukushima/|aldizkaria=Scientific American|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

=== Ur sakonetako meatzaritza ===
Ozeano Barean sortzen ari den mehatxu bat da [[Itsaso sakoneko meatzaritza|ur sakonetako meatzaritzaren]] garapena. Ur sakonetako meatzaritzaren helburua da [[Magnesio|magnesioa]], [[Nikel|nikela]], [[Kobre|kobrea]], [[Zink|zinka]] eta [[Kobalto|kobaltoa]] dituzten [[Nodulo polimetaliko|nodulo polimetalikoak]] erauztea. Horien gordailurik handienak Ozeano Barean daude, [[Mexiko]] eta [[Hawaii]] artean, Clarion Clipperton haustura eremuan.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Seabed Mining Project|izenburua=The Clarion-Clipperton Zone|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2017-12-15|url=https://web.archive.org/web/20171230014354/https://www.pewtrusts.org/en/research-and-analysis/fact-sheets/2017/12/the-clarion-clipperton-zone|aldizkaria=The Pew Charitable Trusts|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

Nodulu polimetalikoak ur sakonetatik erauzteko meatzaritzak ondorio latzak ditu ozeanoan. Ur sakonetako [[Ekosistema|ekosistemak]] aldatzen ditu, eta itsasoko habitat hauskorretan kalte itzulezinak eragin ditzake.<ref>{{Erreferentzia|izena=Jochen|abizena=Halfar|izenburua=Danger of Deep-Sea Mining|orrialdeak=987. or|hizkuntza=en|abizena2=Fujita|izena2=Rodney M.|data=2007-05-18|url=https://www.science.org/doi/10.1126/science.1138289|aldizkaria=Science|alea=5827|zenbakia=316|doi=10.1126/science.1138289|sartze-data=2024-12-26}}</ref> [[Sedimentu|Sedimentuen]] asaldurak eta kutsadura kimikoak itsas animalia ugari mehatxatzen dituzte. Gainera, meatze prozesuak berotegi efektuko gasen emisioak eragin ditzake, eta klima aldaketa bizkortu.<ref>{{Erreferentzia|izena=Elizabeth Claire|abizena=Alberts|izenburua=Deep-sea mining: An environmental solution or impending catastrophe?|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2020-06-16|url=https://web.archive.org/web/20200617130600/https://news.mongabay.com/2020/06/deep-sea-mining-an-environmental-solution-or-impending-catastrophe/|aldizkaria=Mongabay|sartze-data=2024-12-26}}</ref>

== Portu nagusiak ==
{{Div col|colwidth=10em}}
* [[Acapulco]]
* [[Auckland]]
* [[Bangkok]]
* [[Busan]]
* [[Callao]]
* [[Cebu Hiria]]
* [[Dalian]]
* [[Guangzhou]]
* [[Hai Phong]]
* [[Ho Chi Minh Hiria]]
* [[Hong Kong]]
* [[Honolulu]]
* [[Jakarta]]
* [[Johor Baharu]]
* [[Kaohsiung]]
* [[Keelung]]
* [[Long Beach]]
* [[Los Angeles]]
* [[Manila]]
* [[Melbourne]]
* [[Nagoya]]
* [[Nakhodka]]
* [[Oakland (Kalifornia)|Oakland]]
* [[Osaka]]
* [[Panama Hiria]]
* [[Portland (Oregon)|Portland]]
* [[San Diego (Kalifornia)|San Diego]]
* [[San Frantzisko (Kalifornia)|San Francisco]]
* [[Seattle]]
* [[Shanghai]]
* [[Singapur]]
* [[Sydney]]
* [[Tianjin]]
* [[Tokio]]
* [[Valparaíso]]
* [[Vancouver]]
* [[Vladivostok]]
* [[Yokohama]]
{{Div col end}}

== Itsaso, golko eta badien zerrenda, azaleraren arabera ==
{{Div col|small=yes}}
* [[Filipinetako itsasoa]], 5.695.000 km<sup>2</sup>
* [[Koral itsasoa]], 4.791.000 km<sup>2</sup>
* [[Hego Txinako itsasoa]], 3.500.000 km<sup>2</sup>
* [[Tasmaniako itsasoa]], 2.300.000 km<sup>2</sup>
* [[Bering (itsasoa)|Bering itsasoa]], 2.000.000 km<sup>2</sup>
* [[Okhotskeko itsasoa]], 1.583.000 km<sup>2</sup>
* [[Alaskako golkoa]], 1.533.000 km<sup>2</sup>
* [[Ekialdeko Txinako itsasoa]], 1.249.000 km<sup>2</sup>
* [[Japoniako itsasoa]], 978.000 km<sup>2</sup>
* [[Salomon itsasoa]], 720.000 km<sup>2</sup>
* [[Arafura itsasoa]], 650.000 km<sup>2</sup>
* [[Bandako itsasoa]], 470.000 km<sup>2</sup>
* [[Itsaso Horia]], 380.000 km<sup>2</sup>
* [[Thailandiako golkoa]], 320.000 km<sup>2</sup>
* [[Javako itsasoa]], 320.000 km<sup>2</sup>
* [[Carpentaria golkoa]], 300.000 km<sup>2</sup>
* [[Celebesko itsasoa]], 280.000 km<sup>2</sup>
* [[Suluko itsasoa]], 260.000 km<sup>2</sup>
* [[Bismarck itsasoa]], 250.400 km<sup>2</sup>
* [[Floresko itsasoa]], 240.000 km<sup>2</sup>
* [[Moluka uharteetako itsasoa]], 200.000 km<sup>2</sup>
* [[Anadyrreko golkoa]], 200.000 km<sup>2</sup>
* [[Kaliforniako golkoa]], 160.000 km<sup>2</sup>
* [[Tonkingo golkoa]], 126.250 km<sup>2</sup>
* [[Halmaherako itsasoa]], 95.000 km<sup>2</sup>
* [[Bohai itsasoa]], 78.000 km<sup>2</sup>
* [[Papuako golkoa]], 70.400 km<sup>2</sup>
* [[Koroko itsasoa]], 58.000 km<sup>2</sup>
* [[Baliko itsasoa]], 45.000 km<sup>2</sup>
* [[Savuko itsasoa]], 35.000 km<sup>2</sup>
* [[Bohol itsasoa]], 29.000 km<sup>2</sup>
* [[Setoko Barne Itsasoa]], 23.203 km<sup>2</sup>
* [[Sibuyango itsasoa]], 22.400 km<sup>2</sup>
* [[Seramgo itsasoa]], 12.000 km<sup>2</sup>
* [[Bisayetako itsasoa]], 11.850 km<sup>2</sup>
* [[Panamako golkoa]], 2.400 km<sup>2</sup>
* [[Manilako badia]], 2.000 km<sup>2</sup>
* [[Port Phillip]], 1.930 km<sup>2</sup>
* [[Tokioko badia]], 1.500 km<sup>2</sup>
{{Div col end}}

== Ozeano Atlantikoaren eta Ozeano Barearen arteko mugatze naturalaren teoriak ==
Zenbait ikertzailek proposatu izan du [[Ozeano Atlantikoa|Ozeano Atlantikoaren]] eta Ozeano Barearen arteko bereizkuntza bi muga naturaletatik datorrela: batetik, [[Ozeano dortsal|Ozeano dortsala]],<ref>{{Erreferentzia|izena=Juan Ignacio|abizena=Ipinza Mayor|urtea=2021|izenburua=Algunas consecuencias jurídicas de la invocación por parte de Chile de la 'Teoria de la delimitación natural de los océanos' en el diferendo sobre la plataforma continental austral|argitaletxea=Centro de Investigaciones y Estudios Estratégicos (web.archive.org)|hizkuntza=es|abizena2=Marangunic Damianovic|izena2=Cedomir|data=2021|url=https://web.archive.org/web/20230329025406/https://www.publicacionesanepe.cl/index.php/cdt/issue/view/116|aldizkaria=Cuaderno de trabajo|ISSN=0719-4110|sartze-data=2024-12-27}}</ref> eta, bestetik, [[Scotiako dortsala]].<ref>{{erreferentzia|izena=Guillermo|abizena=Barros González|urtea=1987-04-01|izenburua=El arco de Scotia, separación natural de los océanos Pacífico y Atlántico|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=es|url=https://web.archive.org/web/20210414210853/https://revistamarina.cl/revistas/1987/2/barros.pdf|aldizkaria=Revista de Marina|zenbakia=777}}</ref>

[[Txile|Txileko]] eta beste herrialde batzuetako zientzialariek aldarrikatu izan dute hego-ekialdeko Ozeano Barearen eta hego-mendebaldeko Ozeano Atlantikoaren arteko muga ez dela [[Hornos lurmuturra|Hornos lurmuturraren]] meridianoa, baizik Shackleton haustura eremua, [[Ozeano dortsal|Ozeano dortsala]]<ref>{{Erreferentzia|izena=Roy|abizena=Livermore|izenburua=Shackleton Fracture Zone: No barrier to early circumpolar ocean circulation|orrialdeak=797-800. or|hizkuntza=en|abizena2=Eagles|abizena3=Morris|abizena4=Maldonado|izena2=Graeme|izena3=Peter|izena4=Andres|data=2004-09-01|url=https://pubs.geoscienceworld.org/gsa/geology/article-abstract/32/9/797/103741/Shackleton-Fracture-Zone-No-barrier-to-early?redirectedFrom=fulltext|aldizkaria=Geology|alea=9|zenbakia=32|issn=0091-7613|doi=10.1130/G20537.1|sartze-data=2024-12-27}}</ref> eta [[Suaren Lurraldea|Suaren Lurraldeko artxipelagoa]] kontinente antartikoarekin lotzen duen urpeko kate orografiko bat. Era berean, [[Ozeano Australa|Ozeano Australaren]] muga 60°S paraleloan kokatzen dute.<ref>{{Erreferentzia|izena=Sarah|abizena=Gibbens|izenburua=There’s a new ocean now—can you name all 5?|argitaletxea=web.archive.org|hizkuntza=en|data=2021-06-08|url=https://web.archive.org/web/20210608113157/https://www.nationalgeographic.com/environment/article/theres-a-new-ocean-now-can-you-name-all-five-southern-ocean|aldizkaria=National Geographic|sartze-data=2024-12-27}}</ref>

== Erreferentziak ==
<div class="reflist4" style="height: 250px; overflow: auto; padding: 3px" >
{{erreferentzia_zerrenda|30em}}
</div>


