haro

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	haro	haroj
Akuzativo	haron	harojn

Vorterseparo

har + o

Elparolo

• IFA:  ˈharo 

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. filamento kreskanta el la haŭto de mamuloj kaj pli-malpli dense kovranta ilian korpon

Ekzemploj

1. Pli tiras virina haro, ol ĉevala paro.

Derivaĵoj

• hararo

Tradukoj

   

angla: hair → en franca: cheveu → fr germana: Haar → de neŭtra indonezia: rambut → id

Kotavao: imolk, usukolk portugala: cabelo → pt rumana: păr → ro sveda: hår → sv

Referencoj kaj literaturo

• har
•  haro
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "haro".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "haro"
• La Simpla Vortaro, „haro“.

Fontoj kaj citaĵoj

(anatomio)