amiko
Aspekto
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | amiko | amikoj |
Akuzativo | amikon | amikojn |
Vorterseparo |
Deveno |
- El la tutlatinida (komparu ĝin kun la samsignifa kaj -sona itala amico); fine el la latina amicus.
Prononco |
Sono : ( lingvo -eo- ) (dosiero)
Signifoj |
- iu kiu oni amas kaj de kiu oni estas amata, sed ne necese familiano aŭ amoranto
Ekzemploj |
- Mi ŝatas vin, mia amiko.
Kontraŭvortoj |
Hiponimoj |
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
- Substantivoj: amikeco, koramiko, amikaro, amikaĵo, koramikino, malamikeco, Amikejo
- Verboj: amikumi, amikiĝi (kun)
- Adjektivoj: malamika
- Adverboj: malamike
Derivaĵoj |
Derivaĵoj |
Tradukoj |
|
|
Referencoj kaj literaturo |