== Ikus, gainera ==
== Ikus, gainera ==
{{Zutabe-zerrenda|tamaina = 30|
* [[Asia eta Ozeano Bareko Ekonomia Elkarlana]]
* [[Ozeano Bareko Ordu-eremu|Ozeano Bareko ordu eremua]]
* [[Zazpi itsasoak]]
* [[Ozeano Bareko Gerra]]
* [[Ozeano dortsal|Ozeano dortsala]]
* [[Scotiako dortsala]]
* [[El Niño]]
* [[El Niño]]
* [[Ozeano Bareko Suzko Eraztuna]]
* [[Ozeano Bareko Suzko Eraztuna]]
* ''[[Itzulbidaia]]''
* ''[[Itzulbidaia]]''
}}


== Erreferentziak ==
== Kanpo estekak ==
* {{En}} [https://web.archive.org/web/20100504012429/http://www.epic.noaa.gov/epic/ewb/ Oceanographic In-Situ Data Access]
{{erreferentzia zerrenda}}
* {{En}} [https://web.archive.org/web/20100504012429/http://www.epic.noaa.gov/epic/ewb/ NOAA/Pacific Marine Environmental Laboratory Dapper - In-situ Ocean Data Viewer]
* {{En}} [https://www.pmel.noaa.gov/tao/drupal/disdel/ El Niño Data Realtime Pacific Ocean]

{{autoritate kontrola}}


{{Ozeano aurkibidea}}
{{Ozeano aurkibidea}}
{{Itsasoen_aurkibidea}}


[[Kategoria:Ozeano Barea]]
[[Kategoria:Ozeano Barea]]

{{NA lotura|he}}
{{NA lotura|hr}}
{{NA lotura|tl}}

[[ab:Аокеан Ҭынч]]
[[af:Stille Oseaan]]
[[als:Pazifischer Ozean]]
[[am:ሰላማዊ ውቅያኖስ]]
[[an:Ocián Pacifico]]
[[ang:Sericus Gārsecg]]
[[ar:المحيط الهادئ]]
[[arc:ܐܘܩܝܢܘܣ ܫܝܢܝܐ]]
[[arz:المحيط الهادى]]
[[as:প্ৰশান্ত মহাসাগৰ]]
[[ast:Océanu Pacíficu]]
[[az:Sakit okean]]
[[bar:Pazifik]]
[[bat-smg:Ramosis ondėnīns]]
[[bcl:Kadagatan Pacifico]]
[[be:Ціхі акіян]]
[[be-x-old:Ціхі акіян]]
[[bg:Тихи океан]]
[[bi:Pasifik]]
[[bn:প্রশান্ত মহাসাগর]]
[[bo:ཞི་བདེ་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ།]]
[[br:Meurvor Habask]]
[[bs:Tihi okean]]
[[bxr:Номгон тэнгис]]
[[ca:Oceà Pacífic]]
[[ceb:Kadagatang Pasipiko]]
[[ckb:ئوقیانووسی پاسیفیک]]
[[crh:Tınç okean]]
[[cs:Tichý oceán]]
[[cv:Лăпкă океан]]
[[cy:Y Cefnfor Tawel]]
[[da:Stillehavet]]
[[de:Pazifischer Ozean]]
[[diq:Okyanuso Gırd]]
[[dsb:Śichy ocean]]
[[el:Ειρηνικός Ωκεανός]]
[[en:Pacific Ocean]]
[[eo:Pacifika Oceano]]
[[es:Océano Pacífico]]
[[et:Vaikne ookean]]
[[ext:Océanu Pacíficu]]
[[fa:اقیانوس آرام]]
[[fi:Tyynimeri]]
[[fiu-vro:Vaiknõ suurmeri]]
[[fo:Kyrrahavið]]
[[fr:Océan Pacifique]]
[[frp:Ocèan Pacefico]]
[[frr:Grut Oseåån]]
[[fy:Stille Oseaan]]
[[ga:An tAigéan Ciúin]]
[[gan:太平洋]]
[[gd:Cuan Sèimh]]
[[gl:Océano Pacífico]]
[[gn:Paraguasu Py'aguapy]]
[[gu:પ્રશાંત મહાસાગર]]
[[gv:Yn Keayn Sheealtagh]]
[[hak:Thai-phìn-yòng]]
[[haw:Moana Pākīpika]]
[[he:האוקיינוס השקט]]
[[hi:प्रशान्त महासागर]]
[[hif:Pacific Ocean]]
[[hr:Tihi ocean]]
[[hsb:Ćichi ocean]]
[[ht:Pasifik]]
[[hu:Csendes-óceán]]
[[hy:Խաղաղ օվկիանոս]]
[[ia:Oceano Pacific]]
[[id:Samudra Pasifik]]
[[ie:Pacific Ocean]]
[[ig:Òrìmìlì Pacific]]
[[ilo:Taaw Pasipiko]]
[[io:Oceano Pacifiko]]
[[is:Kyrrahaf]]
[[it:Oceano Pacifico]]
[[ja:太平洋]]
[[jbo:pasifik. zei braxamsi]]
[[jv:Samudra Pasifik]]
[[ka:წყნარი ოკეანე]]
[[kaa:Tınısh okeanı]]
[[kk:Тынық мұхит]]
[[km:មហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក]]
[[kn:ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಮಹಾಸಾಗರ]]
[[ko:태평양]]
[[koi:Лӧнь океан]]
[[krc:Шош океан]]
[[ksh:Stelle Ozean]]
[[ku:Okyanûsa Mezin]]
[[kw:Mor Cosel]]
[[la:Oceanus Pacificus]]
[[lad:Oseano Pasifiko]]
[[lez:Лас океан]]
[[li:Sjtille Oceaan]]
[[lij:Oçeano Paciffigo]]
[[lmo:Ucean Pacifich]]
[[lt:Ramusis vandenynas]]
[[lv:Klusais okeāns]]
[[map-bms:Samudra Pasifik]]
[[mg:Ranomasimbe Pasifika]]
[[mhr:Тыныс тептеҥыз]]
[[mi:Te Moana-nui-a-Kiwa]]
[[mk:Тихи Океан]]
[[ml:ശാന്തസമുദ്രം]]
[[mn:Номхон далай]]
[[mr:प्रशांत महासागर]]
[[ms:Lautan Pasifik]]
[[mt:Oċean Paċifiku]]
[[mwl:Ouceano Pacífico]]
[[my:ပစိဖိတ် သမုဒ္ဒရာ]]
[[mzn:آروم اوقیانوس]]
[[nah:Tēpāpāquiltiliztli Ilhuicaātl]]
[[nds:Pazifische Ozean]]
[[ne:प्रशान्त महासागर]]
[[new:प्रशान्त महासागर]]
[[nl:Grote Oceaan]]
[[nn:Stillehavet]]
[[no:Stillehavet]]
[[nso:Pacific Ocean]]
[[oc:Ocean Pacific]]
[[om:Garba Paasifiik]]
[[os:Сабыр фурд]]
[[pa:ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਮਹਾਂਸਾਗਰ]]
[[pag:Dayat Pacifico]]
[[pam:Pasifiko Kadayatmalatan]]
[[pap:Oceano Pasifiko]]
[[pih:Pesifik Oshen]]
[[pl:Ocean Spokojny]]
[[pms:Océan Passìfich]]
[[pnb:بحرالکاہل]]
[[ps:غلی سمندر]]
[[pt:Oceano Pacífico]]
[[qu:Pasiphiku mama qucha]]
[[rm:Ocean pacific]]
[[ro:Oceanul Pacific]]
[[roa-tara:Oceane Pacifeche]]
[[ru:Тихий океан]]
[[rue:Тихый океан]]
[[sah:Чуумпу океан]]
[[scn:Ocèanu Pacìficu]]
[[sco:Paceefic Ocean]]
[[sh:Tihi ocean]]
[[si:ශාන්තිකර සාගරය]]
[[simple:Pacific Ocean]]
[[sk:Tichý oceán]]
[[sl:Tihi ocean]]
[[sm:Vasa Pasefika]]
[[sn:Gungwa rePacific]]
[[so:Badweynta Baasifik]]
[[sq:Oqeani Paqësor]]
[[sr:Тихи океан]]
[[stq:Pazifiske Ozean]]
[[sv:Stilla havet]]
[[sw:Pasifiki]]
[[szl:Pokojny Uocean]]
[[ta:அமைதிப் பெருங்கடல்]]
[[te:పసిఫిక్ మహాసముద్రం]]
[[tg:Уқёнуси Ором]]
[[th:มหาสมุทรแปซิฟิก]]
[[tk:Ýuwaş okean]]
[[tl:Karagatang Pasipiko]]
[[tpi:Solwara Pasifik]]
[[tr:Büyük Okyanus]]
[[tt:Тын океан]]
[[ty:Moana Pātitifā]]
[[uk:Тихий океан]]
[[ur:بحر الکاہل]]
[[uz:Tinch okeani]]
[[vec:Osèano Pasìfego]]
[[vi:Thái Bình Dương]]
[[vls:Stillen Oceoan]]
[[wa:Oceyan Pacifike]]
[[war:Kalawdan Pacifico]]
[[wo:Mbàmbulaan Gu-Dal]]
[[wuu:太平洋]]
[[xmf:წყჷნარი ოკიანე]]
[[yi:פאציפישער אקעאן]]
[[yo:Òkun Pàsífíkì]]
[[zh:太平洋]]
[[zh-classical:太平洋]]
[[zh-min-nan:Thài-pêng-iûⁿ]]
[[zh-yue:太平洋]]

Hauxe da oraingo bertsioa, 11:12, 27 abendua 2024 data duena

Ozeano Barea
KontinenteaAmerika, Asia, Ozeania, Antartika
Koordenatuak0°N 160°W / 0°N 160°W / 0; -160
Azalera166.241.700 km²
Zabalera10.020 km
Sakonerabatez bestekoa: 4.300 m
handiena: 11.034 m

Ozeano Barea edo Ozeano Pazifikoa[1] Lurraren bost ozeanikoetatik handiena eta sakonena da. Iparraldean Ozeano Artikotik hegoaldean Ozeano Australeraino (edo, definizioaren arabera, Antartikaraino) hedatzen da , eta Asiako kontinenteak eta Australiak mugatzen dute mendebaldean, eta Amerikak ekialdean. Lurreko ur masarik handiena da, haren azalera osoaren heren bat hartzen baitu, 166,2 milioi km². 25.000 irla inguru ditu, gehienak ekuatore lerroaren hegoaldean.

