Saltu al enhavo

La Guardia (Toledo)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La Guardia
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd

Blazono

Blazono
Administrado
Lando Hispanio
Regiono Kastilio-Manĉo
Provinco Toledo
Komarko Mesa de Ocaña
Poŝtkodo 45760
Retpaĝaro [1]
Politiko
Urbestro Francisco Javier Pasamontes Orgaz
Demografio
Loĝantaro 2 422  (2011)
Loĝdenso 12,36 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 39° 47′ N, 3° 29′ U (mapo)39.785833333333-3.4772222222222Koordinatoj: 39° 47′ N, 3° 29′ U (mapo) [+]
Alto 701 m [+]
Areo 196 km² (19 600 ha)
Horzono UTC+01:00 [+]
La Guardia (Hispanio)
La Guardia (Hispanio)
DEC
Situo de La Guardia

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo La Guardia, Toledo [+]
vdr
Situo de la provinco Toledo en Hispanio
Situo de La Guardia en la provinco Toledo kaj en Hispanio

La Guardia (La Gvardio) estas municipo de Hispanio, en la Provinco Toledo, regiono de Kastilio-Manĉo.

Toponimio

[redakti | redakti fonton]

La termino "La Guardia" devenas el gota wardja 'gvardio' .[1] La toponimo devenas el tempo de la reconquista. Laŭ Madoz, estis nomata Guardia «desde que vino a serlo de los cristianos contra las algaradas sarracenas» (ekde kiam ĝi iĝid tio por kristanoj kontraŭ ekinvadoj de islamanoj).[2]

Loĝantoj

[redakti | redakti fonton]

La loĝanto nomiĝas Guardiolo. La censita populacio en 2011 estis de 2.422 loĝantoj kaj la denseco estas de 3,4 loĝ/km².

La Guardia estas situanta en la centra parto de Kastilio-Manĉo en la komarkodistrikto Mesa de Ocaña en la nordorienta parto de la provinco de Toledo, je altitudo de 730 m; je 55 km el Toledo, provinca kaj regiona ĉefurbo. La areo de ties teritorio estas de 196 km². La geografiaj koordinatoj estas 39°47′9″ N 3°28′38″ Ok.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

La municipo troviĝas «en lo alto de un cerro» (sur pinto de monteto).[2] Ĝi apartenas al la komarko Mesa de Ocaña kaj limas kun la municipaj teritorioj de Dosbarrios kaj Villatobas norde, Corral de Almaguer oriente, Lillo, El Romeral kaj Tembleque sude, kaj Villanueva de Bogas kaj Huerta de Valdecarábanos okcidente, ĉiuj de la provinco Toledo. «Comprende los despoblados de Casar de Redondeo, Daucos, San Cebrián o Cuartos de la Hoz, Santa María y Villapalomas» (Enhavas senhomejojn Casar de Redondeo, Daucos, San Cebrián o Cuartos de la Hoz, Santa María kaj Villapalomas).[2]

Trafluas la teritorion diversaj rojoj, sekaj plejparte de la jaro, kiaj Cedrón, Vadeláguila kaj Fuente del Madero.

La arkeologiaj restoj de tiu municipo kaj ĉirkaŭaĵoj indikas praekziston el epoko prehistoria, okupita de diversaj popoloj ĝis la romia konkero. Ties alta situo ŝlosila ĉe la vojo al Andaluzio estis tialo por grava rolo laŭlonge de la historio.

Post la reconquista, Alfonso la 6-a ordonis la konkeron de tiu vilaĝo fare de ls Kavaliroj de Sankta Johano, al kies Ordeno ĝi apartenis. En 1212 lokanoj elstaris en la batalo de Las Navas de Tolosa, kaj pro tio Alfonso la 8-a distingis ilin per titolo Muy Leal (ege lojala). Post jaroj, Ferdinando la 3-a donid ĝin al la ekleziuloj de Toledo.

Poste ĝi estis donata de Filipo la 2-a favore al la senjoroj Guardiolas kaj Bazanes.[2]

Ekde la Hispana transiro al la demokratio la urbestro estis ĉiam maldekstrulo, nome dufoje komunisto, dum sepfoje socialisto.

Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Servoj kaj loĝejoj.

  1. Jairo Javier García Sánchez, Toponimia mayor de la provincia de Toledo (zonas central y oriental), Toledo, 2004, Instituto provincial de investigaciones y estudios toledanos, paĝo x, ISBN 84-95432-05-6.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Madoz, 9, paĝoj 50 al 51.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]