165.250.000 kilometro karratutan, ozeanoen eta hidrosferaren zatirik handiena denez, Lurraren ur azaleraren % 46 eta planetaren azalera osoaren % 32 inguru betetzen du, lur eremu osoa (148.000.000 km2) baino handiagoa.[2] Ozeano Barean daude ur hemisferioko eta mendebaldeko hemisferioko zentroak, bai eta eskuraezintasun polo ozeanikoa ere. Ozeanoen zirkulazioak (Coriolis efektuak eragindakoa) bi ur bolumenetan banatzen du,[3] neurri handi batean independenteak direnak: Ipar Ozeano Barea eta Hego Ozeano Barea (edo, modu lausoagoan, Hegoaldeko Itsasoa. Modu informalagoan, Ozeano Barea nazioarteko egun aldaketa lerroaren arabera ere banatu daiteke: Ekialdeko Ozeano Barea eta Mendebaldeko Ozeano Barea, horrela lau koadrantetan banatuta, hau da, Ipar-ekialdeko Ozeano Barea Ipar Amerikako kosten aurrean, Hego-ekialdeko Ozeano Barea Hego Amerikaren aurrean, Ipar-mendebaldeko Ozeano Barea Ekialde Urrunaren inguruan, eta Hego-mendebaldeko Ozeano Barea Ozeaniaren inguruan.

Ozeano Barearen batez besteko sakonera 4.000 metro da.[4] Challenger osina, Marianetako itsas hobian, ipar-mendebaldean kokatua, munduko punturik sakonena da, 10.928 metroko sakonerara iritsiz.[5] Hego hemisferioko punturik sakonena ere Ozeano Bareak du, horizonte sakona, Tongako itsas hobian, 10.823 metrora.[6] Lurreko hirugarren punturik sakonena ere, Sirena hobia, Marianetako hobian dago.

Barne itsaso garrantzitsu asko ditu mendebaldeko Ozeano Bareak, besteak beste Filipinetako itsasoa, Hego Txinako itsasoa, Ekialdeko Txinako itsasoa, Japoniako itsasoa, Okhotskeko itsasoa, Bering itsasoa, Alaskako golkoa, Kaliforniako golkoa, Grauren itsasoa, Tasmaniako itsasoa.

Izenaren jatorria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVI. mendearen hasieran, Vasco Núñez de Balboa espainiar esploratzaileak Panamako istmoa zeharkatu zuenean, 1513an, «Hegoaldeko Itsaso» handia ikusi zuen, gaztelaniaz «Mar del Sur» deitu zuena. Geroago, ozeanoaren egungo izena Fernando Magallaes portugaldar esploratzaileak asmatu zuen, Espainiak 1521ean egin zuen munduko zirkumnabigazio aldian, ozeanora iristean aldeko haizeak aurkitu zituelako. Portugesez «Mar pacífico» esan zion, hau da, «itsaso baketsu» edo «bare».[7]

Historiaurrea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Asiako kontinentearen, Australiaren eta Amerikako kontinentearen artean, 25.000 uharte baino gehiago, handiak zein txikiak, Ozeano Barearen gainetik goratu ziren. Haietako hainbat uharte, milaka urtez ezkutuan egondako antzinako sumendi aktiboen oskolak ziren. Ekuatoretik hurbil, ozeano urdineko eremu zabalik gabe, atoloi puntu bat, itsaspeko mendiek arian arian eratua, itsasertzeko urmael baten ingurunean eraztun batean eskegitako koralezko uharte txikien ondorioz.

Migrazio goiztiarrak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Fijiar itsasontzi baten eredua, bi kroskoduna (katamarana) tximeleta bela batez, Austronesiar ontzi baten adibidea.

Historiaurreko garaietan, giza migrazio garrantzitsuak gertatu ziren Ozeano Barean. Gizaki modernoak Paleolitoan iritsi ziren lehen aldiz Mendebaldeko Pazifikora, duela 60.000 eta 70.000 urte inguru. Afrikatik zetorren hegoaldeko kostaldeko giza migrazio batetik, iritsi ziren Asia ekialdera, Indotxinara, Filipinetara, Ginea Berrira eta, geroago, Australiara, gutxienez 80 km ingurutan zeharkatuta itsasoa, Sonda uharteetatik Australiar kontinenteraino. Ez dago ziur jakiterik talde haiek zer mailatako itsas teknologia erabili zuten; uste izatekoa da banbuzko baltsa handiak erabili zituztela, belaren bat izan zezaketenak. Sahul zeharkatzeko aldeko haizeak murriztea K.a. 58.000 urtearen ondoren bat dator Australian ezarri ziren datarekin, eta ez dago historiaurreko garaietan izandako ondorengo migrazioren aztarnarik. Hego-ekialdeko Asiako uhartean bizi ziren austronesiarrek arrantza egiteko zuten gaitasuna berretsita gelditu zen Bukako kokalekuan (K.a. 32.000 urtea) eta Manus uhartean (K.a. 25.000 urtea) aurkitutako aztarnategiekin, 180 eta 230 kilometroko itsas bidaiak baitaude tarteko, hurrenez hurren.[8]

Migrazio haien ondorengoak dira, aro garaikidean, negritoak, melanesiarrak eta australiar indigenak. Hego-ekialdeko Asiako itsasertzean, Ginea Berriko kostaldean eta Melanesiako uhartean bizi ziren populazioak, gerora, Taiwango eta Filipinetako iparraldeko kolono austronesiar berriekin elkartu ziren, baita austroasiar hizkuntzako beste taldeekin ere; mugimendu haien emaitza dira hego-ekialdeko Asiako uharteetako eta Ozeaniako herri modernoak.[9][10]

Austronesiar herrien migrazioen mapa.

Migrazio berantiarragoa izan zen Neolitoan austronesiar herrien hedapena. Austronesiarrak Taiwan uhartean sortu zirenK.a. 3000-1500 urteen artean. Itsas nabigazioko teknologia nabarmena ukan zuten (bereziki, haga ontziak, katamaranak eta tximeleta belako ontziak). Litekeena da teknologia haien garapen progresiboak zerikusia izatea Ozeania Hurbilean eta Urrunean finkatzeko geroko urratsekin. K.a. 2200 ingurutik aurrera, austronesiarrek hegoalderantz nabigatu zuten Filipinetan finkatzeko. Bismarck uharteditik abiatuta, ziurrenik, Ozeano Barearen mendebaldea zeharkatu eta Mariana uharteetara iritsi ziren K.a. 1500ean, baita Palaura eta Yapera ere, K.a. 1000an.[11] Ozeania Urrunera iritsi ziren lehen gizakiak izan ziren, eta lehenak ur zabaleko distantzia zabalak zeharkatzen. Hegoalderantz ere hedatzen jarraitu zuten, eta hego-ekialdeko Asiako gainerako itsas eremuak esploratu zituzten, K.a. 1500ean Indonesiara eta Malaysiara iritsiz, eta, mendebalderago, Madagaskarrera eta Komoreetara, Indiako ozeanoan, K.a. 500 inguruan.[12][13][14] Ikerlari batzuek iradoki izan dute austronesiarrak lehenago ere hedatu zirela, K.a. 7000. urtean jada Filipinetara iritsi zirela.[15]

K.a. 1300 eta 1200 urte bitartean, austronesiar migrazioen adar bat, lapita kultura, iritsi zen Bismarck uhartedira, Salomon uharteetara, Vanuatura, Fijira eta Kaledonia Berrira. Handik, Tongan eta Samoan ere finkatu ziren, K.a. 900 eta 800 artean. Batzuek iparralderantz ere jo zuten K.a. 200. urtean, ekialdeko Mikronesiako uharteetan finkatzeko (Karolinak, Marshall Uharteak eta Kiribati barne), aurrez austronesiarrek eskualdean egindako migrazioekin nahastuz. Hura izan zen austronesiarrek Polinesiara egindako hedapenaren adarrik urrunena, K.o. 700. urte ingururaino, uharteen beste esplorazio bolada bat izan zenean. Cook uharteetara, Tahitira eta Markesetara iritsi ziren 700. urte inguruan; Hawaiira 900. urte inguruan; Pazko uhartera 1000. urte inguruan; eta, azkenik, Zeelanda Berrira 1200. urte inguruan.[16][17][18] Austronesiarrak Ameriketaraino ere iritsi ziren ustea dago, baina horren frogak ez dira erabatekoak.[19][20]

Europarren esplorazioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Universalis Cosmographia edo Waldseemüllerren mapa (1507), lehen mapa izan zen Amerika bi ozeanok banatuta erakutsi zuena. Hego Amerika Mundu Berritzat hartzen zen orduan, baina mapa honetan «Amerika» izena erakusten da lehen aldiz, Ameriko Vespuzioren izenaz eratutakoa.

Europako nabigatzaileek Ozeano Barearen mendebaldeko ertzarekin izandako lehen kontaktua António de Abreu eta Francisco Serrão portugaldarren espedizioek egin zuten, Sunda uharte txikietan zehar, Moluketaraino, 1512an,[21][22] eta Jorge Álvaresek Txina hegoaldera 1513an egindako espedizioarekin, biak Malakako Afonso de Albuquerqueren aginduz antolatutakoa.

Ozeanoaren ekialdea Vasco Nuñez de Balboa espainiar esploratzaileak aurkitu zuen 1513an, bere espedizioak Panamako istmoa zeharkatu eta ozeano berri batera iritsi ondoren.[23] «Mar del Sur» (Hegoaldeko Itsasoa) izendatu zuen, ozeanoa istmoko kostaren hegoaldean zegoelako, eta han ikusi zuelako lehen aldiz Ozeano Barea.

1520an, Fernando Magallaes portugaldar nabigatzailea eta bere tripulazioa izan ziren Ozeano Barea zeharkatzen lehenak. Moluka uharteetara egindako espainiar espedizio baten parte ziren, azkenean munduko lehen zirkumnabigazioa egingo zena. Magallaesek ozeano berriari «Pacífico» esan zion ―hau da, «baketsua»― Hornos lurmuturreko itsaso nahasietan nabigatu ondoren, espedizioak ur lasaiak aurkitu zituelako. Ozeanoari «Magallaesen Itsasoa» deitzen zitzaion sarritan, XVIII. mendera arte.[24] Magellaes biztanlerik gabeko uharte batean gelditu zen, Guamera heldu aurretik 1521eko martxoan.[25] Magallaes bera Filipinetan hil zen 1521ean, baina Juan Sebastian Elkano getariar nabigatzaileak zuzendu zituen espedizioaren hondarrak, Indiako ozeanoan zehar eta Esperantza Oneko lurmuturra inguratuz, munduko lehen zirkumnabigazioa osatzeko 1522an.[26] Moluken inguruan eta ekialdera nabigatuz, 1525 eta 1527 artean, Portugalgo espedizioek Karolina uharteak,[27] Aru uharteak[28] eta Papua Ginea Berria aurkitu zituzten.[29] 1542-43an portugaldarrak Japoniara ere iritsi ziren.[30]

1564an, bost ontzi espainiarrek ozeanoa zeharkatu zuten Mexikotik, 379 soldadu zeramatzatelarik, Miguel Lopez Legazpik zuzenduta, eta Filipinak eta Mariana uharteak kolonizatu zituzten.[31] XVI. mendearen gainerakoan, Espainiak kontrol militar eta merkataritzakoa mantendu zuen, Mexikotik eta Perutik Ozeano Barean zehar Filipinetaraino Guamen zehar nabigatzen zuten ontziekin, eta Espainiako Ekialdeko Indiak ezarri zituen bertan. Manilako galeoiek bi mende eta erdiz jardun zuten, Manila eta Acapulco lotuz, historiako ibilbide komertzial luzeenetako batean. Espainiako espedizioak iritsi ziren baita ere Tuvalura, Markesetara, Cook uharteetara, Salomon uharteetara, Vanuatura, Marshall uharteetara eta Almirantegoaren uharteetara, Hego Pazifikoan.[32]

Geroago, Terra Australis («Hegoaldeko Lur Handia») bilatzeko lanetan, XVII. mendean espainiar esplorazioak, Pedro Fernandes de Queirós nabigatzaile portugaldarrak zuzendutako espedizioa kasu, Pitcairn eta Vanuatu artxipelagoetara iritsi ziren, eta Torres itsasartea nabigatu zuten, Australiaren eta Ginea Berriaren artean. Herbeheretar esploratzaileak, Afrika hegoaldea inguratuz, esplorazioan eta merkataritzan ere aritu ziren; Willem Janszoon nabigatzaileak zehazki dokumentatutako lehen europar lurreratzea egin zuen Australian (1606), York lurmuturreko penintsulan,[33] eta Abel Tasmanek, berriz, Zeelanda Berriko kostalde kontinentalaren zati batzuk zirkumnabigatu zituen eta Tasmaniara iritsi zen.[34]

XVI. eta XVII. mendeetan, Espainiak Ozeano Barea «mare clausum» gisa hartzen zuen, hau da, bere mendeko eta beste itsas potentzia batzuei itxitako itsasotzat. Atlantikotik ezagutzen den sarrera bakarra, Magallaes itsasartea, patruilatzen zuen, beste herrialdeetako itsasontziak sar ez zitezen, Ozeano Barearen mendebaldean, holandarrek Espainiako Filipinak mehatxatzen zituzten bitartean.[35]

XVIII. mendean errusiarrek esplorazio handiak egin zituzten Alaskara eta Aleutiar uharteetara, hala nola, Kamtxatkako lehen espedizioa edo Iparraldeko Espedizio Handia, Vitus Bering Danimarkan jaiotako errusiar itsas armadako ofiziala buru zela. Espainiak ere espedizioak bidali zituen Pazifikoko ipar-mendebaldera, Kanada hegoaldeko Vancouver uhartera iritsiz, baita Alaskara ere. Frantziarrek Polinesia esploratu eta kolonizatu zuten, eta britainiarrek hiru bidaia egin zituzten James Cook buru zela Hego Pazifikora eta Australiara, Hawaiira, eta Ipar Amerikako Pazifikoko ipar-mendebaldera. 1768an, Pierre-Antoine Véron astronomo gazteak, Louis Antoine de Bougainvilleren esplorazio bidaian, Ozeano Barearen zabalera zehaztasunez neurtu zuen, historian lehen aldiz.[36] Esplorazio zientifikoko lehen bidaietako bat Espainiak antolatu zuen 1789-1794ko Malaspina espedizioan. Ozeano Bareko eremu zabaletan nabigatu zuten, Hornos lurmuturretik Alaska, Guam eta Filipinak, Zeelanda Berri, Australia eta Hego Pazifikoraino.[32]

Inperialismo berria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Trieste batiskafoa Mariana itsas hobiaren behealdera murgildu aurretik, 1960ko urtarrilaren 23an.

XIX. mendean garatutako inperialismo gero eta handiagoaren ondorioz, Europako potentziek, hasieran, eta Japoniak nahiz Estatu Batuek, geroago, Ozeaniaren zati handi bat okupatu zuten. Ekarpen esanguratsuak egin zizkioten jakintza ozeanografikoari HMS Beagle itsasontziak 1830eko hamarkadan, Charles Darwin ontzian zela;[38] HMS Challenger korbetak 1870eko hamarkadan;[39] USS Tuscarora bonbardak (1873-76)[40] eta Gazelle alemaniarrak (1874-76).[41]

Abel Aubert du Petit-Thouars frantses nabigatzailea, Tahiti mendean hartzen 1842ko irailaren 9an.

Ozeanian, Frantziak botere inperialaren lidergoa ezarri zuen, 1842an eta 1853an, hurrenez hurren, Tahiti eta Kaledonia Berria protektoratu bihurtu ondoren.[42] Itsas armadak Pazko uhartera 1875 eta 1887an egindako ikustaldien ondoren, Policarpo Toro itsas armadako ofizialak uhartea Txileren parte izatea negoziatu zuen 1888an, bertako Rapa Nui buruzagiekin. Pazko uhartea okupatzean, Txilek nazio inperialekin bat egin zuen.[43] 1900erako, Ozeano Bareko ia uharte guztiak Britainia Handiaren, Frantziaren, Estatu Batuen, Alemaniaren, Japoniaren eta Txileren kontrolpean zeuden.[42]

Nahiz eta Estatu Batuek Guam eta Filipinen kontrola kendu Espainiari 1898an,[44] Japoniak mendebaldeko Pazifiko gehiena kontrolatu zuen 1914an, eta beste uharte asko okupatu zituen Pazifikoko Gerran; hala ere, gerra horren amaieran Japonia garaitua izan zenez, Estatu Batuetako Pazifikoko Flota ozeanoaren nagusi bihurtu zen. Japoniak gobernatutako Ipar Mariana uharteak AEBen kontrolpean gelditu ziren[45]. Bigarren Mundu Gerra amaitu ostean, Ozeano Barean kolonia izandako asko estatu burujabe bihurtu ziren.

Eguzki sartzea Ozeano Barearen gainean, Nazioarteko Espazio Estaziotik ikusita. Trumoi hodeien tontorrak ere ikusgarriak dira.

Asia eta Australia, alde batetik, eta Amerika, bestetik, banatzen ditu Ozeano Bareak. Baita ere, Ekuatorearen arauz zati bitan bana daiteke: Ipar Pazifikoa eta Hego Pazifikoa. Antartikako hegoaldeko eskualdetik iparraldeko Artikoraino hedatzen da.[2] Lurraren azaleraren heren bat hartzen du, gutxi gorabehera, eta 165.200.000 km2 azalera du, Lurraren lehorreko masa osoa (150.000.000 km2) baino handiagoa.[46]

Ozeano Barearen arroko uharteen geografia.

Artikoko Bering Itsasotik Ozeano Australaren 60°S iparraldeko hedaduraraino 15.500 km inguruko hedadurarekin ―definizio zaharragoetan Antartikako Ross itsasoraino hedatzen zen―, Ozeano Bareak bere ekialde/mendebalde zabalera handiena hartzen du, 5°N inguruko latituderaino, non gutxi gorabehera 19.800 km diametroa duen, Indonesiatik Kolonbiako itsasertzeraino, Lurraren perimetroaren erdia eta Ilargiaren diametroaren halako bost.[47] Bere erdigune geografikoa Kiribati ekialdean dago, Kiritimati hegoaldean, Starbuck uhartearen mendebaldean, 4°58'S 158°45'W.[48] Lurreko punturik beherena ―Mariana itsas hobia― 10911 m dago itsas mailaren azpitik. Ozeano Barearen batez besteko sakonera 4.280 m da, eta uraren bolumen osoa 710.000.000 km3 inguru.[2]

Plaka tektonikoen eraginak direla eta, Ozeano Barea urtean 2,5 cm inguru murrizten ari da hiru aldetan, urteko 0,52 km2 inguruko batez bestekoarekin. Ozeano Atlantikoa, aldiz, handitzen ari da.[49][50]

Ozeano Bareko uharteetako hiru gune kultural nagusiak: Mikronesia, Melanesia eta Polinesia.

Barne itsaso garrantzitsu asko ditu mendebaldeko Ozeano Bareak, besteak beste, Filipinetako itsasoa, Hego Txinako itsasoa, Ekialdeko Txinako itsasoa, Japoniako itsasoa, Okhotskeko itsasoa, Bering itsasoa, Alaskako golkoa, Kaliforniako golkoa, Grauren itsasoa, Tasmaniako itsasoa eta Itsaso Horia. Indonesiako itsasbideak (Malakako itsasartea eta Torresko itsasartea barne) Ozeano Barea eta Indiako ozeanoa batzen ditu mendebaldean, eta Drake pasaiak eta Magallaes itsasarteak Ozeano Barea eta Ozeano Atlantikoa lotzen dituzte ekialdean. Iparraldean, Bering itsasarteak Ozeano Barea eta Ozeano Artikoa lotzen ditu.[51]

Ozeano Barea 180º meridianoan dagoen heinean, Mendebaldeko Ozeano Barea (Asiatik gertu) ekialdeko hemisferioan dago, eta Ekialdeko Ozeano Barea (Amerikatik gertu), berriz, mendebaldeko hemisferioan.[52]

Hego Ozeano Barean, Indiako hego-ekialdeko dortsala dago, Australia hegoaldetik zeharkatzen duena, Pazifiko-Antartikako dortsala bihurtuz (Hegoburuaren iparraldean) eta beste dortsal batekin bat eginez (Hego Amerikako hegoaldean), Ekialdeko Ozeano Bareko dortsala eratzen duena, Ipar Amerikako Juan de Fuca dortsalarekin lotuta.

Magallaes itsasartetik Filipinetara egin zuen bidaiaren zatirik handienean, Magallaesek benetan bare aurkitu zuen ozeanoa; hala ere, Ozeano Barea ez da beti hain bare eta baketsu. Zikloi tropikal askok astintzen dituzte Pazifikoko uharteak.[53] Ozeano Barearen inguruko lurrak sumendiz beteta daude, eta lurrikara pairatu ohi dituzte.[54] Itsaspeko lurrikarek eragindako tsunamiek uharte asko ur azpian utzi dituzte, eta, kasu batzuetan, hiri osoak suntsitu ere bai.[55]

Martin Waldseemüller alemaniar kartografoak 1507an egindako mapa izan zen Amerika erakusten lehena, bi ozeano ezberdin bereiziz.[56] Geroago, Diego Ribeiro portugaldarrak 1529an egindako mapa izan zen Ozeano Barea bere tamaina egokian erakusten lehena.[57]

Herrialde mugakideak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Populazioa duten mendeko lurraldeak * izartxo batez nabarmenduta daude, dagokion estatu burujabearen izena parentesi artean jarrita. Zeelanda Berriko Erresumako estatu elkartuak traola (#) batez daude adierazita).

Biztanlerik gabeko lurraldeak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Populazio zibil egonkorrik gabeko lurraldeak.

Lur masak eta uharteak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Tarawa atoloia, Kiribatin.

Munduko uharte gehienak Ozeano Bareak ditu, 25.000 uharte inguru.[58][59][60] Ozeano Barearen barruan dauden uharteak hiru talde nagusitan bana daitezke: Mikronesia, Melanesia eta Polinesia.

Mikronesia ekuatorearen iparraldean eta Nazioarteko egun aldaketa lerroaren mendebaldean dago, eta Mariana uharteak hartzen ditu ipar-mendebaldean, Karolinak erdialdean, Marshall uharteak ekialdean eta Kiribati hego-ekialdean.[61][62]

Melanesiak, hego-mendebaldean, Ginea Berria hartzen du, munduko bigarren uharterik handiena Groenlandiaren ondoren eta, alde handiarekin, Pazifikoko uharterik handiena. Iparraldetik hegoaldera dauden melanesiar talde nagusiak dira Bismarck uhartedia, Salomon uharteak, Santa Cruz uharteak, Vanuatu, Fiji eta Kaledonia Berria.[63]

Eremurik handiena, Polinesia, iparraldean Hawaiitik Zeelanda Berriraino hedatzen dena, bere barnean hartzen ditu Tuvalu, Tokelau, Samoa, Tonga, eta mendebaldean Kermadec uharteak, erdian Cook uharteak, Sozietate uharteak eta Austral uharteak, eta ekialdean Markesak, Tuamotu, Gambier uharteak eta Pazko uhartea.[64]

Ozeano Bareko uharteak oinarrizko lau motatakoak dira: uharte kontinentalak, uharte garaiak, koralezko uharriak eta koralezko plataforma garaiak. Uharte kontinentalak andesita lerrotik kanpo daude; halakoak dira Ginea Berria, Zeelanda Berria eta Filipinak. Uharte horietako batzuk egitura aldetik gertuko kontinenteekin lotuta daude. Uharte garaiak jatorri bolkanikokoak dira, eta askok sumendi aktiboak dituzte. Horien artean daude Bougainville, Hawaii eta Salomon uharteak.[65]

Hego Pazifikoko koralezko uharriak laba basaltikozko fluxuen gainean eraikitako egitura ñimiñoak dira, ozeanoaren ur azpian. Nabarmenetako bat Australiako ipar-ekialdeko Koralezko Hesi Handia da, arrezife adabakien kateez eratua. Koralez osatutako beste uharte mota koralezko plataforma garaiak dira, gehienetan koralezko uharte apalak baino handixeagoak. Adibide batzuk dira Banaba uhartea eta Makatea, Polinesia Frantseseko Tuamotu taldean.[66][67]

Uraren ezaugarriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eguzki sartzea Monterey konderrian (Kalifornia).

Ozeano Barearen bolumena munduko ur ozeanikoaren % 50,1 da gutxi gorabehera, 714.000.000 km3 inguru dela kalkulatu daiteke.[68] Ozeano Bareko uraren azaleko tenperatura aldatu egin daiteke, eskualdearen arabera: -1,4 °C-tik ―itsasoko uraren izozte puntua― gutxi gorabehera 30 °C-ra iritsi daiteke, ekuatoretik gertu.[69] Gazitasuna ere aldatzen da latitudearen araura, eta gehienez milako 37 parte hartzen du hego-ekialdeko eremuan. Ekuatoretik hurbil dagoen urak, milako 34 parte izan ditzake, latitude ertainetan baino gatz gutxiago, ekuatoreko prezipitazio ugariagatik urtean zehar. Milako 32 parte baino gutxiagoko zenbaketarik txikienak iparraldeko muturrean daude, itsasoko ura gutxiago lurruntzen baita gune izoztu haietan.[70] Ozeano Bareko uren mugimendua, oro har, ordulariaren orratzen noranzkoan izaten da Ipar hemisferioan, eta orratzen aurkako noranzkoan Hego hemisferioan. Iparraldeko itsaslaster ekuatorialak, 15º N latitudean zehar haize alisioak bultzatuta, iparralderantz bira egiten du Filipinetatik gertu, Japonia edo Kuroshio itsaslaster beroa bilakatzeko.[71]

Ekialderantz 45ºN inguruan biratuz, Kuroshioaren adarrak iparralderantz mugitzen dira, Aleutiar itsaslasterra sortzeko, eta gainerakoak hegoalderantz mugitzen dira, berriz ere Iparraldeko itsaslaster ekuatorialekin bat egiteko.[72] Aleutiar itsaslasterraren adarrak Ipar Amerikara hurbiltzen dira, eta Bering itsasoan ordulariaren orratzen aurkako noranzkoan zirkulatzeko oinarria osatzen dute. Hego besoa Kaliforniako itsaslaster zenbat eta hegorago orduan eta hotzagoa bihurtzen da.[73] Hegoaldeko itsaslaster ekuatoriala, ekuatorean zehar mendebalderantz doana, Ginea Berriko hego-ekialderantz mugitzen da, ekialdeko 50ºS ingurura, eta Hego Pazifikoko mendebaldeko zirkulazio nagusiarekin bat egiten du, Lurra inguratzen duen Itsaslaster Zirkunpolar Antartikoa barne hartuta. Txileko itsasertzera hurbildu ahala, Hegoaldeko itsaslaster ekuatoriala zatitu egiten da; adar bat Hornos lurmutur ingurura murgiltzen da, eta bestea iparralderantz biratzen da, Peruko Humboldt itsaslasterra sortzeko.[74]

El Niño eta La Niña fenomenoak Ipar Amerikan.

Ipar eta hego hemisferioetako klima ereduak, oro har, simetrikoak direla esan daiteke. Hegoaldeko eta ekialdeko Ozeano Bareko haize alisioak nahiko egonkorrak dira; Ipar Ozeano Bareko baldintzak, berriz, askoz ere aldagarriagoak dira, adibidez, Errusia ekialdeko itsasertzean neguko tenperatura hotzekin alderatuta. Aldiz, Columbia Britaniarreko klima leunagoa da neguko hilabeteetan, itsaslasterren norabidea dela eta.[75]

Ozeano Bare tropikal eta subtropikalean, El Niñoren hegoaldeko oszilazioak (ENSO) eguraldiari eragiten dio. ENSOren faseak zehazteko, Hawaiiko hego-ekialdean dagoen 3.000 km-ko eremuaren azken hiru hilabeteetako itsas azaleko batez besteko tenperatura kalkulatzen da, eta batez besteko hori aldi horretarako ohikoa baino 0,5 °C gorago edo beherago badago, orduan ulertzen da El Niño edo La Niña fenomeno bat garatzen ari dela.[76]

Tip tifoia, inoiz ezagutu den intentsitate handienekoa, 1979ko urriaren 12an.

Mendebaldeko Ozeano Bare tropikalean, udako hilabeteetako montzoiaren eta, ondorioz, denboraldi hezearen aldean, neguan haize lehorrak nagusitzen dira, Asiako lur eremuetatik ozeanora.[77] Mundu mailan, zikloi tropikalen indarra uda amaieran iristen da punturik gorenera, airearen tenperaturen eta itsas azaleko tenperaturen arteko aldea handiagoa denean; hala ere, arro bakoitzak bere urtaro ereduak ditu. Mundu mailan, maiatza da hilabeterik lasaiena, eta iraila, berriz, aktiboena. Azaroa da zikloi tropikalen arro guztiak aktibo dauden hilabete bakarra.[78] Ozeano Barean daude bi arro zikloniko tropikal aktiboenak: ipar-mendebaldeko Ozeano Barea eta ekialdeko Ozeano Barea. Pazifikoko urakanak Mexiko hegoaldean sortzen dira, batzuetan Mexiko mendebaldeko itsasertza kolpatuz eta, noizean behin, AEBetako hego-mendebaldea, ekaina eta urria bitartean; Pazifikoko ipar-mendebaldean sortzen diren tifoiak, berriz, Asiako hego-ekialderantz eta ekialderantz mugitzen dira, maiatzetik abendura. Zikloi tropikalak Ozeano Barearen hegoaldeko arroan ere sortzen dira, eta, batzuetan, uharteetako herrialdeei eragiten diete.[79]

Artikoan, urritik maiatzera bitarteko izotza arriskutsua izan daiteke nabigaziorako, eta lainoa estua ekainetik abendura bitartean izaten da.[80] Alaskako golkoko tenperatura hotzak hegoaldeko kostaldea heze eta epel mantentzen du neguko hilabeteetan. Mendebaldeko haizeteak eta latitude ertainen barruan lotutako jet korrontea bereziki indartsuak izan daitezke, batez ere hego hemisferioan, tropikoen eta Antartikaren arteko tenperatura aldeagatik, azken horretan planetako tenperatura hotzenak erregistratzen baitira.[81] Hego hemisferioan, jet korronteak sortzen dituen zikloi estratropikalekin lotutako ekaitz eta lainoak direla eta, ohikoa da mendebaldeko haizeteei izen bereziak ematen zaizkie ingelesez, latitudearen arabera, hala nola, «Roaring Forties» (berrogeiko marruma), «Furious Fifties» (berrogeita hamarreko amorrua) edo «Shrieking Sixties» (hirurogeiko oihua).[82]

Suzko Eraztuna; Ozeano Barea sumendi eta itsas hobi askok inguratzen dute. Mapa honetatik kanpo gelditzen da Cascadiako subdukzio eremua, hau da, Juan de Fuca plaka Ipar Amerikako plakaren azpira hondoratzen den lekua.

Ozeano Barearen lehen mapa Abraham Orteliusek gauzatu zuen, Maris Pacifici izenburuaz, Ferdinand Magallaesen deskribapenari jarraituz («itsaso baketsua»), 1519tik 1522ra bitartean egindako zirkumnabigazioan. Magallaesen iritzira, Atlantikoa baino askoz lasaiagoa zirudien.[83]

Andesita lerroa Ozeano Bareko eskualde bereizgarririk garrantzitsuena da. Muga petrologiko batek bereizten ditu Ozeano Barearen erdialdeko arroko arroka igneo mafikoak eta zati batean urperatutako eremu kontinentaleko ertzetan dauden arroka igneo felsikoetatik.[84] Andesita lerroak uharteen mendebaldeko ertzari jarraitzen dio Kaliforniaren aurrean, eta arku aleutiarraren hegoaldera igarotzen da, Kamtxatka penintsularen ekialdeko ertzean, Kuril uharteetan (Japonia), Mariana uharteetan, Salomon uharteetan eta Zeelanda Berriko Ipar uhartean zehar.[85][86]

Saint Helens sumendia Skamania konderrian (Washington, 2020).

Diferentziak iparralderantz jarraitzen du, Andeen mendebaldeko ertzean zehar, Hego Amerikan barrena Mexikoraino, gero Kalifornia aurreko irletara itzuliz. Indonesia, Filipinak, Japonia, Ginea Berria eta Zeelanda Berria andesita lerrotik kanpo daude.

Andesita lerroaren begizta itxiaren barruan daude haran sakon gehienak, mendi bolkaniko urperatuak eta Pazifikoko arroaren ezaugarri diren uharte bolkaniko ozeanikoak. Hemen, laba basaltikoak leunki jariatzen dira zirrikituetatik, pikor itxurako mendi bolkaniko itzelak eraikitzeko, eta haien gailur higatuek arku, kate eta konglomeratu uhartetarrak eratzen dituzte. Andesita lerrotik kanpo, sumendi leherkorrak daude, eta Ozeano Bareko Suzko Eraztuna sumendi leherkorren munduko gerrikorik garrantzitsuena da.[61] Suzko Eraztunak subdukzio eremuen gainetik dauden ehunka sumendi aktiboengatik hartzen du izen hori.

Ulawun geruza sumendia, Papua Ginea Berriko Britainia Berria uhartean.

Ozeano Barea da nagusiki subdukzio guneek mugatzen duten ozeano bakarra. Ipar Amerikako itsasertzaren erdialdean eta Antartikako eta Australiako kostaldeetan baino ez dago subdukzio eremurik hurbil.

Historia geologikoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ozeano Barea duela 750 milioi urte sortu zen, Rodiniaren hausturan, nahiz eta, oro har, Pantalasa deitzen den, Pangea hautsi arte, duela 200 milioi urte inguru.[87] Ozeano Barearen zorurik zaharrenak 180 milioi urte baino ez ditu, eta azalik zaharrena dagoenekoz subduzituta dauka.[88]

Itsaspeko mendi kateak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ozeano Bareak itsaspeko mendi kate ugari ditu, puntu beroetako sumendiek osatuak. Besteak beste, Hawaii-Enperadore itsaspeko mendikatea eta Louisville mendikatea.

Ozeano Barearen aberastasun minerala ustiatzea lan gaitza da, ozeanoaren sakonera handiagatik. Australiako eta Zeelanda Berriko itsasertzen aurreko plataforma kontinentaletako ur ez oso sakonetan, petrolioa eta gas naturala erauzten dira, eta perlak biltzen dira Australiako, Japoniako, Papua Ginea Berriko, Nikaraguako, Panamako eta Filipinetako kostaldeetan, nahiz eta kasu batzuetan bolumena urria den.[89]

Arraina aktibo ekonomiko garrantzitsua da Ozeano Barean. Kontinenteetako itsasertzeko ur ez oso sakonetan eta uharte epelenetan sardinzarra, izokina, sardinak, txelba, ezpata arraina eta atuna ekoizten dituzte, baita itsaskiak ere.[90] Gehiegizko arrantza arazo larria bihurtu da zenbait gunetan, arrain populazioak agortu eta arrantza tokiak ixten ari baitira, ondorio ekonomiko zein ekologiko larriekin.[91] Adibidez, Okhotsk itsasoko arrantzategi aberatsetan, Errusiako kostaren aurrean, harrapaketak erdira murriztu ziren 1990eko hamarkadatik XXI. mendearen lehen laurdenera, gehiegizko arrantzaren ondorioz.[92]

Ozeano Barearen itsaslasterrek hiru zabor orban sortu dituzte.[93]

Ozeano Barearen ipar-mendebaldea minberagoa da mikroplastikoen kutsadura pairatzera, biztanleria handiko herrialdeetatik (Japonia eta Txina, besteak beste) gertu baitago.[94] Ipar-ekialdean, plastiko zati ñimiñoen kopurua ehun bider handiago bihurtu zen 1972-2012 artean.[95] Kalifornia eta Japonia arteko Ozeano bareko zabor orbana Frantziaren tamaina halako hiru da.[96] Kalkuluen arabera, 80.000 tona metriko plastiko daude orbanean, eta 1,8 bilioi pieza dira guztira.[97]

Itsas hondakinak Hawaiiko itsasertzean (2008).

Itsas kutsadura termino generiko bat da, ozeanora isuritako gai kimikoak edo partikulak aipatzeko. Kutsadura horren arrazoi nagusia da ibaiak erabiltzea hondakinak botatzeko.[98] Ibaiak gero ozeanoan husten dira, askotan nekazaritzan ongarri gisa erabiltzen diren produktu kimikoak ekarriz. Uretan oxigenoa agortzen duten substantzia kimiko gehiegi daudenez, hipoxia sortzen da, ekologikoki gune hil bat.[99]

Itsas hondakinak, hau da, itsas zaborra, gizakiak sortutako hondakinak dira, azkenean aintzira, itsaso, ozeano edo bide nabigagarri batean flotatzen amaitu dutenak. Hondakin ozeanikoak batez ere ur zurrunbiloetan eta itsasertzean metatzen dira, askotan hondartzetan pilatuta.

Gainera, Ozeano Barea sateliteen talka gunea izan ohi da, besteak beste Marte 96, Fobos-Grunt eta Upper Atmosphere Research Satellite ikerketa satelitea barne.

Hondakin nuklearrak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2020an, Suga Japoniako lehen ministroak ez zuen edan nahi izan Fukushimako ur erradioaktibo tratatua, bestela Ozeano Barera isuri nahi baitzuten.[100]

1946tik 1958ra, Marshall Uharteak saiakuntza nuklearrak egiteko erabili zituzten Ameriketako Estatu Batuek, guztira 67 saiakuntza egin baitzituen, zenbait atoloitan.[101][102] Zenbait arma nuklear galdu ziren Ozeano Barean,[103] bereziki 1965ean Douglas A-4 Skyhawk gerra hegazkina itsasora erori zenean, Filipinetatik gertu, megatoi bateko bonba nuklear bat zeramala.[104]

2021ean, Japoniako gobernuak onartu zuen Fukushimako zentral nuklearreko ur erradioaktiboa 30 urtez Ozeano Barera isurtzea. Gobernuak ondorioztatu zuen ur erradioaktiboa edateko uraren mailara diluitu zela.[105] Isurketa hori baino lehenago, Pazifikoko uretan tritio ihesa 20-40 bilioi becquerel artekoa izan zela kalkulatu zuten 2011-2013 artean, Fukushimako zentralaren arabera.[106]

Ur sakonetako meatzaritza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ozeano Barean sortzen ari den mehatxu bat da ur sakonetako meatzaritzaren garapena. Ur sakonetako meatzaritzaren helburua da magnesioa, nikela, kobrea, zinka eta kobaltoa dituzten nodulo polimetalikoak erauztea. Horien gordailurik handienak Ozeano Barean daude, Mexiko eta Hawaii artean, Clarion Clipperton haustura eremuan.[107]

Nodulu polimetalikoak ur sakonetatik erauzteko meatzaritzak ondorio latzak ditu ozeanoan. Ur sakonetako ekosistemak aldatzen ditu, eta itsasoko habitat hauskorretan kalte itzulezinak eragin ditzake.[108] Sedimentuen asaldurak eta kutsadura kimikoak itsas animalia ugari mehatxatzen dituzte. Gainera, meatze prozesuak berotegi efektuko gasen emisioak eragin ditzake, eta klima aldaketa bizkortu.[109]

Portu nagusiak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Itsaso, golko eta badien zerrenda, azaleraren arabera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ozeano Atlantikoaren eta Ozeano Barearen arteko mugatze naturalaren teoriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zenbait ikertzailek proposatu izan du Ozeano Atlantikoaren eta Ozeano Barearen arteko bereizkuntza bi muga naturaletatik datorrela: batetik, Ozeano dortsala,[110] eta, bestetik, Scotiako dortsala.[111]

Txileko eta beste herrialde batzuetako zientzialariek aldarrikatu izan dute hego-ekialdeko Ozeano Barearen eta hego-mendebaldeko Ozeano Atlantikoaren arteko muga ez dela Hornos lurmuturraren meridianoa, baizik Shackleton haustura eremua, Ozeano dortsala[112] eta Suaren Lurraldeko artxipelagoa kontinente antartikoarekin lotzen duen urpeko kate orografiko bat. Era berean, Ozeano Australaren muga 60°S paraleloan kokatzen dute.[113]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskaltzaindiak biak onartzen ditu (Munduko geografiako zenbait izen (mendiak, ibaiak, itsasoak, 52. araua).
  2. a b c (Ingelesez) «Pacific Ocean | Depth, Temperature, Animals, Location, Map, & Facts» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) 2024-12-17 (Noiz kontsultatua: 2024-12-17).
  3. (Ingelesez) National Oceanic and Atmospheric Administration. (2024-07-19). «The Coriolis Effect» NOAA's National Ocean Service Education (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-17).
  4. (Ingelesez) «How big is the Pacific Ocean? Ocean Exploration Facts» NOAA Office of Ocean Exploration and Research (web.archive.org) 2024-12-13 (Noiz kontsultatua: 2024-12-17).
  5. (Ingelesez) Fitzherbert, Stephanie. «Deepest Submarine Dive in History, Five Deeps Expedition Conquers Challenger Deep» The5Deeps (web.archive.org).
  6. (Ingelesez) Partners, Richards. «Horizon Deep Second Deepest Point on the Planet» The5Deeps (web.archive.org).
  7. (Ingelesez) «10 Surprising Facts About Magellan’s Circumnavigation of the Globe» History (web.archive.org) 2024-09-16 (Noiz kontsultatua: 2024-12-19).
  8. (Ingelesez) O'Connor, Sue; Hiscock, Peter. (2014). Ethan E. Cochrane; Terry L. Hunt eds. «The Peopling of Sahul and Near Oceania» The Oxford handbook of prehistoric Oceania (New York: Oxford University Press) ISBN 978-0199984428. OCLC .946481894.
  9. (Ingelesez) Jett, Stephen C.. (2017). Ancient Ocean Crossings: Reconsidering the Case for Contacts with the Pre-Columbian Americas. Tuscaloosa: University of Alabama Press ISBN 978-0817319397. OCLC .987066027 (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  10. (Ingelesez) Mahdi, Waruno. (2017). Andrea Acri; Roger Blench; Alexandra Landmann eds. «Pre-Austronesian Origins of Seafaring in Insular Southeast Asia» Spirits and Ships: Cultural Transfers in Early Monsoon Asia (ISEAS-Yusof Ishak Institute)  doi:https://dx.doi.org/10.1355/9789814762779. ISBN 978-9814762755. OCLC .1012757769 (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  11. (Ingelesez) Winter, Olaf; Clark, Geoffrey; Anderson, Atholl; Lindahl, Anders. (2012-09). «Austronesian sailing to the northern Marianas, a comment on Hung et al. (2011)» Antiquity 86 (333): 898–910.  doi:10.1017/S0003598X00047992. ISSN 0003-598X. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  12. (Ingelesez) Heiske, Margit; Alva, Omar; Pereda-Loth, Veronica; Van Schalkwyk, Matthew; Radimilahy, Chantal; Letellier, Thierry; Rakotarisoa, Jean-Aimé; Pierron, Denis. (2021-04-26). «Genetic evidence and historical theories of the Asian and African origins of the present Malagasy population» Human Molecular Genetics 30 (R1): R72–R78.  doi:10.1093/hmg/ddab018. ISSN 0964-6906. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  13. (Ingelesez) Gray, R. D.; Drummond, A. J.; Greenhill, S. J.. (2009-01-23). «Language Phylogenies Reveal Expansion Pulses and Pauses in Pacific Settlement» Science 323 (5913): 479–483.  doi:10.1126/science.1166858. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  14. (Ingelesez) Bellwood, Peter S.; Renfrew, Colin. (2002). Examining the farming/language dispersal hypothesis. Cambridge: McDonald Institute for Archaeological Research ISBN 978-1902937205. OCLC .53151630.
  15. (Ingelesez) Larena, Maximilian; Sanchez-Quinto, Federico; Sjödin, Per; McKenna, James; Ebeo, Carlo; Reyes, Rebecca; Casel, Ophelia; Huang, Jin-Yuan et al.. (2021-03-30). «Multiple migrations to the Philippines during the last 50,000 years» Proceedings of the National Academy of Sciences 118 (13)  doi:10.1073/pnas.2026132118. PMID 33753512. PMC PMC8020671. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  16. (Ingelesez) Gray, R. D.; Drummond, A. J.; Greenhill, S. J.. (2009-01-23). «Language Phylogenies Reveal Expansion Pulses and Pauses in Pacific Settlement» Science 323 (5913): 479–483.  doi:10.1126/science.1166858. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  17. (Ingelesez) Stanley, David. (2004). South Pacific handbook. Emeryville, Calif. : Avalon Travel ISBN 978-1566914116. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  18. (Ingelesez) Gibbons, Ann. (2016-10-03). «‘Game-changing’ study suggests first Polynesians voyaged all the way from East Asia» Science (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  19. (Ingelesez) Van Tilburg, Jo Anne. (1995). Easter Island: archaeology, ecology, and culture. Smithsonian Inst. Press ISBN 978-1560985105. OCLC .696115705.
  20. (Ingelesez) Langdon, Robert. (2001). «The Bamboo Raft as a Key to the Introduction of the Sweet Potato in Prehistoric Polynesia» The Journal of Pacific History 36 (1): 51–76. ISSN 0022-3344. (Noiz kontsultatua: 2024-12-20).
  21. (Ingelesez) Hanna, Willard Anderson. (1991). Indonesian Banda: colonialism and its aftermath in the Nutmeg Islands. Rumah Budaya Banda Naira: Yayasan Warisan dan Budaya Banda Naira OCLC .1129118249.
  22. (Ingelesez) Milton, Giles. (2005). Nathaniel's nutmeg: how one man's courage changed the course of history. London: Sceptre ISBN 978-0340696767. OCLC .271403709.
  23. (Ingelesez) Ober, Frederick Albion. (1906). Vasco Nuñez de Balboa. New York: Harper & Brothers (Project Gutenberg) (Noiz kontsultatua: 2024-12-21).
  24. (Ingelesez) Maroto Camino, Mercedes. (2005). Producing the Pacific: maps and narratives of Spanish exploration (1567-1606). Amsterdam: Rodopi, 76. or. ISBN 978-1417592029. OCLC .60075657.
  25. (Ingelesez) «Ferdinand Magellan» Guampedia (web.archive.org) 2024-08-10 (Noiz kontsultatua: 2024-12-21).
  26. (Gaztelaniaz) Lucena Salmoral, Manuel. (2024-12-05). «Juan Sebastián Elcano» Real Academia de la Historia (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-21).
  27. (Ingelesez) Galvão, António. (1862). Richard Hakluyt; Charles Ramsay Drinkwater eds. The discoveries of the world, from their first original unto the year of Our Lord 1555. London :: Printed for the Hakluyt society, 168. or. OCLC .1435598016 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  28. (Ingelesez) Kratoska, Paul. (2001). South East Asia, Colonial History: Imperialism before 1800. (1. argitaraldia) London: Routledge, 52-56. or.  doi:10.4324/9781003101666. ISBN 978-1-003-10166-6. OCLC .1298584025 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  29. (Ingelesez) Whiteway, Richard Stephen. (1899). The rise of Portuguese power in India, 1497-1550. Westminster: Archibald Constable & Co., 333. or. OCLC .25511369 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  30. (Ingelesez) Thomas, Steven. (2006-04-25). «Portuguese in Japan» Steven's Balagan (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  31. (Ingelesez) Henderson, James D.; Delpar, Helen; Brungardt, Maurice Philip; Weldon, Richard N.. (1999). A reference guide to Latin American history. New York: M.E. Sharpe, 28. or. ISBN 978-1563247446. OCLC .41185126 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  32. a b (Ingelesez) Fernández-Armesto, Felipe. (2006). Pathfinders: a global history of exploration. New York: W. W. Norton ISBN 978-0393062595. OCLC .173846783 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  33. (Ingelesez) Sigmond, J. P.; Zuiderbaan, L. H.. (1979). [L. H. Dutch discoveries of Australia: shipwrecks, treasures and early voyages off the west coast. ] Adelaide: Rigby, 19-30. or. ISBN 978-0727008008. OCLC .6146700.
  34. (Ingelesez) EE.AA.. (2008). Primary Australian History: Book E. Greenwood: R.I.C. Publications ISBN 978-1741266887. OCLC .271659456 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  35. (Ingelesez) Schurz, William Lytle. (1922). «The Spanish Lake» The Hispanic American Historical Review 5 (2): 181-194. or.  doi:10.2307/2506024. ISSN 0018-2168. (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  36. (Ingelesez) Williams, Glyndwr. (2004). Captain Cook: Explorations and Reassessments. Suffolk: Boydell Press, 143. or. ISBN 978-1843831006. OCLC .213483438 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  37. (Ingelesez) «Library of Congress Acquires Only Known Copy of 1507 World Map Compiled by Martin Waldseemüller» Library of Congress (web.archive.org) 2001-07-22 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  38. (Ingelesez) «Charles Darwin's Travels on the HMS Beagle» Scientific American (web.archive.org) 2024-07-10 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  39. (Ingelesez) «The Voyage of HMS Challenger» OOI Regional Cabled Array (web.archive.org) 2024-07-25 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  40. (Ingelesez) Cummings, Henry. (1874). A Synopsis of the Cruise of the U.S.S. "Tuscarora": From the Date of Her Commission to Her Arrival in San Francisco, Cal. Sept. 2d, 1874. Cosmopolitan printing Company (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  41. (Ingelesez) Johnston, Keith. (1880). «A Physical, Historical, Political, and Descriptive Geography» Nature 22 (553): 95-96..  doi:10.1038/022095a0. ISSN 1476-4687. (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  42. a b (Ingelesez) Eccleston, Bernard; Dawson, Michael; McNamara, Deborah J.. (1998). The Asia-Pacific Profile. London: Psychology Press, 250. or. ISBN 978-0415172790. OCLC .38944492 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  43. (Ingelesez) Sater, William F.. (1991). Chile and the United States: empires in conflict. Athens: University of Georgia Press, 53. or. ISBN 978-0820312491. OCLC .22623749.
  44. (Ingelesez) Tewari, Nita; Alvarez, Alvin N.. (2008-09-17). Asian American Psychology: Current Perspectives. New York: Taylor & Francis, 161. or. ISBN 978-1841697499. OCLC .213375746 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  45. (Ingelesez) «The Covenant to Establish a Commonwealth of the Northern Mariana Islands in Political Union With the United States of America» National Archives (web.archive.org) 2024-12-05 (Noiz kontsultatua: 2024-12-22).
  46. (Ingelesez) «Area of Earth's Land Surface» The Physics Factbook (web.archive.org) 2024-12-07 (Noiz kontsultatua: 2024-12-23).
  47. (Ingelesez) Nuttall, Mark. (2005). Encyclopedia of the Arctic. New York: Routledge ISBN 978-1579584368. OCLC .56012002.
  48. (Ingelesez) Tan, Arjun. (2021). «Determining the Areas and Geographical Centers of Pacific Ocean and its Northern and Southern Halves» International Journal of Oceans and Oceanography (Research India Publications (web.archive.org)) vol. 15.1: 25-31. or. ISSN 0973-2667..
  49. (Ingelesez) «Geology || Plate Tectonics» Bucknell University (web.archive.org) 2014-02-25 (Noiz kontsultatua: 2024-12-23).
  50. (Ingelesez) Young, Greg. (2010). Plate tectonics. Mankato: Compass Point Books ISBN 978-0756542320. OCLC .608084051.
  51. (Ingelesez) «Limits of the Oceans and Seas» Nature 172 (4376): 484. or.. 1953  doi:10.1038/172484b0. ISSN 1476-4687. (Noiz kontsultatua: 2024-12-23).
  52. (Ingelesez) Gutierrez, Darlene J. O.; Lagula, Robert; Banaag, Jesus Angelo; Tenorio, Joselito. (1998). Basic geography. Quezon City: JMC Press ISBN 978-9711101657. OCLC .989340021.
  53. (Ingelesez) Morgan, Joseph R.; Cotter, Charles Henry. (2024-12-12). «Pacific Ocean. The trade winds.» Encyclopaedia Britannica (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  54. (Ingelesez) Murphy, Shirley Rousseau. (1979). The ring of fire. New York: Avon ISBN 978-0380471911. OCLC .7516610.
  55. (Ingelesez) Bryant, Edward. (2008). Tsunami: the underrated hazard. New York: Springer ISBN 978-3540742739. OCLC .212893487.
  56. (Ingelesez) Hébert, John R.. (2003). «The Map That Named America» Library of Congress Information Bulletin (web.archive.org) vol. 62.9 ISSN 0041-7904. (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  57. (Frantsesez) Ribero, Diego (14-1533) Auteur adapté; Griggs, William (1832-1911) Auteur du texte. (1529). «Carta universal en que se contierne todo lo que del mundo se ha descubierto fasta agora hizola Diego Ribero cosmographo de Su magestad. Año de 1529 è Sevilla ([Reprod. en fac-sim.)»] Gallica (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  58. (Ingelesez) Harsh, K.. (2017-04-19). «Pacific Ocean Facts» Mysticalroads (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  59. (Ingelesez) Ishihara, Masahide; Hoshino, Eiichi; Fujita, Yoko. (2016-06-14). Self-determinable Development of Small Islands. Singapore: Springer  doi:https://dx.doi.org/10.1007/978-981-10-0132-1. ISBN 978-981-10-0132-1. OCLC .952246912 (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  60. (Ingelesez) Robinson, William L.; Simonds, Kitty M.. (2005). Draft Programmatic Environmental Impact Statement - Towards an Ecosystem Approach for the Western Pacific Region: From Species-based Fishery Management Plans to Place-based Fishery Ecosystem Plans. Honolulu: National Marine Fisheries Service (web.archive.org) OCLC .741367158.
  61. a b (Ingelesez) EE.AA:. (1998). Academic American encyclopedia. Danbury: Grolier Inc., 8. or. ISBN 978-0717220687. OCLC .37688413.
  62. (Ingelesez) Lal, Brij V.; Fortune, Kate. (2000). The Pacific Islands: an encyclopedia. Honolulu: University of Hawai'i Press, 63. or. ISBN 978-0824822651. OCLC .760396165.
  63. (Ingelesez) West, Barbara A.. (2009). Encyclopedia of the peoples of Asia and Oceania. New York: Facts On File, 521. or. ISBN 978-1438119137. OCLC .370717954.
  64. (Ingelesez) Dunford, Betty; Ridgell, Reilly. (1996). Pacific neighbors: the islands of Micronesia, Melanesia, and Polynesia. Honolulu: Bess Press, 125. or. ISBN 978-1573060233. OCLC .36375491.
  65. (Ingelesez) Gillespie, Rosemary G.; Clague, D. A.. (2009). Encyclopedia of islands. Berkeley: University of California Press, 706. or. ISBN 978-0520943728. OCLC .669498024.
  66. (Ingelesez) «Coral island | Geology, Ecology & Formation» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  67. (Ingelesez) «Charting the Pacific - Nauru» ABC Radio Australia (web.archive.org) 2024-12-04 (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  68. (Ingelesez) «The Pacific Ocean» The Pacific WildLife Foundation (web.archive.org) 2012-04-21 (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  69. (Ingelesez) Mongillo, John F.; Zierdt-Warshaw, Linda. (2000). Encyclopedia of environmental science. Phoenix: Oryx Press, 255. or. ISBN 978-1573561471. OCLC .44019120.
  70. (Ingelesez) Bardach, John E.; Morgan, Joseph R.. (2024-12-24). «Pacific Ocean | Depth, Temperature, Animals, Location, Map, & Facts» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  71. (Ingelesez) «Wind Driven Surface Currents: Equatorial Currents» Ocean Motion : Definition : Ocean in Motion - Geostrophic Flow (oceanmotion.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-24).
  72. (Ingelesez) «Kuroshio | Japan, Current, Location, & Map» Ecyclopaedia Britannica (www.britannica.com) (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  73. (Ingelesez) «Aleutian Current | North Pacific, Coldwater, Upwelling» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  74. (Ingelesez) «Pacific South Equatorial Current | ocean current» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  75. (Ingelesez) «Pacific Ocean | Depth, Temperature, Animals, Location, Map, & Facts» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) 2024-12-24 (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  76. (Ingelesez) Climate Prediction Center / NCEP. (2024-12-23). «ENSO: Recent Evolution, Current Status and Predictions» NAtional Oceanic and Atmospheric Administration - US Department of Commerce (web.archive.org).
  77. (Ingelesez) Glossary of Meteorology. (2008-03-22). «Monsoon» American Meteorological Society (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  78. (Ingelesez) Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory. (2023-06-01). «Hurricane FAQ» National Oceanic and Atmospheric Administration (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  79. (Ingelesez) Chand, Savin S.; Dowdy, Andrew; Bell, Samuel; Tory, Kevin. (2020). Kumar, Lalit ed. «A Review of South Pacific Tropical Cyclones: Impacts of Natural Climate Variability and Climate Change» Climate Change and Impacts in the Pacific (Springer International Publishing): 251-273. or.  doi:10.1007/978-3-030-32878-8_6. ISBN 978-3030328788. (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  80. (Ingelesez) «Pacific Ocean» The World Factbook (web.archive.org) 2024-12-16 (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  81. (Ingelesez) «Air Pressure and Wind» Eastern Illinois University (web.archive.org) 2024-07-26 (Noiz kontsultatua: 2024-12-25).
  82. (Ingelesez) Walker, Stuart H.. (1998). The sailor's wind. New York: W.W. Norton, 91. or. ISBN 978-0393045550. OCLC .37917300.
  83. (Ingelesez) Turnbull, Alexander. (2006). Map New Zealand: 100 magnificent maps from the collection of the Alexander Turnbull Library. Auckland: Godwit, 6. or. OCLC .122346533.
  84. (Ingelesez) Pipkin, Bernard W.. (2011). Geology and the environment. Belmont: Brooks/Cole, 133. or. ISBN 978-0538737555. OCLC .496962640.
  85. (Ingelesez) Lal, Brij V.. (2002). The Pacific islands: an encyclopedia. Honolulu: University of Hawai'i Press, 4. or. ISBN 978-0824822651. OCLC .762160008.
  86. (Ingelesez) Mueller-Dombois, Dieter; F. Raymond, Fosberg. (1998). Vegetation of the tropical Pacific islands. New York: Springer, 13. or. ISBN 978-0387982854. OCLC .37254337.
  87. (Ingelesez) «GEOL 102 The Proterozoic Eon II: Rodinia and Pannotia» University of Maryland (web.archive.org) 2024-12-03 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  88. (Ingelesez) Mussett, Alan E.; Khan, M. Aftab; Button, Sue. (2019). Looking into the Earth: an introduction to geological geophysics. Cambridge: Cambridge University Press, 332. or. ISBN 978-0521785747. OCLC .1136613934.
  89. (Ingelesez) «Pacific Ocean - Fisheries» Encyclopaedia Britannica (www.britannica.com) 2024-12-24 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  90. (Ingelesez) «Pacific Ocean: Commerce and Shipping» Infoplease (web.archive.org) 2024-11-30 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  91. (Ingelesez) Burgess, Matthew G.; Polasky, Stephen; Tilman, David. (2013). «Predicting overfishing and extinction threats in multispecies fisheries» Proceedings of the National Academy of Sciences 110 (40): 15943-15948. or.  doi:10.1073/pnas.1314472110. PMID 24043810. PMC PMC3791778. (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  92. (Ingelesez) «Pacific Ocean Threats: Plastic, Overfishing, Acidification» SRIRAM's IAS 2024-07-19 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  93. (Ingelesez) «Garbage Patches» Marine Debris Program (web.archive.org) 2024-07-23 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  94. (Ingelesez) Pan, Zhong; Liu, Qianlong; Sun, Yan; Sun, Xiuwu; Lin, Hui. (2019-09-01). «Environmental implications of microplastic pollution in the Northwestern Pacific Ocean» Marine Pollution Bulletin 146: 215-224. or.  doi:10.1016/j.marpolbul.2019.06.031. ISSN 0025-326X. (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  95. (Ingelesez) Amos, Jonathan. (2012-05-09). «Big rise in North Pacific plastic waste» BBC News (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  96. (Ingelesez) «'Great Pacific Garbage Patch' is massive floating island of plastic, now 3 times the size of France» ABC News (web.archive.org) 2018-03-23 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  97. (Ingelesez) Gabbatiss, Josh. (2018-03-23). «‘Great Pacific garbage patch’ 16 times bigger than previously thought, say scientists» The Independent (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  98. (Ingelesez) Zuckerman, Catherine. (2017). «Here’s Where the Ocean’s Trash Comes From» National Geographic (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  99. (Ingelesez) Gerlach, Sebastian A.. (1981). Marine Pollution: Diagnosis and Therapy. Berlin: Springer-Verlag ISBN 978-0387109404. OCLC .7653473 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  100. (Japonieraz) «原発の処理水、菅首相「飲んでもいい?」 東電の説明は:朝日新聞デジタル» Asahi.com (web.archive.org) 2020-11-03 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  101. (Ingelesez) «Marshall Islands marks 71 years since start of US nuclear tests on Bikini» Radio New Zeeland News (web.archive.org) 2017-03-01 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  102. (Ingelesez) Lewis, Renee. (2015-07-28). «Bikini Nuclear Test Survivors Demand Compensation» Al Jazeera America (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  103. (Ingelesez) Thaler, Andrew. (2018-07-26). «How many nuclear weapons are at the bottom of the sea. An (almost certainly incomplete) census of broken arrows over water» Southern Fried Science (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  104. (Ingelesez) Oskins, James C.; Maggelet, Michael H.. (2008). Broken Arrow - The Declassified History of U.S. Nuclear Weapons Accidents. Raleigh: Lulu.com ISBN 978-1435703612. OCLC .429511566 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  105. (Ingelesez) «Fukushima: Japan approves releasing wastewater into ocean» BBC News (web.archive.org) 2021-04-13 (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  106. (Ingelesez) Hsu, Jeremy. (2013-08-13). «Radioactive Water Leaks from Fukushima: What We Know» Scientific American (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  107. (Ingelesez) Seabed Mining Project. (2017-12-15). «The Clarion-Clipperton Zone» The Pew Charitable Trusts (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  108. (Ingelesez) Halfar, Jochen; Fujita, Rodney M.. (2007-05-18). «Danger of Deep-Sea Mining» Science 316 (5827): 987. or.  doi:10.1126/science.1138289. (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  109. (Ingelesez) Alberts, Elizabeth Claire. (2020-06-16). «Deep-sea mining: An environmental solution or impending catastrophe?» Mongabay (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-26).
  110. (Gaztelaniaz) Ipinza Mayor, Juan Ignacio; Marangunic Damianovic, Cedomir. (2021). «Algunas consecuencias jurídicas de la invocación por parte de Chile de la 'Teoria de la delimitación natural de los océanos' en el diferendo sobre la plataforma continental austral» Cuaderno de trabajo (Centro de Investigaciones y Estudios Estratégicos (web.archive.org)) ISSN 0719-4110. (Noiz kontsultatua: 2024-12-27).
  111. (Gaztelaniaz) Barros González, Guillermo. (1987-04-01). «El arco de Scotia, separación natural de los océanos Pacífico y Atlántico» Revista de Marina (web.archive.org) 777.
  112. (Ingelesez) Livermore, Roy; Eagles, Graeme; Morris, Peter; Maldonado, Andres. (2004-09-01). «Shackleton Fracture Zone: No barrier to early circumpolar ocean circulation» Geology 32 (9): 797-800. or.  doi:10.1130/G20537.1. ISSN 0091-7613. (Noiz kontsultatua: 2024-12-27).
  113. (Ingelesez) Gibbens, Sarah. (2021-06-08). «There’s a new ocean now—can you name all 5?» National Geographic (web.archive.org) (Noiz kontsultatua: 2024-12-27).

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]